Onzekerheid

[Gestoord]

Onzeker

Gebroken hart, iets wat ik totaal niet begrijp of juist mijn chronische ziekte is

Eenzaamheid of "solitude", Ik google het woord een paar keer en vind alleen de vertaling eenzaamheid.
Wat ik aan de ene kant onzin vind en aan de andere kant maakt het me aan het denken. Aangezien ik vaak "solitude" koester, eens in de zoveel tijd komt er echter weer is een meid in
het beeld. Langzamerhand zie ik in dat het elke meid kan zijn die mij zo laat denken. Ik praat met ze, en vaak gaat dat niet zo lekker en voel ik even dat enorm zware gevoel in mijn borst.
Daar zet ik me echter na een avondje overheen. Maar soms gaat het wél goed en varen mijn gedachtes de diepte van mijn gestoorde fantasie in. Waarbij de meest vergezochte dingen in me opkomen.
Laatst belandde ik in bed met zo'n meid, ze moest echter om 8 uur op om stage te lopen. Ze pakt mijn hand en we zoenen romantisch. na enige lieve woordjes naar haar geworpen te hebben valt
ze in slaap, ik volg al gauw en val ook diep gelukkig in slaap. de volgende ochtend voelt kil, ondanks dat we om 3 uur gingen slapen ben ik om 6 uur al klaar wakker. M'n zelfverzekerdheid
van de voorgaande avond is nergens te bekennen. Ik wil tegen haar aanliggen en haar wakker knuffelen maar uiteraard durf ik dat niet om de een of andere reden. Na een uurtje gaat haar wekker.
Mijn onzekerheid lijkt de kamer te vullen, en ze voelt het. iet wat ongemakkelijk ontbijten we wel samen. Waarna ze zegt dat ze weg moet, opnieuw krijg ik de impuls om haar een kus te geven
en zo charmant mogelijk haar de deur uit te zetten. Maar nee op het laatste moment wijk ik uit en maak ik er n knuffel van.

Een paar uur later sms ik naar haar, "lukt t een beejte?" aangezien we de vorige avond toch wel wat gedronken hadden. Ze antwoord dat haar stage begeleidster ziek is en dat ze al weer thuis is.
M'n gedachtes slaan op hol. Thuis? ze had toch weer terug kunnen komen? Beinvloedde de drank mij gister zo dat ik de romance mij verbeeldde? Hoe heb ik het verneukt? Vond ze me wel leuk?
etc.etc. Het al te bekende zware gevoel keert terug zwaarder dan ooit tevoren. De dag eindigt daar al en ik ga op automatische piloot als het ware, totdat ik naar bed ga.
En alles weer terugkeert, ik kan niet slapen ondanks dat ik in de laatste 48 uur 3 uur slaap gepakt heb. M'n huisgenoot is naar een feestje met een meid die hij leuk vind,
rond een uurtje of 3 sms ik hem of alles soepel loopt, hij antwoord dat hij bij haar thuis is, jaloezie geeft me een klap in het gezicht. Toch ben ik blij voor hem.
De rest van de nacht breng ik door met een fles rum van de vorige avond, kijk een paar films een wordt weer langzaam nuchter, geen slaap voor mij. Toch kom ik vol energie mn bed uit
en ga achter mn bureau zitten. Na een paar uur nutteloze vormen van vermaak besluit ik om te gaan douchen. De douche sessie duurt anderhalf uur...ik ga op de grond zitten en laat
het water op me vallen m'n gedachtes maken me weer eens gek. Ik ben onzeker mede door mijn overgewicht, ik besluit af te vallen. de drieduizendste keer dat ik dat besluit.
Deze keer voelt echter vaag anders. Ik probeer het ongelukkige gevoel dat ik heb te analyseren. De gedachte gang is als volgt, Ik ben ongelukkig omdat ik geen liefde ken, Ik ken geen liefde
omdat ik het verneuk door mijn onzekerheid, ik ben onzeker door mijn gewicht. Mijn gewicht is de bron van mijn ongeluk.

