Wachten op de lezing (origineel)
“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Mag ik even onderbreken?”
“Ja, meneer Huijskens?”
“Ik moet even mijn pillen gaan halen.”
“Die heeft u straks al gehad, luistert u nu even naar de lezing!”
“Je mag ook niks in dit verzorgingstehuis.”
“Meneer Huijskens, zometeen halen we uw pillen, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen te vertellen over het nieuwe zorgstelsel!”
“Okee, maar…”
“Even geen gemaar nu. Dames en heren, dan laat ik nu de wethouder aan het woord, die gaat u vertellen over…”
“Waarom moet ik hier naar luisteren?”
“Het is ook voor u van belang, meneer Huijskens.”
“Waarom is zoiets voor mij van belang? Je mag hier toch al zo weinig! Laat mij gewoon leuke dingen doen zo lang ik nog leef!”
“Die gaan we straks doen, maar alleen als u nu even naar de lezing luistert.”
“Pff, kunnen we straks om het half jaar naar een lezing gaan luisteren. Als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen!”
“Meneer Huijskens, laatste waarschuwing. Als u nu niet luistert krijgt u na de lezing geen koffie en vlaai!”
“Oke, ik luister.”
“Zo, dat werkt!”
Wachten op de lezing
-
- Balpen
- Berichten: 299
- Lid geworden op: 18 dec 2012 16:44
- Contacteer:
Grappig, hoewel ook een beetje flauw 
Het aparte aan deze dialoog is dat hij zich afspeelt op een plek waar veel meer mensen aanwezig zijn, die alleen toevallig niets zeggen. Dat merk je bijvoorbeeld bij de laatste zin, die waarschijnlijk eerder tegen de wethouder gericht is.
“Je mag ook niks in dit verzorgingstehuis.” <- Ik vind dit geen natuurlijke zin; het zou logischer zijn om te zeggen 'Je mag ook niks hier'. Alle aanwezigen weten waar ze zijn en dan is het een te lang woord om zo te gebruiken. Het wordt uit de context ook al duidelijk, denk ik.
Verder heb ik niet echt opmerkingen

Het aparte aan deze dialoog is dat hij zich afspeelt op een plek waar veel meer mensen aanwezig zijn, die alleen toevallig niets zeggen. Dat merk je bijvoorbeeld bij de laatste zin, die waarschijnlijk eerder tegen de wethouder gericht is.
“Je mag ook niks in dit verzorgingstehuis.” <- Ik vind dit geen natuurlijke zin; het zou logischer zijn om te zeggen 'Je mag ook niks hier'. Alle aanwezigen weten waar ze zijn en dan is het een te lang woord om zo te gebruiken. Het wordt uit de context ook al duidelijk, denk ik.
Verder heb ik niet echt opmerkingen


- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
de ... zijn voor mij meer een moment om aan te geven dat iemand een rustpauze neemt om zijn/haar woorden te overdenken. En aangezien de spreker hier nu bruut onderbroken wordt, is dit beter op zijn plaats: - . Dat geeft meer aan dat de zin abrupt afgekapt wordt :p“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over…”
Dus:
“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Okee, maar-”
“Even geen gemaar nu. Ik laat nu wethouder Karsten Klein aan het woord, die gaat u vertellen over-"
En 'okee' geeft ie bij mij rood aan, dus die klopt niet :p Oké is het :p
Voor de rest bij mij hetzelfde commentaar als Marquise, beetje flauw, maar wel grappig xD rolverdelingen zijn ook heel duidelijk: opstandige oudere die duidelijk zijn eigen pad wil trekken en man/vrouw die probeert de orde te bewaren om zijn verhaal te kunnen doen. Het loopt ook natuurlijk, zou goed kunnen gebeuren in een verzorgingstehuis. Alleen vreemd dat, zoals Marquise al zei (ik val in herhaling :'), er niemand verder iets zegt. Maar ja, niet heel storend :p
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
Bedankt voor je reactie! Maar dat er verder niemand wat zegt is toch ook de bedoeling? Het is toch een dialoog? (Gesprek tussen 2 mensen)
En... ze zeggen natuurlijk bewust niks omdat ze weten dat ze na de lezing koffie en vlaai krijgen! Alleen meneer Huijskens vergeet dat nog wel eens, die is een beetje een warhoofd zeg maar.
En ik zal de oké en de puntjes aanpassen!
Groetjes

En... ze zeggen natuurlijk bewust niks omdat ze weten dat ze na de lezing koffie en vlaai krijgen! Alleen meneer Huijskens vergeet dat nog wel eens, die is een beetje een warhoofd zeg maar.
En ik zal de oké en de puntjes aanpassen!

