Heup geblesseerd tijdens coopertest >.<
kan niet meer fatsoenlijk lopen, auww
k ben toch al niet zo'n held met coopertesten, maar ik wist niet dat ik zo spastisch rende...
op de terugweg van school naar huis natgeregend...
met andere woorden:
haat aan irritante donderdagen
Don't cry because it's over, but smile because the of the wonderful experience you had :)
ejell schreef:Hoe Nederland nu tegen Denemarken speelt. Is gewoon om te janken, hoe willen ze ooit van Duitsland winnen als ze Denemarken niet eens aankunnen?! --'
Echt hè! Ik word serieus super agressief van voetbal, vooral omdat die van Persie steeds miste. Zo veel kansen......
“When you play the game of thrones, you win or you die.”
Ugh, ik erger me dood als mijn moeder weer eens amateurpsycholoog aan het spelen is --' stuiter ik vrolijk de gang op, heb ik opeens ergens last van en vind ik aankomende week spannend. Geen idee wat ik aankomende week zou hebben waarvoor ik zenuwachtig zou kunnen zijn --' en elke keer als ik weer eens te veel energie heb, wijdt ze het aan problemen die ik zou moeten hebben, terwijl ik gewoon vrolijk ben.
En ze is altijd zo pessimistisch, ugh, daar kan ik helemaal niet tegen! Want dan komt er ook weer dat gezeur bij zoals alleen moeders dat kunnen. Oh, je moet een opdracht opnieuw inleveren voor school. Misschien is het dan handig om te kijken naar een nieuwe studie? Want anders haal je het niet. En ongeveer hetzelfde riedeltje elke keer bij een tentamen dat ik niet haal, bij een opdracht die ik opnieuw in moet leveren. Tof mam, bedankt voor het vertrouwen! Ja, ik weet dat ik mijn vorige studie heb afgebroken, maar dat was helemaal niks voor me. En ik weet ook dat ik deze studie gewoon ga halen. Maar dat wil er kennelijk niet in --'
Mijn mam is heel lief hoor, maar af en toe haalt ze het bloed onder mn nagels vandaan...
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
ejell schreef:Alles wat ik schrijf komt er kut uit.
Misschien is dat beter geschikt voor de Playboy.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Mijn irritatie van de dag: mensen met angst voor honden.
Vandaag moest ik even snel langs de lenzenman en ik zag dat er dekbedovertrekken in de aanbieding waren. De mijne zijn totaal aan rafels na acht jaar (give or take) dus ik wandel naar binnen. De hond had ik bij me omdat ik een kort bezoekje op dinsdagochtend aan de lenzenman wel kon inpassen in haar ochtendwandeling. Normaal neem ik haar nooit mee naar een winkel.
Goed, ik sta daar even een paar minuten door de aanbiedingenbak te bladeren, de hond ligt kalm aan m'n voeten en de lakenset al bijna uitgezocht, komt er een bejaarde dame, met man op sleeptouw, binnen struikelen. Het allereerste wat ze zegt: "Oeh, ik vind het maar niks hoor, dat die hond hier is. Ik vind het maar niets." Verbaasd kijk ik haar aan, met de spreekwoordelijke bek vol tanden. "Ik ben ooit gebeten, ik vind het maar niks, dat monster!" En ze loopt door naar achter in de winkel.
En nu, bedenk ik me wel duizend responsen die ik - gelukkig - allemaal niet gezegd heb. Zoals dat ik het maar niets vind dat haar man in de winkel was omdat mijn opa een seksitisch varken is, of dat ik bejaarden maar niets vind omdat ik ooit door een bejaarde verrot gescholden ben. Of ik had haar moeten vragen of ze zich ooit aan soep gebrand heeft en daarna nooit meer soep gegeten heeft. Of dat ze ooit van de fiets gevallen is en daarna nooit meer gefietst heeft. Of, of, of, of...
Moraal van dit verhaal: Ben je bang voor honden, doe er wat aan, zoals je ook alle andere dagelijkse angsten/angstjes overwint.
