Let me dance [Tokio Hotel]

[Myrdie]

Hallo lieve mensen,
Ik ben er al enige tijd mee bezig, maar durf nu eindelijk een stukje te posten. Sommigen van jullie hebben misschien mijn verhaal 'Lilly McAdams [Tokio Hotel]' gelezen. En dan hebben jullie misschien ook wel gezien dat ik dat verhaal aan het herschrijven was. De nieuwe versie wil ik graag hier posten. Het is best wel heel erg anders geworden dan het 'Lilly McAdams', dus ik hoop dat mensen die het vorige verhaal gelezen hebben alsnog mee willen lezen!
Liefs Myrdie

[Myrdie]

Gehaast pakte May haar jas van de kapstok en gilde een afscheid naar haar moeder, waarna ze naar buiten stapte en haar verrotte fiets pakte, die tegen de schutting aan stond. Ze drukte de dopjes van haar Ipod in haar oren en begon als een gek te trappen, in de hoop dat ze niet meer dan een kwartier te laat zou komen. Peter, hun dansleraar, zal haar wel weer een preek geven, hoewel hij wist dat het weinig zin zou hebben. May kwam altijd te laat. Gelukkig was de dansstudio niet ver van haar huis en binnen vijf minuten gooide ze haar fiets weg en snelde naar binnen om zich om te kleden. De ruime kleedkamer was al helemaal verlaten, wat inhield dat Peter al met de les begonnen was. Met een enorme snelheid trok May de kleren van haar lichaam en deed haar wijde, zwarte dansbroek aan. Om haar bovenlichaam droeg ze een kort, donkergrijs shirtje dat een stukje van haar buik blootliet en haar knalrode dansschoenen staken mooi af bij het geheel. Ze kamde nog snel met haar vingers door haar lange, blonde haren en trok toen de deur naar de zaal open. Tot haar grote verbazing was Peter nog niet met de les begonnen, maar stond hij de meiden toe te spreken. Hij hief zijn hoofd op toen hij het schanier van de deur hoorde kraken en zuchtte toen diep.
“May, wat fijn dat je ons komt vergezellen..” mompelde hij, waarna hij zich weer naar de grote groep meiden richtte. May liep snel naar het uiteinde van de groep en ging vervolgens op haar plaats staan, om naar Peter te luisteren. Hij hield een heel verhaal, maar May kon haar gedachten er niet bij houden. Ze had helemaal aan de andere kant van de zaal namelijk een tafel ondekt, waar vier jongens aan zaten. En wat voor jongens, het was waarschijnlijk het meest vreemde stel dat ze ooit bij elkaar gezien had. De jongen die aan de rechterkant van de tafel zat had een beetje een bol gezicht en droeg een simpel, zwart petje met een al even simpel, zwart t-shirt. May sperde haar ogen wijd open bij het zien van de tweede jongen en ze moest ook zeker drie keer knipperen voor ze tot de conclusie kwam dat het echt een jongen was. Hij droeg ongeveer honderd kettingen en een behoorlijke laag make-up. Maar dat was niet waarom ze haar lachen in moest houden. Dat was zijn haar. Het was zwart en er zaten een paar witte highlights in. Het stond werkelijk alle kanten op en het deed May nog het meest denken aan een stinkdier. Ze had wel bewondering voor het kapsel en vroeg zich af hoe hij het in godsnaam zijn haar deed. Waarschijnlijk liet hij gewoon elke dag zijn föhn ontploffen, dacht ze grinnikend, waardoor een paar meiden haar vragend aankeken. Peter was inmiddels gestopt met praten en de meiden begonnen zich te verdelen en aan verschillende kanten van de zaal; te gaan staan.
“May!” riep Peter geïrriteerd. “Jij moet rechts!” Opnieuw keek May hem schijnheilig aan en ze zag hoe hij zijn best moest doen om zijn lachen in te houden. Hij schudde nog even zijn hoofd en liep toen naar de stereo instalatie, waar al snel voor May onbekende deunen uitschalden.
“Wat is de bedoeling?” vroeg May aan haar buurvrouw, zonder te kijken wie er eigenlijk naar haar stond.
“Je moet echt eens op gaan letten Becker..” snauwde Carola, waardoor May meteen spijt had van haar vraag. “Dat zijn de jongens van Tokio Hotel en ze zoeken danseressen voor hun tour. Het is al duidelijk dat ze mij willen, die met zijn pet kijkt me de hele tijd aan, maar dat zou echt zo slecht zijn voor mijn reputatie..” mopperde ze, waarna ze een vluchtige blik op de vier jongens wierp. “Nu moeten we dus gaan dansen, zodat ze een of meer van ons uit kunnen kiezen.” May knikte even en keek toen weer naar de tafel, waar ze zich plotseling realiseerde waar ze de jongens van kende. Ze was zelf niet bepaald een Tokio Hotel fan, maar haar zusje draaide hun muziek non-stop. Misschien was dat ook wel de reden waarom ze er nooit naar geluisterd had. De jongen die naast het stinkdier zat had lang, stijl, bruin haar en keek nors voor zich uit. Hij had wel wat weg van een holbewoner en May vroeg zich af of het geen pijn deed om zo ongeïnteresseerd te kijken. De laatste jongen droeg enorm wijde kleding, waardoor May meteen wist dat hij Tom moest zijn. Evy, haar drie jaar jongere zusjes, was smoorverliefd op de gitarist en May kon moeilijk ontkennen dat het de knapste van het stel was. Dat was alleen niet echt een compliment voor hem. Hij had zijn dreadlocks in een staart gebonden en droeg er een simpele zwarte pet over. Hij leunde achterover op zijn stoel en May zag hoe hij alle meiden zorgvuldig in zich opnam. Volgens Evy was Tom een enorme player en neukte hij praktisch elk meisje dat hij tegen kwam, maar zij was er heilig van overtuigd dat ze hem zou kunnen temmen als hij haar zou ontmoeten. May had altijd geknikt als ze weer een preek begon over het feit dat Tom er niets aan kon doen dat hij was wie hij was, hij had nog nooit echte liefde gekend. Maar in haar hoofd lachtte ze haar kleine, naïeve zusje uit.

Na lang wachten was het eindelijk haar beurt en samen met Hannah stond ze voor de spiegel. Peter schonk haar een uitgebreide knipoog en May begon te lachen. De muziek ging aan en May was verschrikkelijk blij dat ze de muziek praktisch uit haar hoofd kende, haar zusjes obsessie bleek toch nog nuttig te zijn. Haar heupen bewogen ritmisch op de maat en als vanzelf begon ze te dansen. Doordat ze met veel meiden waren, kregen ze echter maar een halve minuut de tijd en May baalde toen Peter de muziek uitzette. Ze wist dat ze beter kon en zuchtte gefrustreerd. Ze deed over twee weken eindexamen en had nog geen flauw idee wat ze met haar leven wou doen, waardoor deze tour een geweldige kans voor haar geweest zou zijn. Sip liep May terug naar de lijn, waarna Peter de meiden naar huis stuurde en zelf met de vier jongens naar achteren liep, waar zijn kantoor zich bevond. May besloot echter dat ze geen zin had om te leren en dus nog een uurtje of wat in de dansschool zou blijven. Aarzelend liet ze haar vingers over de enorme cd-collectie glijden en pakte er uiteindelijk een willekeurige cd uit, die ze vervolgens op vol volume afspeelde. Na een korte warming up liet ze zich lijden door het ritme van de muziek. Het slokte haar op en als ze eenmaal begonnen was, verdween ze naar een andere wereld. Deze keer werd ze echter al snel teruggezogen naar de werkelijkheid, doordat ze iemand enthousiast hoorde klappen. Voorzichtig opende ze haar ogen en zag de jongen met het ontplofte haar in de enorme spiegel. Aarzelend draaide ze zich om, waarna de jongen op haar af kwam lopen.
“Dat was echt goed! Jammer dat je dat net niet hebt laten zien..”
“In dertig seconden kan een mens zich nauwelijks voorstellen, laat staan jarenlange danservaring tonen!”
“Daar heb je een punt.” De jongen stond inmiddels voor haar en stak zijn hand uit, die May vrolijk aanpakte. “Ik ben trouwens Bill Kaulitz, de leadsinger.”
“May Becker en dat weet ik, mijn zusje verteld me dagelijks jullie levensverhaal.” grinikte ze, denkend aan haar kleine zusje, die elke tien minuten een geschrokken gil sloeg als ze weer ergens las dat een van de jongens verongelukt waren.
“Zo, je kijkt niet echt alsof het boeiende verhalen zijn.” Hij lachte zijn hagelwitte tanden bloot en May twijfelde even of ze eerlijk moest zijn.
“Op den duur gaan de verhalen over verongelukte idolen van je kleine zusje wel een beetje vervelen ja..” antwoordde ze naar waarheid.
“Verongelukt? Ik heb maar een keer een aanrijding gehad!” mompelde Bill schuldbewust.
“Geloof me, als al haar verhalen zouden kloppen zijn jullie ongeveer zevenhonderddrieënvijftig keer omgekomen. Dit jaar.” Bill giechelde en het verbaasde May hoe makkelijk ze kon praten met een superster.
“Zou je geïnteresseerd zijn om met ons mee te gaan?” vroeg hij uiteindelijk en May sperde haar ogen wijd open.
“Geïnteresseerd? Dansen is mijn lust en mijn leven, wat denk je zelf!” gilde ze en er verscheen een grijns van oor tot oor rond haar lippen.
“Blijf hier!” beval de zwartharige jongen haar en hij verdween even snel als hij gekomen was en kwam enkele minuten later met de andere drie jongens en Peter terug.
“May, wat doe jij hier nog?” vroeg Peter verbaasd.
“Ik ben hier altijd, Pete. Dus doe maar niet alsof het je verbaasd.” Er verscheen een grijns rond Peter zijn lippen en May besefte zich plotseling dat hij Bill waarschijnlijk zelf haar kant opgestuurd had. Er volgde al snel een knipoog, wat May's vermoedens bevestigde en er verscheen opnieuw een grijns rond haar lippen.
“May, zou je dat nog eens willen doen?” vroeg Bill, terwijl hij haar bewonderend aankeek en hoewel de zin niet erg fuifelijk geformuleerd was, begreep May de hint en drukte de stereo weer aan.

