Ik haat hem

[shagof]

hallo allemaal
ik ben nieuw op de site en wou even jullie reactie over een stuk dat ik geschreven heb.
alle commentaar is welkom.



Inleiding
Mijn naam is Axelle. Ik woon samen met mijn mama in een klein dorpje. Mijn papa is gestorven toen ik 9 jaar was. Ik ken niemand in mijn dorp buiten mijn oude klasgenoten. Buiten komen is niet aan mij besteed. Enkel om naar school te gaan, doe ik dat. Ik zit in mijn laatste jaar lerarenopleiding. Ik heb al 2 jaar een fantastische vriend met wie ik het meeste van mijn tijd doorbreng. Jaren heb ik moeilijkheden gehad met het beginnen van een relatie. Een persoon vertrouwen vergt van mij nog steeds veel energie. Vooral omdat vertrouwen dikwijls misbruikt wordt. Ik heb mij een keer laten doen en sindsdien heb ik een muur om mij heen gebouwd. Niets of niemand zal nog binnen mijn muur dringen. Voor de mensen die ik lief heb zou ik door een vuur gaan. Familie is voor mij erg belangrijk. Buiten dat ene familielid.

 
Hoofdstuk 1: De herinnering
Het is jaren geleden, maar voor mij is het soms nog alsof het gisteren was. Ik was acht jaar. Ik moest met mijn papa op bezoek gaan bij mijn oma en opa. Papa moest opa helpen met het slachten van de kippen. Hij was de enige in de familie die dat graag deed en tegen het bloed kon. Ik moest per se een keertje mee, maar niet voor het slachten van de kippen. Mama moest die dag overwerken op haar werk en zou dus niet op tijd thuis zijn. Gelukkig kreeg ik bij oma en opa altijd lekkere snoepjes. Als kind van acht doe je nog alles voor snoepjes. Eigenlijk veranderd dat niet als je ouder wordt. Snoepjes blijven lekker.
Ik hield niet zo van kippen. Zeker niet van geslachte kippen. Als je hen de kop af snijdt blijven ze rondlopen. Echt eng. Dan ging ik meestal achter de deur staan en schreeuwde ik de longen uit mijn lijf. Nu begrijp ik de uitdrukking ‘rondlopen als een kip zonder kop’.
We zaten gezellig binnen in de living bij opa en oma, toen opa besloot dat het tijd was om de beesten te slachten. Oma ging ook helpen met het vangen van de kippen. Het waren er een 25-tal die geslacht moesten worden. Het zou niet lang duren, had papa mij beloofd. Mijn nonkel woonde ook nog in bij oma en opa in. Hij was zo’n vijftien jaren jonger als papa. Dat maakt dus dat hij toen 22 jaar was. Ze waren met z’n achten bij papa thuis. Mijn nonkel die inwoonde was de jongste van de bende.
Op het moment dat de anderen buiten waren, verveelde ik me nogal. Er was niets op tv. De heruitzendingen van Samsom en Gert kende ik al uit mijn hoofd. Mijn speelgoed interesseerde me niet zo. Het enige wat ik graag deed was lezen. Ik was de beste van mijn klas. Nonkel Frank wist dit. Hij liet me altijd strips lezen als ik op bezoek kwam, dus ik riep hem onderaan de trap. Hij zat altijd op z’n kamer. Een beetje een eenzaat. Wel een serieuze vrouwengek, want één keer mocht ik met oma mee de kamer op en er hingen allemaal posters uit de playboy.
Toen hij niet onmiddellijk naar beneden kwam, nam ik het initiatief om zelf naar boven te gaan. Al bibberend ging ik trede voor trede omhoog. Dit omdat ik wist dat als ik betrapt zou worden door oma of opa ik kletsen op mijn billen zou krijgen. Enkel de living en de keuken was voor bezoekers. De kamers waren privé terrein. Ik probeerde zo stil mogelijk te zijn.
Op de tweede verdieping bereikte ik eindelijk de kamer van nonkel Frank. Er kwam allerhande rare geluiden uit. Het leek met momenten alsof hij geen lucht kreeg. Ik klopte op de deur. Mijn ouders hadden me goed opgevoed. “Altijd eerst kloppen voor je ergens binnen gaat”, zeiden ze altijd. Geen reactie, ook de geluiden stopte niet. Weer klopte ik, maar dit keer iets harder.

