Online Verhalen

Verlies.

Het gevoel van verlies is zo dichtbij
weggegaan zonder mij,
het klinkt ook allemaal zo makkelijk;
verhuizen, contakt onderhouden,
zeggen dat je echt van me houd.
Maar, van alles wat ik nu schrijf
zie ik geen echte liefde, geen gevoel van
contakt onderhouden
maar weet je, eigenlijk kan ik wel zeggen
dat ik het gewent ben,
Gewent, om alleen te zijn in een diep gat,
waarbij je maar kan graven tot oneindig.

15 jaar geleden, weggegaan, zonder pardon,
het huis uit gestormt, ach wat deed het er ook toe.
Nieuw gezin begonnen, 2 nieuwe dochters erbij,
zijn ze beter zijn het DE dochters uit je dromen,
Zijn hun het, waarvoor je leeft?
waarvoor je vecht, waarvoor je zou zeggen;
nee stop, pak mij maar in plaats van hun?

hallo? ben ik nog wel in jou wereldje,
zie je me nog wel is in jou dromen?
Zie je de problemen waar ik tegen aanloop,
ofzie je alleen elke avond de ondergaande zon
en denk je, wauw wat heb ik toch 2 prachtdochters.

Ik schrijf mijn gevoelens op,
en alsmaar word ik bozer en bozer,
de wereld is zo oneerlijk en nep,
vol gebroke harte, en gelijmd met lijm.
maar een vader kan ik niet vervangen.
nee, dat ben alleen jij!!!



HELP!!! ik heb mijn vader al HEEL lang niet meer gezien,
en ik durfde me nooit te uiten, dat ik boos ben dat hij in zuid-frankrijk woont,
boos op alles wat er gebeurd is, en nu heb ik dit gedicht geschreve,
maar ik weet nog steeds niet, of ik het wel egt moet mailen, of dat ik het gewoon voro me zelf moet houden,, wat moek doen?:(

Je moet je hart volgen ... Luisteren naar je hart!
Je mailt hem als je hem mist, omdat je wil weten hoe het gaat! Niet als je wraak wilt nemen, omdat je hem haat! Dan is het beter dat je nog even wacht tot die slechte gevoelens weg zijn ...Dat is mijn mening!

Toch zeg ik: listen to your heart!
alles komt goed.. Sterkte

Idd, zoals Yesdnil het zegt. Je hebt dit gedicht geschreven omdat je hem toen heel erg haat?

Iig, je kan het hem ook nog mailen en dan eronder schrijven hoe het ging, en vertellen dat jij je meestal zo voelt. Je kunt hem ook bellen?

Heel veel sterkte meis! Hopelijk komt alles weer goed! Maar wederom weer een heel mooi gedicht.

Ik denk niet dat je hem haat, Yael.

Je vind het alleen evrschrikkelijk dat je hem zo weinig ziet, zeker na al die verhalen van vriendinnen, waarvan de ouders samen wonen of dicht bij elkaar. Tevens omdat je weet dat zijn leven daar doorgaat, zonder jou. Dat er vervangeng is voor jou. Dat doet je pijn.

Persoonlijk zou ik dit voor jezelf houden en als je daar van de zomer weer heen gaat gewoon een dagje met je vader samen iets gaat doen of ergens heen gaan. EN het dan gewoon eens uit leggen wat jij denkt/voelt. Misschien kan hij daar iets rekening mee gaan houden dan.

Want wat je als ouder niet weet, kun je er ook niet op gaan letten en / of het veranderen!

Sterkte

heeyy allemaal EGT heel erg bedankt,
Het ligt wel allemaal een beetje anders,
ik heb hem al 3 jaar niet gezien,
en hij is bij mij vandaan gegaan toen ik 1 was,
hij doet NIKS maar dan ook niks
om mij te zien, te bellen, of iets in die richting waarvan je denkt,
ik heb een vader die er voor mij is, ookal woont hij zo verweg!
Hij wilde mij nooit echt zien,

Weet je zeker dat hij je niet wilde zien? Of denk je omdat hij je niet belt enzo, dat hij daarom je niet wilt zien enzo? Ik snap je gevoel wel, want je denkt vast, hij heeft me nu toch niet nodig want hij heeft toch 2 anderen kinderen.

Maar heb je zelf wel eens overwogen om hem te bellen? x] Heb je hem sinds je 1 was niet meer gezien?

Ik leef echt met je mee. Echt waar.

Toen ik 1 was gingen mijn ouders scheiden, hij had het niet gezegt, hij was OPEENS weg.
toen heb ik hem denk ik zo'n4 jaar niet gezien, mocht ik weer naar hem toe, maar hij deej blijkbaar dingen wardoor ik nachtmerries kreeg waardoor ik niet meer naar hem toe wilde, toen heb ik hem tot mijn 10e niet meer gezien,en toen ik 11 werd kreeg hij 2 dochters,, sinds dien zijn ze naar zuidfrankrijk nooit meer wat gehoord, ben er nog 2 keer geweest maar verder??,,

Oh, dat is inderdaad rot! Maar zoals ik al zei: Heb je ooit wel overwogen om zelf te gaan bellen? En dan iets af te spreken? En kan je het goed vinden met die 2 dochters?