[Myrdie]

“Oké, jij gaat mee!” Tom was de eerste die wat zei nadat May de stereo weer uitgedraaid had. Aarzelend keek May de andere jongens aan, in de hoop dat zij er net zo over zouden denken. De jongen met de pet knikte even en stak zijn duimen op, waardoor een lach aan May's lippen ontsnapte. De jongen met het lange bruine haar keek nog altijd verveeld en knikte uiteindelijk ook aarzelend, waarna ze aangevlogen werd door een zwarte gedaante. Met een luide klap kwam ze op de vloer terrecht en toen ze haar ogen opende zag ze dat het Bill was die haar besprongen had.
“May gaat mee, May gaat mee!” riep hij, waarna hij een raar soort dansje deed en daar alleen zijn armen bij gebruikte. Nu lukte het May helemaal niet meer haar lachen in te houden en na enige tijd stroomden de tranen zelfs over haar wangen.
“Maar jongens..” piepte ze uiteindelijk, aangezien ze zich net wat besefte. “Ik moet nog eindexamen enzo doen? Over een paar weken..”
“Dat geeft niets, we moeten nog meer mensen vinden voor de tour en dan moeten we nog oefenen, dus we beginnen pas over ongeveer twee maanden.” antwoordde Tom en May keek hem opgelucht aan. “Mogen we misschien je telefoon nummer?”
“Geef dat nummer maar aan mij, dat lijkt me een stuk veiliger.” mompelde Bill in een poging Tom er buiten te houden en May trok vragend haar wenkbrauw op. Uiteindelijk hief ze haar schouders op en pakte Bill zijn mobiel aan, waar ze snel haar nummer inzette.
“Hoe zit het eigenlijk met slaapplaatsen enzo?” vroeg May, toen ze zich besefte dat ze moeilijk elke dag naar huis kon.
“We slapen altijd in hotels..” antwoordde Gustav, waardoor May voor het eerst zijn stem hoorde.
“Elke nacht?” vroeg May geschrokken, terwijl ze aan de inhoud van haar portomonee dacht.
“Geen zorgen, wij betalen alles!” lachtte Bill, bij het zien van May haar uitdrukking en een zucht van verlichting gleed over haar lippen.
“Maar voor wat hoort wat natuurlijk.” Tom wiebelde even met zijn wenkbrauwen en liet zijn tong verleidelijk over zijn lippen glijden.
“Maar natuurlijk..” antwoordde May zwoel, waarna ze zich omdraaide en haar vinger in haar keel stak. De andere drie jongens begonnen te lachen, terwijl Tom alleen maar beledigd voor zich uit staarde. Hij was het blijkbaar niet gewend om afgewezen te worden. Grinnikend draaide May zich weer om, begroette de jongens en ging zich toen omkleden zodat ze toch nog wat kon gaan leren.

“Dat meen je niet!” gilde Evy en haar ouders keken haar bestraffend aan vanaf de andere kant van de tafel. “En dat zeg je nu pas?”
“Ja hallo, jij was de hele tijd in je kamer aan het meezingen, waardoor je me niet hoorde.”
“Het is zo oneerlijk. Jij vind de jongens helemaal niets en mag met ze touren.” Evy trok een pruillipje en keek zielig voor zich uit.
“Het is ook nog helemaal niet zeker dat May gaat hoor liefje.” May keek haar vader met een opgetrokken wenkbrauw aan. “We kennen die jongens helemaal niet en je hebt niets met ons overlegd.”
“Nee, maar de laatste keer dat ik het gelezen heb stond er toch echt in de wet dat ik mijn eigen beslissingen mag nemen vanaf mijn achtiende verjaardag.”
“Dan nog, zolang je met ons onder een dak woont overleggen we dingen jongedame! En ik ben het niet eens met dat gedoe.”
“Nou, mag ik tijdens mijn examens nog blijven of moet ik meteen mijn spullen inpakken?” Ze keek haar vader woedend aan en haar moeder keek hen beide geschrokken aan.
“Papa bedoeld het niet zo lieverd, natuurlijk mag je blijven!” antwoordde ze, voor haar vader zijn mond weer open kon trekken en chagrijnig schoof May haar bord voor zich uit.
“Geen honger meer..” mompelde ze vervolgens en stond op om de tafel te verlaten. Ze besloot boven nog maar wat te gaan leren en toen ze eindelijk haar boeken goed en wel open had werd er op haar deur geklopt.
“May?” Het was Evy die in de deuropening stond en ze had een schaaltje ijs meegenomen, May haar favoriete toetje. May klopte uitnodigend naast zich op haar bed en gooide haar boeken weer aan de kant.
“Nou, vraag maar raak..” grinnikte ze, waarna ze het schaaltje ijs aannam en het in rap tempo leeg begon te eten. Haar zusje ging er eens goed voor zitten en begon toen een enorme stroom vragen op haar af te vuren.
“Waren ze echt zo knap? Heb je ze horen spelen? Heb je ook met Tom gepraat? Mag ik ze ontmoeten? He-”
“Rustig Eef! Ik kan moeilijk al je vragen onthouden. Even denken.. Ik vond ze niet echt knap en heb ze ook niet horen spelen. Ik heb wel met Tom gepraat en als je me niet enorm voor schut zet willen ze je vast wel een keer ontmoeten.”
“O-mein-gott. Dit is zo vet, ik moet dit meteen aan mijn vriendinnen vertellen!” gilde Evy waarna ze naar haar kamer rende en met veel lawaai de computer aanzette. Nog geen twee seconde later hoorde ze Bill zijn stem door haar kamer schellen en ze schudde even vermoeid haar hoofd, waarna ze haar wiskunde boek weer oppakte en begon te lezen.

[xIMISSYOU]

Hallo daar!
Leuk dat je dit verhaal bent beginnen herschrijven. Heb ook altijd met je vorige versie meegelezen (ookal reageerde ik op het laatst waarschijnlijk zeer weinig). Ik moet zeggen, deze versie leest dubbel zo goed door. Je beschrijft echt alles zeer mooi en het komt ook zeer realistisch over. Enkel over het aantal keer dat TH zou verongelukt zijn... dat komt heus niet zoveel in het nieuws, maar kom, dat is kleinigheidje en eigenlijk niets om op te letten. Voor de rest zeer leuk hoe je de dans er ook nog altijd in weet te verwikkelen. Fantastisch!

[Myrdie]

Sorry, het heeft even geduurd, maar ik was mijn USB-stick kwijt en zit ondertussen ook in een tentamen periode. En dan vergeet ik altijd alles om me heen. Ik vind het super leuk dat je weer meeleest xIMISSYOU! Jij bent inderdaad degene die altijd met al mijn verhalen meeleest (:
Hier weer een nieuw stukje! x

~

“Waarom bellen ze je nou niet?” mopperde Evy, die tegenwoordig halve dagen op May haar kamer doorbracht.
“Ik weet het niet Eef, maar ik moet leren!” snauwde May, die het gezeur van haar zusje behoorlijk zat was. Over een paar dagen begonnen haar examens en het leren ging niet erg lekker.
“Zal ik je helpen?” vroeg ze en ze trok May's economieboek uit haar handen en bladerde het door. Op het moment dat ze een vraag wou gaan stellen, schelde May haar ringtone door de kamer en sloeg Evy een geschrokken gilletje. May pakte haar telefoon uit haar broekzak en zag dat het een onbekend nummer was. Snel drukte ze de luidspreker aan en nam op.
“Met May Becker.”
“Hey May, met Bill!” Opnieuw slaakte Evy een gilletje en kroop dichter tegen haar zus aan, terwijl May haar zusje woedend aankeek.
“Hay, alles goed?”
“Ja, prima! Heb je vanmiddag even tijd om de andere danseressen te ontmoeten?”
“Jahoor, waar en wanneer?” Bill noemde een plaats en tijd en hing vervolgens op.
“Mag ik mee, mag ik mee?” smeekte haar zusje en May schudde haar hoofd.
“Waarschijnlijk komen de jongens niet eens mee..” mopperde ze en stond vervolgens op. Doordat ze de afgelopen dagen vrij was om te leren, liep ze al dagen in haar pyjama en liep nu naar haar kast om een geschikte outfit te zoeken. Evy kwam snel bij haar staan en spitte door haar kast.
“Tom houd van korte rokjes..” mompelde ze, terwijl ze May's kast overhoop begon te halen.
“En ik niet. Daarbij is Tom jouw grote liefde, niet de mijne.” antwoordde ze, waarna ze zich tot op haar ondergoed uit begon te kleden. Vervolgens pakte ze haar baggy spijkerbroek en een simpel shirtje met het logo van Nirvana erop. Evy keek haar even afkeurend aan, maar besloot de moed toen op te geven en slenterde de gang op, om de rest van de dag in haar eigen kamer door te brengen. May was inmiddels achter haar kleine kaptafeltje gaan zitten en haalde een borstel door haar lange, blonde haren. Vervolgens pakte ze haar make-up en bracht een dun lijntje eye-liner bover haar ogen aan. Ze smeerde nog snel wat mascara op haar wimpers en slofte toen naar beneden. Ze hadden over minder dan een halfuur afgesproken in een restaurantje aan de andere kant van de stad. May wierp nog een laatste blik op haar spiegelbeeld, trok haar jas en tas van de kapstok en riep nog wat naar haar zusje. Snel stapte ze in haar afgetrapte vans en pakte haar helm van het dressoir dat de halve hal in beslag nam en liep naar de garage, waar haar oude Simson Schwalbe op haar stond te wachten. Op haar zestiende verjaardag had ze de brommer van haar ouders gekregen en sindsdien waren de twee onafscheidelijk, hoewel hij zo nu en dan zijn kuren had.

