De titel is bij gebrek aan beter. Titels (en namen) vind ik altijd lastig :'). Ik wil trouwens al het commentaar dat jullie kunnen vinden c':
Ze wist niet precies waar het mis was gegaan. Waarschijnlijk gewoon bij de achtervolging. Ze was hem daar mooi kwijtgeraakt, de Meester zou daar niet blij mee zijn, dat stond vast. De dolk die ze in haar hand had, was nu nutteloos geworden en met een grimmige trek om haar mond stopte ze hem terug in de kleine schede.
Ze was hem al een half uur kwijt, maar dat weigerde ze te aanvaarden. Terwijl ze haar oren en ogen open had, had Alexa het hele bos verkend maar er was nergens een spoor van hem. Dat had ze kunnen weten, vampiers laten geen sporen na.
‘Dus je bent een jonge en ontzettend makkelijk te vangen vampier, kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elke woord onderstreepte. Dat kon ook niet anders, het was een enorme vergissing die ze had gemaakt. Ze was getraind om grotere en gevaarlijkere wezens te doden, en dat kon ze dan ook als één van de beste. Maar op een of andere manier was deze, net ingewijde vampier, haar ontglipt.
‘Ja’ gaf ze toe. Het had geen zin om tegenargumenten op te noemen, zoals dat vampiers beter zien in het donker of dat ze last had van haar voet die nu pijnlijk aan het kloppen was door zijn beet (hoe had ze zich überhaupt kunnen laten bijten?). De jongen was jong, naïef maar vooral bloeddorstig geweest. Ze had makkelijk een val kunnen zetten, of hem kunnen besluipen. Ouderen merkten dat, maar zulke jonkies niet. Ze was gewoon dom geweest, en daar zouden onschuldige mensen snel voor boeten.
‘Nou, een fout kan gebeuren’ mompelde hij en wierp een blik op haar voet, ‘maar als dit nog één keer gebeurd ben je twee weken geschorst’.
Alexa keek haar meester met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd aan, twee weken schorsing was erg. Dat betekende een lange tijd achterlopen op de leerstof. En ook al pikte zij alles sneller op dan de rest, niemand zou het haar uit gaan leggen aangezien het haar eigen fout was.
‘Nou hup, naar bed.’ De Meester negeerde haar blik en ging aan zijn houten bureau zitten.
De Jager
Leuk begin! Erg interessant ook. Er viel me wel een dingetje op, maar dat is zo klein...
Ik ga dit zeker volgen, en ik ben ook heel benieuwd naar de vampiers in jouw verhaal. Zolang het niet te cliché wordt zal ik het waarschijnlijk meelezen (:
'Het' moet met een hoofdletter, omdat die het begin van een nieuwe zin is. Het is namelijk niet zo dat de zin verder gaat na de ' in dit geval (:Wannabe schreef:‘Dus je bent een jonge en ontzettend makkelijk te vangen vampier, kwijtgeraakt?’ het klonk alsof hij elke woord onderstreepte.
Ik ga dit zeker volgen, en ik ben ook heel benieuwd naar de vampiers in jouw verhaal. Zolang het niet te cliché wordt zal ik het waarschijnlijk meelezen (:
When the power of love overcomes the love of power.
Bedankt voor de reacties en het foutje, heb het meteen veranderd ^^.
En ik ben zeker een Green Day fan, haha c:
‘Een week schorsing,’ mompelde ze geïrriteerd en duwde een doorweekt lapje op haar enkel. ‘Het is de eerste keer in maanden dat ik er ééntje laat ontsnappen.’ Natuurlijk wist ze dat ze onredelijk dacht, maar ze wilde nog niet alles laten bezinken en beseffen wat voor een sukkel ze was geweest. Dat stelde ze wel tot morgen uit.
