Paden.
De paarden,ze stormden door het zand
de manen ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand.
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet.
Gevoel, losgelaten ergens naartoe
geen idee waarheen of nog zo lang
soms maakt alleen het stille kijken me bang
en vertel me, hoe beweeg je, hoe?
alsof angst het oneindige pad kent
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar en ik hier. Alleen.
Met stem noch gedachte zo haperend
alsof de paarse lucht geen adem heeft.
De manen, kom daar gaan we heen.
Paden.
Mooi gedicht! Maar het is lastig om te zien hoe je het moet lezen. Misschien moet je wat meer komma's zetten..
De manen, ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet
of
De paarden, ze stormden door het zand
De manen die waaiden, maar haar zag ik niet
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand
Zo teder, het stoor en wie, wie beziet.
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar, en ik hier. Alleen.
De paarden, ze stormden door het zandDe paarden,ze stormden door het zand
de manen ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand.
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet.
De manen, ze waaiden, maar haar zag ik niet.
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand
Zo teder, het stoof en wie, wie beziet
of
De paarden, ze stormden door het zand
De manen die waaiden, maar haar zag ik niet
Lucht bewoog, een hoef, een hoofd, een hand
Zo teder, het stoor en wie, wie beziet.
alsof angst het oneindige pad kentalsof angst het oneindige pad kent
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar en ik hier. Alleen.
waarvan gevoel het meest beleeft
Sta jij daar, en ik hier. Alleen.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
De laatste strofe snap ik niet zo goed. Verder vind ik hem weer heel bijzonder, knap gedaan 
Let wel op de spelfoutjes
Let wel op de spelfoutjes
The quiet scares me cause it screams the truth
,Dank je voor die reactie's het was een opdracht van school, en ik heb voor het eerst de hele avond moeten denken omdat het een sonnet moest worden. nooit meer maak ik een gedicht waar regels aan verbonden zijn, laat mij maar lekker me ding doen dan kom ik er ook wel! 
Ja het laatste blokje, geen commentaar 
''grapje!''
groetjes!
Ja het laatste blokje, geen commentaar ''grapje!''groetjes!
De angst aankijken maar je niet bang voelen.
Een sonnet is;Darkstar schreef:Wat is een sonnet als ik vragen mag?
strofe 1 en 2 hebben 4 regels met het rijmschema:
a
b
b
a
OF
a
b
a
b
a
Strofe 3 en 4 hebben 3 regels
c
d
e
c
d
e
Dus c moet op c rijmen uit het vorge blokje etc.
succes!!!
De angst aankijken maar je niet bang voelen.
Nee, je moet het zien als een oevening om beter te leren dichten!!!Darkstar schreef:Nou ik denk dat ik dat maar niet ga proberen, want dat word gegarandeerd een mislukking!
dat heeft me moeder me wijs gemaakt, en ik heb gemerkt dat je het indd als een oevening moet zien! en het maakt niet uit als het ''kinderachtig rijmt'' want hoe vaker je het doet hoe mooier het uiteindelijk word
De angst aankijken maar je niet bang voelen.
Zulke dingen hebben ze ook altijd bij liedje's ^^
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy