Doodsangsten sta ik uit,
Om bedolven te worden door pijn.
Bedolven door angst, verdriet en wanhoop.
Help me, help me uit deze puinhoop.
Deze puinhoop van emoties.
Emoties die verstopt worden,
Verstopt onder het enige dat over is,
Verwoesting.
Niet echt een van de beteren, maar er zit wel een verhaal achter, en is dus het noemen waard.
Onbereikbaar
Alles wat ik zeg,
Lijkt hem niet te raken.
Zijn gezicht,
Ooit zo mooi,
Langzaam weggevaagd.
Het licht in zijn leven,
Vervangen door het duister.
Alles wat ik zeg,
Lijkt hij niet te voelen.
Zo dichtbij,
En toch zo ver.
Ik kan hem niet bereiken.
Levend in zijn wereld,
Wereld vol verdriet.
Deze vind ik dan wel weer zeer goed.
Levensles
Langzaam loop je voet voor voet,
Naar een wereld die je behoedt.
Voor alle pijn en leed,
Die moeder aarde jou aandeed.
Voet voor voet loop je naar voren,
Dat deze keus de foute is wil je niet horen.
Helaas komt er een eind aan elk leven,
Maar dat jouw eind zo dichtbij was heb ik nooit geweten.
Je leven is vergaan als al het andere,
Dat je liefhad voor je veranderde.
Je laatste stappen naar oneindigheid,
Op die stappen was ik niet voorbereid.
De kant waar jij voor koos,
Het meer zo hard en jij zo broos.
Jouw laatste tranen op die staaf van ijzer,
Door jou, ben ik nu zoveel wijzer.
Veel van geleerd, maar hij is niet geweldig.
Ik hoop dat jullie nog niet slapen, want als het kan zou ik graag kritiek hebben.
Sebas?) 
werd een keer tijd