En dan ben je junk

10 jun 2007 01:27

Ik vroeg haar wat het was. De drie dezelfde waren een of ander kalmeringsmiddel, maar Melissa wist niet precies wat het was. De vierde was een pil Morfine, tegen de pijn... Twijfelend keek je me aan en gaf ze me een kus op mijn voorhoofd. 'succes en sterkte' zei ze, en ze liep weg. Zelf moest ze tenslotte ook haar dingetjes doen.
Op dat moment kwam Ruben eraan, hij vroeg of ik er klaar voor was. Ik nam 1 van de pillen en knikte van ja, voor zover ik er klaar voor kon zijn natuurlijk. Ruben vertelde dat ik de klanten in een ander huis van J zou 'ontvangen' en lichtte me in over het huis. 'Het is een groot gebouw vijf minuten rijden van hier. Het was eerst een fabriek, maar J heeft er een huis van gemaakt, of een plek waar je kan leven in ieder geval. Het is totaal anders dan het huis waar wij wonen, schrik niet alsjeblieft. Er zijn drie verdiepingen. Op de eerste leven mensen, op de derde zit een kwekerij en een drugslab. Op de begane grond zit een klein 'winkelcentrum', maar de tweede verdieping is het belangrijkst nu. Op de tweede verdieping zijn kleine kamers met geluiddichte muren. Er staat een bed, een kastje met speeltjes en spulletjes en er is een plek om je op te frissen. Als je binnenkomt is er aan de linkerkant een glazen plaat waar je niet doorheen kan kijken. Ik zal aan de andere kant van die plaat zitten en ik kan jou wel zien. Duidelijk?' Ik knikte van ja en we vertrokken.
Inderdaad na vijf minuten waren we er, het zag er verschikkelijk uit!
De ergste schrok kwam toen ik binnen was en Liselotte zag. Het meisje dat ik leerde kennen als vrolijk, knap en vriendelijk zag er nu slecht uit. Ze keek nors en was ontzettend afgevallen. Haar ribben staken uit en om haar ogen was het blauw, ze was lijkbleek. Even dacht ik dat ik weer een nachtmerrie had, maar deze keer was het echt!
Met een por in mijn ribben, haalde Ruben me weer terug. 'Het is maar goed dat je die pil net al genomen hebt, hij werkt nu al' fluisterde hij, maar ik snapte toen niet wat hij bedoelde. We liepen naar de trappen. Daar stond een man te wachten. Hij was jong en zag er vreemd uit in zijn ribbroek en bodywarmer, maar hij knikte vriendelijk en zei dat hij al op me wachtte. Hij was mijn eerste klant dus. Door de pil was ik ontzettend rustig en eigelijk zag die vent er niet zo slecht uit; ik werd zelfs behoorlijk geil.
Het werken stelde niet veel voor bij hem, het was bijna 'normaal'. Het voelde best natuurlijk en absoluut niet fake. Achteraf kwam ik er pas achter dat dat vooral kwam door de pil. Dat Ruben meekeek stoorde me niet zo, het stelde me gerust en ik vond het wel opwindend.
De tweede klant was begin vijftig. 'Seks wil ik niet, hoewel ik er wel voor betaal' was het eerste was hij zei. Hij wilde liever dat ik voor hem stripte en hem daarna zou helpen met klaarkomen, dat was alles wat hij wilde; lekker genieten en komen... Toen hij weg was, ging ik me klaarmaken voor de derde en laatste klant die dag. Ruben kwam de kamer even binnen om te zeggen dat ik het tot nu toe goed had gedaan, maar waarschuwde me voor 'meneer nummer drie'. Ik nam mijn tweede kalmeringspilletje en de Morfine-pil. Ruben knikte en ging weer, niet snel daarna werd er op de deur gebonkt. De derde klant was er...

10 jun 2007 13:55

Damn, waarom moet je net nu stoppen

. Ik vind het net zo spannend.. Erg leuk weer hoor

! Hoop dat je snel verder gaat.. Ik kan niet wachten

.

10 jun 2007 14:59

Ik ben benieuwd

10 jun 2007 16:03

Ik vind het goed van je dat je een beetje onderzoek hebt gedaan en daar wat mee doet.

Wat ik minder vind is je schrijfstijl. Je vliegt van de ene gebeurtenis naar de andere. Heeft je hoofdpersonage geen gevoelens? Je beschrijft een verkrachting in een paar zinnen, terwijl zoiets ontzettend veel impact op iemand maakt. OOK op iemand die aan de drugs is of die dronken is. Het enige wat je zegt is dat ze zich slecht voelt. Ze huilt en een half uur later lijkt ze alles vergeten te zijn en gebeurt er weer iets heel anders.
Het lijkt alsof je het allemaal te snel wilt. Wat zonde is, omdat er op zich best een goed verhaal inzit.

Verder zou ik cijfers voluit schrijven. Achttien jaar, twee mannen, vijf cent, zes glazen drank, etc. Dat leest een stuk prettiger.

10 jun 2007 21:44

*weg*

11 jun 2007 10:55

Dat begrijp ik wel jah, maar het is gewoon zo leuk

. Schrijf maar weer snel verder dan

..

11 jun 2007 14:20

Spannend

13 jun 2007 22:04

Oeeeeh, ik lees het een beetje laat enzo, maar dat komt omdat ik het ook druk heb met school en blabla, moet van een 3.0 naar een 5.0 te komen, want anders blijf ik zitten en blaaaaaat. Goed.

Ik vind het eigenlijk helemaal niet erg dat er geen gevoelens in komen, want - ja. Dit verhaal spreekt me best wel aan o.o En ik vind juist dat je een fijne manier van schrijven hebt ^^

Ik hoop snel op meer.

15 jun 2007 16:34

Het was een boom van een vent. Hij was lang en breed en zijn kop was kaal. 'Dus jij bent mijn nieuwe speeltje?' vroeg hij met een rauwe stem, maar hij gaf me geen kans iets te zeggen. Hij stapte op me af, legde zijn handen strak op mijn kont en zoende me, bijna geweldadig. Plotseling trok hij zijn gezicht en handen terug en deed een stapje achteruit. Hij pakte zijn telefoon en zette muziek aan; futere sex/love sounds van Justin Timberlake. 'Dans voor me, kleed je uit!' Hij zei het alsof ik zijn hondje was, alsof ik geen waarde had. Waarschijnlijk had ik ook geen waarde voor hem, hij had het zelf al gezegd; ik was zijn speeltje. Ik deed wat hij zei. Ik danste, ik kleedde me uit. Terwijl hij keek, trok ook hij zijn kleren uit, tot hij helemaal naakt was. Inmiddels was ook ik naakt en hij liep naar me toe. Met zijn handen op mijn schouders duwde hij me grof op het bed. Zijn telefoon speelde nog steeds, maar het liedje kende ik niet. Ik verwachtte dat hij elk moment in me kon komen, maar dat deed hij niet; hij was iets aan het zoeken in zijn tas. 'Ja...' fluisterde hij en hij richtte zich weer op. Hij had touw in zijn handen en een kaars en lucifers. Hij zei me dat hij een absolute liefhebber was van SM, maar dat hij het een beetje rustig aan zou doen, deze keer, omdat ik 'nieuw' was. Ik moest op mijn knieen gaan zitten op het bed, dus dat deed ik. Met het touw bond hij mijn armen op mijn rug, en hij bond het om mijn borsten heen. Toen ik weer moest gaan liggen deed het een beetje pijn, maar ik zei niets. Hij stak de kaars aan en begon mijn borsten te kneden. De kaars was warm genoeg, gesmolten genoeg, en hij liet het kaarsvet over mijn borsten en buik vloeien. Zonder de pilletjes had ik het volgens mij uitgegild, maar weer zei ik niets. Pas toen kwam hij in me. Hij neukte zoals hij zoende; hard en bijna geweldadig. Daarna haalde hij het kaarsvet van me af en haalde hij ook het touw weg. Hij stopte zijn spullen terug in de tas en haalde er een zweepje uit. Ik moest hem slaan, zo hard als ik kon. Dat deed ik met alle plezier! Ik genoot zelfs van de pijn, in ieder geval tot ik erachter kwam dat ik aan het genieten was. Ik mocht er toch niet van genieten iemand te slaan? Dat was onmenselijk! Ik probeerde het uit mijn hoofd te zetten en verder te gaan. Eenmaal klaar was ik alweer vergeten dat ik er van genoten had, maar hij had het gemerkt. 'Welkom aan mijn kant' zei hij en na een klein kusje op mijn voorhoofd ging hij. Het rare was dat dat kleine kusje veel meer met me deed dan de rest van het werk vandaag. Ik voelde me vies, door dat ene kleine kusje!
Ruben kwam me halen en we gingen weer naar beneden. In de trappenhal kwamen we Liselotte weer tegen, weer schrok ik. Ik snapte niet dat iemand in zo'n korte tijd zover kon afgleiden, ik had haar anderhalve week geleden immers nog gezien. Maar het was echt waar, ze vertelde me alles, haar leven die anderhalve week..

