Proud 2B me

[lmk]

~ Proloog ~

Ik was bijna dood, is me achteraf verteld. Een paar kilo minder, een paar dagen langer doorgaan met waar ik mee bezig was, zou mij fataal zijn geworden. Niemand die tot mij door leek te dringen. Niemand die mij kon laten inzien wat ik mijzelf én de mensen die om mij gaven aandeed, totdat ik door pure liefde besefte waar ik mee bezig was. Als Damon er niet was geweest, leefde ik nu niet meer en was ik nu dood geweest. Hij heeft mij gered van de ondergang en daar zal ik hem altijd dankbaar voor zijn. Hij heeft mij weer leren inzien wat leven is, hoe je moet genieten van alles wat je tegemoet komt lopen. Hij heeft mij geholpen om mijn leven weer terug te krijgen. Ik was niets meer. Ik was een gratenpakhuis die alleen nog kon ademen, die nog maar enkele kernmerken van leven vertoonde. Hoe het zo ver heeft kunnen komen? Tja, waar zal ik beginnen?

[Christian Damen]

Mooie tekening!

Ik vind dit een prima proloog. Er wordt gelijk een toon gezet; een meisje met een zeer slecht zelfbeeld wordt geïntroduceerd, en je beschrijft haar emoties goed (show don't tell). Ik vond het 'meer spiegels' stukje persoonlijk erg geslaagd overigens Ik heb nog wel wat kleine puntjes die mij zo snel even opvielen waar je misschien wat aan hebt:

Ergerlijk gepiep van iets wat naast mijn bed stond was het eerste wat ik hoorde toen ik voorzichtig mijn ogen open deed.

'De eerste zin van een verhaal bepaalt of het wordt gelezen.'
Persoonlijk vind ik 'iets' een heel lelijk woord in verhalen wanneer er een object wordt omschreven zonder te weten wat dit object precies is. Ik zou dit eerder zó opschrijven dat je het alleen over het geluid hebt, niet over de oorsprong van het geluid. Ik zou er dan zoiets van maken:
'Het eerste wat ik hoorde toen ik voorzichtig mijn ogen open deed was het ergerlijke gepiep dat naast mijn bed klonk.'
Maar dat ben ik, dus maak er vooral je eigen zin van Maar ik hoop dat je het punt snapt wat ik wil overbrengen.

Ontevreden keek ik naar het mollige en lelijke meisje die te zien was in mijn spiegelbeeld.

ik denk dat je hier bedoelde te zeggen: Ontevreden keek ik naar het mollige en lelijke meisje die te zien was in de spiegel.

Een onvolmaakt gevoel knaagde in mijn maag, alsof er iets brak in mij.

het werkwoord knagen is hier denk ik niet helemaal op zijn plaats, dat associeer ik in ieder geval eerder met 'aan je geweten knagen'.

Wat had ik gedaan, waarom ik het niet verdiende om mooi te zijn? Waarom hadden haar ouders niet een beetje meer hun best gedaan om er iets leuks van te maken? Waarom kreeg ik nooit eens wat aandacht van een jongen?

Je switched hier even weg uit de ik-persoon.

Geen wonder dat niemand haar leuk vond, logisch dat ze nog nooit een jongen had gehad. Welke idioot wilde nu naast haar lopen, hand in hand? Wie wilde nu nog langer met haar praten? Bang om gezien te worden met mij.

Zelfde situatie, je switched weer even weg.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Ik ben pas sinds gisteren op dit forum dus ik hoop dat ik goed commentaar heb gegeven.

~Chris

[arendaaa]

Ziet er goed uit!

Ik heb wel een paar dingetjes waar ik tegenaan liep:

Ergerlijk gepiep van iets wat naast mijn bed stond was het eerste wat ik hoorde toen ik voorzichtig mijn ogen open deed.

wat = twee keer dat. Ik weet niet hoe je zo'n woordje noemt, maar zulke woorden moeten volgens mij altijd met een 'd' beginnen. Verder zou ik achter 'stond' een komma plaatsen, de zin is nu wel heel erg lang. Eventueel achter 'hoorde' kan ook nog een komma volgens mij.

het akelige gepiep, wat mijn wekker veroorzaakte,

wat = dat (:

Ontevreden keek ik naar het mollige en lelijke meisje die te zien was in mijn spiegelbeeld.

Het meisje dat te zien was.

Ik voelde een brok in mijn keel opkomen toen ik besefte dat dat mismaakte meisje die ik afkeurend aangaapte ik zelf was.

'dat dat' zou ik veranderen in 'dat het'
die = dat.
Ik zou em zo doen:
Ik voelde een brok in mijn keel opkomen toen ik besefte dat het mismaakte meisje, dat ik afkeurend aangaapte, ik zelf was.

Moedigde ik mijzelf zachtjes aan zodat verder niemand in het huis het kon horen.

Ik zou tussen 'aan' en 'zodat' een komma plaatsen.

Ze waren kort geleden verhuisd en aangezien de zomervakantie net was afgelopen moest ik er nu toch echt aan geloven dat ik een nieuwe start ging maken.

Volgens mij wissel je hier van perspectief. 'Ze' moet naar mijn idee 'We' zijn.

Oké. Dit ziet eruit als best veel, volgens mij. Het zijn ook wel veel dezelfde dingen, van 'dat' of 'die'. Het valt allemaal best mee. De titel sprak trouwens ook aan, ik ben benieuwd!

[xIMISSYOU]

Aangezien dat er hierboven de foutjes die ik ook opmerkte al uitgehaald zijn, kan ik niet veel meer aan toevoegen van waarde geloof ik.
Je hebt een zeer mooi stukje neergezet. Je voelt meteen aan dat je HP onzeker is. En ik blijf je schrijfstijl echt fijn om te lezen vinden.
En i like jouw tekenkunsten ;d

[lmk]

Dankjulliewel allemaal !
Super dat er mensen zijn die de tijd voor mijn fouten willen nemen, leer ik alleen maar van en ik vind het erg fijn dat iemand anders mij wil verbeteren en op mijn fouten wil wijzen, super bedankt dus !

en bedankt voor de complimentjes

[lmk]

Ik heb de proloog even bijgewerkt, vond dit toch wat beter voor een proloog

[arendaaa]

Ook een hele gave proloog, super! Ben benieuwd naar het vervolg(:

[Christian Damen]

Waaaaaah hele verhaal is ineens weg :p

Maar inderdaad, prima proloog zo, één klein puntje nog:

gratenpakheus

gratenpakhuis bedoel je denk ik?

~Chris

[lmk]

Waaaaaah hele verhaal is ineens weg :p

Maar inderdaad, prima proloog zo, één klein puntje nog:

gratenpakheus

gratenpakhuis bedoel je denk ik?

~Chris

hahah oeps

Dankjulliewel!