oma je was er altijd en voor iedereen
dankzij jou voelde ik me nooit alleen
als ik problemen had, stond je voor me klaar
maar dat veranderde vanaf begin dit jaar
bij jou kon ik altijd terecht
je was altijd zo puur en echt
toch moest dit lot jou grijpen
en de levensadem uit je zwakke lichaam knijpen
je hebt gevochten tot aan het einde toe
maar toen kon je niet meer, je was te moe
een jaar hadden de doktoren beloofd
helaas is jou vlammetje al op de helft gedoofd
in mijn herinneringen blijf je altijd
nee dat raak ik nooit meer kwijt
alleen de leuke tijden herbeleven
ookal duren ze maar zo even
je laatste minuten kon ik niets zeggen
alleen maar mijn hand in de jouwe leggen
onwerkelijk dat ik je nooit meer op aarde tegen zal komen
maar voor je begrafenis bezocht je mij in mijn dromen
we liepen in de richting van het licht
je kuste en streelde mijn gezicht
je zei dat het tijd voor me was om terug naar huis te keren
ik mocht niet met je mee, ik kon nog zo veel beweren
ik snikte: je weet toch wel dat ik je mis
ze knikte en zei: pas als het jou tijd is
in je hart, fluisterde ze zacht
met die woorden ontwaakte ik die nacht
afscheid nemen bestaat misschien niet
maar toch doet het veel verdriet
mijn hart en ziel doen zeer
maar over een aantal jaren zien we elkaar weer
dag lieve oma zijn mijn laatste woorden
die tot jou afscheid behoorden
Dag lieve oma
-
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Indrukwekkend om te lezen. Je hebt me weten te raken en sterkte.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.