Het medaillon

[Kelja95]

Heey!

Eerste keer dat ik iets instuur=p Geef gerust feedback! Dat helpt alleen maar=D Ik heb moeite met het begrijpen van de enters tussen dialogen dus als iemand een handig trucje heeft, hoor ik het graag=D

Proloog

Het was al lang geleden dat hij die muffe geur had geroken. De muffe geur van kaarsen en doopwater. Tot nu toe waren die geuren bijna altijd slechte herinneringen geweest. Aiden liep door de kerk, richting het altaar maar hielt vlak ervoor halt en draaide zich richting de banken. Hij zag Edith, de moeder van Finn en ging naast haar zitten. Haar gezicht stond strak, maar als je goed keek, zag je het verdriet in haar ogen staan. Aiden had medelijden met haar. Ze was haar man, de vader van Finn, al lang geleden verloren en nu haar zoon. Dit was niet wat zij verdiende. Ze had nog wel een andere zoon. Jake, de broer van Finn. Alleen hadden ze Jake al in geen jaren gezien.
Aiden zuchtte en Edith schrok even. Ze had niet gezien dat hij naast haar was komen zitten. Ze glimlachte even en zei: "fijn dat je gekomen bent."
"Natuurlijk! Finn was mijn beste vriend!" antwoordde aiden. Hij herinnerde zich de dagen waarop finn en hij samen iets waren gaan doen. Ze kende elkaar al sinds de kleuterschool en vanaf toen waren ze beste vrienden geworden. Aiden herinnerde zich de dag nog waarop ze de kat van de buren hadden ontvoerd. Ze hadden het beestje meegelokt en op de zolder van Finn opgesloten. Ze hadden haar verzorgd totdat de eigenaar een beloning uitgaf voor degene die hun poes had gezien. Toen hadden ze haar teruggebracht en gingen van het geld een ijsje eten. Wat was dat een heerlijke dag geweest. Aiden moest lachen om hoe grappig het toen had geleken.
Hij draaide zich om en keek wie er allemaal in de kerk zaten. Hij zag een aantal klasgenoten en een paar mensen die hij al vaker bij Finn thuis had gezien. Familieleden vermoedde hij. Aiden zuchtte weer. De priester liep naar voren en begon iets te prevelen tegen de kist waarin zijn vriend lag.
Toen draaide de priester zich om en spreidde zijn armen.
"Finn was een goed mens!" riep hij. "Ik kan het voelen!" Vanaf dat moment werd alles een waas. De mis ging geheel langs aiden voorbij. Hij merkte pas dat het was afgelopen, toen Edith ineens opstond. Aiden keek op en ging ook staan. Hij wilde al achter haar aanlopen toen de priester hem bij zijn arm greep. "Kijk uit wie je vertrouwt!" zei hij. "Je staat op het punt om je ergens in te storten wat niet jouw zaken zijn. Dus let goed op! Want je gaat veel vijanden maken!"
Aiden rukte zijn arm los en keek de priester raar aan. "Ik weet niet wie u denkt dat ik ben, maar u heeft vast de verkeerde voor u. Ik heb geen idee waar u het over heeft.’’
"Ik heb het nooit fout." zei de priester zachtjes en liep langzaam achterruit. Aiden keek hem nog even aan, schudde zijn hoofd en liep toen snel naar buiten. Edith wenkte hem en hij kwam naast haar lopen. Ze zouden naar de begraafplaats gaan om het lichaam van Finn te begraven. Het was stil tijdens de tocht, maar het was een prettige stilte.
Aiden dacht aan wat een fijne dag dit zou zijn geweest met Finn. Het was een warme dag en hij zag Finn al uitgerekt op het gras naast hem liggen, vrolijk kijkend naar de blauwe hemel. Aiden drukte die gedachte enigszins boos weg. Waarom was dit met Finn gebeurd? Waar was Finn in verzeild geraak? Aiden kon het niet helpen om ook een beetje boos te zijn op Finn. Waarom had hij me niks verteld? Ze waren beste vrienden. Ze hadden geen geheimen voor elkaar.
Ze waren bij de begraafplaats aangekomen en de kist werd naast het graf neergezet. De priester die net zo raar had gesproken begon weer te preken. Deze keer kwamen er geen rare dingen uit zijn mond. Toen hij uitgesproken was liep Edith naar voren. Ze sprak even tot haar zoon en legde een roos op de kist. Toen liep ze terug. Een aantal die nog iets persoonlijks wilde zeggen waren meegelopen en liepen nu ook richting de kist. Er ontstond al snel een rij en Aiden ging er gauw bij staan. Toen hij aan de beurt was legde ook hij een roos op de kist.
"Ik mis je nu al Finn" fluisterde hij. Hij veegde de traan van zijn gezicht en zei: "Ik weet niet wat er allemaal aan de hand is maar ik beloof je dat ik erachter kom! Ik beloof je dat ik degene vind die jou heeft vermoord! Bij die exacte woorden schuifelde een schim weg van een boom die uitkeek over de begraafplaats. Over Aiden.

