Is it love?

[Succubus.]

___________________________________________________________________________________

Het meisje staarde naar haar zielsverwant. Zou hij haar vertrouwen? Zij vertrouwde hem sowieso in alles wat hij deed. Ze wist dat hij de goede keus zou maken, en niets verkeerds zou doen. Maar ze vroeg zich diep van binnen toch af of hij hetzelfde dacht over haar. Natuurlijk zou zij het niet doen. Zij hield teveel van hem om zich terug te trekken van wat er over twee dagen zou gebeuren. Het was zo belangrijk voor haar. En het was net zo belangrijk voor hem. Uiteindelijk zou het toch wel goedkomen. Er waren geen complicaties tot nu toe.
‘Waar gaan jullie heen?’ hij grijnsde licht, een tikkeltje uitdagend zelfs.
Ze lachte even en schudde haar hoofd. Ze was niet van plan het te vertellen. Al wist ze het zelf stiekem niet eens. Haar vrienden wouden het haar niet vertellen. Dat liet ze hem natuurlijk niet weten. ‘Uh uh, waar gaan jullie heen dan?’
‘Dan vertel ik het ook niet,’ hij trok grijnzend een wenkbrauw op.
‘Jij verteld het toch wel,’ ze lachte liefjes met haar kuiltjes in haar wangen.
Hij ging met zijn hand richting haar knie, maar ze stond snel op. ‘Jij ook.’
Lachend schudde ze haar hoofd. ‘Geen strippers.’
‘Geen strippers,’ herhaalde hij knikkend.
‘Niet dat ik jaloers ben-‘ ze werd onderbroken.
Hij stond ook op en legde vertrouwd zijn armen om haar lichaam heen. ‘Ik snap het. Geen strippers.’
Glimlachend gaf ze hem een kus voordat ze het getoeter hoorde. ‘Daar is je lift. Ik zie je overmorgen.’
‘Tot dan, ik kan niet wachten,’ hij gaf haar een lange liefdevolle zoen, ‘ik hou van je.’
Ze glimlachte. ‘Ik meer van jou. En nu weg.’
‘Ja ja,’ lachend liep hij naar de gang.
Bijtend op haar lip keek ze hem na. Dit kwam goed, helemaal goed. Ze vertrouwden elkaar, dus het kwam zeker goed. Ze moest zich er niet zo’n zorgen over maken. Natuurlijk zou hij niets geks doen. Hij hield van haar, en dat zou niet stoppen.
De laatste stappen naar de gang volgde ze hem. Ze zag in een snelle flits zijn beste vrienden in een cabrio zittend, enorm asociaal op de hoedenplank zoals je in vrouwenfilms altijd ziet. Ze lachte kort.
Toen hij buiten stond en nog eens omkeek glimlachte hij en zei hij geluidloos dat het wel goed kwam. Daarna sloot hij de deur.
Nog even bleef ze naar de deur staren. Zij zou pas over twee uurtjes opgehaald worden, maar ze zou wat dichterbij blijven dan hem, als ze de hints van haar vrienden goed begreep. Alhoewel, ze ving zulke dingen nooit goed op. Ze zouden altijd nog naar Vegas kunnen gaan. Ze wist echt niets, en dat maakte haar enorm zenuwachtig nu. Maar hij zou daarentegen ook naar Vegas kunnen gaan.
Ze besloot er niet teveel meer over na te denken. Haar zenuwen namen haar over, en ze kon het niet langer aan. Twijfelend greep ze naar haar mobiel en belde ze Stacy op. Ze moest nog een hint krijgen. Ze kon het niet uitstaan. Ze moest erover nadenken, al wou ze het niet.
Geen gehoor. Natuurlijk. Dat was echt typisch Stacy, omdat ze enorm slecht was in geheimen bewaren besloot ze maar niet op te nemen. Het maakte haar helemaal gek. Het hele idee.
Opeens vloog de deur open, gelijk schoot haar blik erheen. Stacy. ‘Stace!’
‘Meekomen, nu!’ ze pakte de tas die ze klaargezet had en sleurde haar mee naar buiten. Ondertussen voelde ze hoe er een blinddoek om haar hoofd gebonden wordt. Ze zag niets meer, en vond het maar niets. ‘Stace, kom op, geen grappen!’
Zodra haar handen naar de blinddoek schoten ok hem los te maken voelde ze hoe ook die vastgebonden werden. Ze voelde de paniek door haar lichaam. ‘Stace, stop, alsjeblieft!’
Nog steeds geen reactie verder.

[xIMISSYOU]

Hee, je afbeelding met proloog trok me echt meteen heel erg aan! Je hebt een hele fijne schrijfstijl, ik voel zelf de spanning die je hoofdpersonage ook voelt, haar zenuwen en op het laatst hoe ze in paniek raakt door haar beste vriendin. Ik ben echt benieuwd naar meer!

[Succubus.]

