Het meisje
Een meisje,
Lange blonde haren
Tot over haar schouder,
Waaiend in de wind
Klein is ze,
Zo breekbaar
Zo alleen,
Niemand die haar geschreeuw hoort
Haar huidje lijkbleek,
Van angst
Haar armpjes onder het bloed,
Van het snijden
De rest van haar lichaampje,
Rood
Van het vele knijpen,
Er is betere pijn dan die van binnen
Haar oogjes rood,
Van het vele huilen
Een traan,
Vindt nog langzaam zijn weg naar beneden
Haar hoofdje gebogen,
Loopt ze dapper door
Ze heeft geen keus,
Als door gaan
Zal iemand haar ooit vinden?
Haar een schouder bieden,
Ze kan dit niet alleen
Ze is nog jong
Eventjes begint de zon te schijnen,
Konijnen springen tevoorschijn
Een regenboog verschijnt,
De donkere wolken weg gejaagd
Het meisje ziet hem,
In de verte
Op de heuvel
Staat de jongen
Eventjes was er hoop te zien in haar oogjes…
heel beeldend ook.