Laat maar horen wat jullie ervan denken!

Xx

[artikel]

Een erg goed begin en het maakt mij, en waarschijnlijk ook andere lezers, erg nieuwsgierig naar de rest van het verhaal. Het is wel een droevig stukje om mee te beginnen, maar toch ook weer een goed stukje.
De opbouw van het verhaal is erg duidelijk en ook goed gedaan. Je begint klein en je voegt er steeds meer dingen aan toe, wat er voor zorgt dat er vragen in het hoofd van de lezer zich gaan formuleren. En zo zorg je ervoor dat mensen blijven meelezen.
Qua spellingsfouten heb ik niet echt iets kunnen ontdekken. Alle zinnen lopen goed in elkaar over. En je wisselde duidelijk af tussen korte en lange zinnen. Ook maakte je het duidelijk wanneer wat een gedachten was en wanneer iets wordt gezegd. Ik heb wel paar keer gezien dat je of een leesteken vergeet, of dat je een hoofdletter bij een naam vergeet. Maar dat zijn allemaal maar kleine schoonheidsfoutjes.

Nog veel succes met het schrijven!

[-Maaike-]

Leuk dat je ook een verhaal instuurt! Ik vind het begin heel sneu, gelijk een begravenis Maar het is wel dé opening naar een spannend fantasie verhaal. En je maakt me dan ook heel nieuwsgierig naar wie die schim bij de boom was en natuurlijk door wie Finn vermoord is.

Je alinea's vond ik goed verdeeld! Niks op aan te merken. Zelf plaats ik altijd een enter als er een nieuw stukje begint, wat nog wel bij het vorige stuk hoort. Zoals je nu ook hebt gedaan. En ik plaats een wit-regel als er een stuk begint wat helemaal nieuw is Het is een kwestie van veel oefenen, dan krijg je er van zelf gevoel voor

Een beetje inhoudelijke feedback. Laat je er niet door afschrikken!

maar hielt vlak ervoor halt

hielt = hield

Het viel me een paar keer op dat je namen met een kleine letter schrijft. Let er op, dat ze altijd met een hoofdletter zijn. Zelf lees ik mijn tekst altijd nog even kritisch door voordat ik het plaats. Daarmee haal je dat soort onopgemerkte dingetjes er snel uit

"Kijk uit wie je vertrouwt!" zei hij. "Je staat op het punt om je ergens in te storten wat niet jouw zaken zijn. Dus let goed op! Want je gaat veel vijanden maken!"

Heel spannend en mysterieus! Ik vraag me gelijk af waar die priester het over heeft. Een hele goede opening voor de rest van het verhaal. En een manier om je lezers aan je verhaal vast te laten klampen

liep langzaam achterruit.

achterruit = achteruit
Ik dacht dat ik de enige was die dit soort foutjes maakte, hihi Wat helpt bij dit soort woorden is om ze eerst even los te schrijven, dan kun je zien hoeveel R'en er tussen horen. Daarna zet je ze weer aan elkaar.

Ik vind het heel goed dat je de gedachte Aiden schuingedrukt zet. Zeker een aanrader om dat zo te houden!

Ik beloof je dat ik degene vind die jou heeft vermoord!

Er mist nog een " aan het einde van de zin. Nu lijkt het of Aiden, de laatste paar regels ook zegt

Ga zo door! Ik ben zoals ik al liet merken heel nieuwsgierig hoe het verder gaat

[Kelja95]

haha nou bedankt voor de tips=D Normaal ben ik heel goed in nederlands maar ik zie die fouten nu inderdaad en ben me echt aan het bedenken hoe ik er bij ben gekomen=p Maar ik zal er zeker op gaan letten!

Thnx!

Volgend stukje komt binnenkort, zodra ik er tijd voor heb=D

[Kelja95]

Okee, hier is deel 2=D Het heeft even geduurd, maar het is er

De droom

Aiden opende zijn ogen. Waar ben ik? Hij voelde met zijn handen om zich heen en botste tegen iets op. Hij probeerde te ontdekken wat het was. Hout? Hij duwde tegen het houten vlak voor zijn gezicht. Er kwam beweging in en het hout ging opzij alsof het een deur was. Hij stond op en draaide zich om, om te zien waar hij in had gelegen. Een begrafeniskist!? Hij draaide zich weer om maar deze keer om te kijken waar hij was. Hij zag overal bomen en struiken. Verder niets. Het leek alsof hij midden in het bos stond. Hij zuchtte. Wat doe ik hier?
Het antwoord op zijn vraag kwam sneller dan hij had verwacht toen er ineens iets langs hem suisde. Aiden viel bijna om en keek verbaasd naar de persoon die net langs was komen rennen. Finn? Aiden twijfelde geen seconde en zette de achtervolging in.
‘’Finn!’’ schreewde hij. Hij rende door de struiken en sprong over omgevallen boomstammen. ‘’Finn!’’ schreeuwde hij opnieuw. Hij slaakte een kreet van pijn toen een tak terugvloog recht in zijn gezicht en een diepe snee maakte. Maar hij rende verder totdat de struiken en de bomen waren verdwenen en hij op een open veld stond. Hij zag Finn aan de andere kant van het veldje, maar die was niet alleen.
Een grote man stond met zijn rug naar Aiden en hield Finn bij zijn keel vast, hoog tegen een boom, zodat zijn voeten de grond niet raakten. Aiden kon niet zien wie de man was maar hij wist zeker dat Finn voor hem op de vlucht was geweest. Hij begon weer te rennen en schreeuwde opnieuw. Het leek alsof Finn hem helemaal niet kon horen! Hij kreeg plotseling een rilling door zijn lichaam en stopte met rennen. Hij herkende dit.
Opeens haalde de man uit naar Finn en grote klauwen groeven zich een weg in diens keel. Finn slaakte een laatste kreet en viel toen levenloos op de grond. Aiden kon niet geloven wat er net was gebeurd. Hij knipperde met zijn ogen en de man was verdwenen, Finns lichaam achterlatend op de grond. Aiden, vol ongeloof door wat hij net had gezien, liep het laatste stuk naar zijn vriend, met de tranen in zijn ogen. Hij knielde neer en draaide Finn om zodat hij zijn gezicht kon zien, maar schreeuwde het uit en viel struikelend achterover. Finns ogen waren zo zwart als de nacht toen hij begon te praten.
‘’Jij hebt mij gevonden!’’ zei hij en stond hakkelend op alsof zijn spieren niet mee wilden werken.
‘’Jij weet dat ik ben vermoord’’ riep hij nu met een beschuldigende vinger naar Aiden wijzend.
‘’En jij laat het toe dat er wordt gezegd dat ik ben gegrepen door een wild dier!’’ raasde hij nu. Hij wankelde richting Aiden, waarop die langzaam achteruit ging.
‘’Jij hebt alles gezien!’’ brulde Finn woedend. Hij liep nog steeds naar Aiden maar nu een stuk sneller. ‘’Jij had beloofd dat je alles zou doen om mijn moordenaar te vinden. Jij zou mij wreken! En je doet niks!’’ brulde Finn opnieuw. Aiden schudde zijn hoofd en zei met een krakende stem:
‘’Dat is niet waar, ik doe mijn uiterste best!’’
’’Leugenaar!’’ riep Finn. Hij leek wel te zweven en Aiden kon maar niet geloven wat er aan hand was. Hij herkende Finn helemaal niet. Zijn gezicht leek te rotten en hij sprak vol haat. Aiden kon zijn woede bijna voelen en begon te schreeuwen toen het een hoogtepunt bereikten. Hij probeerde Finn buiten te sluiten door zijn handen over zijn oren te leggen en geknield met zijn gezicht in het gras te zitten. Toen hij zijn ogen weer opendeed was het veld weg. Net als Finn. Hij was niet meer op die gruwelijke plek. Hij lag in zijn bed. Het was allemaal maar een droom. Aiden stond met een diepe zucht op en klom uit zijn bed. Hij liep naar de badkamer en draaide de kraan open. Het koude water voelde fijn op zijn gezicht en hij voelde zicht meteen stukken beter. Hij hief zijn hoofd op en keek in de spiegel.
‘’Het was maar een droom’’ fluisterde hij tegen zichzelf.
‘’Gewoon een-.’’ Hij stopte midden in zijn zin en keek naar zijn spiegelbeeld. Nee, dat kan niet. Het was een droom! Met zijn vingers voelde hij aan zijn gezicht en keek naar de snee die was gemaakt door de takken waar hij doorheen had gerend. Hoe is dit mogelijk? Het was vast toeval, misschien had hij zicht gekrabd in zijn slaap dacht hij. Met een onrustig gevoel liep hij terug naar zijn slaapkamer en kroop weer in zijn bed. Hij trok de dekens over zich heen en hoopte dat hij, al was het nog maar voor even, de slaap nog kon vatten.