Haar eigen kamer hebben had zo zijn voordelen, zo kon ze met zichzelf praten op bed zonder over te komen als een compleet gestoorde. De reden dat ze alleen zat was omdat niemand uit haar groep in een kamer met haar wilde, jongens mochten niet en de meisjes… Nou, wie wilde er nou in een kamer met een zestien jaar oud meisje dat waarschijnlijk eerder Jager zou worden dan zij? En deze meiden waren natuurlijk véél te goed voor haar, hun houding sprak boekdelen.
Haar voet bonkte nog steeds en ze voelde hoe het gif zich langzaam door haar rechtervoet verspreidde. Vampiergif stond bekend om zijn langzame maar dodelijke werking. Als je 24 uur na de beet er niks aan had gedaan, was je als dode opgeschreven, overgeleverd aan de krampen die zich steeds sneller zouden opvolgen. Je had twee manieren om het uit je systeem te krijgen: het gif eruit zuigen of tegengif ingespoten krijgen.
Ze herinnerde zich nog de keer dat ze bij iemand een beet met haar mond had uitgezogen, haar tong was voor de rest van de dag totaal verdoofd geweest. Gelukkig kreeg iedere leerling sinds een paar jaar het apparaatje wat de naam ‘Zuiger’ had gekregen. Een erg grote fantasie hadden de studenten niet gehad.
In haar nachtkastje vond ze het welbekende, handige apparaatje. Het zag eruit als de helft van een uit de kluiten gewassen pingpongbal.
Ze zette de witte Zuiger op haar enkel en drukte op het knopje aan de bovenkant van de halve bol. Je had verschillende maten, een wat grotere voor ergere verwondingen en de kleinste was perfect voor deze beet.
Het voelde alsof er iemand aan haar huid zoog (daarvan natuurlijk de fantasievolle, originele naam) en de bonkende pijn nam af tot een vage klopping.
En ik ben zeker een Green Day fan, haha c:
‘Een week schorsing,’ mompelde ze geïrriteerd en duwde een doorweekt lapje op haar enkel. ‘Het is de eerste keer in maanden dat ik er ééntje laat ontsnappen.’ Natuurlijk wist ze dat ze onredelijk dacht, maar ze wilde nog niet alles laten bezinken en beseffen wat voor een sukkel ze was geweest. Dat stelde ze wel tot morgen uit.
Haar eigen kamer hebben had zo zijn voordelen, zo kon ze met zichzelf praten op bed zonder over te komen als een compleet gestoorde. De reden dat ze alleen zat was omdat niemand uit haar groep in een kamer met haar wilde, jongens mochten niet en de meisjes… Nou, wie wilde er nou in een kamer met een zestien jaar oud meisje dat waarschijnlijk eerder Jager zou worden dan zij? En deze meiden waren natuurlijk véél te goed voor haar, hun houding sprak boekdelen.
Haar voet bonkte nog steeds en ze voelde hoe het gif zich langzaam door haar rechtervoet verspreidde. Vampiergif stond bekend om zijn langzame maar dodelijke werking. Als je 24 uur na de beet er niks aan had gedaan, was je als dode opgeschreven, overgeleverd aan de krampen die zich steeds sneller zouden opvolgen. Je had twee manieren om het uit je systeem te krijgen: het gif eruit zuigen of tegengif ingespoten krijgen.
Ze herinnerde zich nog de keer dat ze bij iemand een beet met haar mond had uitgezogen, haar tong was voor de rest van de dag totaal verdoofd geweest. Gelukkig kreeg iedere leerling sinds een paar jaar het apparaatje wat de naam ‘Zuiger’ had gekregen. Een erg grote fantasie hadden de studenten niet gehad.
In haar nachtkastje vond ze het welbekende, handige apparaatje. Het zag eruit als de helft van een uit de kluiten gewassen pingpongbal.
Ze zette de witte Zuiger op haar enkel en drukte op het knopje aan de bovenkant van de halve bol. Je had verschillende maten, een wat grotere voor ergere verwondingen en de kleinste was perfect voor deze beet.
