Een vrouw geworden...

[daantjeschrijft]

Luiz leunde loom tegen de deurpost, terwijl ze hem zonder het te beseffen een fraai uitzicht bood op haar achterwerk.
Anna genoot van het avondrood. De zon die langzaam wegzakte, alsof hij zich versmolt met het landschap. Een liedje van haar favoriete reggae artiest vulde de lucht. Haar lichaam wiegde zachtjes mee op het ritme.
‘Ik dacht dat ik je nooit alleen zou spreken,’ bij het horen van zijn stem draaide ze zich geschrokken om.
De wijn klotste over de rand van haar glas heen, waardoor er een verwensing over haar lippen schoot. Anna’s wangen kleurden vuurrood, toen ze besefte wat hij zojuist had gezien.
Alleen Luiz kon lachen zoals hij nu deed. Opeens was ze weer dat hulpeloze tienermeisje wat zo waanzinnig verliefd was geweest op de beste vriend van haar broer.
‘Waarom wilde je mij spreken? Je leek aandacht genoeg te hebben,’ ze hield haar hoofd een beetje schuin, hem onderzoekend opnemend.
Nog steeds was hij een knappe verschijning. Knapper zelfs als vijf jaar geleden! Misschien juist, omdat zijn jongensachtige uitstraling nu plaats gemaakt had voor mannelijke charme. Zijn iets te lange zwarte lokken krulden over zijn voorhoofd en zijn huid bezat een natuurlijke soort bronskleur. Niet het soort wat men bereikte met het overmatig gebruik van een zonnebank. Het was een erfenis, voortgekomen uit zijn wortels die in Mexico lachen.
Hij was altijd al zo’n type geweest die als een magneet de vrouwen aantrok. Zodra hij ergens binnen kwam gingen de ogen als vanzelf zijn kant op. Zelfs de mannen hadden niet om zijn aanwezigheid heen gekund. Blijkbaar had hij nog steeds datzelfde effect.
Toch had hij nooit misbruik gemaakt van zijn aantrekkingskracht. Dat had ze altijd in hem bewonderd.
‘Je kunt nog steeds niet bewegen,’ met grote ogen staarde ze hem aan.
Meende hij dit nu serieus? Toen ze zestien was had ze dankzij haar slungelige figuur misschien de bewegingen gehad van een te enthousiaste chimpansee, maar inmiddels was ze dat toch zeker al vergroeid?
Hij begon te grijnzen waardoor ze niet goed wist of hij het nu meende of een grapje maakte.
‘Ik kon echt wel bewegen, het waren mijn ledematen die alleen een beetje uit balans waren,’ reageerde ze snel terug, zodra ze zichzelf had hervonden.
De lach op zijn gezicht verbreedde zich. ‘O, en nu alles weer terug in balans is zijn je bewegingen beter geworden?’
Anna had het gevoel in de hoek gedreven te worden. Luiz leek haar uit te dagen al wist ze niet waarom.
‘Jazeker, maar jij had de tijd niet om het uit te testen,’ bijdehand trok ze haar wenkbrauwen omhoog. ‘Trouwens, ik kan me herinneren dat jij je ook niet al te soepel bewoog.’

Haar gedachten schoten naar dat vreemde moment waarop ze hem tegen het lijf was gelopen, toen hij zich terug had getrokken op de veranda. Hij was bij hun thuis blijven slapen, nadat haar broer en hij waren wezen stappen.
Beschonken had ze hem aangetroffen. Er had muziek geklonken met een loom, maar dansbaar ritme. Naïef als ze geweest was had ze zich zorgen gemaakt over zijn vreemde staat. Luiz had gefrustreerd geleken. Achteraf was gebleken dat zijn toenmalige vriendin hem aan de kant had gezet voor een ander. Zelfs voor hem was dat een behoorlijke knauw in zijn ego geweest. Zijn lichaam had de hare omhelsd en hij had met haar gedanst op een nogal intieme manier.
‘Waarom ben je nog zo jong?’ dat was de vraag die hij haar die nacht gesteld had. Een vraag die haar jarenlang had achtervolgd en nog steeds, maar de kus die hij haar gegeven had was nog het meest indrukwekkend.
Niet dat ze het ooit aan iemand verteld had. Hij was eenentwintig geweest, in de ogen van haar ouders in vergelijking met haar een man. Ze hadden het hem nooit vergeven als ze het te weten waren gekomen. Zeker niet aangezien het feit dat hij toch al teveel gedronken had. Maar zij, de romantische dwaas die ze was, had de kus nooit kunnen vergeten. En alle kussen nadien had ze vergeleken met die ene kus die er helemaal niet had mogen zijn.

