Eén woordje teveel, maar dat leek me niet zo'n ramp.‘Je bent terug.’
‘Goed gezien, mislukte goochelaar. Vertel me dan nog iets: wat is dit?’
‘Een buidel vol kiezelstenen.’
‘Juist. Ik herinner me niet dat ik om kiezelstenen gevraagd heb. Honderd zilveren kronen was de afspraak!’
‘En honderd zilveren kronen heb ik je gegeven. Dat je het geld kwijtraakt, is niet mijn probleem.’
‘Jij…!’
‘Was dat alles? Dan kun je gaan. Ik heb nog veel te doen.’
‘Nee.’
‘Wat, nee?’
‘Ik vertrek als ik mijn geld heb. Écht geld.’
‘Je zal eeuwig wachten en mij in de weg lopen. Verdwijn. Nu.’
‘In de weg lopen? Waarmee? Wat kan er ooit te beleven zijn in deze godenvergeten ruïne?’
‘Meer dan jij ooit zal kunnen begrijpen.’
‘Oh, hou op met je wazige praatjes en geef me mijn betaling.’
‘Je hebt je betaling al gekregen.’
‘Blijf verdomme niet ontkennen dat je me bedrogen hebt! Geef me mijn geld of ik kom het halen!’
‘Stop dat zwaard weg.’
‘Oh, nu word je bang.’
‘Integendeel. Je verspilt mijn tijd. Je zal me niet durven aanvallen-’
‘Wat? Natuurlijk-’
‘-want je herinnert je de harpijen. Bliksem gaat sneller dan jij kunt lopen. Laat het rusten en laat mij met rust.’
‘Je bent nog niet van me af, ouwe…’
Maar een stuk waar ik nog lang niet was aangekomen. Fijn dat het duidelijk is! Ik vraag me wel af of het uitmaakt of je gewend bent aan fantasy. Maar daar komen we vanzelf achter, ik geloof dat er ook genoeg niet-fantasylezers meedoen.
Maar dat zijn inderdaad lastige dingen om in een kale dialoog te doen. Mijn dialogen zitten altijd vol actie, personages gebaren, lopen rond, zijn met hun omgeving bezig, etc. Ik wil wedden dat als ik dit stukje uitgebreid zou uitschrijven, het makkelijk twee volle pagina's worden. 
nog een dialoog insturen! Tsss xD