Het voelde alsof er iemand aan haar huid zoog (daarvan natuurlijk de fantasievolle, originele naam) en de bonkende pijn nam af tot een vage klopping.
Quoth the Raven, ''Nevermore''
Tot nu toe heb ik genoten van het verhaal of zoiets, maar je moet er wel voor zorgen dat het niet te cliché wordt. Dat commentaar heb je wel al gekregen, maar goed... Ik zie ook dat je zeer kleine stukjes post. Slim gezien, aangezien mensen bij grotere gehelen afhaken. Natuurlijk kan het ook zijn dat je geen grotere gehelen hebt; dat kan ik niet weten.
♪
Ik probeer heel erg om er niks cliché-achtigs van te maken, en ik hoop ook dat het niet te langdradig word. Ik ben behoorlijk slecht in het beoordelen van dat soort dingen.
En ik plaats wat kleinere stukjes omdat ik het zelf ook fijner vind om iets minder te lezen per keer ^^.
‘Ben je hem echt kwijtgeraakt? Hoe?’ Het gezicht met de grijsblauwe ogen stond geïnteresseerd, zeker niet zoals de anderen die met lichte spot hadden gereageerd. Hille was zowaar de enige die werkelijk wilde weten hoe ze de jonge vampier had laten lopen.
‘Ik onderschatte hem waarschijnlijk,’ zei Alexa met tegenzin en gooide haar speer met een perfecte boog tegen een boom aan. Praten over fouten die ze had gemaakt was nooit een van haar favoriete bezigheden geweest. En zeker niet over zo’n domme fout van een beginner. ‘Op één of andere manier heeft hij me bij mijn voet te pakken gekregen en vervolgens rende hij er als de bliksem vandoor. Ik kon hem niet meer bijhouden’. Ze zuchtte even en dacht terug aan de beet, ze had hem op zijn rug gekregen en dacht dat ze hem had. Hij was verrassend snel geweest, dat moest ze hem nageven.
Ze trok de speer uit de boom en stond klaar voor een nieuwe worp.
‘De grote Alexandra Hawk, verslagen door een jonkie,’ zei Hille plagend, en ontweek behendig de speer die op hem werd afgeworpen. ‘Maar hé, iedereen maakt wel eens fouten. En dit is de eerste keer dat ik jou er één zie maken’.
‘Misschien heb je gelijk,’ mompelt Alexa, ‘en overdrijf ik weer eens’.
‘Hé, ik heb altijd gelijk. En je bent een goede Jager.’ Hij spande zijn boog en de pijl kwam exact op de aangekruiste plek terecht, tientallen meters bij hem vandaan.
Vrije training was één van haar favoriete bezigheden op school, zeker met Hille. Ook al was hij vier jaar ouder net zoals de anderen in haar groep, was het fijn om met hem te praten. Maar nu had ze geen zin meer in een gesprek.
‘Ik ben nog geen Jager hoor.’
‘Toekomstige Jager dan.’
‘Hm.’
Hille liet zijn boog zakken en keek haar doordringend aan. ‘Je bent speciaal, Alexa. Net zoals je ouders. Dat er één ding misgaat neemt al het andere niet weg.’
‘Hm.’ Ze wilde niet graag vergeleken worden met haar ouders, die jaren professioneel Jager waren geweest. Het liefst stopte ze associërende gedachtes in het donkerste plekje van haar geest.
Ze gooide de speer met geweld tegen een boom aan en de pijlpunt verdween volledig in het hout.
En ik plaats wat kleinere stukjes omdat ik het zelf ook fijner vind om iets minder te lezen per keer ^^.
‘Ben je hem echt kwijtgeraakt? Hoe?’ Het gezicht met de grijsblauwe ogen stond geïnteresseerd, zeker niet zoals de anderen die met lichte spot hadden gereageerd. Hille was zowaar de enige die werkelijk wilde weten hoe ze de jonge vampier had laten lopen.
