Van God Los

[Tsooj]

Daar zit ik dan op mijn laptop op Microsoft Office tweeduizendzoveel omdat ik te lui was om pen en papier te pakken om even een stukje te schrijven over de irritatie tegenover de huidige eeuw en de gang van zaken hiervan. Tegenwoordig staat men in een sociale omgeving die overal afhankelijk van is, men gebruikt zijn telefoon om even naar de buurman te bellen of stuurt een e-mailtje naar zijn werkgever om even te laten weten dat hij met zwoegen en zweten de stukken heeft aangeleverd die benodigd waren voor het lopende project waar de beste man mee bezig was.

Men ziet zijn leven als ‘succesvol’ wanneer er voldaan wordt aan de verwachtingen die de omgeving van hem heeft. Wanneer de persoon in kwestie zijn zaken op ‘orde’ heeft, wanneer de persoon in kwestie zijn studie heeft afgerond en lekker aan de arbeidsmarkt gaat participeren en hier in zijn steentje bijdraagt. Maar waarom weet hij eigenlijk niet. Natuurlijk zijn er kosten die deze beste man moet maken om zijn gezin te onderhouden en deze een ‘gelukkig’ leven te geven, echter speelt er iets veel anders in deze maatschappij. Er wordt van je verwacht dat je na je basisschool je middelbare school gaat doen om vervolgens nog even een MBO, HBO of Universitaire studie er achteraan te knallen om daarna in een van de 3 salariscategoriën binnen te lopen en hier de rest van zijn waardevolle leven aan te besteden. Natuurlijk heeft onze beste man nog steeds zijn weekenden die eigenlijk te kort zijn om even tot jezelf te komen. Er worden allerlei dingen van je verwacht, je moet een ‘teamworker’ zijn, ‘communicatief vaardig’en noem maar op wat ze allemaal in de vacatures zetten om even aan te mogen kloppen om op de knietjes te mogen gaan om in principe de rest van je persoonlijkheid door de plee te spoelen en deze aan te passen op wat de werkgever van jou verwacht. Wellicht maak ik mezelf hier later ook schuldig aan omdat ik geen mogelijkheid zie om hier tussen uit te knijpen. Wanneer je er allemaal even over nadenkt is het allemaal heel krom. De mens is in feite gewoon een dier wat vanuit zijn instinct zou moeten handelen, helaas is deze zo taalkundig geworden dat deze mensen onderling met elkaar kunnen communiceren en elkaar dus ook handelingen op kunnen dragen. In principe heeft de mens helemaal geen ontwikkeling nodig, natuurlijk zijn er dingen die goed van pas komen, maar nodig hebben is niet aan de orde.

Alhoewel dit allemaal heel hypocriet klinkt en waarschijnlijk ook is, moet ik me er wel schuldig aan bekennen dat ik er af en toe ook wel van geniet, je gaat je vrije tijd meer waarderen wanneer het er minder is. Misschien moet ik mezelf maar eens een jaartje terugtrekken naar een of ander oord waar ik ongestoord van hop naar her kan gaan en me nergens druk om hoef te maken. Wanneer krijg ik mijn salaris, wanneer kan ik weer werken, wanneer krijg ik opslag of wanneer is de oma van mijn tante/moeder/vriendin/achterneef jarig om dat vervolgens even op het medium Facebook te checken en daarna een berichtje te sturen omdat dat van je verwacht wordt. De verplichtingen en verwachtingen komen me mijn strot ongeveer uit.

Ergens een jaartje van God los zijn is denk ik dan ook iets waar iedereen eigenlijk naar verlangt.