Het leven is in veel opzichten niet te voorspellen. De ene dag kan het een dag zijn dat je hoort dat je eindelijk die leuke nieuwe baan hebt aangeboden gekregen. De andere dag hoor je dat iemand uit je lieftallige omgeving is overleden of een ernstig ongeluk heeft gehad.
Het leven is vaak onbegrijpelijk, deze gedachte is al meerdere malen in mijn leven voorgekomen. Bijvoorbeeld; nadat ik hoorde dat mijn vader zijn rechterbeen moest geamputeerd worden, dacht ik dit is niet eerlijk. Een man die zijn hele leven gewerkt heeft wordt na twee jaar overvallen met vaatproblemen. Natuurlijk, mag ik dan nog wel van geluk spreken dat het probleem op die manier is opgelost. Een ander bezwijkt aan een hartaanval.
Het leven kan ook positief zijn. Toen ik eindelijk na de zesde keer mijn rijbewijs had, sprong ik een gat in de lucht. Ik zag dit eerst steeds als een falend moment, maar toen ik bereikt had wat ik wilde, was ik enorm trots op mezelf.
Ieder mensenleven heeft met pieken en dalen te maken, dus mijn gedachte is dat je er in principe nooit alleen voor staat. Het lijkt wel heel depressief wat ik hier beschrijf, maar het is de harde waarheid. Ik ben met vele positieve gedachtes naar het leven gaan kijken de afgelopen twee jaar en haal vaak alles uit een dag wat er in zit. Ik geniet van de mooie momenten, zodat ik daar aan terug kan denken mocht het weer negatief lopen in mijn leven. Geniet en lach, want een andere dag kan weer een nachtmerrie zijn….
De realiteit van het leven
-
- Potlood
- Berichten: 55
- Lid geworden op: 11 apr 2007 22:48
- Contacteer:
Leuke column! Voor veel mensen ook herkenbaar denk ik 

The quiet scares me cause it screams the truth