‘Ik onderschatte hem waarschijnlijk,’ zei Alexa met tegenzin en gooide haar speer met een perfecte boog tegen een boom aan. Praten over fouten die ze had gemaakt was nooit een van haar favoriete bezigheden geweest. En zeker niet over zo’n domme fout van een beginner. ‘Op één of andere manier heeft hij me bij mijn voet te pakken gekregen en vervolgens rende hij er als de bliksem vandoor. Ik kon hem niet meer bijhouden’. Ze zuchtte even en dacht terug aan de beet, ze had hem op zijn rug gekregen en dacht dat ze hem had. Hij was verrassend snel geweest, dat moest ze hem nageven.
Ze trok de speer uit de boom en stond klaar voor een nieuwe worp.
‘De grote Alexandra Hawk, verslagen door een jonkie,’ zei Hille plagend, en ontweek behendig de speer die op hem werd afgeworpen. ‘Maar hé, iedereen maakt wel eens fouten. En dit is de eerste keer dat ik jou er één zie maken’.
‘Misschien heb je gelijk,’ mompelt Alexa, ‘en overdrijf ik weer eens’.
‘Hé, ik heb altijd gelijk. En je bent een goede Jager.’ Hij spande zijn boog en de pijl kwam exact op de aangekruiste plek terecht, tientallen meters bij hem vandaan.
Vrije training was één van haar favoriete bezigheden op school, zeker met Hille. Ook al was hij vier jaar ouder net zoals de anderen in haar groep, was het fijn om met hem te praten. Maar nu had ze geen zin meer in een gesprek.
‘Ik ben nog geen Jager hoor.’
‘Toekomstige Jager dan.’
‘Hm.’
Hille liet zijn boog zakken en keek haar doordringend aan. ‘Je bent speciaal, Alexa. Net zoals je ouders. Dat er één ding misgaat neemt al het andere niet weg.’
‘Hm.’ Ze wilde niet graag vergeleken worden met haar ouders, die jaren professioneel Jager waren geweest. Het liefst stopte ze associërende gedachtes in het donkerste plekje van haar geest.
Ze gooide de speer met geweld tegen een boom aan en de pijlpunt verdween volledig in het hout.
Quoth the Raven, ''Nevermore''
-
mena1998
- Typmachine
- Berichten: 771
- Lid geworden op: 04 sep 2011 11:50
- Locatie: Heelal, Melkweg, Aarde, Europa, Nederland, (Provincie) Groningen, Oude Pekela
Mmmm, ik had een spellingsfoutje gevonden, maar ik wilde eerst verder lezen, en nu ben ik hem kwijt 
Fluterdeflut.
Nouja, inderdaad je moet zorgen dat je het niet te voorspelbaar maakt. Huh, hoe komt die laatste smiley er nou ineens in?
Nouja, (ik val in herhaling
) ik verwacht nog wat meer.
Liefs, Floor
Fluterdeflut.Nouja, inderdaad je moet zorgen dat je het niet te voorspelbaar maakt.
Huh, hoe komt die laatste smiley er nou ineens in? Nouja, (ik val in herhaling
) ik verwacht nog wat meer.Liefs, Floor
Shit happens, just flush it and move on!
-
Christian Damen
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
Ik zit in de trein en wordt een beetje misselijk van al dat typen :p Dus ik houd het zo kort mogelijk. Ik hoop dat het daardoor niet gemeen klinkt :p
‘Dus je bent een jonge en ontzettend makkelijk te vangen vampier kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elk woord onderstreepte.
of
‘Dus je bent een jonge, (en) ontzettend makkelijk te vangen vampier, kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elk woord onderstreepte.
Maar op een of andere manier was deze net ingewijde vampier haar ontglipt.
of desnoods:
Maar op een of andere manier was deze, net ingewijde, vampier haar ontglipt.