Luiz haalde zijn schouders op. Een rilling trok langs haar ruggengraat. Hij herinnerde zich dus helemaal niets van die nacht!
Uitdagend zette ze haar rechterhand op haar heup. ‘Zullen we eens kijken wie hier nu wel kan bewegen?’
Waar ze de moed vandaan haalde wist ze zelf niet eens. Normaal gesproken was ze nooit zo vrij wanneer het om mannen ging, maar bij Luiz waren de dingen nooit geweest zoals ze hadden moeten zijn. ‘En ik ben trouwens in het voordeel…’
‘Hoe dat zo?’ vroeg hij verrast.
‘Jij meneer, bent een oude man aan het worden, terwijl ik nog fris en fruitig ben,’ plagend stak ze haar tong uit, waardoor er een flikkering in zijn ogen verscheen.
‘Pff,’ hoorde ze hem zeggen. ‘Voor een oude man heb ik nog behoorlijk wat charme! Maar goed, ik neem de uitdaging graag aan.’
Ze grinnikte, draaide zich om en schroefde het volume van de radio op. Nadat ze haar favoriete nummer had opgezocht begon ze met haar heupen te wiegen. Luiz nam haar waarderend op, maar gaf niet toe dat ze werkelijk beter bewegen kon.
‘Is dat alles?’ rolde er in plaats daarvan over zijn lippen.
‘Nee,’ glimlachte ze, terwijl ze het ritme op haar in lied werken.
Haar hele lichaam begon mee te doen, voordat ze het wist had hij haar in zijn armen genomen. Zijn donkere ogen boordde zich diep in haar blauwe.
‘Het bewegen gaat je inderdaad beter af,’ zijn stem klonk rauw, alsof er een emotie was die hem in de weg zat. ‘Wat dacht je van een dansje samen? Voor de goeie ouwe tijd…’
De laatste woorden volgden met een knipoog. Anna sloeg haar ogen neer. Hij was het toch niet vergeten! Hun lichamen versmolten zich met elkaar.

‘Ik meende die nacht wat ik zei, waarom je nog zo jong was,’ zijn ademhaling streelde haar hals.
Emoties die ze lang niet had gevoeld leken hun weg naar buiten te vinden. Er was zoveel wat ze hem wilde vragen.
‘Weet je dat ik toen hartstikke verliefd op je was,’ hun lichamen stopten met het bewegen.
Hun blikken hadden zich met elkaar verstrengeld. Niets om hun heen leek nog te bestaan.
Luiz knikte. ‘Ik wist het.’
Haar tong gleed over haar onderlip, maar ze kon niets uitbrengen.
‘Het was niet zo moeilijk, je blik achtervolgde mij overal.’
‘Wat zul je mij een dwaas gevonden hebben,’ fluisterde ze verlegen.
Zijn vinger gleed onder haar kin, haar dwingend om haar gezicht naar hem op te richten. ‘Nee, ik was ook zeer verliefd op jou en blijkbaar ben ik nog niet over die gevoelens heen gegroeid.’
Als vanzelf weken haar lippen uiteen bij die bekentenis. Zijn gezicht kwam dichterbij, terwijl hun ademhaling zich met elkaar vermengde. Hun lippen raakte elkaar. Voorzichtig, aftastend, totdat de passie en jarenlange onderdrukte gevoelens het wonnen van hun verstand. Dit was de kus die degene van haar dromen overtrof! Dit was de kus waar ze al die tijd op had gewacht. Zijn handen gleden naar haar middel. Anna schoof dichter tegen hem aan. Als vanzelf gleden haar handen om zijn nek. Hun lichamen begonnen weer tegen elkaar aan te bewegen, maar het ritme van de muziek was verloren in het ritme van hun hartstocht.
‘Het charmante meisje is een zeer verleidelijke vrouw geworden,’ mompelde hij tegen haar lippen.

[Blieje]

Mooi verhaal hoor! Maar was er nou wel of geen kus op het eind?

Nog een paar kleine dingetjes:

Knapper zelfs als vijf jaar geleden = dan vijf jaar geleden

Het was een erfenis, voortgekomen uit zijn wortels die in Mexico lachen = die in Mexico lagen

Zijn donkere ogen boordde = boorden

Verder leuk verhaal met een mooi eind!

Groetjes Blieje

[-Maaike-]

Mooi verhaal! Heerlijk romantisch en je hebt de sfeer heel goed beschreven. Heel warm en knus. Je kunt de liefde in de lucht voelen hangen

Goed geschreven!

[daantjeschrijft]

Thnx allebei voor jullie reacties.
@Blieje... Bedankt dat je er de kritiekpuntjes uit hebt gehaald. Daar heb ik wat aan , ennuh die kus was er zeker wel op het einde hahaha... Hij fluisterde tegen haar lippen, je weet wel, zoals je even een adempauze inlast na een nogal enthousiaste kus en even zegt wat je wilt zeggen om weer verder te gaan.

@Maaike... Ben blij dat je de sfeer zo goed hebt opgepikt. Ik wilde het ook zo neerzetten dat het ervan af spatten. Blijkbaar ben ik hier dan wel ingeslaagd hihi Romantische dwaas die ik ben..

[Blieje]

Graag gedaan en mooi dat de kus er toch is gekomen. Nu het huwelijk!

Geintje.

Vind het echt een mooi verhaaltje.