Totdat er niets meer over was

[Vlinder]

Ik kan me niet bewegen
Sta als genageld aan de grond
Ik keek je aan en zag het je al denken
Waarom hield ik niet gewoon mijn mond
Ik had dit allemaal niet willen weten
Niets van dit alles willen zien
Ik kan het gewoon weg niet vergeten
Niet begrijpen bovendien
Waarom moest ik naar de waarheid vragen
Kon ik het niet laten voor wat het was
Waarom moest jij zo van weinig minder maken
Totdat er niets meer over was

[yael]

Jouw woorden, stuk voor stuk lijkt het een melodie met rijmende klanken.

twee kleine dingetjes, persoonlijk zou ik dit gedicht in drie coupletten zetten. Dat maakt het krachtiger.
Jou een na laatste zin (sorry puntjes op de E lukt niet meer) vind ik krachtig. Ik twijfel alleen over het woordje zo. Misschien moet je dat weg laten. Maar dat is geheel mijn eigen mening

[BrILjanTje]

Goed overbrengen van gevoelens!