‘Ja,’ gaf ze toe. (komma na de gesproken zin, aangezien het totaal een samengestelde zin wordt dan)
De jongen was jong, naïef, maar vooral bloeddorstig geweest.
of
De jongen was jong en naïef, maar vooral bloeddorstig geweest. <- misschien mooier, kijk zelf maar ;p
->
‘Nou, één fout kan gebeuren’ mompelde hij en wierp een blik op haar voet, ‘maar als dit nog een keer gebeurd ben je twee weken geschorst’. <- de tweede één heb ik een van gemaakt omdat ik dat dan beter vind passen, maar nogmaals dit hangt er helemaal vanaf wat je ermee bedoeld. Kijk zelf maar :p
also, gezien het verband tussen de twee deelzinnen zou ik er misschien een puntkomma van maken (ik heb vandaag twintig kantjes beoordeeld gekregen en ik moet meer puntkommas en kommas gebruiken, vandaar dat ik daar nu op let :p)
->
Alexa keek haar meester met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd aan; twee weken schorsing was erg.
->
‘Nou, hup, naar bed.’ De Meester negeerde haar blik en ging aan zijn houten bureau zitten.
De andere twee stukjes lees ik later nog wel; mn stroom is op en ik wordt misselijk van het heen en weer gewiebel van die trein -,- Dan geef ik ook wel mn totale mening erover. (tot nu toe positief hoor :p)
->‘Dus je bent een jonge en ontzettend makkelijk te vangen vampier, kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elke woord onderstreepte.
‘Dus je bent een jonge en ontzettend makkelijk te vangen vampier kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elk woord onderstreepte.
of
‘Dus je bent een jonge, (en) ontzettend makkelijk te vangen vampier, kwijtgeraakt?’ Het klonk alsof hij elk woord onderstreepte.
->Maar op een of andere manier was deze, net ingewijde vampier, haar ontglipt.
Maar op een of andere manier was deze net ingewijde vampier haar ontglipt.
of desnoods:
Maar op een of andere manier was deze, net ingewijde, vampier haar ontglipt.
->‘Ja’ gaf ze toe.
‘Ja,’ gaf ze toe. (komma na de gesproken zin, aangezien het totaal een samengestelde zin wordt dan)
Iemand zei op OV eens dat er voor 'maar' altijd een komma moet. Hier past dat wel denk ik :pDe jongen was jong, naïef maar vooral bloeddorstig geweest.
De jongen was jong, naïef, maar vooral bloeddorstig geweest.
of
De jongen was jong en naïef, maar vooral bloeddorstig geweest. <- misschien mooier, kijk zelf maar ;p
Wil je hier een fout of 1 fout zeggen? in het tweede geval moet je, om ambiguiteit te voorkomen, één gebruiken ipv een.‘Nou, een fout kan gebeuren’ mompelde hij en wierp een blik op haar voet, ‘maar als dit nog één keer gebeurd ben je twee weken geschorst’.
->
‘Nou, één fout kan gebeuren’ mompelde hij en wierp een blik op haar voet, ‘maar als dit nog een keer gebeurd ben je twee weken geschorst’. <- de tweede één heb ik een van gemaakt omdat ik dat dan beter vind passen, maar nogmaals dit hangt er helemaal vanaf wat je ermee bedoeld. Kijk zelf maar :p
met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd kwam een beetje op mij over als dubbelop... Maar dat kan aan mij liggen hoor!Alexa keek haar meester met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd aan, twee weken schorsing was erg.
also, gezien het verband tussen de twee deelzinnen zou ik er misschien een puntkomma van maken (ik heb vandaag twintig kantjes beoordeeld gekregen en ik moet meer puntkommas en kommas gebruiken, vandaar dat ik daar nu op let :p)
->
Alexa keek haar meester met opgetrokken wenkbrauwen verbaasd aan; twee weken schorsing was erg.
extra komma doen, anders zeg je 'Nou hup'.‘Nou hup, naar bed.’ De Meester negeerde haar blik en ging aan zijn houten bureau zitten.
