Of knowing nothing and calm thinking,
Without cares and pain,
The girl who felt as first,
What it was like to be alone.
Quiet straying through the snow,
The only thing she had without cares,
Here far away sounds a loud scream,
Reminding for the time of tomorrow.
Of knowing nothing in the heat,
The girl lost her conscience,
She knew it was going to happen,
Slowly delivered from all the pain.
Straying through the snow.
-
- Puntenslijper
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 26 nov 2007 17:36
Laatst gewijzigd door AngelOfDeath op 04 dec 2007 16:30, 1 keer totaal gewijzigd.
''Met zijn tweeën is alles leuker,'' mijmerde Poeh; ''Zeker als die twee jij en ik zijn..''
Moet which niet who zijn?The girl which felt as first,
What is was like to be alone.
is was?
In de laatste strofe begin je in de tegenwoordige tijd en eindig je in de verleden tijd. Is dat een foutje of lees ik het verkeerd?
Mooi gedichtje, vind hem niet super origineel maar toch

The quiet scares me cause it screams the truth
-
- Puntenslijper
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 26 nov 2007 17:36
Hee dankjewel. Ik heb het even meteen verandert. 

''Met zijn tweeën is alles leuker,'' mijmerde Poeh; ''Zeker als die twee jij en ik zijn..''