darkstar heeft mij overtuigd om het hier toch te posten
Het is dus wel geschreven op 20/11/05, dat betekent dat ik toen nog maar 12 jaar was.
nu ja hier komt het dan.
mijn hart
Mijn hart is soms zacht en kwetsbaar,
soms zelfs zo kwetsbaar dat alles hard aankomt
en ik alleen maar kan huilen.
Meestal is mijn hart mooi en straalt het van plezier,
soms straalt het zelfs zo fel als de zon.
Dan vliegen al die stralen rond in mij,
dan voel ik me heel gelukkig (in het oorspronkelijke gedicht was dit 'ontzettend blij')
Soms is mijn hart ook hard,
zo hard als een kartonnetje of zelfs als baksteen.
Dan dringt er niets meer tot mij door,
Het lijkt wel of er een stenen muur rond mijn hart zit.
Heel soms is mijn hart ook een wolk,
die drijft dan door de helder blauwe lucht binnen in mij.
Dan voel ik me anders,
gewoon anders
zo anders dat ik rust en tijd heb om dingen te maken
en me te ontspannen.
Mijn hart is dus soms zacht, soms mooi,
soms hard
en af en toe een wolkje
dat door de eindeloos helderblauwe lucht zweeft.
Zo is mijn hart nu eenmaal.
nu ik er op terug kijk, vind ik het niet meer zo goed... maar het is een van mijn eerste betere gedichten en daarom dacht ik: zal ik het maar posten.
Wie niet waagt, wie niet wint
niet dat het om winnen gaat, maar enfin
ik zal maar stoppen met praten
ps: misschien zou ik nog wel 1(van dit jaar) kunnen posten, maar het is niet echt gedichterig eerder teksterig en kan misschien nogal shockerend zijn
.
.