Smelt er nog meer aan elkaar en misschien dat je dan mee kunt doen aan het wereldrecord grootste suikerpinda! Jaah, altijd is er wel een voordeel uit een nadeel te ontdekken
Twee cd's willen niet openen op de laptop en allebei teovallig van My Chemical Romance... Volgens mij houdt de laptop niet van die muziek haha xD
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
Dan ben je op zoek naar een mobiel dat al een paar maand uit is, hij staat nog overal, maar als je naar de witte versie vraagt, goe were.. hou uu vast 11/10 keer hebben ze enkel de zwarte nog -,- daarvoor loop je te zeuren, ga je in die hitte nog eens naar het stad, om met lege handen terug te komen en hem uiteindelijk toch nog te moeten bestellen via internet -,-
~*~
love isn't blind - it sees more, not less.
But because it sees more, it's willing to see less
~*~
Of je doet een bezichtiging van een huis, vraagt of je de volgende dag kan bellen (ja hoor).
Dan bel je de volgende dag van vroeg tot laat, is de werknemer er de hele dag niet -,-
Ik wil mn huis:(
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
ARGGGGH.
Ik had sport bij de kliniek waar ik verblijf..
Ik deed niet mee omdat ik 't allemaal nogal eng vind, (Laaaaang verhaal.)
en toen zat ik dus op 't bankje en gingen we voorbespreken en of er nog mededelingen waren blablaba.
Toen ging me mobiel dus keihard af..
Somebody mixed my medicine
Somebody's in my head again
Somebody mixed my medicine again, again!!!!
*schaam*
Dat was dus mijn vader die belde me over het vervoer.
Ik had die week daarvoor een hele discussie gehad met mijn ouders dat ik voortaan zelf vervoer moest regelen.
Ik had dit weekend afgesproken om met een paar meiden te gaan barbequen en een filmpje te pakken en daarna te gaan stappen. Maar één van die meiden kon niet want die moest plotseling werken.. dus moest ik 3 uur voor dat ik klaar was met de therapieën nog iemand gaan bellen om me op te halen. (Wat een uur rijden is.)
Dus ik was al helemaal opgefokt want dat is voor mij heel eng, en had voor sport dus mijn pa gebeld dat ik het klote vond en lullig om nog iemand te bellen en dus wou hij me wel op komen halen om vijf uur als hem niks tegen zat.
Dus ik voelde al wat frustratie omdat ik het gevoel had dat ik faalde richting mijn ouders kwa vervoer en shit.
Dus ik kreeg bijna een hartverzakking toen ik werdt gebeld. Kut kut kut! Straks kan hij toch niet and then what?
Maar die vrouw helemaal van, 'Jaaaa, doe die telefoon uit!' Dus ik druk hem weg en toen flipte mijn hele telefoon en lukte het niet om hem uit te zetten. Oh crap.
Dat ding BLEEF maar doorgaan. Dus toen stelde ik voor om 'm op de gang maar even uit te zetten.
Maar neeee, ik moest in de zaal blijven en mijn telefoon maar achterin leggen waar alle matten en ballen enzo liggen.
Dus op een gegeven moment dat ze met haar hoge stemmetje aan het door kakelen over de afwezigen, en ging de telefoon wéér af. Toen keek ze me dus fucking boos aan. ._.; (Met een wenkbrauw omhoog weetjewel.) 'Ik heb het je gezegt.' probeerde ik netjes te zeggen.
Neenee, daarin had ik dan gelijk en ze ging door met kakelen terwijl de rest dubbel lag om mijn ringtoon.
Toen ging ik op een gegeven moment naar haar toe en vertelde haar dat ik er al niet lekker bijzat en dat ik echt mijn vader terug moest bellen omdat ik anders niet meer wist wat ik moest doen.
Toen keek ze arrogant aan en zei ze dat dat niet kon.
Door alle stress en frustratie heb ik dus maar mijn telefoon gepakt en ben ik er vandoor gegaan.
Dan maar geen sport.
Ik was net buiten het gebouw toen ik een stem achter me hoorde krijsen. 'Dus nu loop je gewoon weg?!'
Ik draaide me om en zag haar staan in haar veel te strakke roze trainingsbroek en een reet van hier tot Tokyo. (Kots.) 'Kinderachtig, dus nu loop je maar weg als je je zin niet krijgt?'
Ik was pissed.
Serieus sinds ik daar ben heeft nog nooit iemand dat tegen me gezegd! Ik ben juist iemand die vaak over mijn grenzen heengaat. Dat mens snapt er echt niets van.
'Jeah, ofcours! en jij noemt jezelf een therapeut?!' toen schudde ze met haar hoofd alsof ik één of ander hopeloos geval was en liep ze terug naar binnen.
ARGGGGGGGGGGGGGGGGGH!
Ze hebben het hier steeds over oordeelsvrij dingen uitspreken.
Wauw.
Dus als ik naar mezelf luister en het beter voor me is uit de situatie te stappen dan ben ik kinderachtig en loop ik weg omdat ik m'n zin niet krijg? Ik ben totaal niet zo.
Why the fuck did they hire this crazy bitch.
Tears don't mean you're losing, everybody's bruising, just be true to who you are.
Mijn stick is kwijt! Ik zeg het nog laat hem NAAST de pc liggen! Nog beter, LAAT HEM VERDORIE IN DIE STOMME USB-POORT ZITTEN! Dan vraag ik het, niemand weet van iets en mijn ouders vinden het natuurlijk allemaal niet erg. Het is MAAR mijn stick! (MAAR MIJN STICK MET AL MIJN VERHALEN, HERINNERINGEN, FOTO'S)
seriously, en niemand die maar een beetje moeite doet om te helpen zoeken! Seriously, daar gaat alles...
And now i'm depressed...
Dat kon er écht niet meer bij vandaag!
Edit: Mijn zus was er weer mee gaan lopen -,- ik zeg het nog, als je de pc verplaatst, LAAT HEM WAAR HIJ IS OF BRENG HEM TERUG! ¨******* is dat nu zo moeilijk? -,-
~*~
love isn't blind - it sees more, not less.
But because it sees more, it's willing to see less
~*~
Ik heb al jaren wandelende takken en nu zijn de drie die ik nog had en nog niet volgroeit waren alle drie overleden!! Ze waren nog te jong om eitjes te leggen, dus heb er geen een meer! Vraag me af wat ze hadden, ik heb de laatste in de vriezer gelegd omdat hij stuiptrekkingen had en er vocht uit zijn mond kwam, zo raar...
Hebben jullie wel eens dat je in je hoofd hebt wat je wilt schrijven, maar het er niet zo goed uit komt?!
Zo vervelend, heb je een scene in je hoofd, kan je het niet goed op papier (of in mijn geval word) zetten.
Argh, net verscheen jou berichtje pas! Argh, dat gebeurt me nou de hele tijd, verschijnt een berichtje pas een tijdje erna. Vooral op de hompe pagina, dat loopt bij mij ook niet zo goed...
Ik kom er net achter dat een vriendin van mij iets (ik weet nog niet wat) gedaan heeft waardoor ze in de problemen zit. Het poortje! Waarom!? Wel raar dat ze het nooit gezegd heeft. Ik had verwacht dat ze het wel zou vertellen. Ik vind het echt naar dat ik er zo achter moest komen.
O. Ik dacht dat ik de enige was die het niet helemaal snapte.
Maar inderdaad. Misschien schaamde je vriendin er voor of was ze bang dat je boos zou worden.
“When you play the game of thrones, you win or you die.”
Uk weet het ook niet. ik weet alleen dat ik het weet via de tv weet dat ze er zitik probeer al tijden contact te krijgen. echt raar want ze is een van mijn beste vrienden... dus dit had ik niet verwacht.
Ik moet echt dringend de motivatie vinden om te schrijven - want nu het nog kan, heb ik geen motivatie, maar rarara wanneer ik in de auto op weg naar Oostenrijk ga zitten; jaja, daar is de inpiratie & motivatie --' Gaat altijd zo.
~*~
love isn't blind - it sees more, not less.
But because it sees more, it's willing to see less
~*~