Cool, daar ging ik voor! Haha. Jammer dat het niet meer mensen aantrekt. (: Leuk om te horen, bedankt!
___________________________________________________________________________________

Ze probeerde te raden waar ze heen gingen. De blinddoek zat er nog altijd, net als haar handen achter haar rug. Maar ze was al wat kalmer naar ongeveer een half uur in de auto te hebben gezeten en het gesprek aan gehoord te hebben van haar vier vriendinnen. Het maakte haar nog wel zenuwachtig, zonder twijfel.
‘We zijn er bijna,’ giechelde Monica, ze had hun stemmen ondertussen al herkent.
Stacy lachte. ‘Sttt, dadelijk weet ze het al!’
‘Jongens, kom op,’ ze probeerde datgene dat om haar polsen zat los te maken, maar er zat geen beweging in.
Gelach vanuit alle kanten van de auto. Ze zuchtte zacht.
‘Niet zo zuchten, je gaat het leuk vinden,’ Stacy klonk dreigend, al was het natuurlijk niet zo serieus bedoeld.
‘Ik wil gewoon weten waar we heen gaan, ik haat verassingen,’ siste de brunette haar toe, feller dan de bedoeling was.
Stacy nam het ook niet zo op. ‘Prinses, we zijn er zo.’
Monica giechelde weer. ‘Prinses.’
Ze voelde hoe iets op haar hoofd werd gezet en nam al gelijk aan dat het een kroontje was. Ze hadden het over prinses, dus het moest wel een kroontje zijn.
De auto stopte. ‘Zijn we er?’
‘Rood licht,’ zei Stephany lachend.
Iedereen lachte met Steph mee, behalve zij. Zij zag de lol er – nog – niet van in.
Stacy stopte als eerste met lachen. ‘Bijna, Lyn.’
Ze maakte een geluid dat op grommen leek en schoof wat onhandig naar voren op de achterbank, aangezien de handen tegen haar rug nogal begonnen te irriteren. Stephany was niet de beste chauffeur dus we schokten nogal vaak.
‘We zijn er bijna!’ hoorde ze Gianna opgewonden roepen.
Stacy lachte weer. ‘Bijna.’
‘Waar?’ probeerde de brunette toch eens. Wie weet waren ze er even niet bij.
Het was ineens stil, niemand sprak weer.
Ze beet op haar lip. ’Jongens?’
Toen stopte de auto en vlogen alle vier de deuren open. Ze zuchtte opgelucht. Ze moesten er wel zijn.

Even later stonden we in een luidruchtige ruimte dat stonk naar bier en waar je ergens in de verte enorm vals gezang kon horen. Top. Was dit hun idee van een perfecte vrijgezellenfeest?
‘Tada!’ de blinddoek werd van me ontdaan terwijl mijn handen ook weer hun vrijheid kregen.
Gelijk keek ik rond. Het was gewoon een lelijke bar vol alcoholisten en een aantal muurbloempjes die alleen maar mee waren gekomen om de dronkenlappen terug naar huis te mogen brengen.
Ze keek haar vriendinnen wat verontwaardigd aan. Hadden ze serieus gedacht dat dit iets was dat ze leuk zou vinden? Dat dit hetgene zou zijn waar ze haar zenuwen door zou gaan verliezen voor de grote dag? ‘Dus?’
Stacy haakte haar arm om die van haar vriendin en begon naar de achterkant van de bar te lopen. De plek waar zojuist het valse gezang vandaan kwam. Al snel zag ze een bord met daarop “Karaoke” staan. Oh nee.
Monica kwam giechelend met een tas op ze afrennen. Ze ritste hem open en begon haar vriendin te versieren met roze tierelantijntjes, zoals een felroze boa, een zalmkleurige zonnebril en daarbij weer babyroze oorwarmers. Ze begonnen allemaal weet te lachen.
Stacy stak haar hand op naar de barman. ‘Cosmo’s voor hen en een pilsje voor mij!’
Ze namen plaats aan de grote tafel die speciaal voor hen was.
‘Dus Jealyn, vind je het wat?’ Monica keek glimlachend naar haar.
Ze kon nu niet de waarheid zeggen, niet na wat ze voor haar hadden gedaan – al leek het in de eerste instantie niet veel te zijn. Ze knikte langzaam.
Monica glimlachte. ‘Gelukkig maar.’
‘Ja,’ antwoordde de brunette zacht, maar met een kleine glimlach op haar gezicht.

[xILY.]

Hoi!
Ik heb je stukjes ook gelezen. En ik kan je gerustellen: er zijn wel meer mensen die je verhaal gelezen hebben, maar niet iedereen reageert Ik heb je volgens mij al verteld dat dat een wisselwerking is, dus dat ga ik niet nog eens zeggen (: En daar komt nog bij dat je gisteren pas een eerste stukje hebt gepost; veel leden hebben niet heel veel tijd om lang op het forum te zitten en zullen dan je stukje nog niet gezien of gelezen hebben. Daarom is het verstandig om één of enkele dagen te wachten voor je een nieuw stukje plaatst, zodat eventuele lezers genoeg tijd hebben om je verhaal te blijven volgen

Nog een paar opmerkingen over het verhaal zelf:

Ze wist dat hij de goede keus zou maken, en niets verkeerds zou doen. Maar ze vroeg zich diep van binnen toch af of hij hetzelfde dacht over haar.