Tien minuten te laat stapte May het restaurantje binnen. Net nu had haar brommer geweigerd en na ruim twintig minuten had ze het ding eindelijk aan de praat gekregen. Ietwat zenuwachtig liep ze het restaurant binnen en keek aarzelend om zich heen. Ze zag de jongens inderdaad nergens zitten, maar helemaal achterin zaten wel drie meiden, die ook zoekend om zich heen keken. Aarzelend liep May op hen toe.
“Zijn jullie hier als danseressen van Tokio Hotel?”
“Ja! Eindelijk. Jij moet May zijn?” Een meisje met lang, zwart haar was opgesprongen en had May haar hand gegrepen. “Ik ben Noah!” De andere twee meiden waren inmiddels ook opgestaan om zich voor te stellen. Het meisje dat het dichtstbij stond had heel licht bruin haar dat in een stijle bobline over haar hoofd viel.
“Hallo May, ik ben Gaby!” stelde ze zich voor, waarna ze weer ging zitten en May zich voorover kon buigen naar het laatste meisje. Zij had rossig haar, dat tot op haar schouders kwam en haar huid was besproet.
“En ik ben Nine.” stelde ze zich, iets minder enthousiast als de andere meiden voor. May liep naar de andere kant van de tafel en ging naast Noah zitten. Al snel raakten de meiden in gesprek over vanalles en nog wat.
“Wie van de vier vinden jullie het leukst?” vroeg Noah midden in een gesprek. Alle meiden keken haar vragend aan en ze haalde nonchalant haar schouders op. “Wat, anders krijgen we straks nog ruzie omdat we Bill allemaal leuk vinden.” De andere drie meiden schoten in de lach.
“Nou, ik heb duizend keer liever Georg dan Bill!” lachte Gaby. May trok even vragend haar wenkbrauw op.
“Waarom Georg, het enige wat hij de hele dag doet is op een holbewoner lijken?”
“Niet waar! Wie wil jij dan, laat me raden.. Tom!”
“Ik hoef ze geen van allen, niet echt mijn types..” grinikte May. Inmiddels keken Noah en Gaby vragend naar Nine, die een rode kleur op haar wangen kreeg.
“Ik weet niet, Gustav is volgens mij wel een schatje.” mompelde ze, waaruit de meiden duidelijk merkten dat ze hem leuk vond. Zij was de enige van hun vieren die altijd al naar Tokio Hotel luisterde. May uitgesloten, aangezien dat niet op vrijwillige basis was. De meiden bleven nog ruim een half uur kletsen, maar May besloot toch maar weer eens naar huis te gaan en haar economie boek te pakken. Anders werd het helemaal niets met haar diploma.

From : 0658732198
Chickie, hoe gaat het leren? X

May keek met opgetrokken wenkbrauwen naar het scherm van haar telefoon. Het smsje kwam van een nummer dat haar niet bekend was en er was ook niemand die het lef had om haar chickie te noemen.

From : May
Wie de fuck ben jij.

Ze verstuurde het smsje snel en richtte haar blik snel weer op het scherm van haar laptop, waar ze oefenexamens aan het maken was. Opnieuw piepte haar mobiel en ze opende snel het smsje.

From : 0658732198
Tom natuurlijk! Maar alles goed? X

From : May
Prima, maar als ik jou was zou ik mij nooit meer chickie noemen.

From : Tom
Oké, chill maar. Kun je vanavond even langskomen?

Onderaan het smsje stond een adres dat zich ergens in de stad moest bevinden, maar het kwam May niet bekent voor. Ze smste nog snel een 'ja' naar Tom en zocht toen op google maps naar het adres. Het lag, net als het restaurant waar ze de andere meiden had leren kennen, aan de andere kant van de stad. Het was vrijdagavond en May besefte zich plotseling dat haar zusje woedend zou zijn als ze haar niet mee zou vragen. Snel greep ze haar mobiel en tikte een nieuw smsje.

From : May
Mag mijn zusje misschien mee? Ze wil jullie verschrikkelijk graag ontmoeten!

Als snel kreeg ze een antwoord, het was geen enkel probleem en er verscheen een grijns rond May haar lippen toen ze bedacht hoe blij ze Evy hiermee zou maken. Ze sloot haar laptop af en liep naar beneden waar ze haar zusje met een paar vriendinnen op de bank zag hangen.
“Ik zou me maar eens klaar gaan maken als ik jou was.” Evy staakte het gesprek met haar vriendinnen en trok arrogant een wenekbrauw op.
“En waarvoor precies?” vroeg ze en May had meteen spijt van het feit dat ze haar zusje mee wou nemen. Als Evy's vriendinnen er waren, kon May haar zusje wel neerschieten.
“Je hebt vanavond een date. Met mij, drie vriendinnen en vier vrienden.” Evy keek haar opnieuw arrogant aan, maar na een paar seconden begon er duidelijk een lampje bij haar te branden.
“O-Mein-Gott, dat meen je niet! May je bent echt de geweldigste, beste, liefste zus ever!” gilde ze en duwde een natte lipgloss zoen op May haar wang. Daarna trok ze haar twee beste vriendinnen mee naar boven en May wist dat ze daar de komende twee uur bezig zouden zijn om een geweldige outfit bij elkaar te sprokkelen.

[LittleLongboardGirl]

Hoi! Ik weet eigenlijk niet of ik ooit op de oude versie heb gereageerd, maar ik heb het in ieder geval wel gelezen. Als ik inderdaad een stille lezer was, moet je dit maar zien als goedmakertje, haha.

Ik vind het echt knap dat je zoveel beter bent geworden. Ik heb echt geen idee hoeveel tijd er tussen de twee versies zitten, maar je merkt het wel. En ik mag May's karakter nog altijd, of ze nou een nieuwe naam heeft of niet. En de reactie op Tom's sms'jes, haha. Arme Tom, die is het vast niet gewend.

Misschien zal ik niet altijd reageren, maar ik zal altijd lezen!

[Myrdie]

Oké, nu voel ik me heel slecht.. Tis een dikke twee maanden geleden dat ik wat gepost heb. Mijn USB-stick is jammer genoeg alweer kwijt, dus ben al de hele middag als een gek dingen die ik me kan herinneren te typen, maar ben toch echt heel wat kwijt. Maar ik heb nog een heleboel stukjes liggen en zal OV weer eens als startpagina instellen, want ik vergeet aldoor te posten, terwijl ik juist heel graag wil weten wat jullie er van vinden xd

~

“Denk maar niet dat je zo mee mag!” snauwde May, toen ze Evy naar beneden zag lopen.
“En waarom niet?”
“Omdat je er uitziet als een slet, Eef. Denk je nou echt dat Tom dát aantrekkelijk vind?”
“Ja, ik weet het zeker. Kom op May, ik heb maar eens kans!” May schudde geërgerd haar hoofd, maar liet haar zusje uiteindelijk haar gang maar gaan. Toen ze in de hal naar haar weerspiegeling keek, viel het haar op hoe verschillend ze beide waren. Evy had een lichtroze hemdje aan, die haar gebruinde huid mooi uit liet komen, met daaronder een super kort spijkerrokje. Ze droeg een paar lichtgrijze uggs aan haar voeten, waardoor haar gebruinde benen nog dunner en langer leken en haar haren had ze sierlijk gekruld. May, daarintegen, droeg een legergroene skinnyjeans, met daaronder een paar zwarte veterlaarsjes. Erboven droeg ze een simpel zwart shirtje en een heleboel kettingen.
“Je hebt je hopelijk al wel bedacht dat we met de brommer gaan?” zei May tegen haar zusje en drukte haar een helm in de handen, waarna ze zelf haar tas pakte en helm opzette.
“Dat meen je niet.. En mijn haar dan?”
“Stel je aan..” mompelde May, waarna ze naar buiten stapte en haar zwarte brommer tevoorschijn toverde. Met veel gevloek kreeg ze het ding eindelijk aan de praat en Evy ging moeizaam achterop zitten.
“May! Niet zo hard, je weet dat ik dit ding verschrikkelijk vind!” May ging wat langzamer rijden en lachte bij de gedachte aan de laatste keer dat Evy bij haar achterop gezeten had. Het was inmiddels zo'n twee jaar geleden en ze was er achterover vanaf gegleden, omdat ze zich te stoer vond om vast te houden. Sneller als verwacht kwamen de twee meiden bij het aangegeven adres aan. Het was een enorm luxe flat, maar May had ook niet anders verwacht. Ze zette haar brommer op het slot en trok haar helm van haar hoofd, waarna ze ongeduldig omkeek naar haar zusje. Die stond haar haar te fatsoeneren in de weerspiegeling van het glas. Na ruim vijf minuten was ze eindelijk klaar en met de lift gingen de meiden naar de bovenste etage, waar ze aanbelden bij de enige deur. Al snel stond Bill in de deuropening en omhelsde haar.
“Ook een goedenavond.” lachte May, die zelf nooit iemand bij een tweede ontmoeting zou omhelzen, maar dat was blijkbaar Bill's karakter. Ze deed een stap opzij en wees op Evy. “Bill, dit is mijn zusje Evy.” zei ze en Evy stak moeizaam haar hand uit. Dit was waarschijnlijk de eerste en enige keer in haar leven dat ze Evy verlegen zou zien.

