Sophie Fletcher (Harry potter stijl verhaal)

[crispy-c]

Hoofdstuk 1

“Lily, Lily! .” Gilde Sophie Fletcher naar haar vriendin die een paar meter verderop met haar familie stond. Ze begon harder te rennen. Ze hoorde haar moeder protesteren, maar trok zich er niks van aan. Lily Potter draaide zich om en grijnsde toen ze haar vriendin in het oog kreeg.
“Sophie.” Ze rende met open armen naar haar vriendin toe en toen ze bij haar was sloeg ze haar armen om Sophie heen. De twee sprongen wild in het rond.
“Dames, jullie hebben elkaar twee weken geleden nog gezien.” Lachte Harry Potter.
“Oh, hallo meneer en mevrouw Potter.” Verlegen gaf Sophie Harry, Ginny, Albus en James een hand.”
“Sophie!.” Klonk de boze stem van Alison Fletcher. Ze hijgde nog na, ze had het karretje van de hutkoffer geduwd en ondertussen moest ze ook nog op haar twee zoontjes letten, die vandaag voor het eerst naar Zweinstein zouden vertrekken. “Hoi Nick, hoi Randy, hebben jullie er een beetje zin in?”Vroeg Lilly vriendelijk aan de eeneigen tweeling.
De jongens knikte en sprongen Enthousiast op en neer. Beiden hadden een kooi met een uil in hun hand. Ondertussen gaf Allison de familie Potter een hand en maakte een praatje met hen.
“Waar is de andere deel van je familie? “ Sophie doelde op de familie Wemel, maar de familie was zo groot dat Sophie hen altijd het andere deel van de familie noemde.
Lily haalde haar schouders op, Mam en Pap hebben straks met ze afgesproken, het is gewoon geen doen om elke keer weer met zijn allen af te spreken. We zien Fred zo meteen wel, in de trein.
Sophie knikte,”zullen we anders alvast een coupé gaan zoeken?” De meiden pakte hun hutkoffers.
“Mogen we bij jullie zitten? “ Randy keek hoopvol naar zijn zus. “Nee Randy, jij en Nick kunnen makkelijk jullie eigen coupé zoeken, dat moest ik ook toen ik nog een eerstejaars was en ik was zelfs alleen. Randy’s gezicht vertrok. Lily kreeg medelijden met hem, ze vond de jongens zo schattig. Ze hadden bruinde krulletjes tot in hun nek, waren vrij klein voor hun leeftijd en hadden van die eigenwijze sproetjes op hun neus. Ze leken veel op hun oudste zus, die ook bruine springerige krullen had, Ze was ook vrij klein voor haar leeftijd van veertien jaar en had dezelfde sproetjes op precies dezelfde plek.
“Slaapkop, kom je nog.” Lily schrok op uit haar gedachtes, ze had helemaal niet gemerkt dat Sophie al de trein was ingegaan.
Sophie liep door de hele trein en zag toen to haar vreugde hun vriendengroepje zitten.
Seth zat achterin, hij was transformagiër en had dit keer blauw stekeltjes haar, maar dat kon over een uur zomaar weer anders zijn, hij was lang en slungelig, hij was een beetje de gangmaker van de groep. Naast hem zat Fred, de neef van Lily, hij had net als Lily rood haar dat half lang op zijn schouders viel, er zat ook een beetje slag in. Fred had een normale lengte, maar was wel een beetje mollig, wat hij waarschijnlijk van zijn oma had geërfd. Tegenover Seth, zat Phoebe een beetje uit het raam te sterren. Phoebe was een opvallende verschijning, ze had licht blond haar, dat tegen het wit aanzat, maar door een mislukte toverspreuk liep daar een knalpaarse streep doorheen, verder droeg ze kleren in alle kleuren van de regenboog, vandaag had ze een lichtgroene sweater aan, met daaronder een wijd roze broek, en kanariegele sandalen, haar tenen had ze ook groen gelakt.
Sophie schoof luid de deuren van de coupé open en begroette haar vrienden, Lily kwam er algauw achteraan, nadat ze hun hutkoffers in de bagage ruimte hadden gehesen, liepen de meisjes naar buiten om afscheid te nemen van hun moeder.
Alison had een zakdoek tevoorschijn gehaald en depte haar tranen. Sophie voelde een steek in haar maag. Haar vader was vorig jaar in de zomervakantie overleden aan de drakenpest en Sophie vond het moeilijk om haar moeder alleen achter te laten, vorig jaar had ze Nick en Randy tenminste nog. “Waar zijn Randy en Nick. “Die hebben al afscheid genomen en zitten in de coupé, ondanks alles moest Alison glimlachen. “Ze zijn bang dat de trein misschien eerder vertrekt, dus ze moesten echt binnen gaan zitten. “ Sophie giechelde. “De trein vertrekt altijd precies op tijd. Terwijl ze dat zei wierp ze een blik op de stations klok, het was vijf voor elf. Ze sloeg haar armen om haar moeder heen en gaf haar een kus op haar wang. “Hou je taai, mam.” Alison aaide haar dochters krullen en gaf een kus op haar hoofd. “Maak me trots, Soof. Ik wil minstens 2 uitmuntende slijmballen zien deze zomer en de rest boven verwachting. Sophie glimlachte, “ik zal mijn best doen, mam.”
Opeens tikte iemand op haar schouder. “We moeten instappen Soof, de trein vertrekt over 3 minuten. “ Het was Lily die al afscheid had genomen van haar ouders en oudste broer, die al een jaar geleden was afgestudeerd aan Zweinstein en nu een opleiding voor schouwer deed.
Lily stapte in de trein. Sophie gaf haar moeder nog snel een kus en stapte toen Lily achterna de trein in en sloot achter zich de deur. Daarna holde ze naar haar coupé en ging net als de rest voor het raam staan om haar moeder uit te zwaaien.
Toen klonk het scherpe fluitje en begon de trein te rijden, Sophie bleef haar moeder nastaren, totdat de trein de bocht omging en haar moeder uit het zicht verdween.

