De Zoon van Angor

[Christian Damen]

Goed, eerst even een paar korte puntjes:
Dit is een deel uit mijn fantasy epos, maar het is ergens uit het midden van de eerste akte van het tweede deel gepakt. Echter, het introduceert compleet nieuwe karakters in een compleet nieuwe situatie op een compleet nieuwe locatie, dus wat dat betreft zou je het als een begin stuk kunnen zien.
Ik ben niet heel erg van plan om verder te posten wat er gebeurd na dit stuk (de twee karakters op de muur komen als het goed is nooit meer voor daarna), maar ik wilde graag horen wat jullie er van denken. Het stuk is vooral bedoeld om een kleine spanningsboog te introduceren, ik wil vooral weten of dat een beetje lukt. Ik ben bang dat er ook nog wel wat foutjes in zitten, aangezien ik het nog maar twee maal heb gereviseerd. Dus als jullie foutjes zien hoor ik dat natuurlijk graag :)
Ook weet ik niet zeker of dit de juiste plek is om het te posten, aangezien het een beetje een oneshot is maar eigenlijk ook weer niet... Als het verplaatst moet worden kan een moderator het dan goed zetten voor me? (thanks <3)
Oh en dan heb ik gelijk een vraag voor de moderators: Wanneer is een stukje té om op de site te zetten? Is het goed zolang alles niet te direct wordt beschreven? Vooral de seks en marteling stukjes zijn natuurlijk een twijfelpunt, is het correct van mij om aan te nemen dat als dit niet expliciet beschreven wordt het er sowieso wel op kan ?(mits 16+)

And now without further ado:

'De Zoon van Angor'

Largus leunde naar achteren terwijl hij zijn benen over de rand van de Muur liet bengelen. De koude wind sneed langs zijn gezicht terwijl hij met een bezorgde blik keek hoe de grijze wolken in de verte zich samenpakten.
``Er is storm op komst,’’ zei Pheléarn, muurwerker van de derde divisie. ``Het ziet ernaar uit dat we het niet droog gaan houden.’’
``Daar ben ik geen muurwerker voor geworden,’’ mopperde Largus. ``Ik heb al die jaren van opleiding niet gevolgd zodat ik in de kou en in de regen kon gaan staan rillen, dat had ik ook in Grîne kunnen doen.’’
Pheléarn krabde aan zijn neus terwijl hij de snelheid probeerde in te schatten waarmee de wolken zich naar hen toe bewogen. ``Wat wil je dan? De voornaamste taken van de muurwerkers zijn het verdedigen en onderhouden van de Muur die ons is nagelaten door onze voorouders.’’
Largus slingerde zijn benen over de rand en stond weer op. ``Precies! We zijn muurwerkers, we werken aan de muur. Heeft niemand er ooit aan gedacht om een afdakje te maken, om iets boven ons hoofd te bouwen zodat we het droog houden wanneer we over de Muur lopen?’’
Pheléarn zuchtte terwijl hij de seconden probeerde te tellen tussen de bliksemflitsen en het geluid van de donderslagen in de verte. ``Je weet dat dat niet aan ons is. We zijn er om de Muur te onderhouden zoals hij ooit gebouwd is, zoals hij ooit bedoeld is. Het zou oneerbiedig zijn om de Muur aan te passen aan onze eigen wensen, alsof we de nagedachtenis van onze voorvaderen beledigen.’’
Grommend weerlegde Largus zijn blik op de horizon in het zuiden. ``Toch blijft het een stomme gewoonte. Natte kleren omdat onze voorouders zo dom waren om te vergeten een afdakje te bouwen.’’
``Hou nou eens op Largus, je weet dat we...’’ Pheléarn’s woorden verstomden terwijl hij zijn ogen tot spleetjes kneep en in de verte tuurde.
``Wat? Wat zie je?’’ vroeg Largus.
``Daar, in de bossen. Volgens mij zie ik iets bewegen.’’
Largus’ ogen keken in de richting die Pheléarn uit wees. Een tijdje stonden de twee mannen zwijgend naast elkaar terwijl ze probeerden te zien wat er aan de hand was.
De twee sprongen van schrik een halve meter omhoog toen een felle flits hun ogen verblindde en de bliksem insloeg in het bos. De donderklap was oorverdovend, en de twee Cainûl stonden even gedesorïenteerd te wankelen op de rand van de Muur. Toen ze hun evenwicht weer hadden gevonden keken de twee muurwerkers opnieuw naar de plek waar de bliksem zojuist was ingeslagen.
Zodra Pheléarn besefte wat hij zag rende hij zonder waarschuwing direct de Muur op, in de richting van de wachttoren. Terwijl zijn meerdere hem alleen achterliet kon Largus niet anders dan met open mond toekijken wat er zich beneden voor de Muur afspeelde.
Uit het bos kwam een figuur lopen, eenzaam en zonder paard of wagen. Maar dit was geen gewone figuur, dit was een persoon die anders was dan wat Largus ooit in zijn leven had aanschouwd: de bomen van het bos leken te wijken voor de gedaante, alsof zij bang voor hem waren en niet in zijn buurt durfden te komen. De bliksemschichten die uit de hemel neerkwamen leken de man te willen raken, maar zich vlak voor de inslag te bedenken en af te buigen naar de grond om hem heen, waardoor het gras om hem heen verschroeide en een dorre grond achterliet. Ook de druppels die uit de grijze wolken kwamen vallen konden de man niet deren: een aantal meters boven zijn hoofd bogen de druppels van hem weg, waardoor er een soort luchtbel was ontstaan die met de man meebewoog terwijl hij naar de Muur toe kwam lopen.
Zonder een woord uit te kunnen brengen, zonder zich te kunnen bewegen, keek Largus toe hoe de man de Muur naderde. Toen hij bijna bij het tientallen meters hoge gevaarte was aangekomen dacht Largus dat hij vaart zou gaan minderen, maar niets was minder waar. Zonder zich iets aan te trekken van de vele meters steen die zich voor hem bevonden bleef de man met dezelfde snelheid naar voren lopen.
Vlák voordat de man tegen de muur zou botsen hoorde Largus een oorverdovend gekraak, en in paniek drukte hij zich tegen de rand van de Muur aan en keek naar beneden. Hij kon nog net zien hoe de man zijn weg vervolgde, dwars door de Muur heen terwijl de stenen voor hem tot zand vergingen.
Verbijsterd verloor Largus zijn evenwicht en zette hij een aantal stappen naar achteren. De Muur, de ondoordringbare Muur... Is doorbroken!

-----------

PS: Zoals jullie misschien al hadden vermoed vanwege de naam; dit is een deel uit het vervolg op 'De Zoon van Astegor'.

~Chris

[Wannabe]

Ik keek niet goed naar de naam en dacht dat je twee verhalen had met dezelfde titel :'). Als dit het enige stuk is wat je in dit topic plaatst moet hij inderdaad bij de One-Shots komen. En volgens mij heb ik ergens gelezen dat dingen als martelingen, seks etc. wel mogen met 16+, als het maar niet te gedetailleerd besproken word. Maar dat weet ik ook weer niet zeker :').
En ik vind het een leuk stukje, er zit een kleine spanningsboog in. Ik zie voor me hoe alles op de verschijning reageert (met de 'luchtbel' bijvoorbeeld), maar ik mis een beetje de beschrijving van de man zelf. Niet dat dat erg nodig is, maar het is een klein iets ^^.

[Christian Damen]

Ja de man is nog ver weg, en de Muur is nogal hoog :p ze zien hem dus niet erg duidelijk.
Maar later in het verhaal wordt hij heel duidelijk beschreven hoor ;-)

Hier, ik spoil het wel even :P

Met open mond keek **** door de opening die was ontstaan. Een paar passen van hem vandaan stond een grote man met korte zwarte haren. Op de linkerkant van zijn gezicht was een ingewikkeld patroon van zwarte lijnen getatoeëerd en zijn ogen brandden met een geheimzinnige oranje gloed. Om de man heen leek de wereld zich te vervormen; de deur, de muren en alle objecten die zich binnen een paar passen van de man hadden moeten bevinden waren weg. Om hem heen leek er een grote koepel van wervelende wind te zijn ontstaan, die alles wat in de buurt van de man wilde komen wegduwde.

**** is de hoofdpersoon ;-)

Bedankt voor de comment :)

[daantjeschrijft]

Ik vindt het heel goed geschreven. Je omschrijft heel goed hoe de mannen reageren als ze de man zien komen uit het bos waar zojuist de bliksem is ingeslagen.
Je hebt een hele fijne schrijfstijl die getuigt van ervaring, en toch niet zo zwaar dat het vervelend wordt om te lezen. Dat kan soms ook hé, al is het bij mij niet snel zwaar genoeg.

Het enige wat ik eigenlijk zeggen wil is dat je dialogen misschien het beste om de wijze neer kunt zetten.
'spreekt'
Dus met één aanhalingsteken, in plaats van twee. Iemand heeft mij ooit verteld dat het zeer irritant overkomen kan als het de publicatie in gaat, aangezien dat er heel raar uit gaat zien.
Maar dat moet je zelf maar even bekijken. Wat jij het prettigst vindt natuurlijk...

Als je hele verhaal in deze stijl doorgaat wordt het zeker goed

[Christian Damen]

Thanks :)

Het probleem met de aanhalingstekens is dat ik de enkele aanhalingstekens gebruik om bepaalde gelezen dingen aan te duiden; bv namen van bordjes. Dus moet ik de dubbele gebruiken :p