Groetjes
Het laatste contact is altijd het zwaarste.
- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Het is inderdaad de bedoeling dat het tussen twee mensen plaats moet vinden, maar dialogen zijn ook afspiegelingen van wat er in het echte leven gebeurt. En meestal krijg je, als je wat opstandig reageert, bijval of dat mensen je juist tot bedaren willen brengen. En dat zijn er vaak meer dan één :p Want nu is het wel heel toevallig dat niemand iets zegt en eigenlijk moet je toevalligheden zoveel mogelijk vermijden in je verhaal. Maar dat zou je hier niet kunnen gebruiken, dan wordt het nogal verwarrend. Het is een oefening om beter te worden, dus dit zou klein puntje zijn waar je rekening mee kan houden de volgende keer als je een soortgelijke dialoog schrijft. Dat er meer interactie is :p
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
-
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
SASKIA! YOU NINJA'ED ME AGAIN!
Denk dat het punt meer is dat het enigszins vreemd is dat er een dialoog op deze manier mogelijk is in deze setting. Maar hoe ik het opvatte was dat er een verzorger/ster bij Huijskens is die met hem praat, en dat is heel normaal, ook in een gevulde zaal. Al die oudjes horen dat niet zo hoor, die zijn gefocussed op de wethouder.
Ik vind de laatste zin echter volledig uit het verhaal vallen, vooral omdat deze, zoals eerder aangegeven, ineens naar iemand anders is gericht. Je zou hetzelfde kunnen bereiken als deze zin tegen zichzelf wordt gesproken:
'Zo, dat werkt ook altijd...'
zoiets ;-)
tekstueel:
“Die heeft u straks al gehad, luistert u nu even naar de lezing!”
straks -> daarstraks
Karsten klein is een beetje loze naam; wordt verder niet gebruikt, dus ik zou de naam weglaten en het houden bij 'wethouder'.
Denk dat het punt meer is dat het enigszins vreemd is dat er een dialoog op deze manier mogelijk is in deze setting. Maar hoe ik het opvatte was dat er een verzorger/ster bij Huijskens is die met hem praat, en dat is heel normaal, ook in een gevulde zaal. Al die oudjes horen dat niet zo hoor, die zijn gefocussed op de wethouder.
Ik vind de laatste zin echter volledig uit het verhaal vallen, vooral omdat deze, zoals eerder aangegeven, ineens naar iemand anders is gericht. Je zou hetzelfde kunnen bereiken als deze zin tegen zichzelf wordt gesproken:
'Zo, dat werkt ook altijd...'
zoiets ;-)
tekstueel:
“Die heeft u straks al gehad, luistert u nu even naar de lezing!”
straks -> daarstraks
Karsten klein is een beetje loze naam; wordt verder niet gebruikt, dus ik zou de naam weglaten en het houden bij 'wethouder'.
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge
Leuk stukje, ik kan me meteen heel goed de karakters voorstellen dus daar ben je in geslaagd
.
Ik stoorde me wel aan het overtollig uitroeptekens gebruik, vooral bij de zinnen die mooier klinken zonder uitroepteken.
Ik ben altijd van het zuinig uitroepteken gebruiken en alleen wanneer iemand echt met veel emotie iets roept.
Hier aantal zinnen waar je ze van mij mag weglaten:
“Die heeft u daarstraks al gehad, luistert u nu even naar de lezing!”
“Meneer Huijskens, zometeen halen we uw pillen, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel!”
“Pff, kunnen we straks om het half jaar naar een lezing gaan luisteren. Als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen!”
en weer geninjaad... gaat elkkerxD
“Meneer Huijskens, laatste waarschuwing. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”