“Iemand wat te drinken?” Tom stond in de deuropening en May voelde bijna hoe het kwijl uit Evy haar mond droop.
“Ja. Bier.” riepen Georg en Gustav in koor, waarna ze elkaar lachend aankeken. Bill mompelde iets over cola safari en vervolgens keek Tom haar vragend aan.
“Ik ook een cola safari.” antwoordde ze en twee tellen later antwoordde Evy hetzelfde. Ze keek haar kleine zusje met een opgetrokken wenkbrauw aan, maar besloot er verder niets over te zeggen. Ze was tenslotte niet het beste voorbeeld geweest. Ook Noah, Gaby en Nine gaven hun bestelling op en een paar minuten later kwam Tom met een dienblad gevaarlijk balancerend de woonkamer binnen. Op het moment dat het leek alsof hij het ding om zou laten vallen, zette hij het op de grote salontafel, pakte er twee cola safari en een biertje vanaf en plofte tussen May en Evy in.
“Hey danseresje van me. En wat voor schoonheid heb je meegenomen.”
“Danseresje van jou?” vroeg May met opgetrokken wenkbrauwen, terwijl ze een slok uit haar glas nam. “En dit is mijn zusje Evy, ze wou jullie erg graag ontmoeten.”
“Ja, jij bent mijn danseresje.” Opnieuw trok May haar wenkbrauw op en zocht Bill zijn ogen voor duidelijkheid.
“Dat klinkt alsof ik aan een paal in jou slaapkamer kom te hangen?” zei ze uiteindelijk tegen Tom, omdat Bill in gesprek was met Noah en Georg. Tom zijn ogen begonnen te twinkelen bij die uitspraak en voor hij zijn mond open kon trekken, vervolgde May haar zin. “En daar heb ik dus geen zin in!”
“Dat is nou jammer.” zei Tom, waarna hij even teleurgesteld keek. “Maar je bent en blijft mijn danseresje..”
“Tom!” hoorde ze Bill van de andere kant van de kamer roepen. “Ze is niet je eigendom!”
“Wat is dan wel de bedoeling?” vroeg May benauwd, omdat ze niets van het verhaal begreep.
“We gaan na jouw examens een clip opnemen en daarvoor zijn we in groepjes van twee opgedeeld, dat is alles.” mompelde Bill en May haalde opgelucht adem. Ze pakte haar pakje sigaretten uit haar tas en keek Bill vragend aan. Terwijl ze haar sigaret opstak keek ze naar links, waar ze Evy wild met haar ogen zag knipperen. May deed haar best niet in de lach te schieten bij het zien van deze zielige verleidingspoging.
“Wat voor clip dan?” vroeg May aan Tom, om het gesprek een beetje op gang te houden en die sprong meteen op. Even later stond de luxe stereotoren op vol volume en schaldde er een lekkere beat door het ruime appartament.
“Dit is een nummer van jullie nieuwe cd!” gilde Evy en May draaide met haar ogen en keek haar zusje verwijtend aan. Die keek meteen weer naar haar voeten, terwijl haar wangen zachtrood kleurden.
“Klopt. Komm.” lachtte Bill, die Evy haar uitbarsting wel kon waarderen. Het werd stil in de kamer en iedereen luisterde naar de muziek. May bewoog onopvallend mee en was in haar hoofd al bezig met een choreografie.
“En?” vroeg Tom, nadat het nummer afgelopen was. “Kun je hier wat mee denk je?”
“Ik zie het al helemaal voor me!” antwoorde May en Tom werd meteen enthousiast.
“Laat zien.” May keek even geschrokken de groep rond en schudde haar hoofd.
“No way, dat moet eerst duizend keer gerepeteerd worden..” mompelde ze en het leek er even op alsof Tom tevreden was, totdat Evy haar mond opentrok.
“Doe niet zo stom May, je weet dat als het goed in je hoofd zit het er ook goed uitziet.” May moest de neiging onderdrukken om haar kleine zusje een klap te geven, maar keek haar toch even woedend aan. Opnieuw richtte Evy haar blik op haar schoenen en May besloot zich in het gesprek tussen Nine en Gaby te mengen.

[Myrdie]

Om me aan m'n belofte te houden, meteen maar weer een nieuw stukje (: Ik zie trouwens aldoor dat het wel bekeken word, maar zouden de eventuele lezers ook een reactie willen geven? Dat maakt het schrijven zoveel leuker (:

~

Hoewel May na haar eerste alcoholische drankje gestopt was, dronk de rest van het gezelschap flink door en de sfeer werd losser en losser. Bill en Noah praatten zo geanimeerd dat het leek alsof ze elkaar al jaren kenden en May had zich net bij het gesprek tussen Georg en Gustav gemengd. Ze had de jongens eerst voor een stelletje sukkels aangezien, maar inmiddels stroomden de tranen over haar wangen van het lachen. Een blik op de klok maakte echter een einde aan de pret, want ze zag dat het al twee uur geweest was. Op het moment dat ze haar mond opentrok om Evy mede te delen dat ze zouden vertrekken, kwam ze tot conclusie dat zowel Evy als Tom verdwenen waren.
“Dit ga je niet menen..” mompelde May, waarna ze opstond en de gang op stormde. Evy haar veel te hoge gegiechel werd met iedere stap duidelijker en woedend trok ze een willekeurige deur open. “Evy Becker!” snauwde ze, bij het zien van haar halfnaakte zusje.
“Dit is niet wat je denkt!” giechelde Evy, terwijl ze zich achter Tom verstopte. “Tom gooide een drankje over me heen en nu zijn we opzoek naar een schoon shirt!”
“En hij gooide het ook over zichzelf heen?” vroeg May, terwijl ze met een opgetrokken wenkbrauw naar Tom's ontblote bovenlijf keek.
“Wat maakt het uit May, ze is volwassen!” riep Tom met een rare, geile glimlach rond zijn lippen.
“Volwassen, mijn hoe-” May kromp in elkaar toen ze Evy haar elleboog tussen haar ribben voelde neerkomen en met tranen van de pijn in haar ogen greep ze haar zusje bij haar arm. “Wij gaan naar huis. Nú!”
“Doe even normaal, je bent mijn moeder niet. Ik blijf hier!” Evy deed een behoorlijke poging om zich lostetrekken, maar May verstevigde haar greep en trok haar zusje achter zich aan de hal in.
“Wij gaan naar huis!” schreeuwde May om de hoek van de deur waarna ze de jassen van de kapstok trok en de voordeur opende.
“May, waar slaat dit allemaal op?” Tom was inmiddels de slaapkamer uitgekomen en stond achter hen in de deuropening.
“Ze is gek geworden, Tom! Red me!” riep Evy, terwijl ze histerisch begon te snikken. May moest haar best doen haar zusje geen klap te geven en ze was dan ook verschrikkelijk blij dat de deuren van de lift zich achter hen sloten en ze Evy los kon laten.
“Ik haat je May! Je verpest ook altijd alles!” gilde Evy, terwijl de lift langzaam daalde.
“Ik verpest alles? Jij bent de gene die zich als een goedkope hoer gedraagd. Je verwacht toch niet dat ik daar gewoon naar ga staan kijken?”
“Een goedkope hoer? Ik? Dat jij nou zo verschrikkelijk preuts bent betekent niet dat iedereen dat is.”
“Ik ben niet preuts, ik geloof gewoon nog in echte liefde.”
“Laat me niet lachen!” Evy rolde demonstratief met haar ogen. “Wake up sis, echte liefde is een illusie. Je moet pakken wat je pakken kan.”
“Dus kleed jij je maar voor de eerste de beste persoon uit?” vroeg May, terwijl walging van haar gezicht afdroop.
“Noem Tom nooit meer de eerste de beste!” snauwde Evy, terwijl haar ogen zich vernauwden. De lift was inmiddels op de begane grond aangekomen en terwijl Evy haar jas vastknoopte, stappte May het appartementen complex uit om haar brommer te starten. Met veel gekreun en gezucht kwam ook Evy het gebouw uitlopen. Met een woedende blik in haar ogen stapte ze achter op de brommer en May gaf flink gas, waarna er een brede grijns rond haar lippen verscheen bij het horen van Evy haar gegil.

[Saskjezwaard]

Als je meer reacties wilt, is het een aanrader om andermans verhalen te lezen en er een reactie op achter te laten. Het is een wisselwerking hier op het forum :p zij blij, jij blij, iedereen blij xD

[Myrdie]

Hmm, so true idd. Ik zal het mezelf aan gaan leren om meer te lezen én vooral te reageren hier (:

~

In de daarop volgende dagen werd May doodgezwegen door haar zusje, iets wat ze alleen als positief kon beschouwen aangezien het leren een stuk makkelijker geworden was. Vandaag zou ze eindelijk haar eerste examen hebben en met knikkende knieën stond ze die ochtend naast haar bed. Hoewel ze wist dat ze zich nauwelijks beter had kunnen voorbereiden probeerde ze op het allerlaatste moment alles nog een keer door te lezen. Met een knoop in haar maag zat May naar haar onaangeraakte ontbijt te staren. Uiteindelijk besloot ze het maar te laten voor wat het was en begon haar spullen bij elkaar te zoeken. De examens begonnen meteen goed, met wiskunde, en dus gooide ze haar rekenmachine, twee geodriehoeken en een heleboel pennen en potloden in haar tas en trok vervolgens de voordeur open. Voor de tijd van het jaar was het al verschrikkelijk warm, maar op dat moment merkte May er weinig van. Ze trok haar fiets uit de schuur en begon als een gek te trappen toen ze op haar mobiel zag dat ze nog ongeveer tien minuten had om op school te komen. Ze racete langs de dansschool en besefte zich plotseling dat ze daar vanmiddag met Noah, Gaby en Nine afgesproken had. Noah en Nine hadden op dezelfde dansschool gezeten, maar verder hadden de meiden elkaars talenten nog helemaal niet kunnen aanschouwen. Een goede reden om gezellig samen te komen dus! Met een wild gebaar gooide May haar fiets in de fietsenrekken en snelde toen naar de gymzaal, waar de examens gehouden werden.