[casperzot]

Goed geschreven, maar ik mis her en der de juiste leestekens. Probeer daar wat meer op te letten. Daarbij leest het fijner als je de lezer zelf een beetje laat nadenken.
Je moet niet alles direct willen beschrijven. Neem nou het stukje:

Beiden hadden een kooi met een uil in hun hand.

Hier beschrijf je het heel direct. Zo kan je het ook doen:

De uilen in hun kooien kraste verontwaardigt toen ze de grip op hun stok verloren.

Na deze zin kan je één van hun ouders er nog wat van laten zeggen.


Succes!

[Rianne.]

Leuk stukje, het leest wel makkelijk door en ik zie het allemaal voor me, knap gedaan.

En ik sluit me aan bij het commentaar hierboven. En bijv. bij dit stukje:

Sophie liep door de hele trein en zag toen to haar vreugde hun vriendengroepje zitten.
Seth zat achterin, hij was transformagiër en had dit keer blauw stekeltjes haar, maar dat kon over een uur zomaar weer anders zijn, hij was lang en slungelig, hij was een beetje de gangmaker van de groep. Naast hem zat Fred, de neef van Lily, hij had net als Lily rood haar dat half lang op zijn schouders viel, er zat ook een beetje slag in. Fred had een normale lengte, maar was wel een beetje mollig, wat hij waarschijnlijk van zijn oma had geërfd. Tegenover Seth, zat Phoebe een beetje uit het raam te sterren. Phoebe was een opvallende verschijning, ze had licht blond haar, dat tegen het wit aanzat, maar door een mislukte toverspreuk liep daar een knalpaarse streep doorheen, verder droeg ze kleren in alle kleuren van de regenboog, vandaag had ze een lichtgroene sweater aan, met daaronder een wijd roze broek, en kanariegele sandalen, haar tenen had ze ook groen gelakt.
Sophie schoof luid de deuren van de coupé open en begroette haar vrienden,

Raak ik de draad een beetje kwijt. Ik onthoud niet gelijk wie, wie is en hoe ze er allemaal uit zien. Het is een beetje veel in één keer. Ik zou meer de beschrijvingen van het uiterlijk wat meer door het verhaal heen gooien. Iets van:
'Lily begroette haar neef Fred met een enthousiaste knuffel. Hij had het zelfde rode haar wat halflang op zijn schouders viel.'

Snap je? Niet alle beschrijvingen achter elkaar aan gooien zeg maar