“Wie is daar?”
“Nonkel, het is Axelle, mag ik alsjeblieft een strip van je lenen?”

In de kamer werden er dingen omgegooid, hoorde ik. Het duurde even, maar ineens ging de deur open. Mijn nonkel stond in zijn onderbroek voor me.

“Kom maar binnen Axelle, dan mag je zelf een strip kiezen die je wilt lezen.” Hij glimlachte erg breed toen hij dit zei. Men zegt altijd dat een kind aanvoelt wie men kan vertrouwen. Volgens mij had ik bij hem op dat moment al sterk mijn twijfels, maar omdat het de broer van mijn papa was, moest ik hem wel vertrouwen. Familie zou mij nooit kwaad doen. Toch?

Ik twijfelde nog even voor ik mijn voet in de kamer zet. Overal staarden die naakte vrouwen mij aan. Dit was geen meisjeskamer, maar een vieze, walgelijke kamer. Het bed van mijn nonkel lag helemaal door elkaar. Niet zo mooi opgemaakt zoals mama dat thuis altijd voor me deed. Er hing eveneens een rare geur in de kamer. Echt een stinkende, ziekelijke geur. Het leek erop dat er al dagen niet gepoetst was. Hij wees me de kast met de strips, maar er lagen niet enkel strips in. Overal lagen zilver,blauwe papiertjes. Thuis werden we gestraft als we ons vuil lieten rondslingeren. Ik koos voor een strip van Jommeke. Dat was altijd leuk om te lezen. Die andere strips waren niet zo mijn ding. Die gingen over ridders en draken.

Wanneer ik terug op weg was naar de deur, om naar onder te gaan, nam mijn nonkel me bij mijn schouder. “Hey, kleintje, je mag hier ook altijd lezen hoor. Oma en opa zullen je hier niet komen storen, en als je, je strip uit hebt, kan je onmiddellijk een nieuwe nemen.”

Zo naïef als ik was, zette ik me bij hem op bed. Ik las vlot het strip door. Na een kwartier had ik het al uit. Daarom was ik dus altijd eerste van de klas met lezen. Mijn nonkel merkte dat ik klaar was en nam het stripboek uit mijn hand. Ik dacht dat hij een nieuw voor me wilde gaan halen, maar toen begon hij mijn haren opzij te duwen en me te strelen in mijn hals. Ik verstijfde. Tegenspreken durfde ik niet en weggaan ook niet.
“Rustig maar, ik zal je niets doen. Beloof me dat je niets zult zeggen tegen niemand. Dit is ons geheimpje.”
Van geen kwaad bewust, knikte ik dat het in orde was. Ik wist wel dat hij me geen kwaad zou doen, maar hem vertrouwen deed ik toch niet. Hij wilde me gewoon een geheimpje vertellen, zei hij. Wat kon daar erg aan zijn?

Hij duwde me zachtjes achterover op het bed. Ik wilde niet onmiddellijk volgen, dus duwde hij wat harder. Dan legde hij me recht, zodat ik helemaal op het bed lag. Hij kwam naast mij liggen en trok de deken over ons. Ik wilde weg uit dit bed, maar ik moest denken aan de regels. “Niet tegenspreken. Dat mag je nooit doen”, zei mama altijd. Ik moest een braaf meisje zijn. Nonkel Frank streelde verder in mijn hals. Mijn hart ging wild tekeer en ik wist zeker dat hij dat ook zou voelen. Waarom deed hij me dit aan?

“Ik heb een verrassing voor je. Omdat je zo’n flinke meid bent, ga ik je verwennen. Is dat goed?”
De lach op zijn gezicht was zo breed, hij leek wel een breedsmoelkikker.
“Ik vroeg je of het goed was.”
Ik wist niet onmiddellijk wat antwoorden en hij wilde blijkbaar snel een antwoord. Ik moest steeds aan de regels van mama en papa denken en toch knikte ik stilletjes nee. Hij had het vast en zeker niet gemerkt, want hij ging verder met strelen.

