De duistere engel

Stap naar binnen en beland in werelden waar alles kan. Het zal je fantasie prikkelen.
yociame
Balpen
Balpen
Berichten: 197
Lid geworden op: 03 apr 2011 17:16

oehlala michael kan er tegen. zou hij door hebben dat zij de gene is die het probeert? jij weet het ik nog niet maar wil het wel graag weten...
-Maaike-
Computer
Computer
Berichten: 2696
Lid geworden op: 27 okt 2010 18:51

Meestal vergeet ik de hoofdlijn en namen van een verhaal als ik het een hele tijd niet lees, maar vreemd genoeg had ik het gevoel of er nooit een stop heeft gezeten :P Je hebt dus al een erg goed begin geschreven!

Ga zo door! En graag ietsje vlugger dan de vorige keer :P
- Never give up on anything, because miracles happen every day -

My head is a jungle...
Mooonie
Vulpen
Vulpen
Berichten: 325
Lid geworden op: 11 sep 2011 14:12
Locatie: Hoorn

Zo, dat werd tijd, haha :) Nee hoor...ik mag niets zeggen. Ik schrijf ook nogal weinig de laatste tijd. Mijn nieuwe proloog komt nog wel, maar ik wil eerst wat verder zijn. Ik weet van mezelf dat de kans groot is dat ik afhaak voordat het af is, dus ik wil dit keer eerst heel het verhaal uitdenken en per hoofdstuk bedenken wat er gebeurt voordat ik het plaats.
Maar even terug naar jouw verhaal...Ik vind het nog steeds geweldig! :D Jenny is zo grappig, haha.
Marissa schrikt op en schijft snel haar spullen van de stoel af.
schijft = schuift ;)
Of eerder gezegd één persoon.
Dit is niet fout, maar persoonlijk vind ik dit beter klinken: of beter gezegd één persoon
Normaal had Christy geen moeite met biologie, maar nu kon moest ze zich naar het klaslokaal dwingen.
Deze zin klopt niet helemaal, volgens mij kun je het beste 'kon''weglaten, dan klopt het :)
Christy gaat op haar plek zitten. Christy pakt haar spullen uit haar tas.
Ik denk dat dit lekkerder wegleest als je er één zin van maakt: Christy gaat op haar plek zitten en pakt haar spullen uit haar tas.
Of heeft ze het verbeeld?
Of heeft ze het zich verbeeld? ;)

Ik hoop dat het geen hele lange lijst lijkt...Ik lees gewoon nogal kritisch, haha ;)
tammievk
Puntenslijper
Puntenslijper
Berichten: 22
Lid geworden op: 22 feb 2012 14:33

Hey, hier een nieuw stukje. Het hoofdstuk is nog niet af, maar ik wilde niet langer wachten met plaatsen. Dacht dat het ook wel spannend zou zijn om hier mee te eindigen :) En dank jullie wel voor de complimentjes. Ben er erg blij mee!