Ik stoorde me wel aan het overtollig uitroeptekens gebruik, vooral bij de zinnen die mooier klinken zonder uitroepteken.
Ik ben altijd van het zuinig uitroepteken gebruiken en alleen wanneer iemand echt met veel emotie iets roept.
Hier aantal zinnen waar je ze van mij mag weglaten:
“Die heeft u daarstraks al gehad, luistert u nu even naar de lezing!”
“Meneer Huijskens, zometeen halen we uw pillen, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel!”
“Pff, kunnen we straks om het half jaar naar een lezing gaan luisteren. Als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen!”
en weer geninjaad... gaat elkkerxD
“Meneer Huijskens, laatste waarschuwing. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”
Regenboog of regenboog, waarom ben je krom?
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
Anders heette je regenstreep en dat klinkt zo stom
- Saskjezwaard
- Computer
- Berichten: 4449
- Lid geworden op: 28 aug 2010 21:56
- Locatie: in bed
Nou ja, ik denk dat je het meer als idee in je hoofd mee kan nemen, dat er veel dingen zijn om op te letten tijdens het schrijven :p past er nu indd niet meer bij, dan zou je te veel moeten schuifelen. Ik zag het trouwens anders dan Chris, ik zag het als oudjes die allemaal bij elkaar in de zaal zitten en een opstandig oudje door de zaal schreeuwt :p hoe had je het eigenlijk bedoeld, Blieje?
En met de uitroeptekens ben ik het grotendeels met Jodie eens, vooral de eerste paar komt het op een of andere manier onbeheersbaarder over. Dat de man de kracht van zijn stem moet gebruiken om over iedereen heen te komen en niet het gezag dat ie uitstraalt.
Ook zijn de zinnen wat aan de lange kant om uitgesproken te worden met uitroepteken, dat soort zinnen zijn meestal wat korter.
Die laatste vind ik trouwens wel een uitroepteken bij passen :p
En met de uitroeptekens ben ik het grotendeels met Jodie eens, vooral de eerste paar komt het op een of andere manier onbeheersbaarder over. Dat de man de kracht van zijn stem moet gebruiken om over iedereen heen te komen en niet het gezag dat ie uitstraalt.
Ook zijn de zinnen wat aan de lange kant om uitgesproken te worden met uitroepteken, dat soort zinnen zijn meestal wat korter.
Die laatste vind ik trouwens wel een uitroepteken bij passen :p
And by the way, everything in life is writable about if you have the outgoing guts to do it, and the imagination to improvise. The worst enemy to creativity is self-doubt ― Sylvia Plath
Wauw, in eerste instantie dacht ik dat het over een jongentje ging die pillen wilde halen voor iets van ADHD ofzoiets, maar toen het een oude man bleek te zijn was ik verrast door de levendige beschrijving van het personage, goed gedaan
Ik ben het wel met Saskia (dat is de naam neem ik aan
?) eens dat sommige zinnen een beetje aan de lange kant zijn, maar het is niet te afleidend om een groot effect te hebben.


"In the face of disaster lies the opportunity for renewal."
-
- Balpen
- Berichten: 299
- Lid geworden op: 18 dec 2012 16:44
- Contacteer:
Ik bedoelde het niet als probleem dat er meerdere mensen aanwezig zijn, het viel me alleen op
Zeker in de context van een lezing is het best logisch dat iedereen stil is. Alleen bij die laatste zin, die tegen een derde persoon gericht is, werd het een beetje raar.


Bedankt voor jullie reacties, allemaal!
En Saskia, het is gewoon een zaal in een verzorgingstehuis/bejaardenhuis en daar komt de wethouder inderdaad een lezing geven.
En het is al goed, MarquiseCarabas, als je iets opvalt, mag je dat ook zeker melden! Is alleen maar een leerpunt.
Heb het stukje nogmaals aangepast, mocht jullie dan nog iets opvallen, of mocht ik iets vergeten zijn, meld me dit gerust!
Groetjes Blieje
En Saskia, het is gewoon een zaal in een verzorgingstehuis/bejaardenhuis en daar komt de wethouder inderdaad een lezing geven.

En het is al goed, MarquiseCarabas, als je iets opvalt, mag je dat ook zeker melden! Is alleen maar een leerpunt.