->
‘Nou, hup, naar bed.’ De Meester negeerde haar blik en ging aan zijn houten bureau zitten.
De andere twee stukjes lees ik later nog wel; mn stroom is op en ik wordt misselijk van het heen en weer gewiebel van die trein -,- Dan geef ik ook wel mn totale mening erover. (tot nu toe positief hoor :p)
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge
Bedankt voor je reactie! Ga het meteen even veranderen in mijn bestanden ^^. En je komt niet gemeen over hoor, ben juist blij met de verbeteringen c: (en veel succes als je de andere stukjes gaan lezen, want er staan er waarschijnlijk een heleboel in. Sorry (a))
De eetplaatsen waren buiten, er stonden houten tafels met stoelen waar je een plaatsje kon bemachtigen. Er was maar plaats voor twintig mensen, dus het was altijd duwen en trekken waarna het overige deel van de studenten in groepjes ging staan, verspreid over de rest van het grasveld. Het waren vooral de eerstejaars die hun best deden om een stoel te krijgen, die ze dan met een triomfantelijke grijns aan hun vrienden lieten zien die er geen hadden.
Ze ergerde zich er niet aan, het enige waar ze zich aan ergerde waren de groepjes; je had de verschillende leeftijden, populariteit, Jagers in opleiding en het schamele groepje Magiërs in opleiding die bestond uit zo’n tien kinderen.
Ooit had een leerling Magiër duidelijk laten blijken dat hij zichzelf vele malen beter vond dan Jagers, die volgens hem alleen maar wat met wapens liepen te smijten. Nee, nam dan de Magiërs, die deden tenminste moeite voor hun werk wat niet genoeg gewaardeerd werd. Magie was veel dodelijker dan een beetje stoer lopen doen met zwaarden, had hij er nog aan toegevoegd.
Vervolgens had ze hem binnen twee seconden op zijn rug gegooid en een dolk gevaarlijk dicht bij zijn nek gehouden. De Meester was niet zo blij geweest en het joch probeerde sindsdien het bloed onder haar nagels te halen. Maar wel op een veilige manier, zonder kans op enig letsel die ze hem soms maar al te graag toebracht.
Waarschijnlijk was haar grootste ergernis het feit dat ze nergens bij hoorde. De kinderen waar ze eigenlijk bij hoorde zaten vier á drie leerjaar onder haar en het grootste deel daarvan vond haar een eng persoon. Waarschijnlijk vond de halve school haar maar eng, mede door het Magiërs-incident.
Meestal liep ze dan meteen door naar bos wat grensde aan het grasveld. Een tiental meter het bos in en het rumoer van de kinderen verstomde tot een zacht geroezemoes. Maar nu hoorde ze iemand haar naam noemen, en met tegenzin draaide ze zich om.
‘Alexa! Hey!’ Catrin kwam onhandig aanlopen –het had meer weg van huppelen- en liet onderweg bijna het bordje vlees uit haar handen vallen.
De eetplaatsen waren buiten, er stonden houten tafels met stoelen waar je een plaatsje kon bemachtigen. Er was maar plaats voor twintig mensen, dus het was altijd duwen en trekken waarna het overige deel van de studenten in groepjes ging staan, verspreid over de rest van het grasveld. Het waren vooral de eerstejaars die hun best deden om een stoel te krijgen, die ze dan met een triomfantelijke grijns aan hun vrienden lieten zien die er geen hadden.
Ze ergerde zich er niet aan, het enige waar ze zich aan ergerde waren de groepjes; je had de verschillende leeftijden, populariteit, Jagers in opleiding en het schamele groepje Magiërs in opleiding die bestond uit zo’n tien kinderen.
Ooit had een leerling Magiër duidelijk laten blijken dat hij zichzelf vele malen beter vond dan Jagers, die volgens hem alleen maar wat met wapens liepen te smijten. Nee, nam dan de Magiërs, die deden tenminste moeite voor hun werk wat niet genoeg gewaardeerd werd. Magie was veel dodelijker dan een beetje stoer lopen doen met zwaarden, had hij er nog aan toegevoegd.
