Ik zat op een klein blauw klimrek, en wist niet wat ik er eigenlijk aan het doen was.
Het was al negen uur 's avonds, een tijdstip van wat ik al lang binnen moest zijn, maar iets dwong me buiten te blijven. Een raar gevoel, net alsof ik gewoon op het klimrek thuishoorde.Ik vond het een eng gevoel, maar daarnaast ook een rustgevend gevoel. Ik hoorde het geluid van een oehoe die in de donkere avond zat te roepen.
Maar zocht mijn moeder me, of is ze me gewoon vergeten? Vragen dwarrelde door mijn hersenpan waarvan ik het antwoord echt helemaal niet wist. Het enige wat ik kon doen was tijdrekken, zodat ik later naar bed hoefde. Of op ontdekkingsreis in mijn wijk gaan, maar dat zou nog wel is gevaarlijk worden. Ik had een enge buurt met altijd griezelige mensen. Iedereen deed onaardig tegen me, al m'n buurvrouwen en buurmannen. Dus ik bleef maar op het klimrek zitten, geen idee waar ik heen moest en wat ik moest uitvoeren.
Plots hoorde ik een geluid, een griezelig geluid nog wel. Eerst een beetje geritsel; ik zag een bosje naast het klimrek heen en weer schudden en harde bewegingen maken. Daarna hoorde ik gekrijs, een oorverdovend gekrijs. Het leek een beetje op een kraai die heel hard schreeuwde, maar nog véél en véél harder.
Opeens zag ik een rood oog verschijnen tussen de bosjes, en even later nog een rood oog erbij. Ik schrok me rot, zat daar nou iets met rode ogen in de bosjes? Ik keek nog is goed, en dacht even dat ik het verschijnsel me allemaal verbeeld had, maar niets was minder waar. Een bloederige hand stak uit het bosje, met vijf scherpe nagels eraan. Toen doken de bloedrode ogen weer op, ik viel bijna van het klimrek van schrik. En vlak daarna wurmde zich er een griezelig gestalte uit, hij had een oranje werkpak aan met allemaal bloedvlekken, en liep op twee bloederige voeten. Ik kreeg een naar gevoel in mijn buik, ik had het gevoel dat ik daar een zombie zag. De zombie liep nog verder en verder, en schreeuwde nog een kreet. Ik deed mijn oren dicht, en intussen was de zombie onder mij gekomen. Plots schrok ik me erg, ik had me nog nooit zo geschrokken. Doordat ik m'n vingers in mijn oor had gedaan, viel ik achterover van het klimrek af. Ik gilde de longen uit m'n lijf, en landde net voor de bloederige voeten van de zombie.
Nu leek het meer een horroverhaal, maar op de volgende stukjes is het meer Fantasy. Daarom heb ik het ook hier geplaatst.