Je ogen kijken naar mij.
De gedachten die schuil gaan achter die ogen.
Ik kijk terug.
Je ogen zijn de mooiste die ik ooit gezien heb.
Het bruin vult mij op.
Ik voel de vlinders in mijn buik.
Ik zie je ogen steeds dichter bij mij komen door de lichten.
De lichten flitsen.
De mensen dansen.
Maar wij zijn alleen.
Één met onze ogen.
Langzaam kom je dichterbij en mijn maag word gek.
Dan voel ik jou sterke armen plotseling om mij heen.
De muziek springt door mijn lichaam heen en ik dans .
Samen.
Jou ogen boren zich steeds dieper in die van mij.
Dan voel ik jou lippen op de mijne en ik smelt.
Ik zweef.
En ik wil niet meer terug.
Jouw Ogen
Ookal is dit een oud gedichtje ik reageer toch even omdat je nu terug bent en niemand er nog op had gereageerd
. Vind het echt super geschreven namelijk, egt heel goed!

You're the one who cries, when you're alone..
Inderdaad al een oud gedichtje, maar bedankt voor je reactie Darkstar 

The Promissed Land
Haha, ja ik dacht al.. Hey milou heeft het weer zwaar te pakken 
Maar inderdaad een heel mooi gescreven gedicht vol passie en liefde!

Maar inderdaad een heel mooi gescreven gedicht vol passie en liefde!
grooot gebrek aan inspiratie geloof ik haha 

The Promissed Land
Mooi gedicht!
Reginleif, Heritage of the Gods
Dank je 

The Promissed Land
Bedankt voor je reactie, maar ik vind het altijd wel prettig als je er ook bij plaatst waarom, dan kan ik er misschien ook nog iets van lerenBloem schreef:Ik heb geen gevoel bij dit gedicht. Mijn smaak is het niet.

The Promissed Land