Online Verhalen

Sonnet Each stain turns into stanza as drops of ink, so vast and blue fall and splash on virgin canvas out of the pen I’ve never used. And through this stream of drips I find me bathing in creeks laid out in times before me I grasp at fish too big for taking in search for that I cannot yet see. By ...

Ik zit momenteel in een enorm drukke periode waardoor ik weinig tijd vind om te schrijven, maar ik ben er niet mee gestopt!

Leuk dat er nog iemand is die het verhaal volgt!

Ik doe m'n best

Pfoe, weer een kort stukje. Ik zit even met een writers block ofzo, t vlot niet echt =P _______________________________________________________________________________________ ‘Mooi weertje, vind je niet?’ grinnikte René-van-twee-verdiepingen-lager, die naast Henry kwam staan roken onder het kleine ...

Morgen laatste examen, dat mag hier wel vermeld worden

Bedankt! Ik probeer inderdaad echt 'Vlaams' te schrijven om de sfeer weer te geven van het verhaal dat zich afspeelt onder een typisch simpel vlaams gezin

Hoofdstuk V dan maar! ______________________________________________________________________________________ - augustus 1989 - ‘Waar blijft hij nou toch, verdomme?’ riep Henry terwijl hij zenuwachtig doorheen de kamer ijsbeerde, en voor de zoveelste maal door de jaloezieën aan het grote raam naar bu...

the end - the doors

Ik kijk meer gewoon wat rond, en post bijna enkel de stukjes die ik schrijf vandaar waarschijnlijk

Haha ja kan al eens gebeuren op een forum hé

Verkleinde afbeelding. Klik om te vergroten.

Nieuwjaar, alles goed

Heel kort stukje, maar ik heb besloten dit hoofdstuk hier te eindigen, vandaar :) Edit: Ik heb snel na elkaar drie stukje geplaatst, maar nu heb je even tijd om het te lezen hoor Maaike (nog steeds de enige lezer vermoed ik, waarvoor dank =P ), want een nieuw hoofdstuk beginnen duurt altijd net iets...

Het was een aangenaam en modern appartement, en hoewel het in oppervlakte niet bijster groot gaven de drie kamers een gevoel van ruimte voor Henry. Een aparte badkamer, naast een slaapkamer – waar net een eenpersoonsbed in pastte – en een eigen keuken was al een hele luxe voor hem. De keuken deed te...

Oké ik ga het meteen toepassen vanaf hier dan :D Maar Henry’s concentratievermogen was beneden alle peil gezakt door zijn ontmoeting met de receptioniste enkele minuten daarvoor, en van het hele gesprek zou hij bijna niets onthouden hebben. Sarah had dit opgemerkt, en ergens halverwege haar ingeoefe...

Maaike, ik zie dat de zinnen die in word schuingedrukt staan hier gewoon recht staan, das wel lastig

Heb alweer een nieuw stukje klaar maar ik wacht nog even

Ik vraag me af of er nog lezers zijn die niet reageren?

Lolita van Nabokov blijft mijn favoriet! Zelden herlees ik een boek, maar dit is gewoon te mooi geschreven om slechts een keer te te lezen =P Ik zou hem graag nog eens in het engels lezen ook.. Lolita, light of my life, fire of my loins. My sin, my soul. Lo-lee-ta: the tip of the tongue taking a tri...

Terwijl hij met voldoening zijn eerste zelf betaalde maaltijd in lange tijd naar binnen speelde, kreeg hij maar niet genoeg van alles wat er rondom hem aan het gebeuren was. De bedrijvigheid; het komen en gaan van mensen die je nooit voordien hebt gezien en hoogstwaarschijnlijk nadien nooit meer opn...

Oh ja dat is misschien beter om het schuin te zetten! Er zijn 2 verhaallijnen door elkaar, in het begin van elk hoofdstuk staat telkens het jaartal (ofwel 1989 ofwel 2002), het gaat wel om hetzelfde personage maar het eerste stukje was dus vòòr hij in de gevangenis ging, dit laatste hoofdstuk is wan...

Kort op elkaar, maar het telkens maar kleine stukjes (ik weet niet wat het best is, liever een langer stuk en wat langer wachten dan?) Het was bijna middag nu, en Henry besloot eerst iets te eten alvorens zijn begeleider te ontmoeten. Nog steeds in zijn afschuwelijk te kleine en verouderde kledij st...

Naam Verhaal: Wanneer gevangenen thuiskomen
Link naar Verhaal: http://onlineverhalen.nl/forum/viewtopi ... 3&t=149108
Waar wil je een reactie op? Algemene indruk van het verhaal, is het spannend, vlot geschreven? De titel spreekt ook niet echt aan denk ik, die is nog voorlopig iig

Bus 38 richting Gent Blaarmeersen – een oude, rammelende bus – was gelukkig op een paar enkelingen na leeg; en zij die erop zaten zouden niet eens merken dat hij net uit de gevangenis kwam. Enkel de buschauffeur, die zijn kaartje kon zien, zou het weten. Die trok er zich geen ene moer van aan. ‘Goei...

Goed stukje! Heb een klein foutje gemerkt; Omdat jij er niet was moest ik met de enige die ook niemand had. Quess who?’ zou "Guess who" moeten worden

Heb je een idee aan hoeveel woorden/bladzijden je al zit? Behoorlijk wat lijkt me :p

IV - januari 2002 - ‘Zo. Dit was het dan,’ mompelde Henry tegen zichzelf. Zonder toezicht stond hij nu helemaal alleen voor de ingangspoort van de Gentse gevangenis. Het voelde alsof hij was achtergelaten, alsof hij niet langer voor zichzelf kon zorgen zonder dat hij in het oog werd gehouden. Waar m...

Zo dit is het einde van hoofdstuk 3!

Het zag ernaar uit een prachtige dag te worden, met de felle zon die al reeds voor het middaguur toeliet in korte broek te wandelen; zelfs in een shirt als men de laatste zucht van een frisse noordenwind kon verdragen. Dat jaar was het in feite een erg matige zomer, en misschien hadden ze wel de bes...

Bedankt Maaike! Ik heb de vorige stukjes aangepast, want ik was blijkbaar een stukje ertussen vergeten

I've got a bad feeling about this...

Ik vind het stukje niet te lang!

Zooo we gaan gewoon rustig verder :D ‘Dames en heren, de volgende halte is Antwerpen-Centraal. Antwerpen-Centraal is tevens de eindbestemming van deze trein. Wij wensen U nog een prettige dag verder.’ De stem van de treinomroeper galmde heerlijk doorheen de hele trein. Henry keek Rita aan en glimlac...

Het was in de laatste week van juli – meer bepaald op 23 juli – dat het echtpaar Dupont een uitstapje naar de Zoo van Antwerpen had gepland. Deze uitstap hadden ze jaarlijks gemaakt sinds ze getrouwd waren, ondertussen alweer zeven jaar geleden. (‘Wat ging de tijd razendsnel voorbij.’) In elk mensen...

Vooral kleine dingetjes, zinnen die ik wat anders heb geformuleerd of iets wat uitgebreider uitgelegd. Het enige misschien dat ik kort vernoem dat hij een vrouw heeft (in het eerste deeltje). We zitten alvast aan hoofdstuk 3... III - augustus 1989 - Twaalf augustus 1989 was de dag dat de wereld inst...

Bedankt Maaike :) Ik heb de vorige stukjes wat aangepast qua alinea's, en door mijn vervelende gewoonte steeds opnieuw kleine dingen aan te passen in vorige stukjes tekst (perfectionist, zeker?) heb ik nog een paar wijzigingen gemaakt :p Ik heb momenteel zelf weinig tijd om verhalen van anderen te l...

Bedankt Nutella! Op de voet gevolgd door Francis, een van de cipiers die in blok d werkte, wandelde Henry door de kale gang zijn vrijheid tegemoet. Elke voetstap die hij zette weerklonk luider en helderder in de smalle, lange gang. De betonnen vloer was net als overal in de gevangenis donkergroen ge...

