Vechtscènes

[glenovic]

Vechtscènes:
Liefde en vechtscènes hebben veel meer gemeen dan de meesten van ons realiseren. Beide zijn de moeilijkste momenten in onze romans. Om het overtuigend te maken, wordt vereist dat alle zintuigen worden gebruikt, en de motivatie en het resultaat zijn van vitaal belang voor de plot.
Ik zal de manier zoals het normaal wordt geschreven niet verbaal aanvallen, maar houd het in gedachten als u uw eigen vechtscènes schrijft.

Het neerzetten van de vechtscène
De vechtscène moet worden opgenomen in het plot. Niet om alleen de actie te verlevendigen, maar ook om het plot vooruit te duwen. Zoek uit wat er op het spel staat voor het hoofd karakter en de andere personages. Maak de mogelijke resultaten van de strijd, naast sterven, net zo gevaarlijk als je dood gaan.

Wat wil je zeggen over uw hoofd karakter en andere personages?
De strijd moet ten minste een of twee stukken van het emotionele vraagstuk door het oogpunt van het personage aanbieden. Het moet ook iets zeggen over andere personages, inclusief de andere vechter of vechters. Bijvoorbeeld je hoofd karakter wil niet vechten om bepaalde redenen die dan duidelijk worden. Je tegenstander wil hem perse dood hebben of verwonden om zijn eigen redenen.
Enkele van deze redenen kunnen: haat, jaloezie, liefde zijn en ga zo maar door.

Heeft een karakter of Demon / monster een speciale vaardigheden? Wat zijn dat?
Maak een lijst van de speciale vaardigheden van het hoofd karakter, dan geef je zijn tegenstander een vaardigheid of wapen dat gelijk is aan of iets beter is dan de zijne. Gelijke vaardigheden maken interessante gevechten. Uw held zijn speciale vaardigheden of kunsten moeten lang van te voren worden opgezet, lang voordat deze gevecht scene plaats vind.

Het in kaart brengen van de strijd
Met deze dingen in het achterhoofd, kunt u de komende strijd in kaart brengen. Vergeet niet dat de held ter nauwe nood iedere soort aanval moet overleven, en hij langzaam zijn opties kwijtraakt. Vooral in de laatste confrontatie, moet de held gedwongen worden verder te gaan dan zijn capaciteiten en moet een element van zijn ultieme angst onder ogen komen. Hij moet doen wat hij beschouwt als ondenkbaar of onmogelijk om te winnen.

Als je een gevecht over meerdere hoofdstukken wilt spreiden moeten er meerdere elementen in het gevecht aanwezig zijn. Neem een draak en een mens. Een draak heeft zijn klauwen, vleugels, lichaam, intelligentie en wel of geen vuur. De mens kan een speciaal wapen hebben of moed.
Je kan dan de draak de mens eerst laten treiteren hem iets laten bekennen wat hij niet wil. Daarna kan je de draak laten vliegen. Pin je mens vast. Nu moet hij over zijn eigen schaduw heen springen. Als laatst zou je bijvoorbeeld een grond gevecht kunnen regisseren die alle vaardigheden van de held test.

Het maken van acties voor het personage.
Fysieke gevechten zoals zwaard gevechten zijn moeilijk te maken. Visualiseer het gevecht van begin tot eind. Hoe beweegt je hoofd persoon hoe beweegt de persoon die hij bevecht. Ga voor je spiegel staan als je weinig van zwaard vechten weet. Val aan, hoe reageert de vijand? Blokkeer zijn aanval, hoe is je balans, welke gedeelte van je lichaam is bloot? Waar kan je de tegenstander raken als je zijn aanval beantwoord? Blokkeert, pareert of ontwijkt jouw personage liever, hoe is zijn lichaamsbouw?

Denk aan de omgeving. Het regent, je gevecht vind plaats op een grasland, het kan modderig zijn je kan weg zakken. Of in een kasteel er ligt bloed op de vloer dus misschien is het glad? Of vecht je in een bos, heb je weinig ruimte om te bewegen?

Het word snel saai als je iedere beweging van je personage verteld. Het is beter om stukje te beschrijven, beschrijf wat er om hem heen gebeurd, hoe voelt zijn lichaam, verslechterd of verbeterd zijn situatie?

Kijk filmpjes, hoe wordt een zwaard gebruikt wat voor geluid maakt het, hoe zwaar is het ongeveer? Indien je een onbekend wapen gebruikt zoals een Goedendag (knuppel met stekels) weet dan hoe je het wapen gebruikt. Gebruik niet al te veel technische informatie. Een beetje informatie hier en daar is goed aangezien sommige mensen weten waar je over praat maar overdrijf niet want sommige weten even weinig als jij of de doorsnee mens.

Wat voor verhaal heb je? Hoe realistisch is het? Een normaal persoon kan niet vliegen als hij wordt getrapt of wordt geslagen. Baseer je gevechten op echte gevechten in de “normale” wereld als je een realistisch verhaal wilt. Kortom kijk filmpjes of bel/mail een expert. Een gevecht kost enorm veel energie, draagt je een personage een harnas of body protector dan kost het nog meer energie. Weet dat je personage adrenaline krijgt zodra het gevecht begint hierdoor kan hij voor even boven zichzelf uit stijgen maar hij zal een keer neer storten. Gaat hij door met vechten zal hij minder oplettend worden voor zijn eigen veiligheid. Als je personage gewond raakt, dan kan hij/zij niet in de volgende scene volkomen normaal zijn of je moet een helende kracht hebben bedacht.


Het creëren van emoties.
De emoties van het personage moeten net zo getest worden als zijn lichaam en zijn wapens. Wat hoort hij? Wat ziet, ruikt, proef, voelt hij? Hoe reageert hij op de dood van een tegenstander of een vriend? Emoties zijn belangrijk voor zelfreflectie wanneer de strijd een moment niet woed. Je moet het ook niet als alleen zelfreflectie zien. Je personage laat iets over zichzelf weten in kleine stukjes.

Je groep vrienden/ bondgenoten zijn lang genoeg bij elkaar dat men van elkaar weet wat hun geschiedenis is met de “bad guy”. Okay je hoeft er geen Dr. Phil Show van te maken rond een knus kampvuur maar als iemand weet dat zijn gezin is vermoord door de antagonist kan hij een gevaar vormen voor jou en voor hemzelf. Als je hem in woede laat barsten wanneer hij de dader ziet zal hij zeer waarschijnlijk als een wilde om zich heen gaan hakken. Hierdoor ontstaan openingen in zijn verdediging. Een vriend of bondgenoot kan hem hier op aanspreken. Kortom emotie kan dienen als pauze in de strijd zodat je niet alles hoeft te beschrijven.

Het is beter om een personage die in woede uitbarst een scene die niet zo intens is zijn verhaal te laten doen een soort flashback hierdoor kan in de echte strijd worden volstaan met een korte reactie. Zodat het tempo niet uit de strijd gaat. Als je vind dat je verhaal te weinig emotie heeft kijk dan naar je verhaal lijn. Hebben ze wel genoeg redenen om te doen wat ze aan het doen zijn? Doen ze het voor wraak, haat, liefde, hebzucht, angst etc. De emotie moet genoeg zijn voor de lezer om te willen dat het personage slaagt of niet. Actie/avontuur sluiten emotie niet uit. Het kan niet constant hakken en zagen zijn.

Pistolen, geweren en toekomstige wapens.
Ga geen merknamen of type wapens alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Er is een grote kans dat je het fout hebt. Onderzoek de wapens die je wilt gebruiken of zoek een expert die je kan helpen.

Er zijn twee grote gevaren als je zelf wapens gaat verzinnen. Eén kan zijn dat je te veel uitlegt over hoe het wapen werkt. Als je een boek leest denkt het personage dan ooit aan hoe het pistool werkt? Haal gewoon de trekker over. De tweede kan zijn is dat je beïnvloed bent door de media. Een phaser is van Star Trek, een Energy Weapon is een normale term. Als je phaser gebruikt in plaats van energy weapon of iets anders en je verhaal gaat niet over star trek dan word je boek er meteen uitgepikt en krijg je problemen met advocaten of lezers.

Een vrouwelijke soldaat/vechter.
Een doorsnee vrouw is geen XENA. Ze zijn fysiek zwakker dan een man (er zijn uitzonderingen) en hebben bepaalde beperkingen. Of je wilt een vrouw in leer met veel te duren leren laarzen. Maar de beperkingen hoeven niet in haar nadeel te werken. Gebruik haar beperkingen creatief. De sterkste vrouw zal niet sterker zijn dan de sterkste vrouw man maar misschien wel slimmer, sneller of heeft ze meer souplesse. Gebruik de krachten van een vrouw in plaats van het verzinnen van een super woman.

Een expert in wapens en vechten vertelde wat de gevaarlijkste opponent is om te bevechten. Hij antwoorde: “In een kroeg gevecht zullen de meeste mannen vechten tot ze gestrekt gaan. Later staan ze op en drinken ze een biertje. Een kleine man doet dit niet. Voor hem is het niet een gevecht maar overleven. Hij vecht om te doden omdat hij weet dat hij het misschien niet overleefd als hij het niet doet. Als hij gestrekt gaat, blijft hij niet liggen. Hij staat meteen op en blijft vechten tot de tegenstander neergaat. Hij zal elk wapen gebruiken om je te doden. Dus vecht nooit met een kleine man. Zo moet je over een vrouwelijke vechter denken. Volgens hem.

Paarden en vechten.
Als je personages zich op een paar bevinden komt er een hele nieuwe dimensie. Het paard leeft en denkt en kan als een wapen gebruikt worden. Het paard en zijn of haar berijder zijn een team niet een persoon en zijn vervoermiddel. Het is zeer moeilijk om de bewegingen te begrijpen van een paard als het nog niet een gevecht heeft mee gemaakt zeker als jezelf niet paard rijd. Als het perse moet praat er moet iemand over die verstand heeft van paarden en discuseer over je scene. De meeste mensen houden van paarden bedenk dus een paar keer als je er één laat sneuvelen. Dood alle volwassenen maar denk er 1 of 2 keer over na als je een paard, kind of dier dood. Als je fantasy schrijft maakt het minder uit. De lezers die dit genre meestal lezen zijn gewend aan het sterven van dieren en mensen die niet vechten hoe crue het ook klinkt.

Veldslagen van legers.
Belangrijk om te weten is dat je niet te veel van de strijd zelf beschrijft als jouw personages erbij betrokken zijn. Schrijf het uit hun perspectief. Laat diverse elementen van het gevecht aan jouw personage voorbij gaan zodat de lezer weet wat er gebeurd. Wil een echt militair correcte slag neerzetten lees dan veel geschiedenis. Helaas is onze geschiedenis rijk aan veldslagen. Kijk hoe ze bewegen, waar ze zich opstelde, hoe ze het terrein gebruikte, wie men inzetten. De romeinen zijn een goed voorbeeld als je een goed georganiseerd en moeilijk te verslaan leger wilt, Napoleon is jouw man als je een snelle oorlog wilt met een goede bevoorrading. Wil je cavalerie kijk dan naar de Mongolen, Byzantijnen of de Parthen.

De laatste slag.
De laatste confrontatie tussen de held en de antagonist moet intenser zijn dan iedere strijd die hiervoor plaats vond. De winnaar moet alles riskeren en iets verliezen wat van onschatbare waarden is om te kunnen winnen. Het moet niet alleen fysiek zijn maar ook mentaal. De special vaardigheid moet het verhaal langer maken maar de held moet er niet door onverslaanbaar zijn. Speel in op zijn zwakte zowel mentaal als fysiek.

Opdracht

A) Schrijf een stukje over jouw personage die vecht tegen de antagonist in de eind slag/gevecht.
B) Schrijf een stukje over een slag tussen twee legers. Je weet dat je beste vriend(in) niets liever wil dan wraak.
C) Schrijf een stukje over een vrouwelijke krijger/soldaat.

Denk aan de emotionele lagen van je strijd en hoe deze de strijd of je personage(s) beïnvloeden. Weet hoe en waar je de vijand bevecht.

[Christian Damen]

Leuk stukje!

Uw held zijn speciale vaardigheden of kunsten moeten lang van te voren worden opgezet, lang voordat deze gevecht scene plaats vind.

DIT IS ZO BELANGRIJK!

Indien je een onbekend wapen gebruikt zoals een Goedendag (knuppel met stekels) weet dan hoe je het wapen gebruikt.

Protip: Een goedendag en een morgenster zijn níet hetzelfde wapen :P Wel een heel mooi voorbeeld van je eigen quote later:

Ga geen merknamen of type wapens alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Er is een grote kans dat je het fout hebt.

Een vrouwelijke soldaat/vechter.

Ik ben het een beetje oneens met deze alinea. Het hangt er maar heel erg vanaf hoe de situatie is. Zit je op amazoneland? Dan zijn de mannetjes de zwakkelingen. En bijvoorbeeld in mijn eigen fantasyverhaal: Er zijn een aantal oude vechtstijlen, waaronder een stijl speciaal ontwikkeld voor vrouwen, die er speciaal op gericht is de voordelen die het vrouwelijk lichaam op dit gebied biedt (soepeler/leniger, sneller etc) en hen daardoor even gevaarlijk maakt als strijders als mannen.
Ook heb je veel fantasyverhalen waarbij de dames met magie toch echt sterker zijn dan de mannen zonder. En een vrouw die getraind is in het gebruik van een bepaald wapen is altijd sterker dan een man die het voor de eerste keer gebruikt.
Dus ik vind dat je in deze alinea wat kort door de bocht gaat. Je idee is wel duidelijk, maar zitten nogal wat hoekjes en randjes aan ;-)

Paarden en vechten.

Onthoud ook dat de meeste paarden in paniek raken als ze in een oorlogssituatie komen. Politiepaarden worden niet voor niets getrained, en in de middeleeuwen had je ook speciale oorlogspaarden en gewone werkpaarden. Een mooi voorbeeld is het spel D&D, die een duidelijk onderscheid maakt in niet alleen de gewichtsklasse van paarden, maar ook de hoeveelheid oorlogstraining en de bepakking (zadel/paardenharnas). Verwacht dus niet dat je HP een paard van de boerderij pakt en de oorlog erop binnenrijd om iedereen te redden; dit zal alleen maar leiden tot een hoop bulten wanneer hij van het paard wordt afgegooid aan het begin van het strijdveld. (hoewel je HP dit misschien niet weet, en dus wel kan proberen wat tot deze grappige situatie kan leiden :P)

Tenslotte wil ik nog een extra puntje toevoegen:

De dood van de Held

Helaas, soms sterft de held. In de meeste verhalen overwint het goede en verliest het kwaad, maar soms overwint het kwaad of sterft één of meerdere van de HPs. Zorg ervoor dat je dit zorgvuldig beschrijft. Als je een HP laat doodgaan kun je voor de klassieke sterfscene met laatste woorden kiezen, maar persoonlijk vind ik dit altijd iets te ongeloofwaardig. Een alternatief is je HP plotsklaps laten doodgaan, bv het ene moment lijkt de overwinning nabij, het andere moment steekt er ineens de punt van een zwaard uit de maag van je HP. Des te onverwachter de dood van je HP, des te meer impact op je lezer. Wat je ook doet, zorg er in ieder geval voor dat je er genoeg tijd aan besteed. De lezer geeft als het goed is om je HP, ten goede of ten kwade, en wanneer deze sterft zul je de lezer tijd moeten bieden om het te verwerken. Laat ook je andere karakters hun emoties tonen (show, don't tell) over het sterven van je HP.

~Chris

[JodieJJ]

Nog een toevoeging! Iets dat in veel verhalen ontbreekt.

Ken het menselijke lichaam en de reactie!
( of het lichaam van de wezens waar je over schrijft ) Als je een vechtscene schrijft.
Geeft iemand een ander een vuiststoot tegen iemand achterhoofd of op de kaak, dan is er veel kans dat deze zijn vuist gebroken heeft aangezien de schedel veel sterker is dan de handbotjes van een mens.
Gebruik je vechttechnieken, ken deze technieken dan goed. Je pols omdraaien is een bekende maar bij de meeste mensen kun je deze techniek niet uitvoeren zonder dat je deze persoon eerst hebt afgeleid.
Omdat spieren vaak sterker zijn in passief gebruik ( ik ben even de specifieke naam kwijt) dan in actief. Bij de ene gebruik je namelijk twee spiergroepen en bij de ander maar een.
Een stomp in de maag is meestal alleen een beetje pijnlijk, net zoals een schop tegen de benen.
Twee vechters tegenover elkaar zullen nauwelijks reactie geven op een klap die ze krijgen, simpelweg omdat ze beide krachtig zijn en de focus en adrenaline hebben om de klap te negeren.
Enzo. kan ik nog een heel lijstje maken.

[MarquiseCarabas]

Ik sluit me aan bij Christian over de vrouwelijke krijgers. Ik denk dat je die tip algemener moet maken: ken de vaardigheid van je personage en maak die realistisch voor zijn/haar achtergrond en fysieke toestand. In mijn verhaal komt een scène voor waarin vrouwelijke huurlinge Thaoryn met gemak wint van een dorpsjongen die haar uitdaagt voor een zwaardvechtduel, simpelweg omdat zij meer getraind is dan hij.

Wat het doden van personages betreft: fantasy of niet, in alle gevallen moet het een goede reden hebben. Die reden kan zijn dat je de hoofdpersoon een flinke emotionele klap wil verkopen, of de ernst van een situatie duidelijk wil maken. Als de dood ook flinke impact heeft op je lezer, des te beter, dat helpt om die boodschap over te brengen. De lezer zal boos op je zijn als het een geliefd personage en/of een kind was, maar als je het goed doet, nog sterker willen weten hoe het verder gaat met de andere personages. Niet alleen of zij het overleven, maar ook (en vooral) hoe zij het emotioneel verwerken.

Misschien dat ik de opdrachten eens probeer, of misschien wacht ik tot ze vanzelf in mijn verhaal voorbij komen zodat ik er meer achtergrond bij heb Want inderdaad, je moet de motivaties van alle betrokkenen goed op een rijtje hebben voor dit soort scènes.