15 jun 2007 17:11

Eindelijk

Woow.. heftig vervolg

Ik ben benieuwd naar het volgende stukje

15 jun 2007 18:08

'Nadat we jou weg hadden gebracht, ging ik naar huis. Ik woonde nog bij mijn ouders toen weet je, maar ze waren erachter gekomen dat ik gebruik. Ik mocht nog een nacht daar blijven, maar daarna wilden ze me niet meer zien. Ik wist niet wat te doen, ik was hopeloos. Ik.. die nacht heb ik in mijn polsen gesneden, het hoefde voor mij niet allemaal meer. Het bloedde ontzettend! In het begin was ik nog rustig, maar toen voelde ik me suf worden en raakte ik in paniek. Het was alsof mijn moeder het aan had gevoeld; ze kwam even kijken hoe het ging, iets wat ze normaal gesproken niet doet. Toen ze mag zag, gilde ze eerst en ging ze snel weg. Vanaf dan weet ik het niet meer. Nadat ik mijn moeder weg had zien gaan, verloor ik mijn bewustzijn. Een week geleden nu werd ik weer wakker, ik had in coma gelegen en lag in het ziekenhuis. Ik was ontzettend veel bloed verloren, maar mijn vader zei dat hij dit niet weer mee wilde maken en is niet meer langs geweest. Ook mijn moeder is niet meer geweest. Ik moest weg uit het ziekenhuis omdat mijn vader de verzekering had stop gezet en hij het niet wilde betalen, en ik het niet kon. Mijn vader vond het 'eigen risico' te groot op deze manier en daar wilde hij niet voor opdraaien. Hij liet mijn spullen brengen door zijn zus. Met haar heb ik heel lang gepraat over mijn oom en mijn opa, die beide zelfmoord hadden gepleegd. Ook hadden we het over mijn broer en een andere oom, ook beide geen lekkere typjes. Ik kon hier gaan wonen in de kamer van Jimmy, een vriend van mijn neef Ian. Beide zal je nog wel leren kennen, Ian woont tenslotte ook bij J. Hij zit nu in de bajes...
De eerste drie dagen lag ik alleen maar op bed, uit te rusten. Eten doe ik niet meer, dat heb ik afgeschafd. Ik heb gewoon geen honger meer. Ik leef nu op alcohol en drugs vooral...'
Met grote ogen keek ik haar aan. Dat in zo'n korte tijd zoveel kon veranderen. Ik vroeg haar waarom ze hier zat, want dit was duidelijk geen goede omgeving om veel te zijn, vooral niet als je net uit het ziekenhuis komt! Liselotte zei dat ze daar geen geld voor had en ik dacht even na. Ik zei haar dat ze mijn kamer bij J met me kon delen, als J dat goed vond. Toen ze zei dat ze dan nog steeds geen geld had om huur te betalen en 'spul', zei ik dat ik de hele huur van de kamer nu ook betaalde en dat ik geld genoeg over had voor redelijk wat drugs, zolang het maar niet te veel werd. Zij had mij geholpen tenslotte en nu kon ik wat terugdoen...

15 jun 2007 18:26

Wat een verhaal

Ik wil een vervolgje

15 jun 2007 18:27

alweer!?

15 jun 2007 18:31

Jaa

Moet je maar niet zo leuk schrijven

15 jun 2007 20:05

Yes twee nieuwe stukjes

I love it

15 jun 2007 20:41

WWWWWEEEEEEEEEEEEEE

!!!
Super koewlisch!!
Vind um egt té leuk!!
Verder verder verder

.