Het valt me op dat ik onder mn voet door n mug ben gestoken,
Het begint opeens vreselijk te jeuken. Ik krab en ik krab maar het helpt niet. Opeens schiet mij te binnen dat ik er niet meer aan moet zitten, toch lukt dat me niet.
"Als je niet de impuls om die bult te krabben kan weerstaan, kan je ook niet de impuls om je ongeluk weg te vreten/blowen/drinken weerstaan". Deze gedachte dreunt een kwartier door mijn kop
Nu lukt het wel om er niet aan te zitten. Het water van de douche wordt ineens kouder en ik reik omhoog om het warmer te zetten. Net voordat ik het doe bedenk ik dat wat voor de muggenbult geld
ook voor het water geld. Ik besluit te wachten tot het weer warm wordt, want als ik de impuls kan weerstaan om het warmer te zetten kan ik ook afvallen (#gestoord).
Een half uur lang zit ik onder de koude douche. Alle hoop sijpelt langzaam mijn lichaam uit, Ik voel me weer diep ongelukkig.
"Na het douchen ga je een dikke tosti maken en relaxen, dan ben je zo weer van dit gevoel af" denk ik bij mezelf. Ik rek me uit om het water toch warmer te zetten, maar voordat ik dat kan doen
wordt het water weer lekker warm. Dit moet een teken zijn van wat of wie dan ook denk ik bij mezelf. Het warme water vervult me met hoop. Ik draai zittend de douche uit en sta op, droog me af
en kleed me aan. Direct ga ik aan slag, Ik maak deze keer een concreet plan. Regelmatig eten, niet snoepen, en GEEN KAAS!. Een stapje verder!
En ik maak er ook nog een trainings programma bij. Ik voel me fantastisch en begin direct met sit-ups, push-ups en andere oefeningen.

Gedurende de dag voel ik mij prima, totdat mijn huis oudste met zijn vriendin gaan koken. Jaloezie en alles wat ik voorheen voelde zijn weer net zo sterk in mijn lichaam als eerder die dag.
Ze zijn leuk samen, "Dat wil ik ook, Maar ik zal het nooit vinden" galmt door mijn hoofd. De rest van de avond acteer ik alsof alles prima is, maar ik schijn door en ik lijk de oordelen
die mijn huisgenoten over mij vellen in hun gedachtes te voelen. Maar vooral van de vriendin. De onzekerheid slaat weer in als een bom. Ze werpt me één blik, om de een of andere reden
onploft er een ballon van dingen die ze over mij zou kunnen denken in mijn hoofd, allemaal negatief. Na het eten loop ik naar mijn kamer en barst als een klein meisje in janken uit.
Mijn huisgenoot heeft het door en vraagt of ik ff wil praten of alleen wil zijn. Ze denken dat het gaat om mijn moeder die ziek is. Eigenlijk gaat het daar ook om. Sinds haar "conditie" verslechterd
is hunker ik naar liefde als het ware. Een meid de me blij maakt. Die ik dacht gevonden te hebben in een van de vorige dagen, de slapeloosheid geeft me moeite met het terughalen van welke dag
het plaats vond. Ik zeg tegen mij huisgenoot dat ik even alleen wil zijn. Een leugen, maar hij is niet degene met wie ik wil praten, "Zij" is degene met wie ik wil praten.

Nadat hij me alleen gelaten had, heb ik dit korte verhaal geschreven.Het dringt het tot me door dat ik nooit meer onzeker kan zijn.

Dit is mijn motivatie.

(het begint een beetje hak op de tak maar ik kan ff niet op de woorden komen. Solitude is trouwens een vorm van fijne eenzaamheid, ik ben een beetje introvert en vind het vaak helemaal niet erg alleen te zijn)

[Blieje]

Is dit waargebeurd of heb je dit zelf verzonnen? Vind het wel knap geschreven! Maar wel een hoop foutjes, foutjes zijn goed, daar leer je van.