Ik ga voorlopig gewoon rustig verder, misschien zijn er wel mensen die t lezen maar niet reageren. Ik hoor t wel en anders hou ik er gewoon mee op (met hier te plaatsen, niet met schrijven), no hard feelings natuurlijk =P Het gebouw waarin hij nu meer dan twaalf jaar lang opgesloten zat had hem vaak...

Bij de bewakers stond hij bekend als een gemoedelijk man waarmee ze zelden problemen mee hadden. Hij had dan ook al die jaren zijn best gedaan om zo goed mogelijk mee te werken, zodat ze hem vroegtijdig zouden vrijlaten wegens goed gedrag. Op een enkele keer na was hij steeds een modelgevangene gewe...

Bedankt! II - januari 2002 - 37927. Drie zeven negen, twee zeven. Het was jarenlang zìjn nummer geweest, hij zou bijna zeggen zijn identiteit. Hoeveel jaren precies? Twaalf jaar, twee maanden en vier dagen om volledig exact te zijn. Als je zo’n tijd vastzit heb je momenten zat om te tellen hoelang j...

Deze twee onschuldige en absoluut ongevaarlijke pionnen in het schouwspel van de straat verloren echter meteen zijn aandacht wanneer zijn ogen plots – eerst vaaglijk, maar kort daarna scherper dan ooit tevoren – de contouren van twee blauwe uniformen onderscheidden van de grauwe achtergrond. Politie...

Snel een voorlopige titel verzonnen, kort stukje: I - november 1989 - Het leek wel een stuk speelgoed te zijn in zijn hand. Althans zo voelde het pistool voor hem aan. Diep verborgen in de binnenzak van zijn legergroene duffelcoat hield hij het stevig vast. Het was de eerste keer dat hij ermee rondl...

Hmm ik twijfel een beetje of het niet te bondig geschreven is? Gaat het niet wat snel?

Ik heb een vaag idee (haha niet hetzelfde als hij) waar ik naartoe wil met het verhaal maar ik laat me vooral leiden door ingevingen die ik tijdens het schrijven zelf krijg

Hij was niet naar zijn werk vertrokken deze ochtend, voor het eerst in vier jaren. Daarvoor was de klap te groot geweest die hij kreeg, toen hij plots overvallen werd door zijn idee. Hij had zelfs niet eens de moeite gedaan naar zijn baas te bellen om zich ziek te melden, het was geen seconde in hem...

Hallo, Ik twijfelde zelf al wat of het niet teveel zou opvallen als het telkens met hoofdletter werd geschreven, ik had dit gedaan omdat ik (nog) geen naam heb voor mijn hoofdpersoon, maar ik ga het aanpassen. Ik weet ook niet of ik hem wel degelijk een naam ga geven. Je opmerking over mijn woordkeu...

Dit is een verhaal waar ik pas mee ben begonnen, na jarenlang niets geschreven te hebben (ik heb hier vroeger nog wel verhalen op gepost). Anyhow, de tekst spreekt voor zich.. I [/b] Er bestaat waarschijnlijk niets onopvallender, niets subtielers, dan het ontstaan van een idee. Als een geur- en kleu...

Ik heb net dit gevonden, een boek dat exact handelt over dit onderwerp, enkel wetenschappelijk: Op 16 november 1532 verslaat de Spaanse conquistador Francisco Pizarro met een legertje van 168 man het 80.000 man tellende leger van Incakeizer Atahuallpa bij Cajamarca in Peru. Hoe kwam het zover dat zo...

Haha, Sam XD Ik heb dat toevallig net op school geleerd :P bij een gelijkheid = als (net zo groot als) bij een ongelijkheid = dan (groter dan) Dit was trouwens het foutje dat mij het meest opviel : ) Zenuwachtig zat Marc Rodley voor een laatste keer zijn stropdas goed te hangen. Oke, ik ben misschi...

Haha ja dat is misschien niet zo'n slecht idee, zulke foutjes kome, daaruit voort :p (vermoeidheid)

Er zijn 52 resultaten gevonden