Voor het woordje 'en' hoeft over het algemeen geen komma en in bovenstaande zin mag je 'em ook weglaten. Ik zou van deze twee zinnen één zin maken, want voor het woordje 'maar' hoort officieel wel een komma, dus het is niet zo netjes om daar een nieuwe zin mee te beginnen.

‘Waar gaan jullie heen?’ hij grijnsde licht, een tikkeltje uitdagend zelfs.

Het woordje 'hij' mag met een hoofdletter, ik raad je aan om bij de schrijflessen een kijkje te nemen, daar staat het heel duidelijk uitgelegd. Over het algemeen kun je stellen dat je een kleine letter doet bij bijvoorbeeld 'zegt ze' of 'roept hij'.
Oké, dit is heel vaag, voorbeeldje:
'Waar gaan jullie heen?' vroeg hij grijnzend.
'Waar gaan jullie heen?' Hij grijnsde licht... blabla
Maar ik vind het een beetje lastig uit te leggen, Xatham heeft dat heel goed gedaan bij Dialoog in de Schrijflessen en omdat je dit vaker hebt in je stukje, zal ik er zeker even een kijkje nemen. Het is je ook zeker niet kwalijk te nemen, want het is gewoon iets dat je te horen moet krijgen, omdat je het anders niet weet, dat had ik zelf eerst ook (:

Haar vrienden wouden het haar niet vertellen.

'Wouden' is spreektaal, in schrijftaal is 'wilden' mooier.

‘Dan vertel ik het ook niet,’ hij trok grijnzend een wenkbrauw op.
‘Jij verteld het toch wel,’ ze lachte liefjes met haar kuiltjes in haar wangen.

Hetzelfde verhaal als hierboven ^^ Het zou dan worden:
'Dan vertel ik het ook niet.' Hij trok grijnzend een wenkbrauw op.
'Jij vertelt het toch wel.' Ze lachte liefjes met kuiltjes in haar wangen.
vertelt moet met een t omdat het tegenwoordige tijd is en geen voltooid deelwoord

Zij zou pas over twee uurtjes opgehaald worden, maar ze zou wat dichterbij blijven dan hem, als ze de hints van haar vrienden goed begreep.

Dichterbij dan 'hij', niet dan 'hem' (:

Ik hou het voorlopig hier even bij, als je wil, wil ik je tweede stukje ook wel van feedback voorzien, maar dat moet je dan maar even zeggen
Als je de Dialoog in de Schrijfles bekijkt en het eenmaal doorhebt, doe je het nooit meer fout, als het goed is Ik heb niet alle puntjes aangestipt waar je het nu anders hebt, want er zit nog wel meer dialoog in, maar ik denk dat je die er zelf wel uit kunt halen. En er zitten ook nog meer dingen in met 'wou' of komma en 'en', maar die vind je vast zelf wel! (:

En nu verder over het verhaal: ik vind het een interessant begin van een verhaal, zo twee dagen voor een bruiloft! Je schrijfstijl leest prima weg en ik ben benieuwd naar een vervolg (:
Het lijkt wel een hele hoop commentaar, maar dat valt best mee. En je moet ermee doen wat je wil, natuurlijk. Het is vooral bedoeld om jezelf te verbeteren, maar het is jouw verhaal en daarover mag je zelf beslissen!

Liefs, Marit.

[Succubus.]

Dankjewel Marit! Op de komma's en zo zal ik voortaan zo goed mogelijk letten - en ook verbeteren. Maar dat met die komma's gevolgd door hoofdletter doe ik eigenlijk altijd zo, dat is eigenlijk een beetje mijn schrijfstijl. Ik merkt dat jullie dat inderdaad niet gewend zijn. (: Ik probeer geen serieus boek te schrijven, maar het is gewoon meer voor de lol. En begrijp me niet verkeerd, ik waardeer je feedback enorm. Maar dat is mijn ding een beetje, en ik weet dat ik daarin een beetje vreemd ben. Haha. Maar ik ben blij met je reactie!

En ja, ik weet het van de wisselwerking. Maar ik heb werkelijk geen idee waar ik moet beginnen. Er staan gewoon zoveel verhalen met titels die me aanspreken. Het nadeel is gewoon dat als ik er meerdere ga lezen in enorm door de war raak. En bovendien ben ik ook bang dat ik ideeën "jat", bewust of onbewust. Dat vind ik ook niet netjes tegenover andere schrijvers, want die denken ook hard over hun plot en zo. (: Maar ook dat zal ik toch gaan doen, want ik wil natuurlijk wel lezers. :p