Tweeënhalf uur later stond May weer buiten, met een vluchtig overgeschreven klad in haar handen. Over een paar uur zou ze haar antwoorden op internet kunnen checken, maar ze was er nog niet helemaal over uit of ze dat wou. Uiteindelijk zou ze zich daar waarschijnlijk alleen maar zenuwachtiger door gaan voelen. Verderop zaten haar vriendinnen en met een glimlach rond haar lippen liep ze erheen.
“Hoe ging het?” vroeg Suze. May wist dat Suze verschrikkelijk slecht was in wiskunde en dus probeerde ze het subtiel te brengen.
“Ik weet niet, wel lekker geloof ik.”
“Wiskunde nerd..” verzuchtte Marie en May probeerde haar grijns te onderdrukken. Ze was inderdaad een behoorlijke wiskunde nerd en eigenlijk had ze het examen heel erg makkelijk gevonden. Juist dat maakte haar onzeker, het was té makkelijk geweest naar haar idee.
“Hoe ging het bij jullie dan?”
“Mwah, wel redelijk geloof ik! Ik vond het minder moeilijk als anders!” riep Marie enthousiast.
“Ik háát wiskunde..” verzuchtte Suze op precies hetzelfde moment. Marie en May schoten in de lach, waardoor Suze alleen nog maar bozer keek en chagrijnig een sigaret opstak. May graaide met haar hand in haar tas opzoek naar haar sigaretten.
“Ik snap echt niet dat jullie dat lekker vinden..” zuchtte Marie, terwijl ze haar neus optrok en keek hoe haar vriendinnen rookten.
“Ik snap niet hoe May kan roken én op topniveau kan dansen..”
“Topniveau? Doe even normaal gek..” mompelde May.
“Wat, je gaat volgend jaar met een van de bekendste bands van heel Duitsland touren gek. Ik weet niet of ze nou zo bekend zijn door hun fans of door de haters, maar bekend zijn ze zeker!”
riep Suze.
“Ja May, we mogen toch wel een keer komen kijken bij een optreden?”
“Natuurlijk! Dan komen jullie gewoon met Marie haar auto!”
“Dat is het voordeel aan een zittenblijver!” zei Suze, terwijl ze naar Marie knipoogde. Marie sloeg chagrijnig haar armen over elkaar. Zij had vorig jaar ook al examen gedaan, maar was gezakt op scheikunde en biologie. Met een boogje sprong May van het muurtje af en gooide haar sigaret op de grond.
“Ik moet ervandoor. Ik heb met de andere danseresen afgesproken om te dansen.” Suze en Marie knikten en ze zeiden elkaar gedag, waarna May zich omdraaide en naar haar fiets liep. Ze haalde het oude kreng van het slot en begon op een rustig tempo naar huis te fietsen. Haar jas zat om haar middel geknoopt en haar lange, blonde haar wapperde lichtjes achter haar aan. Binnen een paar minuten stond ze al voor haar huis en met een luide klap gooide ze haar fiets in de voortuin neer. Ze had haar sleutel nog niet in het slot gestoken, toen haar moeder de deur met een enorme kracht opentrok.
“Hoe ging het?”
“Hallo May, alles goed? Ja mam, prima. Met jou? Oh mijn examen, dat ging wel goed..” mopperde May, waarna ze haar moeder hoofdschuddend voorbij ging en de koele gang instapte.
“Ik ben gewoon nieuwsgierig lieverd..” zuchtte haar moeder, waarna ze de deur achter zich sloot en de ruime woonkeuken inliep. May gooide haar jas in de gang neer en liep haar moeder achterna.
“Ik snap het ook wel mam, relax maar. Het ging wel goed geloof ik..”
“Vanwaar de dubbele ondertoon? Wiskunde is een van je beste vakken.”
“Dat is het nou juist, ik vond het te makkelijk. Ik heb nog nooit een toets echt moeilijk gevonden, maar nu had ik het gevoel dat ik een eersteklassers examen zat te maken..”
“Heb je een klad mee?”
“Ja, maar ik weet het niet hoor. Alle leraren zeggen dat je beter niet kan gaan controleren..”
“May, jij weet net zo goed als ik dat je veel te nieuwsgierig bent om het niet na te kijken, dan kun je het net zo goed meteen doen.” grinikte haar moeder. May schonk haar moeder een gemaakt verontwaardigde blik en stormde vervolgens naar boven om haar laptop op te starten. Even later sloot ze het ding chagrijnig weer af. De antwoorden van het examen zouden pas over iets meer dan drie uur online komen te staan. Zuchtend sloot ze de computer weer af en liep terug naar de keuken, waar haar moeder een heerlijk, dampend kopje citroenthee klaar had staan.

Tweeënhalf uur later sprong May voor de derde keer die dag op haar fiets en fietste in een rustig tempo richting de dansschool, terwijl ze zich de melodie van het nummer dat Tom hen had laten horen probeerde te herinneren. Ze parkeerde haar fiets in een van de vele fietsenrekken en liep al neuriend de dansschool binnen. Het duurde even voordat ze de meiden gevonden had, maar uiteindelijk vond ze hen in een van de kleinere zalen, die nauwelijks gebruikt werden. Waarschijnlijk had Peter hen daarnaartoe gestuurd, omdat hij de grotere zalen gebruikte om lessen te geven.
“Hey May!” riep Gaby, vanachter de kleine opbergruimte in de hoek van de zaal. May groette de meiden, waarna ook de andere twee haar begroetten. Noah stond over de geluidsinstalatie gebogen en Nine deed een paar rek en strek oefeningen.
“Ik krijg dat rotding weer eens niet aan de praat..” mopperde Noah en Nine stond op om haar te helpen, terwijl May zich van onnodige kleding ontdeed en ook haar spieren warm begon te maken.
“Het leek ons een goed plan om te beginnen met het nummer wat Tom ons al had laten horen!” schreeuwde Gaby, die nogsteeds met haar hoofd in de opbergruimte stond. “Aangezien jij al een idee had, leek ons dat het makkelijkst.” De andere meiden hadden eindelijk de installatie aan de loop gekregen en de muziek schalde door het kleine zaaltje. Als vanzelf begonnen May haar ledematen te bewegen. De andere meiden sprongen ook op en begonnen te bewegen, ieder op zijn of haar manier, gewoon om de spieren wat losser te maken. Even later draaide May de muziek weer zachter en bleef in het midden van de zaal staan.
“Noah, Bill had jou toch uitgelegd hoe de clip er ongeveer uit ging zien en wat er van ons verwacht werd?”
“Klopt!” Noah vertelde precies wat Bill haar verteld had over de clip. Vervolgens zette May het nummer op repeat en om de beurt lieten de vier meiden zien wat hen idee was bij de muziek.

Na een kleine twee uur besloot May de oefensessie te staken.
“Sorry meiden, maar ik moet echt gaan leren..”
“Ja ik ook!” mompelde Nine, die net als May in haar eindexamenjaar zat. Beide meiden verlieten, na het zweet van hun voorhoofd geveegd te hebben, de zaal. Gaby en Noah hadden besloten nog wat langer te blijven, per slot van rekening waren de opnames van de clip al drie dagen na hun laatste examen en als die erop zaten, zouden ze nog maar drie weken hebben voordat ze gaan touren. Al kletsend verlieten May en Nine het gebouw en May merkte al snel dat Nine een verschrikkelijk lieve, zorgzame meid was. Alle drie de meiden waren eigenlijk geweldig. Noah was een verschrikkelijke stuiterbal die overal enthousiast over was en Gaby was een harde werkster waar je verschrikkelijk mee kon lachen. Met een glimlach van oor tot oor fietste ze terug naar huis, hoewel het lachen haar verging toen ze dacht aan de enorme berg met leerwerk die nog voor haar klaarlag.

[Myrdie]

en weer een nieuw stukje, ik hoop dat jullie het leuk vinden (: x

~

De tijd vloog voorbij. De uren die May niet in de drukkend warme examenzaal, of in haar kleine kamertje met haar neus in de boeken doorbracht, werden geïnvesteerd in de choreografie van de clip. Ze hadden inmiddels wat meer informatie gekregen over de videoclip en inmiddels waren ze ook beginnen met de danspasjes voor de tour. May en de andere meiden waren een hecht team geworden, dat alles met elkaar kon bespreken. Dat was ook niet geheel onnodig, aangezien ze straks sowieso drie maanden, vierentwintig uur per dag bij elkaar zouden zijn. Het was inmiddels weekend, maar May zat toch met haar neus in haar Engels boek. Nog drie examens te gaan en dan zou het erop zitten. Dan was er niets meer te veranderen aan de uitslag. Ze kon vanaf dan alleen nog maar hopen op het allerbeste. Aan de andere kant van haar kamer klonk haar ringtone en moeizaam stond May op.
“Met May!”
“Heey met Bill! Hoe gaat het met je examens?”
“Ja prima, ik heb er volgende week nog drie en dan zit het erop!”
“Oh heerlijk! Zeg heb je zin om vanavond te komen eten? Het is super mooi weer, dus we wouden de barbecue aansteken!”
“Natuurlijk, gezellig!” antwoordde May enthousiast. Zij en Bill praatten nog even over ditjes en datjes, maar toen besloot May op te hangen, aangezien ze nog wel zou moeten leren.

Slaapdronken sloeg May met haar armen om zich heen, opzoek naar haar mobiel die zo ontzettend veel lawaai maakte voor de vroege morgen. Op het schermpje verscheen Noah haar naam en moeizaam nam ze op, te lui om haar naam te noemen.
“Waar blijf je nou, we willen de barbecue aansteken!” gilde Noah door de hoorn en met een schok zat May overeind. Blijkbaar was het geen ochtend en blijkbaar was ze in slaap gevallen tijdens het leren.
“Ik ben een beetje in slaap gevallen geloof ik. Ik zal me snel even opfrissen en dan kom ik eraan!”
“Kom je wel op de fiets? Dan kan je meedrinken.”
“Is goed, totzo!”
“Totzo liebling!” May sprong op van haar bed en trok snel haar driekwart legerbroek en een zwart hemdje uit haar kast. Er ging een borstel vluchtig door haar lange, blonde haren en ze werkte snel haar make-up bij. Vervolgens rende ze de trap af en schoot snel in haar afgetrapte, zwarte skateschoenen. Ze stak haar hoofd om de hoek van de keuken en schreeuwde naar haar moeder dat ze wegging.
“Waar ga je heen dan May?” vroeg haar moeder, terwijl ze in verschillende pannen stond te roeren.
“Ik ga naar Bill en Tom. We gaan daar met de hele club barbecuen.” Evy sprong op van de keukenstoel en wou haar mond al open doen toen May haar afkapte. “Ik dacht het niet schatje..” Ze deed de deur snel achter zich dicht en griste haar korte zwart leren jasje van de kapstok. Haar Ipod , zonnenbril en sleutels lagen zoals gebruikelijk op het witte dressoir in de hal. Terwijl ze de oordopjes in haar oren propte en een lekker nummer zocht, griste ze haar fiets mee en begon als een idioot richting het appartement van de tweeling te fietsen.