Heb het stukje nogmaals aangepast, mocht jullie dan nog iets opvallen, of mocht ik iets vergeten zijn, meld me dit gerust!

Groetjes Blieje
Het laatste contact is altijd het zwaarste.
Lijkt me wel leuk. ^^ Al vraag ik me af of een oude man echt zal klagen over nieuwe wetten. Hij mag toch al zo weinig in zijn bejaardenhuisje - en daarnaast zijn veel regels ook niet van toepassing op hem. Maar ik vind het aangenaam om te lezen, al zou ik zelf nooit iemand zo publiekelijk onderbreken. xd
♪
-
- Vulpen
- Berichten: 366
- Lid geworden op: 18 sep 2012 22:45
Ik had eigenlijk een beetje moeite met de opening, maar dat komt natuurlijk door de beperking van 200 woorden.
Min of meer op staan en vast stellen "ik ga mijn pillen halen", terwijl mensen die uitgedeeld krijgen. Misschien, als je toch verwardheid wil aantonen, starten met "ik moet mijn pillen toch nog krijgen?". Als er dan "nee die heeft u al gehad" iets terug zeggen als "Ik ben er niet gerust op hoor".
Verder vind ik de dialoog leuk, geinspireerd door recente ontwikkelingen.
Min of meer op staan en vast stellen "ik ga mijn pillen halen", terwijl mensen die uitgedeeld krijgen. Misschien, als je toch verwardheid wil aantonen, starten met "ik moet mijn pillen toch nog krijgen?". Als er dan "nee die heeft u al gehad" iets terug zeggen als "Ik ben er niet gerust op hoor".
Verder vind ik de dialoog leuk, geinspireerd door recente ontwikkelingen.
Wat je hierin direct voor elkaar krijgt, is het creëren van de setting. Het is duidelijk waar we zijn, wie spreekt en wat er aan de hand is. Ook het idee van het opstandige oudje (als ik dat enigszins respectloos zo mag formuleren) komt goed uit de verf.
Mijn probleem is een beetje dat ik het enigszins onrealistisch vind.
Ten eerste dat van de 'pillen halen', dat doen oude mensen over het algemeen niet zelf.
Ten tweede vraag ik me af of iemand werkelijk alle moeite doet om die man bij de lezing te houden als hij er zo duidelijk niet wil zijn. Zou het niet veel logischer zijn als de presentator het opstandige oudje gewoon met een "Oké, prima, ga maar terug Eurosport kijken" de zaal uitstuurt?
Ten derde, wat ook al gezegd is, het is in deze setting verschrikkelijk moeilijk om de dialoog bij twee mensen te houden. Als het inderdaad de verzorger is die tegen meneer Huijskens fluistert, dan kan bijvoorbeeld een zin als “Even geen gemaar nu. Ik laat nu de wethouder aan het woord, die gaat u vertellen over-” niet. Als het de presentator is, dan vraag ik me dus af waarom die nog zo lang probeert om meneer Huijskens bij de lezing te houden.
Op zich loopt de dialoog goed, je hebt een duidelijke setting gecreëerd, maar ik vraag me af of je niet toch een beetje de plank hebt misgeslagen met die situatie. :)
Liefs,
Melian
Mijn probleem is een beetje dat ik het enigszins onrealistisch vind.
Ten eerste dat van de 'pillen halen', dat doen oude mensen over het algemeen niet zelf.