Vervolgens had ze hem binnen twee seconden op zijn rug gegooid en een dolk gevaarlijk dicht bij zijn nek gehouden. De Meester was niet zo blij geweest en het joch probeerde sindsdien het bloed onder haar nagels te halen. Maar wel op een veilige manier, zonder kans op enig letsel die ze hem soms maar al te graag toebracht.
Waarschijnlijk was haar grootste ergernis het feit dat ze nergens bij hoorde. De kinderen waar ze eigenlijk bij hoorde zaten vier á drie leerjaar onder haar en het grootste deel daarvan vond haar een eng persoon. Waarschijnlijk vond de halve school haar maar eng, mede door het Magiërs-incident.
Meestal liep ze dan meteen door naar bos wat grensde aan het grasveld. Een tiental meter het bos in en het rumoer van de kinderen verstomde tot een zacht geroezemoes. Maar nu hoorde ze iemand haar naam noemen, en met tegenzin draaide ze zich om.
‘Alexa! Hey!’ Catrin kwam onhandig aanlopen –het had meer weg van huppelen- en liet onderweg bijna het bordje vlees uit haar handen vallen.
Quoth the Raven, ''Nevermore''
-
Christian Damen
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
Over het tweede stukje:
Ik krijg een beetje het idee dat je hier een erg bijzondere dildo loopt te beschrijven xD
Zover dit stukje :p Opnieuw 2 te gaan.
~Chris
waarom ééntje ipv eentje?‘Het is de eerste keer in maanden dat ik er ééntje laat ontsnappen.’
puntkomma ipv komma misschien?Haar eigen kamer hebben had zo zijn voordelen, zo kon ze met zichzelf praten op bed zonder over te komen als een compleet gestoorde.
Dit stuk is op zich goed zover ik kan zien, MAAR (en dit kan volledig aan mijn zieke, perverse geest liggen)De reden dat ze alleen zat was omdat niemand uit haar groep in een kamer met haar wilde, jongens mochten niet en de meisjes…[/quot]
Same; puntkomma ipv komma?
Dit kwam een beetje raar over: ze is kennelijk een natuurtalent, maar de anderen zijn beter dan haar? Dat klinkt wel vreemd. Het is eerder dat ze niet geaccepteerd wordt denk ik dan, dan dat de anderen 'te goed zijn'.Nou, wie wilde er nou in een kamer met een zestien jaar oud meisje dat waarschijnlijk eerder Jager zou worden dan zij? En deze meiden waren natuurlijk véél te goed voor haar, hun houding sprak boekdelen.
kommaatje teveel denk ik.Als je 24 uur na de beet er niks aan had gedaan, was je als dode opgeschreven, overgeleverd aan de krampen die zich steeds sneller zouden opvolgen.
Also, nu lijkt het alsof de krampen dodelijk zijn :P misschien beter zoiets?
Als je 24 uur na de beet er niks aan had gedaan was je als dode opgeschreven, overgeleverd aan de krampen die zich steeds sneller zouden opvolgen, waarna de dood zou volgen.
weer puntkomma ipv kommaZe herinnerde zich nog de keer dat ze bij iemand een beet met haar mond had uitgezogen, haar tong was voor de rest van de dag totaal verdoofd geweest.
Ze herinnerde zich nog de keer dat ze bij iemand een beet met haar mond had uitgezogen; haar tong was voor de rest van de dag totaal verdoofd geweest.
Beetje vreemde zin. Een erg grote fantasie hadden de studenten nooit gehad. klinkt logischerEen erg grote fantasie hadden de studenten niet gehad.
Gelukkig kreeg iedere leerling sinds een paar jaar het apparaatje wat de naam ‘Zuiger’ had gekregen. Een erg grote fantasie hadden de studenten niet gehad.