Een halfuur later kwam ze bezweet en met inktzwarte handen bij het hoge flatgebouw aan. Met haar handen in de lucht betrad ze het gebouw en met veel moeite wist ze met haar elleboog de goede etage in te drukken in de lift. De lift schoot omhoog en enkele luttele seconden later stond ze voor de voordeur van de tweeling. Net op het moment dat ze aan wou bellen, werd de deur opengegooid en ze kon Bill nog net tegenhouden haar te omhelzen.
“Pas op! Ik zit onder het smeer!” gilde ze, op hetzelfde moment dat Bill haar enthousiast begroette. Hij deed snel een stap naar achteren, sloot de deur achter haar en hielp haar in de keuken met de kraan.
“Hoe krijg je dat nou weer voor elkaar, moest je examen doen als automonteur vandaag?” grapte Georg toen hij haar besmeerde handen zag.
“Nee, dit was een examen ketting opleggen. Ik ben helaas twee keer gezakt.” Grinnikte ze terug. Na dik vijf minuten boenen waren haar handen eindelijk niet meer pikzwart en samen met Bill liep ze naar het enorme dakterras, waar de rest al klaarzat.
“Finaly, eten!” Gustav sprong meteen uit zijn stoel om wat vlees op de barbecue te leggen en May begroette lachend de rest van het gezelschap.
“Dat wordt nog wat met jou..” zuchtte Noah. May trok vragend haar wenkbrauw op. “Volgens mij kom jij zelfs nog te laat op t podium.” May keek heel onschuldig en iedereen begon te lachen.
“Je lijkt sprekend op je meester.” Zei Tom, met een bepaalde soort trots in zijn stem. May was echter nog woedend op hem.
“Jij? Mijn meester? Alsof jij mij iets kan leren met je apenverstand.” Snauwde ze en het hele gezelschap hield geschrokken zijn adem in. Tom’s ogen spuwden vuur, maar voor het eerst in zijn leven besloot hij zich wijselijk stil te houden. May voelde de woede langzaam wegebben en nam zich voor Tom de rest van de avond te negeren. Ze ging tussen Nine en Gaby inzitten en al snel zat ze met Nine in een heftige discussie verwikkeld over de examens.
“May, wil je een cola-safari?” Het was Bill die de meiden onderbrak in hun heftige discussie over het examen wiskunde. Nine was er heilig van overtuigd dat die ontzettend moeilijk was, terwijl May het juist een lachwekkend examen vond.
“Ja lekker! Heb je er toevallig ook ijsklontjes bij?”
“Wordt voor u geregeld mevrouw” antwoordde Bill en even later marcheerde hij naar de keuken. May probeerde een giechel te onderdrukken en zag dat Nine precies hetzelfde deed. Tegenover de twee zat Noah echter met het mond open en een dromerige blik in haar ogen naar de keukendeur te staren. May wapperde met haar hand voor Noah d’r gezicht langs en deze schrok op. Naast zich wiebelde Nine suggestief met haar wenkbrauwen, waarop Noah boos haar wenkbrauwen fronste.
“Eten!” riep Gustav vanachter de barbecue en toen het vlees op tafel stond, waren alle drie de meiden vergeten wat er net gebeurd was.

[LittleLongboardGirl]

Ik lees nog altijd mee hoor! Ik was het een tijdje vergeten - of naja, dit hele subforum - en daarom zag ik pas gisteren dat je weer actief update. Heel erg fijn eigenlijk, kan je lekker doorlezen.
Ik heb nu geen tijd voor een uitgebreidere reactie, maar die zal zeker komen. Update maar weer snel (:

[Myrdie]

haha, ik ben blij dat iig leest (: en idd, het is vaak zo fijn als je een heleboel tegelijk kan lezen. heb er zo'n enorme hekel aan als ik moet wachten! nou hierbij weer een stukje, ik heb gelukkig een enorme voorraad, maar moet zeggen dat ik het allemaal niet te snel wil doen deze keer, zodat het wat duidelijker en minder drama wordt als met Lily (: x

~

De zon was langzaam gezakt en Bill had alle driehonderd kaarsjes op het dakterras aangestoken. Misschien kwam het door het vele eten, de drank of gewoon het weer, maar May begon zich aardig rozig te voelen. Om haar heen voerde iedereen wilde gesprekken, alleen Gustav lag, net als zijzelf, uitgeput in de stoel.
“Jongens, ik heb een idee!” Het was Bill die opgesprongen was en enthousiast in zijn handen klapte om de aandacht op te eisen. “Laten we gaan zwemmen.” Het was een lawaai van jewelste. Waar May, Gustav, Georg en Nine verbaasd een wenkbrauw optrokken, stond de rest van het gezelschap zich al bijna uit te kleden.
“Waar precies was je van plan te gaan zwemmen Bill?” vroeg Gustav geërgerd.
“In de vijver bij het park natuurlijk!” May wist dat er achter het gebouw van de tweeling en mooi, groot park lag met een enorme vijver in het midden, maar in eerste instantie voelde ze er vrij weinig voor om daar met haar goeie kleding in te springen.
“Mij niet gezien..” mompelde Georg.
“Jullie durven gewoon niet, stelletje pussy’s” Deze keer was het Tom die zich ermee bemoeide en daarmee raakte hij een verkeerde snaar bij May. Ze had al haar hele leven een bloedhekel aan de woorden durf je niet. Iedere uitdaging nam ze aan en dus ook deze. Ze sprong op uit haar stoel en liep vastbesloten naar de voordeur.
“Nou, komt er nog wat van?” vroeg ze, terwijl ze bij de voordeur op de rest van de groep bleef wachten.

“Wie er als laatste in ligt is een pussy!” riep Bill, terwijl hij in no time richting het water rende. Gaby en Nine renden achter hem aan en ook May begon aan een sprintje, terwijl ze haar shirt over haar hoofd trok. Vlak voor de waterrand kwam ze allemaal tot stilstand en kleedden zich zo snel mogelijk uit tot op hun ondergoed. May had nogal een voorsprong op de rest, aangezien ze makkelijke schoenen aan had en haar broek alleen maar los hoefde te knopen. Met een luide plons kwam ze in het water terrecht en lachte naar de anderen.
“Kom dan!” riep ze uitdagend. Niet veel later hoorde ze aan beide kanten van haar een nieuwe plons. Zowel Gaby als Tom waren het water in gesprongen. Bill en Noah stonden allebei te klooien met hun veterlaarsjes en skinnyjeans. Uiteindelijk was Noah degene die als een na laatste het water insprong.
“Pussy!” gilden de drie meiden in koor en Bill keek nogal beteuterd. Uiteindelijk sprong ook hij, als laatste, het water in. Terwijl de vijf in een heftig watergevecht verwikkeld waren, hoorde May plotseling geklik.
“Shit..” Het was Tom die het geklik ook opmerkte. “Papparazi” Hij en Bill bedachten zich niet en hesen zich in no time uit het water. De meiden keken elkaar nog wat verbaasd aan en wisten niet goed wat ze moesten doen.
“Schiet nou op..” jengelde Bill vanaf de waterkant en nu hesen ook de meiden zich uit het water. May deed snel haar broek en schoenen weer aan en liep achter Tom aan richting het grote gebouw.

“Stelletje sukkels..” verzuchtte Georg toen ze met zijn allen weer op het dakterras zaten. “Hoevaak moet David jullie nog vertellen dat er overal papparazi is die dolgraag een domme foto willen maken” Zowel Bill als Tom keken enigszins betrapt naar de grond.
“Ik ben wel benieuwd wat ze met de meiden doen..” mompelde Gustav.
“Hoe bedoel je wat ze met ons doen?” reageerde Noah geschrokken.
“Wat jullie voor titel krijgen. Waarschijnlijk zullen jullie genoemd worden als een stel groupies waar we een feestje mee haddem..” mompelde Bill. “Dat doen ze met alle meisjes waarmee wij gezien worden”
“Nja, het had erger gekund? En over een maandje weten ze dat we geen groupies zijn toch?” bemoeide May zich nu in het gesprek. Ze was door het zwemmen weer zo nuchter als maar kan en stond op het punt om te vertrekken.
“Klopt!” antwoordde Bill en hij gaf haar haar jas aan en liep met haar mee om haar uit te laten. “Wil je het weten als je ergens genoemd word of moeten we het verbergen?”
“Ik denk niet dat ik er onderuit kom, mijn zusje leest alles waar jullie namen in genoemd worden, dus zodra het bekend is zal ik het wel horen. Ik zal er toch aan moeten wennen” Bill knikte en sloeg zijn armen om haar heen.
“Ik vond het heel gezellig! We zien je snel weer” May knikte en stapte de lift in om haar fiets te halen. Ze had er nog helemaal niet overna gedacht dat ze misschien met papparazi en dergelijken te maken zou krijgen. Zeker weten zelfs en haar eerste ervaring was net geweest. Toen ze diep in gedachten haar fiets van het slot haalde, hoorde ze opnieuw geklik en de moed zakte haar in de schoenen. Ze zou hier zeker aan moeten wennen.