Ten tweede vraag ik me af of iemand werkelijk alle moeite doet om die man bij de lezing te houden als hij er zo duidelijk niet wil zijn. Zou het niet veel logischer zijn als de presentator het opstandige oudje gewoon met een "Oké, prima, ga maar terug Eurosport kijken" de zaal uitstuurt?
Ten derde, wat ook al gezegd is, het is in deze setting verschrikkelijk moeilijk om de dialoog bij twee mensen te houden. Als het inderdaad de verzorger is die tegen meneer Huijskens fluistert, dan kan bijvoorbeeld een zin als “Even geen gemaar nu. Ik laat nu de wethouder aan het woord, die gaat u vertellen over-” niet. Als het de presentator is, dan vraag ik me dus af waarom die nog zo lang probeert om meneer Huijskens bij de lezing te houden.
Op zich loopt de dialoog goed, je hebt een duidelijke setting gecreëerd, maar ik vraag me af of je niet toch een beetje de plank hebt misgeslagen met die situatie. :)
Liefs,
Melian
Ik sluit me aan bij masterbreel, ik viel ook meteen over het "ik ga mijn pillen halen". Deze zin zou ik eerder verwachten op een vraag als "Hé, meneer Huijskens, waar gaat u naartoe?"
Verder lijkt het me ook niet logisch dat een oudje gaat mokken omdat hij zijn pillen niet krijgt, de meeste mensen houden daar niet zo van.
Verder lijkt het me ook niet logisch dat een oudje gaat mokken omdat hij zijn pillen niet krijgt, de meeste mensen houden daar niet zo van.
Ik vond het origineel eerlijk gezegd beter, ik ben het namelijk niet met demon en melian eens. Sommige mensen liggen nu eenmaal dwars enkel omdat ze dwars willen liggen, de reden is voor hen totaal niet van belang. Ook kunnen ze niet iedereen laten gaan en staan waar ze willen. Als kinderen of volwassen de toespraak zouden krijgen zouden ze ook niet zomaar weg worden gestuurd. En ik vind dat je bij het nieuwe stukje bij de laatste waarschuwing voor mevrouw Stassen een beetje in herhaling valt met de laatste waarschuwing van meneer Huijskens, misschien moet je daar even naar kijken.
"In the face of disaster lies the opportunity for renewal."
Bij deze, de aangepaste versie van Wachten op de lezing!
“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Mag ik even onderbreken?”
“Ja, meneer Huijskens?”
“Het voetballen begint zo.”
“Daar mag u straks naar kijken, eerst gaan we luisteren naar de lezing.”
“Je mag ook niks hier.”
“Meneer Huijskens, zometeen mag u voetbal kijken, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel.”
“Waarom moet ik hier naar luisteren?”
“Het is ook voor u van belang, meneer Huijskens.”
“Waarom is dit voor mij van belang? Je mag hier toch al zo weinig!”
“Meneer Huijskens heeft wel gelijk, wij hebben toch niks meer aan dat zorgstelsel?”
“Even niet mee bemoeien, mevrouw Stassen.”
“Pff, als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen!”
“Laatste waarschuwing, meneer Huijskens. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”
“Vooruit dan. Kunt u me dan de vlaai op de kamer brengen?”
“Als u nu uw mond houdt wel.”
“Welke vlaai is het?”
“Mevrouw Stassen, dit geldt ook voor u! Anders mag u samen met meneer Huijskens voetballen gaan kijken op zijn kamer.”
“Nee, laat maar!”
“Zo, dat werkt!”
Groetjes Blieje