In haar nachtkastje vond ze het welbekende, handige apparaatje. Het zag eruit als de helft van een uit de kluiten gewassen pingpongbal.
Ze zette de witte Zuiger op haar enkel en drukte op het knopje aan de bovenkant van de halve bol. Je had verschillende maten, een wat grotere voor ergere verwondingen en de kleinste was perfect voor deze beet.
Het voelde alsof er iemand aan haar huid zoog (daarvan natuurlijk de fantasievolle, originele naam) en de bonkende pijn nam af tot een vage klopping.
Ik krijg een beetje het idee dat je hier een erg bijzondere dildo loopt te beschrijven xD
Zover dit stukje :p Opnieuw 2 te gaan.
~Chris
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge
-
ScytheNL
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 26 jun 2012 10:58
- Locatie: Rotterdam
- Contacteer:
Waarschijnlijk wordt bedoeld dat zij op haar neerkijken, zich te goed voor haar VOELEN. Niet dat ze het daadwerkelijk zijn. Ze is anders dan anderen en wordt daarom met de nek aangekeken.Christian Damen schreef:Dit kwam een beetje raar over: ze is kennelijk een natuurtalent, maar de anderen zijn beter dan haar? Dat klinkt wel vreemd. Het is eerder dat ze niet geaccepteerd wordt denk ik dan, dan dat de anderen 'te goed zijn'.En deze meiden waren natuurlijk véél te goed voor haar, hun houding sprak boekdelen.
A sick mind is a joy foreverChristian Damen schreef: Ik krijg een beetje het idee dat je hier een erg bijzondere dildo loopt te beschrijven xD
(Maar dit is wel een kindvriendelijk forum
)Hahaha oh dear, ik had al zo'n vermoeden dat ik beter een andere naam had kunnen kiezen :'). En ja, het ging er meer over dat die meiden zich te goed voelen en niet zijn. Als dat niet helemaal duidelijk is dan verander ik dat wel even. Bedankt voor de reacties c:
Ik zit met een inspiratieprobleempje en heb nu twee bladzijdes erbij waarvan ik denk dat het veel te snel gaat, of eigenlijk niet zo interessant is voor het verhaal. Dus dat verander ik waarschijnlijk nog even, daarna een nieuw stuk ^^.
Ik zit met een inspiratieprobleempje en heb nu twee bladzijdes erbij waarvan ik denk dat het veel te snel gaat, of eigenlijk niet zo interessant is voor het verhaal. Dus dat verander ik waarschijnlijk nog even, daarna een nieuw stuk ^^.
Quoth the Raven, ''Nevermore''
-
Christian Damen
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
Let erop dat je spanningsbogen goed verwerkt zitten in je verhaal (tenzij je iets schrijft dat juist heel lange stukken heeft zonder dat er veel gebeurd, maar das niet echt van deze tijd geloof ik:P).
Vaak heb je een overkoepelende spanningsboog van de algehele motivatie van het verhaal (red de prinses, versla de slechterik, vind de schat), en daarnaast een aantal kleinere bogen van de subplots. Zolang er maar dingen blijven gebeuren en je niet teveel uitleg in 1 blok stopt moet dat wel lukken denk ik.
Oh, en persoonlijk schrijf ik altijd onder het motto:
Elke gebeurtenis in het verhaal moet óf bijdragen aan een (sub)plot, óf bijdragen aan karaktervorming van de hoofdpersonen.
Vaak heb je een overkoepelende spanningsboog van de algehele motivatie van het verhaal (red de prinses, versla de slechterik, vind de schat), en daarnaast een aantal kleinere bogen van de subplots. Zolang er maar dingen blijven gebeuren en je niet teveel uitleg in 1 blok stopt moet dat wel lukken denk ik.
Oh, en persoonlijk schrijf ik altijd onder het motto:
Elke gebeurtenis in het verhaal moet óf bijdragen aan een (sub)plot, óf bijdragen aan karaktervorming van de hoofdpersonen.
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge