Mary was altijd lief voor alles en iedereen.
Vaak voelde zij zich alleen omdat ze geen vriendinnetjes had.
Ze woonde in een grote stad waar heel veel fabrieken stonden.
Mary wou graag in een boerderij wonen en dan had ze ook
koeien en lammeren en een paard en een hond om haar heen.
Maar haar papa en mama waren geen boer en boerin
.Als Mary sliep dan droomde ze vaak dat ze lekker in de wei met de hond speelde en dat de koeien verbaast
stonden te kijken.
Wat was Mary gelukkig in deze nachtelijke dromen.
Dan glimlachte ze en zei:Kom ik moet naar de boerderij.
Plotseling hield de droom op en werd ze wakker.
Want haar mama had haar geroepen want ze moest natuurlijk weer naar school.
Eerst ging Mary eten en daarna onder de douche en poetste haar tanden en ze trok schone
kleren aan en kamde haar lange blonde haren.
Mary had geen fiets en ging altijd lopend naar school.
Deze dag zou ze ook lopend naar school gaan,
terwijl ze niet wist dat het al vakantie was.
Maar onderweg zag Mary iets vreemds.
Er stond een kereltje met een hele grote mond,zijn mond was bijna net zo groot als een meloen.
Mary haar ogen werden heel groot van verbazing.
Het kereltje begon ook nog te praten en hij zei :Jouw dromen zullen een keer uitkomen en
ik zal jou daarmee helpen.
Mary moest van hem een tabletje doorslikken die hij aan haar gaf.
Maar de mamma van Mary had altijd gezegd,je mag geen snoepjes van vreemde mensen aanpakken.
Dit was toch geen snoepje ?
Dit was een tabletje,dus Mary besloot om het door te slikken.
Jeetje, het leek alsof ze net zo licht werd als een ballon.
Het kereltje zei tegen Mary,dat ze naar huis moest gaan en dat haar wens uit zou komen.
Mary ging dus naar huis, maar ze was er toch niet zeker van wat het kereltje had gezegd.
Ze ging de straat in waar ze woonde en zag een boerderij staan.
Mary staarde ernaar en geloofde het niet.
Toen gingen haar gedachten weer naar dat kereltje toe.
Mary stapte verlegen de boerderij binnen en trof haar moeder daar aan en vroeg aan
haar, waar is pa ?
Moeder vertelde dat pa aan het hooien was en dat ze hem moest helpen.
Eindelijk was ze bij pa en ze moest het hooi op de wagen laden.
Dat deed Mary,het was immers toch de grote vakantie en dan moet
je je ouders wel eens helpen.
Toen dat klaar was,ging ze met de hond naar de wei en speelde met hem
en de koeien keken verbaast toe.
Op de rug van een koe zag ze dat kereltje zitten en hij vroeg aan Mary of dit
leventje haar beviel.Tevens stelde het kereltje zich voor,zijn naam was Wimmie.
Mary vondt het een grappige naam en ze zei dat dit leventje haar nog beviel.
Ineens loste Wimmie op in het niets,Mary kon hem nergens meer vinden waar
ze ook zocht.
En ze ging met de hond weer naar huis en dacht niet meer aan Wimmie.
Eindelijk was ze thuis,en ging de boerderij binnen en haar moeder vroeg:
Wat heb ik gehoord luiwammes,heb je met de hond gespeeld?
Je had pa moeten helpen,de stier was losgebroken !
Ga maar naar bed,dat is jouw straf !
Daar lag Mary in bed en ze dacht nog even,alles zit mij tegen en ze sliep in.
Toen ze de volgende morgen wakker werd,stond haar moeder klaar
met water en zeep en Mary moest zichzelf wassen.
En ze hoorde haar moeder beneden roepen dat ze op moest schieten
want ze moest een paard dresseren.
Maar toen ze beneden kwam toen lachte iedereen tegen haar en ze
werd gekust en gefeliciteerd omdat ze jarig was.
In een keer werd het een en ander voor Mary duidelijk..
ze was neer gevallen toen ze achterna werd gezeten door een dolle stier
en ze had een hele tijd aan geheugenverlies geleden.
Daardoor was ze ook anders gaan denken.
Ze pakte gauw een cadeautje aan en ze hoorde zacht piepen.
Toen ze het cadeautje opende zat daar een heel klein Sint Bernard hondje in.
En ze kreeg ook nog een wekker en dat vondt ze zo fijn, Mary gaf iedereen
een kus en ze liet blijken dat ze heel blij was.
De Sint-Bernard kefte vier keer,net of hij vier keer hoera riep.
Iedereen moest daardoor behoorlijk lachen.
Mary had een fijne dag.
s'Nachts droomde ze nog van Wimmie en Wimmie vroeg hoe het haar
op de boerderij beviel.
Mary zei tegen Wimmie dat het daar heel fijn was.
Toen gaf Wimmie haar ook een cadeautje,het was een beeldje van zilver
en dat leek precies op Wimmie.
Toen Mary 's morgens wakker werd,zag ze het beeldje.
Dus Wimmie had haar wens uit laten komen !
Dit was dus echt de waarheid !
Maar Mary leefde nog lang en gelukkig
!