“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Mag ik even onderbreken?”
“Ja, meneer Huijskens?”
“Het voetballen begint zo.”
“Daar mag u straks naar kijken, eerst gaan we luisteren naar de lezing.”
“Je mag ook niks hier.”
“Meneer Huijskens, zometeen mag u voetbal kijken, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel.”
“Waarom moet ik hier naar luisteren?”
“Het is ook voor u van belang, meneer Huijskens.”
“Waarom is dit voor mij van belang? Je mag hier toch al zo weinig!”
“Meneer Huijskens heeft wel gelijk, wij hebben toch niks meer aan dat zorgstelsel?”
“Even niet mee bemoeien, mevrouw Stassen.”
“Pff, als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen!”
“Laatste waarschuwing, meneer Huijskens. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”
“Vooruit dan. Kunt u me dan de vlaai op de kamer brengen?”
“Als u nu uw mond houdt wel.”
“Welke vlaai is het?”
“Mevrouw Stassen, dit geldt ook voor u! Anders mag u samen met meneer Huijskens voetballen gaan kijken op zijn kamer.”
“Nee, laat maar!”
“Zo, dat werkt!”
Groetjes Blieje
Het laatste contact is altijd het zwaarste.
Wat me opviel in de verbeterde versie, is dat je spreekt over "het voetballen" en "voetballen gaan kijken".
In onze streek zeggen we "naar de voetbal gaan kijken", "de voetbal begint". In jouw versie bedoel je dus het werkwoord als zelfstandig naamwoord terwijl wij het over de bal hebben. Grappig.
Verder lijkt me dat meneer Huijskens heel tevreden zou zijn om voetbal te mogen gaan kijken, dus die opmerking tegen mevrouw Stassen aan het einde is nogal raar. Misschien kun je mevrouw Stassen gewoon schrappen? Ze draagt niet echt iets bij aan je conversatie.
In onze streek zeggen we "naar de voetbal gaan kijken", "de voetbal begint". In jouw versie bedoel je dus het werkwoord als zelfstandig naamwoord terwijl wij het over de bal hebben. Grappig.
Verder lijkt me dat meneer Huijskens heel tevreden zou zijn om voetbal te mogen gaan kijken, dus die opmerking tegen mevrouw Stassen aan het einde is nogal raar. Misschien kun je mevrouw Stassen gewoon schrappen? Ze draagt niet echt iets bij aan je conversatie.
-
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
Het is wel een leuke trialoog geworden :p ook al vond ik de eerste versie als dialoog ook wel prima (met mijn vorige commetnaar meegenomen dan he :P )
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge
-
- Vulpen
- Berichten: 366
- Lid geworden op: 18 sep 2012 22:45
Haha vind deze nieuwe versie erg leuk! Best geloofwaardig ook. In NL zo ver ik weet gaan we 'voetbal kijken' en zeggen we dat 'het voetbal' zo begint, dus..
En nogmaals een aangepaste versie:
“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Mag ik even onderbreken?”
“Ja, meneer Huijskens?”
“Het voetballen begint zo.”
“Daar mag u straks naar kijken, eerst gaan we luisteren naar de lezing.”
“Je mag ook niks hier.”
“Meneer Huijskens, zometeen mag u voetbal kijken, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel.”
“Okee, maar-”
“Even geen gemaar nu. Dames en heren, dan laat ik nu de wethouder aan het woord, die gaat u vertellen over-”
“Waarom moet ik hier naar luisteren?”
“Het is ook voor u van belang, meneer Huijskens.”
“Waarom is dit voor mij van belang? Je mag hier toch al zo weinig! ”
“De wet verandert, dat gaat ons allemaal aan.”
“Pff, kunnen we straks om het half jaar naar een lezing gaan luisteren. Als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen.”
“Laatste waarschuwing, meneer Huijskens. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”
“Vooruit dan. Kunt u me dan de vlaai op de kamer brengen?”
“Als u nu uw mond houdt wel.”
“Vooruit dan.”
“Zo, dat werkt!”
Ben benieuwd wat jullie ervan vinden!
Groetjes Blieje
“Welkom! Vandaag gaan we het hebben over-”
“Mag ik even onderbreken?”
“Ja, meneer Huijskens?”
“Het voetballen begint zo.”
“Daar mag u straks naar kijken, eerst gaan we luisteren naar de lezing.”
“Je mag ook niks hier.”
“Meneer Huijskens, zometeen mag u voetbal kijken, maar eerst luisteren we naar de lezing, de wethouder heeft drie uur in de trein gezeten om u allen voor te lichten over het nieuwe zorgstelsel.”
“Okee, maar-”
“Even geen gemaar nu. Dames en heren, dan laat ik nu de wethouder aan het woord, die gaat u vertellen over-”
“Waarom moet ik hier naar luisteren?”
“Het is ook voor u van belang, meneer Huijskens.”
“Waarom is dit voor mij van belang? Je mag hier toch al zo weinig! ”
“De wet verandert, dat gaat ons allemaal aan.”
“Pff, kunnen we straks om het half jaar naar een lezing gaan luisteren. Als ze maar niet denken dat ik ga deelnemen aan de verkiezingen.”
“Laatste waarschuwing, meneer Huijskens. Als u nu niet stil bent, krijgt u na de lezing ook geen koffie en vlaai!”
“Vooruit dan. Kunt u me dan de vlaai op de kamer brengen?”
“Als u nu uw mond houdt wel.”
“Vooruit dan.”
“Zo, dat werkt!”
Ben benieuwd wat jullie ervan vinden!

Groetjes Blieje
Het laatste contact is altijd het zwaarste.