[-Maaike-]

Wat een nare droom als wat je lichamelijk oploopt ook blijft als je wakker wordt
Ik vraag me af of de droom-Finn terecht zo boos is op Aiden. Hm, ga maar vlug door

[Kelja95]

Pff een tijdje geleden dat ik hier iets heb geplaatst, maar we gaan toch verder Laat me maar weten wat jullie vinden. Fouten zijn altijd welkom (al ben ik ook blij als ik er geen heb ). Suggesties zijn natuurlijk ook welkom, misschien kan ik er ideëen uit opdoen


Er begon al licht door zijn raam te komen ten teken dat het morgen was geworden. Aiden zuchtte en sloeg de dekens van zich af. Hij had niet meer kunnen slapen omdat hij bang was dat zombie-Finn terug zou komen. Hij liep naar zijn boekenkast en schoof hem zo stil mogelijk opzij. De kast was al zo vaak opzijgeschoven dat hij zonder moeite van zijn plek ging. Aiden bleef duwen totdat de kluis zichtbaar werd. Hij had die kluis altijd al geweldig gevonden. Finn had hem namelijk gemaakt. De kluis was niet echt ondoordringbaar, maar wel goed verborgen. Als dank voor de kluis zorgde Aiden er altijd voor dat er wat te drinken en iets lekkers inlag als Finn langskwam.
Alleen lag er al een tijdje geen snoep meer in, dacht Aiden bedroefd. Hij opende de kluis en pakte de doos die er tegenwoordig in zat. Hij liep naar het midden van zijn kamer en ging op de grond zitten met de doos nog in zijn handen. Hij deed de deksel van de doos en haalde de krantenartikelen en onderzoeken eruit. Finn had het mis, ik ben wel zijn moordenaar aan het zoeken!
Hij liet zijn blik vallen op een artikel met de naam ‘’Jongen gedood door wild dier’’. Hij pakte het artikel en las het voor de zoveelste keer. Elke keer als hij het artikel las borrelde er weer woede in hem op. Met een kwaad gebaar legde hij het artikel terug. Hoe kunnen ze nu zeggen dat het een ongeluk was?
Hij strekte zijn hand om een tweede artikel te pakken toen er op de deur werd geklopt.
‘’Aiden? Kan ik binnen komen?’’
‘’Moment!’’ zei Aiden gehaast. Hij propte alles snel terug in de doos en rende ermee naar de kluis. Hij duwde de doos erin en schoof de boekenkast er weer voor. Toen liep hij naar de deur, haalde even adem, en deed hem toen open. Zijn vader stapte de kamer binnen en zei:
‘’Wat ben jij al vroeg uit de veren?’’
‘’Ik heb slecht geslapen’’ zei Aiden. ‘’Ik dacht misschien als ik nog iets lees dat ik dan moe word, maar toen vielen een aantal boeken. Sorry als ik je heb wakkergemaakt!’’ Hij hoopte dat zijn vader niet zou zien dat hij aan het liegen was. Gelukkig had die niets in de gaten en zei:
‘’Nee ik was al wakker, ik moet eerder werken vandaag. Ik zag het licht op je kamer brandden, daarom dacht ik dat je al wakker was.’’ Hij liep naar het bed, ging erop zitten en zei: ‘’Luister, ik weet dat je het niet fijn vindt als ik weg moet, vooral nu met al die aanvallen van wilde dieren, maar ze hebben me weer opgeroepen. ‘’
Aiden keek zijn vader boos aan maar niet omdat die weg moest, maar omdat hij steeds zei dat het wilde dieren waren die mensen aanvielen. Hij had het gevoel dat zijn vader meer wist over deze zogenaamde aanvallen.
‘’Het is maar voor een aantal dagen.’’ ging zijn vader gewoon verder. Hij keek Aiden aan, knikte toen en stond op. Zonder nog iets te zeggen liep hij de slaapkamer uit. Aiden keek hem een tijdje na totdat zijn maag opeens begon te knorren en hij in de gaten kreeg dat het tijd was om zich klaar te maken voor school. Hij liep zijn kamer uit en sloop langs de slaapkamer van zijn ouders. Zijn moeder sliep vast nog want die hoefde nooit zo vroeg op. Bofkont, dacht Aiden terwijl hij de trap af liep.
Zijn vader was al weg want het was akelig stil toen hij de keuken in kwam lopen. Eigenlijk was hij blij dat er niemand was. Hij kon nu in alle rust ontbijten en het laatste beetje huiswerk maken dat hij nog niet had gedaan. Hij moest wel, want hij wist zeker dat zijn wiskunde docent meneer Malkers zou gaan controleren vandaag. Toen het 8 uur was vertrok hij naar school. Maar vanaf vandaag zou het anders worden had hij zich voorgenomen. Aiden’s droom had hem ironisch genoeg wakker geschud. Vandaag zou hij een plan bedenken. Vandaag zou hij terug gaan naar de moordplek!

[-Maaike-]

Ooh nice, die kluis achter je boekenkast. Ookal is het niet super veilig het idee is al gaaf om het zelf ook te willen. Al denk ik niet dat mijn ouders het op prijs stellen als ik een gat in de muur maak, lol

Het valt me op dat wanneer iemand iets zegt je `' als aanhalingtekentjes gebruikt. Het is mooier als je dat aanhalingstekentje naast je dubbele punt toets gebruikt als je die gebruikt met shift, krijg je ook dubbele haakjes. (Beetje pietluttig misschien )

Ga zo door! Ik kijk uit naar het volgende stukje

[Kelja95]

Haha thnx!

Ik gebruik die aanhalingstekens ook, maar zodra ik het dan op ov zet, dan maakt ie het zo raar Sterker nog, ik weet niet eens hoe ik die rare aanhalingstekens maak, die hier verschijnen XD Miss eens uitvogelen hoe ik het ook hier normaal kan zetten

[-Maaike-]

That's weird. Wat misschien helpt is als je het eerst naar je kladblok kopieert en daarna naar OV? Misschien dat ze daar normaal van worden ^_^