Zijn hoofd verdween onder de lakens. Wat ging hij doen? Ik voelde hem aan mijn broek prullen. Nee, de bovenste knoop ging al snel open. Alsook de rits. Zijn hand streelde zachtjes over mijn buik. Dit was geen fijn gevoel dat ik hiervan krijg. Mijn hart ging wilder en wilder. Tranen rolden over mijn wangen. Ik probeerde me te draaien in bed om weg te komen, maar hij nam me stevig beet.
“Hier blijven, niet weggaan. Ik heb je nog niet verwend.”
Verwennen? Wat was hier in godsnaam verwennen aan? Ik mocht dan wel acht jaar oud zijn, maar ik wist verdorie goed dat dit foute boel was. Ik probeerde het nog een keer, maar dit keer trok hij me ruwer terug. Hij werd stilaan boos. Hij trok mijn broek uit. Hier lag ik dan, met enkel mijn bloesje en onderbroek nog aan. De tranen waren niet meer te stoppen.

Eerst begon hij de binnenkant van mijn dij te kussen. Rillingen liep over mijn rug. Ik was op dit moment doodsbang voor hem.

Buiten hoorde ik papa lachen met opa. Waarom had hij wel zo veel plezier en waarom lag ik hier? Stil begon ik te snikken en probeerde te roepen. “Papa, helpt me alsjeblieft.” Het geluid dat uit mijn mond voortkwam was niet luid genoeg. De vuile lach die onder de deken vandaan kwam, was van nonkel Frank. Dan kwam iets later ook zijn hoofd eronderuit. “Jouw papa zal je toch niet horen en als je hem of iemand anders hier iets over zegt, dan gebeuren er erge dingen.” Mijn ogen werden groot van verbazing. Zou hij de anderen echt iets erg aandoen? Ik moest hem maar op zijn woord geloven. Ik legde mij terug muisstil in bed en liet hem begaan. De gevoelige snaar was geraakt.

Rustig trok hij ook mijn onderbroek uit. Zijn hand kwam onder het laken uit om mijn onderbroek op de grond te gooien. Ik zag wazig door de tranen. Ik deed mijn ogen dicht om aan andere dingen te denken, terwijl hij met zijn vingers aan mijn edele delen zat. Soms deed hij me pijn, maar ik durfde niet te schreeuwen. Ik trok dan alleen even terug en probeerde dan zo goed mogelijk om terug te ontspannen, zodat hij me niet nog feller pijn zou doen. Wanneer ik dacht dat hij eindelijk klaar was, voelde ik ineens iets nat tussen mijn benen. Hij zat met zijn tong rondjes te draaien rond mijn clitoris. Het was moeilijk om aan andere dingen te denken. De gedachte die toen door mijn hoofd speelde was: “Waaraan heb ik dit verdiend?”

Wanneer hij gedaan had, kwam hij terug met zijn hoofd boven de lakens. Zijn kin was helemaal nat van zijn speeksel. Hij veegde het af met de rug van zijn hand en lekte het af. Ik bibberde ervan.
“Kleed je maar terug aan. We zijn klaar. Heb ik je goed verwend?”
Zonder een woord tegen hem te zeggen kleedde ik mij terug aan. Het was alsof ik in een trance zat. Ik zag papa staan als ik uit het raam keek. Hij was nog steeds aan het lachen met opa.
Weer nam mijn nonkel me bij mijn schouders en schudde met me.
“Axelle, je weet het! Dit is en blijft ons geheimpje.”
Ik knikte vlug, dan liet hij me misschien sneller gaan. Hij begeleidde me naar de deur en deed nog één keer teken naar me. Hij hield zijn vinger tegen zijn mond om aan te geven dat ik moest zwijgen. Zo snel als ik kon rende ik de trap af naar onder. Ik liep naar buiten, naar papa, tussen al de kippen zonder kop.