weer is een meid in het beeld. = weer eens een meid in beeld
na enige lieve woordjes = na met een hoofdletter, dit is een nieuwe zin
klaar wakker = klaarwakker
iet wat ongemakkelijk ontbijten we wel samen. Waarna ze zegt dat ze weg moet, opnieuw krijg ik de impuls om haar een kus te geven = ietwat met een hoofdletter, die punt achter samen en die komma achter moet zou ik verwisselen. Dat je bij opnieuw een nieuwe zin begint.
zo charmant mogelijk haar de deur uit te zetten. = haar zo charmant mogelijk de deur uit te zetten
Maar nee op het laatste moment wijk ik uit en maak ik er n knuffel van. = nee kan weg en die n kun je beter het woord een van maken
"lukt t een beejte?" = beetje
Ze antwoord dat haar stage begeleidster ziek is en dat ze al weer thuis is. = antwoordt, stagebegeleidster, alweer
van M'n kun je beter Mijn maken. Leest wat prettiger.
Thuis? ze had toch weer terug kunnen komen? = ze met een hoofdletter
Beinvloedde de drank mij gister zo dat ik de romance mij verbeeldde? = beïnvloedde, gisteren, verbeeld heb
Het al te bekende zware gevoel keert terug zwaarder dan ooit tevoren. = al te kan weg, keert zwaarder terug dan ooit tevoren
ik ga op automatische piloot als het ware = als het ware kan weg
die hij leuk vind, = vindt
douche sessie = douchesessie
ik ga op de grond zitten en laat
het water op me vallen m'n gedachtes maken me weer eens gek.= achter vallen een punt, weer eens kan weg
ik besluit af te vallen. de drieduizendste keer dat ik dat besluit. voor de drieduizendste keer besluit ik om af te vallen
Deze keer voelt echter vaag anders. = vaag kan weg
De gedachte gang is als volgt, Ik ben ongelukkig omdat ik geen liefde ken, Ik ken geen liefde
omdat ik het verneuk door mijn onzekerheid, ik ben onzeker door mijn gewicht. Mijn gewicht is de bron van mijn ongeluk. = de eerste zin kan weg en van ik ben ongelukkig tot mijn ongeluk kun je beter op een nieuwe regel in een schuin lettertype zetten, dan denkt de persoon dat.
door n mug ben gestoken = een mug
"Als je niet de impuls om die bult te krabben kan weerstaan, kan je ook niet de impuls om je ongeluk weg te vreten/blowen/drinken weerstaan". = schuine letters en zonder aanhalingstekens, het is een gedachte
Deze gedachte dreunt een kwartier door mijn kop = hoofd
Nu lukt het wel om er niet aan te zitten. = om er vanaf te blijven
wat voor de muggenbult geld
ook voor het water geld. = geldt
"Na het douchen ga je een dikke tosti maken en relaxen, dan ben je zo weer van dit gevoel af" = schuine letters, het is een gedachte
maar voordat ik dat kan doen
wordt het water weer lekker warm. = is dit al gebeurd
Dit moet een teken zijn van wat of wie dan ook denk ik bij mezelf. = de gedachte met schuine letters en op een nieuwe regel
trainings programma = trainingsprogramma
mijn huis oudste = wat is dit?
"Dat wil ik ook, Maar ik zal het nooit vinden" galmt door mijn hoofd. = schuine letters, nieuwe regel, geen aanhalingstekens
vraagt of ik ff wil praten = even
hunker ik naar liefde als het ware = als het ware kan weg
plaats vond. = plaatsvond
mij huisgenoot = mijn

Je hebt de gevoelens van de hoofdpersoon goed onder woorden gebracht en kon me helemaal voorstellen hoe hij zich voelde!

Groetjes Blieje

[Gestoord]

Echt gebeurd, was niet echt enorm bezig met zins opbouw, grammatica wel op proberen te letten, nederlands is altijd al een probleem vak geweest.

[Blieje]

Geeft niet, ieder het zijne.

Wat een vervelende ervaring. En hoe gaat het dan nu met je?

[Gestoord]

Tis niet iets wat overnacht weg gaat maar het is zeker een sterkere motivatie dan ooit tevoren.
Diepe dalen hoge pieken de laatste paar dagen, na schokken xD wat ben ik toch n slappe vent.

[Blieje]

Nee, dat ben je niet. Ik heb zo ook veel onzekerheden in mijn leven (gehad) en scheld mezelf ook regelmatig de huid vol, dus ik weet hoe je je voelt.

[Gestoord]

Zat echt even in een dipje, heb dit nog nooit eerder gedaan. Dit helpt wel echt goed.

[Blieje]

Kijk eens aan, mooi toch dat dat je helpt, dan weet je dat, mocht je weer een keer in een dip zitten. (dat ik niet hoop voor je, natuurlijk. )