De leeftijdloze proeflezer

[P_Westdijk]

"Wanneer ben je jarig?" Het was geen vraag uit pure belangstelling. Er was zelfs niemand in het vertrek aanwezig om deze te beantwoorden, maar de vrouw had de gewoonte ontwikkeld om hardop te denken als ze aan het typen was. Haar man was er duidelijk minder van gecharmeerd. Hij liet het geregeld op zijn eigen manier blijken door haar met laptop en al de woonkamer uit te dirigeren. Als ze het te bont naar zijn zin maakte, duwde hij haar zelfs met zachte dwang naar de gang. Waar ze dan meestal enkele tellen hulpeloos bleef staan, voor ze op zoek ging naar een ander vertrek in het huis. Als ze echt zijn grenzen had overschreden trok hij daarbij ook nog eens de deur resoluut achter haar dicht. Zoals vandaag ook het geval was geweest. De vierde keer al deze week.
"Tien februari", las ze op fluisterende toon van het scherm.
De lange, dunne vingers van de schrijfster onttrokken de nodige tikkende geluiden aan het ingebouwde toetsenbord. "Welk jaar?"
Het antwoord kwam snel en was aanzienlijk langer dan de vier cijfers waarom ze eigenlijk had gevraagd.
"Ik sla nooit een jaar over."
Voor haar doen bleven de vingers een eeuwigheid roerloos op het toetsenbord rusten. Het zou haar man waarschijnlijk een groot plezier hebben gedaan, als hij er getuige van had kunnen zijn. De verbeten trek op haar gezicht verzachtte zich, zonder dat de vrouw zich ervan bewust was. Ze was via het internet op zoek naar een proeflezer voor haar manuscript. Iemand met de nodige levenservaring, omdat ze dit nodig achtte voor het beoordelen van haar verhaal. Het profiel van wie achter het pseudoniem '3edc' schuil ging, had echter daar niets over prijs gegeven.
"En hoeveel jaren heb je het dan al gevierd?"
Ditmaal liet de respons enige tijd op zich wachten. Ze stond op van het bed waarop ze plaats had genomen. Het was bepaald geen comfortabel alternatief voor de hoge eettafel in de woonkamer, waaraan ze normaal werkte. Treuzelend over wat ze nu moest doen produceerde de laptop een nieuw geluid, 3edc had eindelijk gereageerd. Onmiddellijk ging ze weer zitten en voelde zich in het zachte matras wegzakken.
"Als het een Nederlandstalig en fictief geschreven verhaal voor een volwassen doelgroep is, dan heb ik het voldoende jaren gevierd. Wat het laatste decennium overigens niet het geval is geweest. Evenmin heb ik een schrijfopleiding genoten. Ik bied mijzelf niet aan als een vaste proeflezer en stel een limiet van 10.000 woorden. Telt het verhaal meer woorden dan neem ik genoegen met (een) hoofdstuk(ken). Vooraf wil ik een beschrijving van wat je wenst te bereiken met het gedeelte dat ik ga beoordelen. Om het op grammatica en spelling te toetsen heb je spellingscontrole op je computer en andere proeflezers nodig. Ik kijk naar de opbouw van het verhaal, de gebruikte woordkeuze, de inhoudelijke logica ervan, originaliteit en geloofwaardigheid van het plot en personages. Als ik je beval mag je me opnieuw benaderen."
Het was meer dan ze had verwacht. Het kwam heel professioneel en eerlijk op haar over. Misschien deed de leeftijd, waarover deze persoon bijzonder zwijgzaam was, er wel minder toe dan ze aanvankelijk had gedacht. Peinzend wikkelde ze een lok van haar blonde haar om een vinger, voor ze met een enkele hand aan een voorzichtig antwoord begon.
"Wat wil je voor deze hulp terug?"
"Interesse in het beoordelen van een fictief, kort verhaal van mijn hand? Het bevat nog geen kwart van mijn eerder gestelde limiet aan woorden."
Glimlachend bevestigde ze het. Het was een lage prijs en misschien slaagde 3edc er wel in om haar met zijn creatie aangenaam te verrassen. Het laatste was veel belangrijker dan wanneer hij geboren was.

[Christian Damen]

Daar ben ik weer! Zoals altijd :D
Allereerst even wat tekstuele dingetjes:

Als ze het te bont naar zijn zin maakte duwde hij haar zelfs met zachte dwang naar de gang.
komma tussen werkwoorden; maakte, duwde
Als ze het te bont naar zijn zin maakte, duwde hij haar zelfs met zachte dwang naar de gang.

Waar ze dan meestal enkele tellen lang hulpeloos bleef staan, voor ze op zoek ging naar een ander vertrek in het huis.
Enkele tellen is een korte tijdsspanne, daarom komt het woord 'lang' vreemd en overbodig over :p ik zou het in zijn geheel weglaten:
Waar ze dan meestal enkele tellen hulpeloos bleef staan, voor ze op zoek ging naar een ander vertrek in het huis.

"10 februari", las ze op fluisterende toon van het scherm.
Ook al leest ze waarschijnlijk de letterlijke woorden '10 februari' van het scherm, toch zou ik het uitschrijven aangezien het een klein getal is, én het getal de zin begint:
"Tien februari", las ze op fluisterende toon van het scherm.

Het profiel van wie achter het pseudoniem 3edc schuil ging had echter daar niets over prijs gegeven.
3edc zou ik aanhalen als '3edc', aangezien het hier als pseudoniem wordt aangehaald en niet als naam gebruikt. En weer twee werkwoorden achter elkaar:
Het profiel van wie achter het pseudoniem '3edc' schuil ging, had echter daar niets over prijs gegeven.

Ditmaal liet het respons enige tijd op zich wachten.
Volgens mij mag de en het allebei voor respons, maar ik zou in dit geval toch het mannelijk 'de' gebruiken dan onzijdige het. Maar persoonlijke voorkeur, dus kijk maar wat je hier zelf van vindt:
Ditmaal liet de respons enige tijd op zich wachten.

3edc had eindelijk gereageerd.
Hier werkt 3edc wat mij betreft wel gewoon als naam.

Ik bied mij zelf niet aan als een vaste proeflezer en stel een limiet van 10.000 woorden.
Ik moest even gniffelen; 3edc formuleert het hier alsof hij/zij zichzelf niet aanbiedt als vaste proeflezer, maar dat iemand anders dat mogelijk wel kan doen ( "ik bied u 3edc aan als proeflezer voor 14 euro 99, exclusief btw." ). Als dat je intentie was, ERG leuk grapje xD Zoniet, dan denk ik dat je dit bedoelde:
Ik bied mijzelf niet aan als een vaste proeflezer en stel een limiet van 10.000 woorden.

Als ik je beval mag je me meerdere keren benaderen."
Komt een beetje vreemd over, ik denk dat dit beter zou zijn, aangezien het geen limiet aan aantal benaderingen lijkt te stellen:
Als ik je beval mag je me opnieuw benaderen."

Zover de tekstuele dingetjes. Zoals altijd is het volledig aan jezelf voorbehouden ermee te doen wat je wilt.

Het verhaal zelf was prettig; kalm en goed te lezen, met een vlaag van herkenning. Het concept van geven en nemen is er mooi in verwerkt, en ook het wegschrijven van de belangrijkheid van leeftijd (in ieder geval in deze situatie) is je goed gelukt.

Wel heel gevaarlijk om op een verhalensite te posten dan natuurlijk ;-)
Nu ga je heeeeel veel berichtjes krijgen met het verzoek te proeflezen, en als beloning het proeflezen van jouw werk ;-)

[xILY.]

De verbeten trek op haar gezicht verzachte zich, zonder dat de vrouw zich ervan bewust was.

Verleden tijd, dus verzachtte (:

Andere puntjes heeft Chris al aangestipt, dus daar hoef ik verder niets over te zeggen.
Mijn complimenten voor het beschrijven van zo weinig bijzonders, en het tóch trekken van de aandacht. Ik weet niet hoe je dat doet elke keer, maar het is echt heel goed.

Ik zou zeggen: ga voor een verzamelalbum, dat zijn je one-shots zeker waard (:

[P_Westdijk]

Een hele lijst, Christian. Bedankt, hier is het verhaal zeker beter van geworden. Een aantal aangekaarte punten vind ik dat ik er eigenlijk zelf uit had moeten halen voor het werd ingestuurd, maar andere punten waren bijzonder leerzaam voor me. Wat tien februari betreft was me wel bekend dat kleine getallen uitgeschreven behoren te worden, maar of dit ook nodig was in een 'dialoog' wist ik niet.

Ik moest even gniffelen; 3edc formuleert het hier alsof hij/zij zichzelf niet aanbiedt als vaste proeflezer, maar dat iemand anders dat mogelijk wel kan doen ( "ik bied u 3edc aan als proeflezer voor 14 euro 99, exclusief btw." ). Als dat je intentie was, ERG leuk grapje xD

Helaas is dit niet het geval geweest. Het viel me pas op nadat je me erop hebt gewezen.

Zo te lezen is mijn boodschap overgekomen. Het hele leven is een kwestie van geven en nemen.

Mijn complimenten voor het beschrijven van zo weinig bijzonders, en het tóch trekken van de aandacht. Ik weet niet hoe je dat doet elke keer, maar het is echt heel goed.

Een aanzienlijk kortere lijst met aandachtspunten, maar na het lezen van jouw reactie weet ik dat ik op de goede weg zit. Bedankt en ik denk zeker over een bundel na.

[-Maaike-]

Mooi verhaal. Ik vind het leuk om te lezen hoe je van de vrouw een echt persoon maakt, met het hardop lezen en haar lange vingers die boven het toetsenbord blijven hangen.

Vooral de laatste zin vond ik erg sterk. Goed geschreven!

[P_Westdijk]

Ik vind het leuk om te lezen hoe je van de vrouw een echt persoon maakt, met het hardop lezen en haar lange vingers die boven het toetsenbord blijven hangen.

Een beetje te echt voor haar man. Haar irriterende trekjes werken op zijn zenuwen.

Vooral de laatste zin vond ik erg sterk.

Er zijn situaties waarin leeftijd wel een rol speelt, maar voor het verhaal niet.

Bedankt voor het achterlaten van een reactie.

[Kattie]

Ik sluit me aan bij Maaike over de laatste zin! Echt mooi
Verder een aangenaam verhaal om te lezen

[P_Westdijk]

Leuk om te vernemen dat een maanden geleden ingestuurd verhaal weer eens boven water word gehaald. Het spreekwoordelijke stof is er weer eens vanaf geveegd.
Het is een korte momentopname, maar daar schuilt voor mij juist de uitdaging in om het realistisch over te brengen op de lezers. Bedankt, Kattie, voor het achterlaten van een reactie.

[Kattie]

Ik had eerlijk gezegd niet echt naar de datum gekeken, ik was maar wat aan het rondsnuffelen

[P_Westdijk]

Snuffel in dat geval maar lekker verder, misschien trek je nog meer oudere verhalen van schrijvers hier naar boven. Veel leesplezier.