Het is nog maar een klein stukje, maar ik wil al weten wat jullie ervan vinden.
-------------------------------------
Fleur
De dag kan niet mooier beginnen dan met zonnestraaltjes die je kamer proberen binnen te glippen om je de eerste warmte van de dag mee te delen. Door zo'n paar simpele straaltjes krijgt een mens zin om naar zijn school of werk te gaan en daar achter het glas te genieten van de warmte van de zon. Achter het harde werk gaat men dan een terrasje doen met de vrienden om bij te praten over de kleinste dingen bij een ondergaande zon.
Vandaag wist één van deze stralen de weg tot Fleurs gezicht te vindenen er een glimlach op te toveren. Met wagewijde ogen wou Fleur een zeldaam mooie herfstsedag waarnemen, maar de felheid van de straal belette het haar. Ze trok haar dekbed over haar hoofd waaronder ze haar ogen kon opendoen. Vanwege de lichte kleur van haar dekbed kon ze het zonlicht minder fel waarnemen. Fleur bleef daar een poosje zitten zodat haar ogen zich konden aanpassen aan het licht. Ondertussen dacht ze aan de mooie dag die haar te wachten stond, haar verjaardag, de prachtige cadeaus, de vele felicitaties en eens in de kijker gezet worden. Ook al was ze bij de oudste op school, toch werd ze nog altijd 'de zus van Rosalie' genoemd. Rosalie is de driejaaroudere zus van Fleur. De blonde lokken en sproetjes van Rosalie wisten enkele jongens hun hart wat sneller te laten slagen, maar haar fuifgedrag op fuiven zorgde voor haar allenbekendheid.
“ Fleur waar blijf je ?!” riep Fleurs moeder. Fleur werd uit haar dromerige gedachten terug in de realiteit gesleurd. 7.30 Fleur moest zich haasten want over een half uur moest ze al op de schoolbanken zitten. Met warrig haar en kleine oogjes opende ze haar gordijnen. Vanuit haar kamer had ze een adembenemend zicht. Zeker nu want in de herfstperiode kleuren de normaal groene bladeren in oranje of bruin wat zorgt voor een imens kleurenpalet. Deze ochtend waren een uitzonderlijk eenden op de grote vijver op zoek naar eten. De kleine kuikentjes zwemmen al tsjilpend achter hun moeder aan hopend op een lekkernij. Vroeger maakte Fleur het makkelijker voor hun. Als klein meisje sluipte ze samen met haar broers in ochtend dauw naar de vijver om het oude brood in het park rond te gooien.