Toen papa me opmerkte, spreidde hij zijn armen om me op te vangen. Hij deed dat altijd en dat draaide hij met me rond. Maar daar had ik nu geen zin in. Ik wilde snel weg hier! Ik klampte me aan hem vast. Hij wist niet wat er gebeurde. Hij tilde me op van de grond en vroeg wat er was, en op dat moment zag ik mijn nonkel voor de venster staan. Zijn ogen waren op mij gericht. Met zijn vinger maakte hij een snijgebaar langs zijn keel.
“Niets papa, maar kunnen we alsjeblieft naar huis gaan? Ik heb nog huiswerk.”
“Huiswerk? Maar liefje, geniet ervan. Mama laat je al altijd zo hard werken voor school.”

Het had geen zin om te blijven proberen. Papa wilde nog niet naar huis gaan. De kippen waren nog lang niet allemaal geslacht en dat moest zeker vandaag gedaan worden. Met neergeslagen hoofd en hangende schouders liep ik terug naar binnen. Oma kwam me al snel achterna.
“Kom lieverd, dan zullen wij samen jam gaan maken.”
Ik volgde haar naar de keuken. Oma hield enorm veel van koken, alhoewel opa het beter kon, vond ik. Hij maakte altijd lekkere dingen voor me als ik kwam. Oma wilde altijd maar gezond koken. Veel groenten en fruit. Ik lustte dat allemaal niet zo graag.

Opgewekt kwam nonkel Frank bij ons in de keuken zitten. Ik deed mijn best om vanuit mijn ooghoeken te kijken wat hij aan het doen was. Hij zat daar maar wat te zitten. Oma besteedde totaal geen aandacht aan hem.
“Oma, ik ga nog even kijken wanneer papa klaar is.”
Ze wilde nog iets terug zeggen, maar ik was al de deur uit. Opa en papa kwamen net aangelopen. Ze hingen van boven tot onder vol met het bloed van de kippen.
“Lieverd, ben je klaar? We gaan zo naar huis. Mama heeft net gebeld dat we lekkere frietjes gaan eten.”
Joepie, we gingen naar huis. Eindelijk weg hier.

Het duurde gelukkig niet lang voor papa klaar was om te gaan. Onderweg vroeg hij of ik het fijn vond om nog eens zo lang bij oma en opa te zijn. Om zijn vraag te ontwijken, zong ik lustig mee met het liedje dat op de radio was. Hij glimlachte heel de weg naar me. Papa genoot er altijd van als ik meezong met de radio.

Thuis aangekomen, ging ik onmiddellijk naar de keuken. Mama was aan het koken. Een heerlijke geur van gebakken frietjes vulde de kamer.
“Mama, mag ik alsjeblieft bad in?”
“Maar lieverd, je bent vanmorgen pas geweest.”
“Alsjeblieft mama.”
Ik hing letterlijk aan haar broek te smeken. Ik voelde me vuil na wat mijn nonkel me aangedaan had. Ik wilde me wassen.

Nu zie je vaak nog reportages op tv waarin jonge vrouwen uitleggen dat ze zich erna echt vuil voelen en enkel maar willen douchen. In sommige gevallen is het zelfs zo erg dat ze zich blijven wassen tot hun huid er helemaal van open ligt.

Uiteindelijk na veel zagen en eerst gegeten te hebben, zette mama me dan toch in de douche. Ik was opgelucht. Ik kon het vieze speeksel tussen mijn benen uitwassen. Wanneer mama de badkamer verliet barstte ik in tranen uit. Ik was boos op papa dat hij me niet gehoord had. Ik wou zo graag mijn verhaal tegen iemand vertellen, maar kon het niet. Dan zou nonkel Frank die mensen vreselijk dingen aandoen. Dat kon en wou ik niet laten gebeuren.

Die avond ging ik vroeg bed in. Niet dat ik kon slapen. Ik wou zelfs geen deken over me. Stel je voor dat zijn hoofd er weer onderuit zou komen. Volgens mij was ik tegen de morgen eindelijk in slaap gevallen. Ik was zo moe gehuild dat mijn lichaam uitgeput was.