[Myrdie]

En weer een nieuw deeltje (: Ik hoop dat jullie het leuk vinden (: x

~

“Eindelijk!” Verrukt lieten May, Marie en Suze zich op het grasveld voor hun school vallen. Het lag al vol met jongens en meiden uit lagere klassen en May voelde een steek van medelijden. Volgend jaar zouden zij allemaal door moeten maken wat zij nu doormaakte.
“Ik ben zo blij dat het afgelopen is!” gilde Suze.
“Je weet nooit of het afgelopen is..” mompelde Marie, die heel erg bang was dat ze het dit jaar weer niet gehaald had.
“Niet zo pessimistisch Mar,” antwoordde May. “Je hebt het vast en zeker gehaald! Je hebt alles toch nagekeken? En je had het toch best goed gedaan?”
“Ja dat is wel waar, maar vorig jaar dacht ik dat het ook wel redelijk ging..”
“Niet liegen!” riep Suze. “Je zei zelf dat het vorig jaar bagger ging”
“Ja, oké oké, laat maar!” Marie haar humeur was duidelijk wat beter en de meiden keken zwijgend om zich heen.
“Best raar dat we hier straks nooit meer komen..” mompelde May, die plotseling een beetje sentimenteel werd.
“Raar dat jij straks weg bent..” Suze klonk ook ietwat verdrietig.
“Ik kan het ook nog steeds niet geloven. Over precies een maand zit ik gewoon in Praag..”
“Hebben jullie het tourschema eindelijk gekregen?” vroeg Marie oprecht geïnteresseerd.
“Ja en het is echt verschrikkelijk druk!”
“Wanneer begin je dan? En wanneer is het afgelopen? En heb je wel vakantie?” Suze gooide een spervuur met vragen op.
“De tour begint officieel één juli, in Berlijn en op twee oktober is het laatste concert in Magdeburg. En we hebben twee keer een korte vakantie zag ik. We gaan vijf dagen naar Mallorca in aug-“
“Mallorca! Daar wil ik al mn hele leven he-“ gilde Suze, maar ze werd onderbroken door Marie.
“Laat May nou eens uitpraten Suus!”
“Sorry..” mompelde Suze bedrukt.
“Geeft niet,” lachte May, wetend dat ze Suze haar enthousiasme verschrikkelijk zou gaan missen. “Nouja, Mallorca dus. Lijkt me inderdaad ook super vet. En de tweeling is één september jarig, daarvoor gaan we een paar dagen terug naar Berlijn. En daarvoor zijn we in Dublin om een clip op te nemen.”
“Klinkt inderdaad wel erg druk..” antwoorde Marie.
“Ja maar het is wel ontzettend gaaf!” riep Suze, die ontzettend jaloers was.
“Ik ben ook echt super blij!” verzuchtte May. “Maar om de sfeer weer te verpest..”
“Je moet dansen, we weten het. Zet hem op meid!” glimlachend liep May bij haar vriendinnen weg. Ze was zo blij dat die twee haar steunden. Ze zou hen verschrikkelijk missen de komende maanden. Hoewel ze het met Nine, Gaby en Noah ook steeds beter kon vinden. Het zou May niet verbazen als ze aan het einde van de tour een hechte groep zouden zijn.

“Oh mein gott..” Gaby sloeg geschrokken haar handen voor haar mond. May had de Bild bij een kiosk op de hoek gekocht en met z’n vieren keken ze nu naar de halfnaakte foto’s van zichzelf.
“De drie dames zijn bij ons niet bekend, waarschijnlijk zijn het een paar groupies die ze tijdens een concert ontmoet hebben” citeerde May een van de onderschriften.
“Bill had wel gelijk” mompelde Nine. Iedereen knikte, maar verdiepte zich verder in het tijdschrift.
“Oh mein gott, May!” Noah wees op de foto die van May gemaakt was toen ze wegfietste. “Duidelijk teleurgesteld verliet een van de drie meiden het appartement, blijkbaar was zij niet helemaal het type waar Tom de avond mee door wou brengen, wat bij de andere twee meiden duidelijk wel het geval was”
“Dit meen je niet” lachtte May. “Ik ben er duidelijk beter af gekomen als jullie twee. Jullie worden nu gezien als Tom zijn scharreltjes”
“Mijn scharreltjes?” Geen van de vier meiden had gemerkt dat de deur van de danszaal open gegaan was en dat de vier jongens binnen gekomen waren. May drukte het tijdschrift in zijn handen. Het was even stil in de zaal, terwijl de vier jongens het artikel lazen. “De papparazi is toch niet zo achterlijk als ik altijd dacht, ze hebben wel door dat je totaal mijn type niet bent” begon Tom uiteindelijk met een grijns.
“Tja, wel jammer dat ze denken dat ik daar teleurgesteld door ben. Alsof ik graag met duizend andere meiden het bed deel” Tom trok arrogant zijn wenkbrauw op. “Oké,”gaf May toe. “Die andere meiden zijn er dan misschien niet bij, maar hun SOA’s ben je niet zomaar vanaf..” Er klonken meerdere schaterende lachen door de echoende ruimte.
“En het is vier nul voor May” grinnikte Gustav.

[Myrdie]

Hallo mensen, hier weer een nieuw stukje (: Het is een heel lang stuk, omdat het nogal lastig op te delen was. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! x

~

"Maar ik heb fucking hoogtevrees!" gilde Noah. Ze waren op de set waar de clip 'Komm' opgenomen zou worden en ook Nine en Gaby hadden al een angstvallige stap achteruit gedaan.
"Kom op meiden, je zit vastgebonden!" mompelde May en ze verbaasde zich over het gebrek aan ballen van de meiden. Ze vond het idee eigenlijk wel gaaf.
"Mij niet gezien.." piepte Nine en ze deed angstig een stapje naar achteren. May slaakte een diepe zucht.
"Oké, ik ga wel.." Inmiddels kwam Bill ook binnengestormt.
"En, en, en?" riep hij, terwijl hij heen en weer stuiterde. "Gaaf heh!"
"Onze pussy's durven niet.." antwoorde May en Bill's mond viel open van verbazing.
"Daar had ik eigenlijk nog helemaal niet aan gedacht.." mompelde hij. "Ik sta zelf inderdaad ook liever niet op dat ding.." May sloeg haar ogen ten hemel en trok haar schoenen demonstratief uit.
"Kom maar op.." Ze liep een stukje bij het groepje vandaan en de grote trampoline kwam steeds dichterbij. Aan weerszijden waren twee hoge, ijzeren palen gemonteerd. Ze waren beiden minimaal vijf meter hoog en er waren grote, dikke elastieken aan vastgemaakt. In het midden kwamen de elastieken samen in een klein riempje. May sprong soepel om de trampoline en er kwam meteen een man op haar afgesneld. Hij hielp haar in de veiligheidsgordel en bond haar stevig vast. Vervolgens trok hij de elastieken strakker aan. Ietwat aarzelend zette May zich af en wist meteen waarom ze hier niet bang voor was. Haar haren waaiden langs haar gezicht en ze voelde zich als een vis in het water. Opnieuw zette zich af op de trampoline, iets harder deze keer.
"Probeer eens een salto te maken?" schreeuwde de man, die nog steeds naast de trampoline stond. Opnieuw zette May zich af en maakte met verbazende snelheid een tweedubbele salto, waar ze zelf van onder de indruk was.
"Wow," gilde ze. "Dit is echt gaaf!" Nog bijna tien minuten sprong ze door en ondertussen probeerde ze allerlei verschillende bewegingen uit. Voorwaartse salto's, achterwaartse salto's en nog vele andere dingen. Toen riep de veiligheidsman dat ze langzaam vaart moest gaan minderen. Uiteindelijk kwam May teleurgesteld tot stilstand en trok een pruillipje naar de man, die haar gordel alweer los aan het maken was.
"Maak je maar geen zorgen meid, je mag zo weer!" zei hij met een knipoog en verdween toen weer naar achter de schermen. De meiden stonden bewonderend naar May te kijken.
"Dat was echt gaaf May!" gilde Gaby.
"Probeer het ook dan!"
"Nee geen denken aan!" piepte ze en May lachtte bij het zien van het angstige gezicht van haar vriendin.
"Maar meiden, ik voorzie een klein probleem." zei Bill na een korte stilte. "We hadden er namelijk op gerekend dat jullie alle vier in zo'n ding zouden hangen."
"Oh, daar verzinnen we wel wat op!" antwoorde May, Bills bezwaren wegwuivend. Hij deed even zijn mond open om te antwoorden, maar bedacht zich en liep zonder gedag te zeggen weg. May wist niet of ze nou blij moest zijn omdat hij haar vertrouwde of boos, omdat hij zomaar weg liep. Uiteindelijk besloot ze het maar gewoon te negeren. Dat was wel zo makkelijk. "Weten jullie nog de choreografie die we eigenlijk op dit nummer gemaakt hadden?" Noah, Gaby en Nine knikten alle drie en May voelde een golf van opluchting door zich heen gaan. Dan had ze Bill in ieder geval niet onterrecht gerustgesteld. Even keken de vier meiden vragend om zich heen, want ze hadden geen idee wat er nu ging gebeuren, maar al snel kwam er een vrolijk babbelende vrouw op hen af.
"Hallo, daar zijn jullie! Ik ben Suri, jullie styliste. Kom snel mee, dan gaan jullie in de make-up en krijgen jullie mooie kleren aan." Suri haar enthousiastme was aanstekelijk en opgewonden volgenden de vier haar.

