Sophie en de eerste dag op school

[Marriel]

Eindelijk is het einde vakantie en Sophie van 5 jaar mag weer naar juf Elke op de basisschool.
Ze heeft er zin in want het is altijd leuk, liedjes zingen, spelletjes doen, knutselen, buiten spelen. Sophie pakt haar jas, een mooi donker blauwe met een grijze vest erin die ze eruit kan halen als het warm is. Haar armen gaan in de jas mouwen en dan doet ze de rist en knoopjes dicht, haar grijze sjaal doet ze ook om omdat het moet van mama. Een muts hoeft niet want, zo koud is het nog niet. Mama zegt altijd “als de ijsberen niet met een bontjas lopen hoef je geen muts op”


Op de school wil Sophie haar jas en spulletjes bij haar eigen haakje hangen, het haakje met een vlindertje en haar naam. Maar haar haakje, vlindertje en naam zijn weg, alle haakjes zijn weg en de muur is kaal! “De jassen mogen even op die haakjes, ze zijn nog bezig met een nieuwe indeling en haakjes” vertelt een vreemde mevrouw. Sophie doet haar sjaal in een van de mouwen en hangt dan de jas op zoals ze geleerd heeft. “Hallo Sophie”, het is juf Elke die vrolijk Sophie aankijkt en een handje geeft. Er komt een brede glimlach op Sophie haar gezichtje, en ze geeft een handje terug aan de juf. Ook geeft ze tekening die voor juf heeft gemaakt, “dat is lief van je Sophie, bedankt”. In klas mag ze nog even spelen omdat nog niet alle kindjes binnen zijn, Sophie zwaait naar mama die naar huis gaat en dan loopt ze verder de klas in.


Een uurtje later zitten ze allemaal in de kring op hun krukje, “Weten jullie wat we gaan doen?” De kinderen schudden allemaal nee, “we gaan een mode show houden, straks als eerste pakken jullie je eigen jas, schoenen en losse spulletjes en trekken deze aan, dan terugkomen naar de speelzaal. Als iedereen zit mogen jullie een voor een dansje doen voor de klas, weten jullie waarom we een dansje gaan doen” De kinderen schudden nee, “elk kindje komt net terug van vakantie en heb gezien dat jullie nieuwe kleertjes hebben gekregen van jullie ouders, schoenen voor je voeten, een nieuwe jas voor de winter, een sjaal en muts om je warm te houden. Om zeker te weten dat jullie weten van wie de spullen zijn, gaan we een mode show houden. Nou iedereen zijn schoenen, jas en losse spulletjes aan doen en weer terug naar de kring”.” Sophie staat op en loopt samen met de andere kinderen naar de gang waar haar spulletjes hangen.


Op de gang moet Sophie even zoeken want haar jas en losse spulletjes hangt op een andere plaats en zonder tekeningetje en naam. Gevonden, Sophie trekt vol trots haar donker blauwe jas aan met grijze binnenkant en dan doet ze de sjaal om en de muts op. Dan loopt ze naar de klas en gaat ze naar in de kring zitten, als de kindjes alle klaar zijn en zitten worden ze een voor een voor geroepen voor hun dansje. “Sophie” roept de juf en Sophie staat vrolijk op, “juf mag ik ook laten zien dat ik helemaal zelf mijn jas kan aantrekken” Natuurlijk mag Sophie dat, ze trekt alles weer uit en dan weer alles weer aan. Dan doet ze een dansje, een paar rondjes draaien, een paar huppel pasjes, Sophie vindt het heerlijk om te dansen. “Bedankt Sophie voor je dansje, blijf nog even staan. Kijk Sophie heeft een donker blauwe jas aan met een grijze binnenkant, en een bruine sjaal en muts” Als elk kindje zijn dansje heeft gedaan maakt de juf van alle kinderen een foto met hun jas en spulletjes aan. Als iedereen alles weer heeft opgehangen aan de kapstok gaat de dag in een normaal programma verder.


Eind van de dag gaan de kinderen weer naar huis, Sophie pakt haar mooie tekening voor mama en rent naar de gang. Daar trekt ze haar jas aan, sjaal en de muts op dan naar mama! “Hallo, kleine meid hoe was je dag?” vraagt haar moeder, “ja leuk, we mochten vanmorgen een dansje doen om te laten zien welke jas, sjaal en muts van ons zelf was. Ik heb enkele vele rondjes gedraaid en gehuppeld, en ik mocht laten zien dat ik mijn jas zelfstandig kan aantrekken”, “wat leuk en de juf was zeker heel blij met jouw dansje, kom dan gaan we nog even naar de supermarkt en dan naar huis”.


“Maar mama, mijn jas is gekropen en mijn sjaal en must zijn verkleurd vanmiddag in de regen, kijk maar!” Sophie laat zien dat de jas wat krap zit en de mouw uiteinde wat hoger zit. Haar moeder kijkt naar de jas, sjaal en muts “, maar Sophie dit is jouw jas, sjaal en muts niet. Mama ziet het nu pas, kom trek de jas even uit even kijken of er een naam in staat”. “Hallo, Elke en Sophie” zegt een andere moeder die in de buurt woont en waarvan haar zoontje op dezelfde school als Sophie zit. “Volgens mij heeft Sophie een foutje gemaakt bij het pakken van haar jas en spulletjes want deze zijn van mijn zoontje!” De moeder roept haar zoontje die kom aanlopen met de donker blauwe jas van Sophie aan die goed ruim zit en haar grijze sjaal om. “Ik vond het al vreemd dat ik hem niet zag bij het ophalen, hij had wegens de regen de capuchon van de jas op!” De moeders lachen om het misverstand en de kinderen wisselen van jas en spullen, de juf van Sophie komt er ook bij en luistert naar het verhaal. “Juf, mag ik morgen weer een dansje doen en wilt u weer een foto van mij nemen?” vraagt Sophie aan juf Elke. “Natuurlijk mag jij morgen opnieuw een dansje maken met je eigen jas en spulletjes”.


Achteraf bleken de jassen al in ochtend verwisseld te zijn, het jongetje had als eerste een mode show voor zijn klas. Hij was ook even zijn jas kwijt maar zag de jas Sophie als eerste en zag deze als zijn jas, beide hingen op een kapstok wegens de herindeling en nog gereedmaken van de klas jashaken. De jas zat ruim bij het jongetje, en krap bij Sophie maar dat is niet zo vreemd want Sophie is 5 jaar en wat groter en het jongetje is net 4 jaar en wat kleiner.

[artikel]

wat kan er wel niet allemaal gebeuren op school. Leuk idee voor een verhaal en ook erg leuk vertelt. Het leest ook makkelijk weg. Bij dit stukje heb ik niet zo 1,2,3 een foutje gevonden, perfect
Het is ook erg leuk dat je op het laatste nog een soort van Flashback maakt zodat we precies weten wat er nou die ochtend is gebeurt met de jassen

Mooi verhaal!

[-Maaike-]

Ik word iedere keer vrolijk van de kinderverhaaltjes die je schrijft. Ze zijn zo lief en schattig. Soms verlang ik naar de simpelheid van toen Haha

Een paar kleine foutjes

een grijze vest

grijze = grijs

de rist

rist = rits

In klas mag

In klas = In de klas

mijn jas is gekropen

gekropen = gekrompen

Leuk verteld!