Hoofdstuk 9
Die avond is Christy erg afwezig. Ze blijft maar aan Michael denken en of ze nou wel of geen grimas heeft gezien. Wat zou dat betekenen?
Christy besluit om naar het park te gaan om haar hoofd leeg te maken. Ze zegt tegen haar vader dat ze voor tien uur thuis is en loopt naar buiten. De frisse lucht doet haar goed. Eenmaal in het park is het al best donker buiten. Christy vindt dit helemaal niet erg. Het betekent nog meer dat ze met rust gelaten wordt en tijd heeft om te denken.
Christy loopt naar haar favoriete bankje en gaat zitten. Ze blijft maar denken aan Michael en die grimas. Zou hij iets doorhebben. En zo ja, hoe kan dat? Niemand anders heeft iets opgemerkt. Christy doet haar ogen dicht om tot rust te komen, maar op dat moment hoort ze stemmen. Ze kijkt om zich heen en ziet niets. En dan ook letterlijk niets. Het is veel donkerder geworden dan het hoort te zijn en ze blijft maar stemmen horen.
Christy probeert te luisteren waar de stemmen vandaan komen en wat ze zeggen>
“Dood haar. Steel haar krachten. Dood haar.”
Christy begint bang te worden en loopt richting huis. Plotseling ziet ze in het donker schaduwen komen. Het lijken op de tentakels van een octopus en het komt haar kant op! Christy begint nu de tegenovergestelde richting op te rennen, maar het lijkt of de schaduwen overal zijn. Ze blijft rennen, totdat ze iets kouds om haar enkel voelt wat ervoor zorgt dat ze valt. Christy voelt dat ze aan haar enkel wordt getrokken naar de schaduwen. Ze probeert zich ergens aan vast te pakken, maar het gaat te snel en ze wordt steeds meer naar de donkere schaduwen getrokken. De stemmen worden steeds luider.
“Dood haar. Steel haar krachten. Dood haar.”
Christy probeert te schreeuwen, maar er komt geen geluid uit haar mond. Net op het moment dat ze het op wilt geven, ziet Christy een fel wit licht die haar verblindt. Ze voelt de koude tentakel losraken van haar enkel en de stemmen worden zachter.
Het licht wordt steeds minder fel, totdat het weer normaal donker is van de avond. Christy ligt op het gras en kijkt om zich heen. Een paar meter verder ziet ze iemand staan. Christy staat op en begint naar de persoon toe te lopen. Ze kan net zijn gezicht zien, voordat hij wegrent.
Michael...
Dreamrose
Balpen
Balpen
Berichten: 232
Lid geworden op: 27 feb 2012 20:18
Locatie: Almere

Ik ben blij dat het verhaal door gaat, ik vind het echt supertof ! :)
Jammer dat dit geen boek is dan kon ik meteen doorlezen ^^
Snel verder!!
Live it, Love it, Read it.
Don't judge a book, by the cover.
Music on, World off.
May the odds be EVER in your favor.
Mooonie
Vulpen
Vulpen
Berichten: 325
Lid geworden op: 11 sep 2011 14:12
Locatie: Hoorn

Goed stuk! Nu niet weer zo lang wachten tot het volgende stuk he, want je hebt me nieuwsschierig gemaakt naar meer :)
-Maaike-
Computer
Computer
Berichten: 2696
Lid geworden op: 27 okt 2010 18:51

Ooh spannend! Wie wil haar persé dood hebben en wat is Michael dat hij lichtflisten te voorschijn kan halen

Ga zo door!
- Never give up on anything, because miracles happen every day -

My head is a jungle...
tammievk
Puntenslijper
Puntenslijper
Berichten: 22
Lid geworden op: 22 feb 2012 14:33

Hey. Hier is dan de rest van het hoofdstuk. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden :)

Verward loopt Christy naar huis. Wat is er net gebeurd? Is ze gek aan het worden? Ze kan niets anders bedenken dan dat ze schaduwen zag en stemmen hoorde. Toen zag ze een fel wit licht en was alles weg en toen zag ze Michael. Maar dat is absurd, hoe kan dit gebeuren en wat heeft Michael ermee te maken? Eenmaal thuis aangekomen gaat Christy douchen en naar bed. Ze blijft maar denken aan wat er net gebeurd kan zijn, maar ze heeft geen antwoord.
Christy weet dat ze aan het dromen is, omdat ze deze droom de afgelopen weken continu heeft. Er is een fel licht en haar moeder zweeft met engelenvleugels in de lucht. Toch is deze droom anders dan de vorige. Normaal is dit beeld het enige wat ze ziet en hoort ze alleen haar moeder praten in haar hoofd. Haar moeder zegt dan dat ze in gevaar is en dat ze wakker moet worden, maar nu hoort Christy niet alleen haar moeder in haar hoofd, maar ook dezelfde stemmen als in het park.
“Dood haar. Steel haar krachten. Dood haar.”
Als Chirsty naar beneden kijkt, ziet ze dat Christy ook zweeft en dat onder haar de vloer zwart is van de schaduwen, met tentakels die naar de enkels van Christy en haar moeder grijpen. Christy kijkt verschrikt naar haar moeder en hoort haar moeder in haar hoofd. Maar dit keer zijn het andere woorden dan normaal.
“Mijn engel, eindelijk je ziet de duisternis die bestaat. Ik wist wel dat je het zou zien. Je moet nu wakker worden, want de duisternis is dichtbij en je kan het niet vechten in je slaap. Wordt wakker, mijn engel, wordt wakker.”
Haar moeder vervaagt in het licht en Christy opent haar ogen.
Ze ligt met haar gezicht tegen de muur en wilt zich omdraaien om haar kamer te zien en naar de badkamer te gaan, maar dan hoort ze iets. Een rustige ademhaling dichtbij. Haar familie is het niet, want die hebben al heel vroeg geleerd dat ze niet ’s nachts in haar kamer moeten komen. De laatste keer dat dat gebeurde, verkocht ze haar broer een klap in zijn gezicht, omdat ze wakker schrok. Maar als het niet haar familie is, wie ademt dan in haar kamer?
Christy draait zich rustig om met haar ogen dicht, zodat het lijkt alsof ze zich in haar slaap omdraait. Langzaam doet ze één oog een klein beetje open. Ze ziet een silhouet in haar kamer staan met zijn rug haar kant op gedraaid. Christy weet dat het een man is, omdat hij geen shirt aan heeft en Christy de contouren van zijn rug kan zien. Ze moet het hem nageven, hij is erg gespierd. Christy voelt de adrenaline door haar lichaam stromen. Haar hart klopt zo hard en snel dat het lijkt alsof haar hart uit haar borstkas springt. Voorzichtig pakt ze haar lamp van haar nachtkastje en stapt stil uit haar bed. Ze wilt hem zo hard slaan met de lamp dat ze tijd heeft om weg te rennen en 112 te bellen. Net op het moment dat ze dichtbij genoeg is om hem met de lamp te slaan, draait hij zo snel om, dat Christy moeite had om de beweging te volgen en voordat ze het weet heeft hij de lamp uit haar handen geslagen. Ze probeert weg te rennen, maar hij pakt haar vast en voordat ze kan schreeuwen, heeft hij al een hand op haar mond gelegd, waardoor er alleen maar een dof geluid hoorbaar is. Christy probeert zich los te worstelen, maar het heeft geen zin. Hij is te sterk, maar ondanks dat het geen zin heeft, blijft ze worstelen. Ze zal NIET opgeven. Dan hoort ze een stem.
“Christy, kalmeer alsjeblieft, zodat we kunnen praten. Christy!”
Christy kent die stem. Ze droomt ervan en hoopt hem zo snel mogelijk weer te horen. Als ze zich probeert om te draaien om zijn gezicht te zien, weet ze dat ze gelijk had.
Michael staat in haar kamer...
Laatst gewijzigd door tammievk op 17 aug 2013 22:22, 1 keer totaal gewijzigd.
Dreamrose
Balpen
Balpen
Berichten: 232
Lid geworden op: 27 feb 2012 20:18
Locatie: Almere

Spannend gooo on ! :)

-Niets zeggende reactie, sorry :(-
Live it, Love it, Read it.
Don't judge a book, by the cover.
Music on, World off.
May the odds be EVER in your favor.
-Maaike-
Computer
Computer
Berichten: 2696
Lid geworden op: 27 okt 2010 18:51

Spannend vervolg, ga zo door! :)

Een tip, ik zou iets meer beschrijven waarom het een man/jongen moet zijn. Een stevigere bouw zegt namelijk niet alles :P
- Never give up on anything, because miracles happen every day -

My head is a jungle...
tammievk
Puntenslijper
Puntenslijper
Berichten: 22
Lid geworden op: 22 feb 2012 14:33

Hey allemaal
Ik heb een hele tijd niet geschreven. Ik weet het. Vond het zelf verschrikkelijk, maar ik had geen tijd met school en daarna was mijn laptop stuk. Dus kon ik niets schrijven. Nu heb ik een nieuwe laptop, dus gelijk een nieuw hoofdstuk :) Maaike bedankt voor je tip over die stevige bouw. Ik heb het iets veranderd :)

Hoofdstuk 10
Christy stopt met haar pogingen om los te komen. Ze is erg nieuwsgierig wat voor excuus Michael kan hebben om, midden in de nacht, in haar kamer durft te komen.
“Als ik mijn hand van je mond afhaal, beloof je dan om niet te schreeuwen? Ik wil graag met je praten Christy en dat kan niet als je familie aan komt stormen.”
Christy knikt ja, aangezien ze geen ja kan zeggen en Michael laat haar, na een paar bedachtzame seconden, los. Christy zit met een dilemma. Zal ze om hulp schreeuwen, of Michael laten praten? Christy besluit om Michael uit te horen. Schreeuwen kan altijd nog en ze heeft zelf ook een paar vragen. Namelijk, wat deed hij in het park? En waarom grimaste hij toen ik zijn gedachten probeerde te lezen? Waarom kan ik zijn gedachten niet lezen?
Michael begint te lachen.
“Waarom lach je! Je staat midden in de nacht in mijn kamer. Je valt mij aan en nu durf je te lachen?!” hist Christy zachtjes.
Michael blijft lachen en zegt: “Ten eerste, jij probeerde mij aan te vallen en ik verdedigde mij alleen maar en ten tweede, ik lach omdat er geen touw te knopen is aan je gedachten.”
Christy verstijft. “Jij kan gedachten lezen?”
“Tuurlijk kan ik dat. Ik zou geen hoeder zijn als ik geen gedachten kon lezen. Dat was waar ik het met je over wilde hebben. Je bent aan het veranderen en ik ben gestuurd om je daar mee te helpen.”
Christy kijkt hem met grote ogen aan. Waar heeft hij het over. Wat is een hoeder? Moet ik nu maar om hulp schreeuwen, zodat ik Michael naar een gesticht kan sturen. Hij heeft blijkbaar de hulp erg nodig. Maar hij heeft wel gelijk. Ze is aan het veranderen. Haar haar is langer en goudblond geworden, haar ogen zijn helderder en hebben een goud randje gekregen en niet te vergeten kan ze nu gedachten lezen. Misschien is het toch niet zo raar wat hij vertelt?
“Wat is een hoeder?” vraagt Christy.
“Een hoeder kun je vergelijken met een beschermengel. We hebben speciale krachten om onze vrienden en familie te beschermen tegen het bovennatuurlijke. Je moeder was een hoeder en nu zij is overleden, werd het gen in jouw geactiveerd. Er moet namelijk altijd minstens één hoeder zijn in één van de families met het gen. Je moeder wist al sinds je geboorte, dat jij degene was met het gen door je merk.”
“Mijn merk? En zijn er meer hoeders? Hoezo beschermen van het bovennatuurlijke? Bedoel je de schaduwen in het park? Was jij degene die ze weggejaagde?”
Christy had zoveel vragen. Eindelijk iemand waaraan ze alles kon vragen die ook de antwoorden had! Ze heeft er een hekel aan wanneer ze het antwoord niet weet of kan opzoeken.
Michael lacht weer zachtjes. Christy kan niet ontkennen dat, ondanks alle verwarring over Michael’s verhaal en alle vragen die zij heeft, zij nog steeds smelt wanneer Michael lacht. Zijn ogen worden dan net iets helderder en hij heeft dan een kuiltje in zijn rechter wang. Christy herinnert zich dan dat Michael ook gedachten kan lezen. Misschien hoort hij nu wel alles! Al haar gezwijmel over zijn lach! Christy probeert zich weer te focussen op het antwoord die Michael geeft en niet meer over zijn uiterlijk en zijn lach.
“Laten we beginnen met je eerste vraag, je merk.” Michael draait zich om en tilt zijn haar een stukje op, zodat Christy zijn nek kan zien. Daar ziet ze een moedervlek die lijken op engelenvleugels. Bijna identiek als degene die zij op haar nek heeft.
“Maar dat is hetzelfde,” fluistert ze.
“Klopt, iedereen met het gen heeft dezelfde moedervlek. Dus zo wist je moeder dat jij de volgende hoeder van de familie zou worden. Er zijn vijf families met het gen. Uit iedere familie kunnen meerdere hoeders ontstaan. Iedere hoeder kan gedachten lezen, omdat dit een kracht is dat ontstaat vanuit je geest. Deze is meer ontwikkelt bij hoeders. Ook heeft iedere hoeder een andere speciale kracht die wordt ontwikkeld wanneer het gen wordt geactiveerd. Deze hebben meestal te maken met de elementen, zoals vuur, water, aarde en lucht. En om je laatste vraag te beantwoorden. Nee ik heb de schaduwen niet weggejaagd. Ik wilde je volgen, omdat ik gestuurd ben om je te beschermen, maar ik werd opgehouden. Toen ik naar je huis ging, wist ik dat je daar niet meer was, omdat ik je aura niet zag. Dus ben ik naar het park gegaan, omdat je daar vaak komt. Toen ik daar aankwam zag ik dat je meegetrokken werd door de umbra en voordat ik iets kon doen, jaagde jij ze zelf weg met je geest! Ik heb nog nooit zoiets gezien. Zoveel geestekracht wanneer je nog geen eens weet wat je bent en wat je kan doen. Ik was zo verbaasd dat ik was vergeten om mij te verschuilen, totdat ik je naar mij zag kijken. Toen rende ik zo snel mogelijk weg. Ik wist dat ik veel had om uit te leggen en ik wist ook dat ik dat niet op school kon doen. Dus besloot ik om nu naar je toe te komen.”
Christy wist niet wat ze moest zeggen. Michael’s verhaal is zo ongeloofwaardig, maar toch gelooft ze hem. Ze kijkt op de klok en ziet dat het al bijna tijd is om op te staan voor school. Ze heeft ook even tijd voor haarzelf nodig om alles te verwerken. Michael pikte dit waarschijnlijk op, want hij zei: “Ik heb je nog niet alles verteld en je zult vast nog veel vragen hebben, maar we moeten naar school. Zullen we in het winkelcentrum afspreken na school? Dan kunnen we wat eten en kan ik je alles vertellen over de hoeders.”
Christy knikt ja en Michael vertrok door uit het raam te klimmen. Het enige wat ze kon doen was hem nastaren.
Mooonie
Vulpen
Vulpen
Berichten: 325
Lid geworden op: 11 sep 2011 14:12
Locatie: Hoorn

Jeej, een nieuw stuk! Zou ik een voorbeeld aan moeten nemen, haha ;) Goed stuk, geeft heel wat duidelijkheid :)
-Maaike-
Computer
Computer
Berichten: 2696
Lid geworden op: 27 okt 2010 18:51

Creepy hoor als hij zo ineens in je kamer staat. Hij had het ook iets subtieler aan kunnen pakken :P Haha. Maar ik ben benieuwd wat Christy met deze informatie gaat doen en wat hij nog meer te vertellen heeft bij hun 'date' :)

Ga zo door!
- Never give up on anything, because miracles happen every day -

My head is a jungle...
Plaats reactie

Terug naar “De Poort naar een Andere Wereld”