15 jun 2007 23:47

Ik leende Rubens telefoon, aangezien ik er zelf geen had toen, en belde J. Hij vond het prima als ik mijn kamer wilde delen, maar vroeg wel of ik inzag dat dat voor mij een extra last zou betekenen. Dat snapte ik natuurlijk wel! Het maakte me niet uit. Liselotte had mij geholpen en nu ik haar kon helpen, wilde ik dat zeker doen. Bovendien zou het maar een tijdje een last blijven, dacht ik, alleen tot Liselotte zelf voor haar geld kon gaan zorgen. Geen vuiltje aan de lucht hield ik mezelf voor.
Ik zei Liselotte dat het goed was en ze pakte die paar spulletjes die ze nog had bij elkaar en ging mee met Ruben en mij.
Eenmaal terug showde ik haar het huis en de kamer en maakte wat afspraken. Liselotte mocht de eerste maand wel op mij teren, maar daarna zou ze echt zelf aan de slag moeten! Ook drugs mocht ze niet al te veel gebruiken en ik vroeg aan J of hij daar ook een beetje op wilde letten. Ik kon natuurlijk niet oneindig veel drugs betalen, en wilde zelf ook wat geld over houden. J zei dat hij dat zou doen, dus ik maakte me geen zorgen.
Die avond hadden Liselotte en ik een klein feestje op onze kamer. We hadden J gevraagd te komen, en ook Melissa, Ruben en Gamez waren er. Het was heel gezellig. J had gezorgd voor lekkere muziek, Ruben voorzag iedereen van XTC en Gamez had een flinke voorraad drank mee. Liselotte had nog veel drugs van haar vorige 'woning' mee kunnen nemen en zelf zorge ik voor de hapjes. Ook Melissa had wat geregeld... een kado-tasje voor aan het eind van het feest. De inhoud? Een magazine, wat drugs, seksspeeltjes, een zakmes en een ladygun!
Het feest was geweldig. Melissa ging out, ik ging out, Gamez ging out. Alles ging goed, tot Liselotte out ging en niet meer bijkwam... Met water en lucht probeerden J en Ruben haar weer wakker te krijgen en Gamez wilde 112 bellen. Ik herinnerde me dat Liselotte niet verzekerd was en zei dat, schreeuwde dat. 'We kunnen haar moeilijk laten sterven hea!' gilde Gamez en hij had gelijk. 'Ik ga er niet voor betalen' riep ik en J zei dat hij de kosten op zich zou nemen. Dankbaar keek ik hem aan terwijl Gamez een ambulance regelde.

16 jun 2007 09:10

Oh oh

16 jun 2007 18:48

Damn

.
Té koewl verhaal

17 jun 2007 18:56

Ik kan niet wachten op het vervolg!

18 jun 2007 06:39

ik kan echt niet wachten tot een vervolg!

18 jun 2007 11:26

hebben jullie nog even pech, heb het nogal druk op het moment

18 jun 2007 17:19

damn

18 jun 2007 17:38

Arme wi

18 jun 2007 19:58

18 jun 2007 22:16

hahaha.... moet ik nou medelijden krijgen?

19 jun 2007 00:24

ships, kan zelf ook niet wachten op een vervolgje Kort stukje maar even

De ambulance was er vrij snel en Liselotte werd naar het ziekenhuis gebracht, J mocht mee met de ambulance. Wij bleven de rest van de nacht op mijn kamer. Naar het ziekenhuis gaan konden we niet, aangezien geen van ons nuchter was, of zelfs in de buurt van nuchter kwam. Wachten was alles wat we konden doen...
Ik was helemaal vergeten dat ik de dag erna weer klanten zou hebben, en ik was niet de enige. Het is dat Ruben het zei, anders waren we met z'n alle blijven hangen, wachtend op een berichtje. Die dag slikte ik het dubbele van de pillen van de dag ervoor in, aangezien het gebeuren rondom Liselotte me toch wel hoog zat. Ik kon het er niet bij hebben me daar ook nog eens zorgen over te moeten maken.
De dag ging eigenlijk in een waas voorbij. Het was ten slotte alleen seksen wat ik deed, alleen dan voor het geld. Rond drie uur gingen Ruben en ik weer terug naar het huis van J. Nog geen half uurtje later kregen we telefoon vanuit het ziekenhuis; Liselotte was overleden. Tijd voor verdriet was er niet, aangezien ze in het ziekenhuis wisten dat Liselotte door een overdosis was overleden, kon er elk moment politie op de stoep staan.

19 jun 2007 16:50

Oeps....

Leuk vervolg

19 jun 2007 21:00

Gelukkig kun je zelf ook niet wachten

19 jun 2007 22:34

Nee, irritant!

20 jun 2007 20:49

kelly-aislin-audrey schreef:Nee, irritant!

Voor jou misschien wel

maar voor ons niet, want dan hebben wij sneller een vervolg

20 jun 2007 22:45

RoOsj schreef:
kelly-aislin-audrey schreef:Nee, irritant!
Voor jou misschien wel maar voor ons niet, want dan hebben wij sneller een vervolg

Klopt, maar ik vind het wel leuk om te schrijven hoor, dus echt irri is het niet eens

24 jun 2007 13:58

Vervolgje

?

26 jun 2007 18:27

ik heb tijdje niiet meer gevOlgt.
maar nu dOe ik dat wel weer
Leuk verhaal nOgsteeds
Snel gevOlgje?

26 jun 2007 21:57

Erg mooi zoals altijd

.

27 jun 2007 17:55

prachtig

06 jul 2007 18:25

snel gevOlgje?

07 jul 2007 00:23

Omdat de meeste van ons niet officieel daar woonden, moesten we een tijdje het huis uit. Alleen degenes die er ingeschreven stonden, konden blijven. Verder moest het huis drugsvrij gemaakt worden, en ook de hoeveellheid drank wilde J wat minderen. Messen, pistolen, alles moest weg. De kamer die nu leeg zouden zijn, moesten er ook uitzien alsof ze echt leeg waren. Niemand van ons hoefde die week te werken en vrijdag zou Liselotte worden begraven. Ruben en Melissa hadden een oude caravan waar ze in de tussentijd gingen wonen en zij vertrokken gelijk toen alles opgeruimd was. Zelf moest ik nog een tijdelijke woonplaats vinden nu ik niet bij J kon blijven. Helaas had ik geen geluk; ik kon niet op tijd een goede plek vinden, dus die week zwierf ik een beetje rond op straat en leefde van het geld wat ik dinsdag had verdiend.

Maar een klein stukje, ik weet het!

07 jul 2007 08:20

ik hoop snel vervolg te zien!

07 jul 2007 17:26

Kort stukje maar helaas ja

.
Hoop ook op een snel vervolgje!

14 jul 2007 20:22

Leuk stukje weer

05 aug 2007 21:55

Erg leuk verhaal

Ik hoop dat je snel doorgaat!

06 aug 2007 14:23

Kort, maar wel leuk

09 okt 2007 10:00

Op donderdag, de dag voor Liselotte's begravenis kwam ik J op straat tegen. Ik was helemaal brak en helemaal door mijn geld heen, doordat ik zoveel had gebruikt en ik had ook een vrij groot deel op gegokt. Mijn keel was droog, mijn buik deed pijn en voor mijn gevoel kon ik elk moment flauwvallen. Ik zag er slecht uit, meende J. Ik haalde enkel mijn schouders op. 'Morgen is de begravenis, kom je dan.. er zo uitziend!?' vroeg J en ik schrok, aan de begravenis had ik helemaal niet gedacht en zo kon ik er niet heen, daar had J gelijk in. Opeens begon ik te huilen, hoe kon ik nu naar de begravenis? Ik vroeg het J en hij sloeg een troostende arm om me heen en zei dat hij ervoor zou zorgen. 'Kom mee'.
Samen met J ging ik eerst terug naar zijn huis om me te douchen en op te frissen. Bij J lagen nog wel wat kleren die ik even aankon en samen met hem ging ik naar de winkel om iets moois uit te zoeken voor de dag erna. J zou betalen, in ruil voor seks... uiteraard.
Ik koos zwarte lakschoenen met een hakje, een zwarte pantalon en een zwart topje met zwart vest. Wat donkere make-up om het af te maken. 'Ondergoed' zei J, dat moesten we niet vergeten. Ook het ondergoed dat ik uitkoos was zwart.
Toen schoot het J te binnen dat ik helemaal geen telefoon had en hij was van mening dat we die ook 'even' moesten halen, dus dat deden we. Geen al te nieuw model; sony ericsson w300i, maar het was een mooie en goede telefoon. 'Kadootje', zei J en ik bedankte hem met een zoen op zijn wang. Daarna gingen we naar zijn huis terug, omdat ik mijn schuld natuurlijk in moest lossen

09 okt 2007 16:03

Jee weer een vervolgje

Spannend hoor!! Ik ben benieuwd en hopelijk schrijf je snel verder