Met opengevallen mond keek May naar het meisje dat zich in haar spiegelbeeld bevond. Ze was dan misschien niet arrogant, maar ze kon momenteel onmogelijk ontkennen dat ze er verschrikkelijk mooi uitzag. Ze droeg een lange witte jurk, met minimaal dertig verschillende lagen tule. Alles zwierde en zwaaide, behalve haar bovenstukje. Dat was gemaakt van een prachtig wit corset. Het was strappless en er zaten een miljoenstrass steentjes op.
"Je moet een soort engel voorstellen en zo te zien is dat goed gelukt!" May knikte alleen maar als antwoord op Suri en ging verder op ontdekkingstocht in de spiegel. Haar lange, witblonde haren waren in hele dunne slierten verdeeld en prachtig gekruld en ook haar make-up was allemaal heel licht. Ze bleef nog bijna vijf minuten overdonderd naar haar eigen spiegelbeeld kijken, toen de deur open vloog. Bill stopte midden in zijn zin en bleef met open mond in de deuropening staan, waarna Tom met volle kracht tegen hem aan knalde en de tweeling met veel kabaal de kamer binnen kwam gerold. Inmiddels had ook Tom May ontdekt en keek met opengevallen mond naar zíjn danseres.
"Wow.." mompelden de twee broertjes in koor.
"Stel je even aan," giechelde May. "Ik ben het nog gewoon hoor. Na deze clip draag ik weer gewoon een gescheurde spijkerbroek."
"Ja, nu doet ze heel stoer, maar stiekem staat ze zelf ook al een halfuur in de spiegel te kwijlen hoor!" riep Noah vanaf de andere kant van de kamer. May voelde haar wangen rood kleuren en er verscheen een grijns rond Bill zijn lippen.
"En terrecht! Je bent prachtig May." May plukte ietwat onzeker aan de jurk. Suri had haar verteld wat de jurk gekost had en May was bijna flauw gevallen. Helemaal toen ze erachter kwam dat ze in deze jurk op die trampoline moest springen en dat de kans ongeveer nul was dat de jurk het zou overleven. Suri had haar bezwaren slechts weggewuifd en gezegd dat de producers van Tokio Hotel het zo wouden. Dan hadden ze maar eerder moeten bedenken dat trampoline springen in een jurk van vijfduizend euro voor problemen zou zorgen.
"May?" Er was inmiddels ook een vrouw met een klembord binnen gekomen. "Zou je met me mee willen komen? Ze gaan je aansnoeren." May lachtte even om de benaming. Het deed haar denken aan een oud Victoriaans corset, maar besefte zich toen dat ze die al aanhad en liep snel met de vrouw mee. Even later stond ze weer bij de aardige man van de trampoline, die haar heel zorgvuldig vastknoopte.
"Er kan niets misgaan meisje!"
"Ik ben ook helemaal niet bang hoor!" giechelde ze, wat alleen maar kwam door de gezonde spanning die nu door haar aderen stroomde. Ze nam immers niet iedere dag een videoclip op en droeg al helemaal nooit zo'n ontzettend dure jurk.
"Dat dacht ik al! Heel veel succes meissie!" De man knipoogte nog even en verdween toen weer uit het beeld, waardoor May zich oppeens wel heel erg alleen voelde. Dat duurde echter maar kort. De jongens kwamen stuk voor stuk de enorme zaal binnen. Georg floot even toen hij May zag.
"Dat is nog niet alles!" riep ze, terwijl ze zich met veel kracht afzette. Na twee tussensprongen gemaakt te hebben, waardoor ze op de goede hoogte terrecht kwam, maakte ze een dubbele, achterwaartse salto. De vier jongens klapten enthousiast en Tom floot hard op zijn vingers.
"Wouw May, het is prachtig!" schreeuwde Gustav, maar meteen daarna draaiden de jongens zich om naar een man met een klembord dat achter hen was komen te staan. Voor de trampoline stond inmiddels de vrouw die haar ook weer naar de zaal gestuurd had.
"Je weet wat de bedoeling is?" vroeg ze, ongeïnteresseerd.
"Ik heb werkelijkwaar geen flauw idee," antwoorde May naar waarheid. "Ik neem aan dat ik iets met die trampoline moet doen?"
"Dat heb je goed gedacht," sneerde de vrouw. May ergerde zich verschrikkelijk aan haar arrogante manier van doen en kreeg de neiging om haar uit te schelden. Maar ze besloot zich wijselijk stil te houden. Meteen ruzie maken met de crewleden leek haar niet het allerbeste plan. "Eigenlijk is het verschrikkelijk simpel. Gewoon een beetje dom op de ding springen, een kind kan de was doen." Vervolgens drukte ze een vinger tegen haar oor en begon in een microfoontje te praten. Ze draaide zich om en begon op haar hakjes te rennen, naar een andere uithoek van de zaal. May kreeg de neiging haar tong uit te steken naar de vrouw. Wie dacht ze wel niet dat ze was. Er was een heleboel conditie voor nodig om het zolang op die trampoline vol te houden.
"Joehoe, May!" Bill stond met zijn armen te zwaaien en May ontwaakte uit haar innerlijke scheldtirade aan de vrouw met het klembord. "Je moet gaan inspringen, we gaan zo beginnen." May knikte en zette zich voor de zoveelste keer af.
Een dik halfuur later stond May met trillende benen weer op de grond. Het springen had meer van haar conditie gevraagd als ze verwacht had en haar spieren brandden aan alle kanten. Ze hadden een korte pauze voor haar ingelast en uitgeput liet ze zich op de stenenvloer zakken. Al snel kwam de chagerijn met het klembord op haar afgesneld en duwde haar een flesje water in de handen, waarna ze weer verdween. Al snel kwamen de jongens haar kant op en ploften naast haar op de ietwat stoffige vloer.
"Dat was echt gaaf May!" zei Bill, terwijl hij haar een schouderklopje gaf.
"Dankjewel," antwoorde ze naar waarheid. Ze wou niet klagen en hield dus haar mond over de pijn in haar spieren. "Trouwens.." Bill trok meteen vragend zijn wenkbrauw op, maar Tom antwoorde voordat iemand iets kon zeggen.
"Je wil met me mee naar huis vanavond? Tuurlijk geen probleem!" May schonk hem een van haar beruchtte 'hou-je-bek-of-sterf' gezichten, waarna hij haar uitdagend aankeek.
“Wanneer zijn jullie eigenlijk naar de stylist geweest?” Het was May nog niet eerder opgevallen dat de jongens er eigenlijk totaal anders uitzagen. Gustav droeg geen pet en wel een bril. Zijn korte, blonde haar zaten stiekelig op zijn hoofd. Bil had een enorme zwarte hanekam gekregen, maar Tom zijn verandering was wel t grootst. “Waar zijn je dreads..” vroeg ze pruilend.
“In de prullenbak, ik was wel toe aan iets nieuws. Vind je het niet mooi?”
“Eerlijk? Nee, ik vond je dreads leuk. Zo’n beetje het enige dat ik leuk aan je vond.” Met een knipoog stond ze op en liep weer terug naar de trampoline.. Ze had geen zin om te wachten tot iemand haar kwam vertellen wat ze moest doen en zette zich met kracht af.

Na een dikke twintig minuten werden de camera's weer stilgelegd. Opgelucht liet May zich weer op de grond zakken, hoewel ze deze keer geen tijd had om zich op de vloer te laten zakken. Suri stond haar al op te wachten en samen snelden de twee zich richting de kleedkamers. Noah, Gaby en Nine stonden al, volledig gestylt, op haar te wachten. Met enige moeite liet May zich uit de peperdure jurk helpen en greep het tweede setje dat voor haar klaarlag. Het was een wijde, zwarte dansbroek. Hij leek verbazend veel op haar eigen dansbroek en een simpel wit shirtje met 'HOT' er op. Even strok ze vragend haar wenkbrauw op, maar toen ze naar de shirts van haar vriendinnen keek, werd het al snel duidelijk. Nine droeg 'TOK', Noah 'IO' en Gaby 'EL'. May haar make-up werd snel opnieuw aangebracht en haar haren werden weer gestijld. Dankbaar streek ze door haar haren. Hoewel ze de krullen erg leuk vond voor een keer, was ze behoorlijk gehecht aan haar lange, stijle haren. Even later werden ze door de chagrijnige vrouw met het klembord de zaal in geroepen. Snel verdeelden de meiden zich over het podium en gingen ieder bij een van de jongens staan. Er werd afgeteld en de meiden deden wat er van hen verwacht werd.

[Myrdie]

Hello, dit is maar een kort stukje, sorry. Misschien zet ik vanavond wel nog een stukje online, want daarna ga ik een paar dagen naar Antwerpen met een vriendin, dus dan kan ik niet posten. Fijne vakantie of iig weekend allemaal <3

~

“Godverdomme!” May haar moeder stak voorzichtig haar hoofd om de hoek van May haar kamer en keek haar vragend aan.
“Lukt het lieverd?”
“Nee, hoe moet ik nou bepalen wat ik allemaal nodig heb de komende drie maanden. We gaan naar Mallorca en naar Oslo, daar kan ik toch geen koffer op inpakken?” Haar moeder begon te lachen en verdween naar haar aangrenzende slaapkamer.
“Ik had ook niet anders van je verwacht, daarom hebben papa en ik dit voor je gekocht” Ze was May haar kamer weer binnengekomen en gooide een enorme koffer op May haar bed neer. “Ze hebben niet gezegd hoe groot die ene koffer mag zijn, toch?” May viel haar moeder om de nek en gaf haar een dikke zoen op haar wang. Enthousiast begon ze haar miniscule koffertje weer in te pakken en opnieuw in de ongeveer tien keer grotere koffer te gooien. Haar moeder verdween weer en May begon de rest van haar kledingkast in de koffer te gooien. Joggingbroek, spijkerbroeken, dansbroeken, hemdjes, truien, vesten, korte broeken, de stapel bleef maar groeien. Tot haar grote verbazing bleef er zelfs na haar miljoenen kledingstukken nog ruimte over, die ze enthousiast begon vol te laten met zoveel mogelijk schoenen. Al vanaf haar twaalfde had May een enorme schoenentik ontwikkeld, wat inmiddels uitgemond was tot een schoenencollectie van meer dna zestig paar. Verschillende pumps, laarsjes en sneakers verdwenen in de koffer en als laatste gooide ze ook haar glimmende, spiksplinternieuwe zwarte dansschoenen erbij in. Haar laptop propte ze onder haar kleren, bang dat hij zou beschadigen tijdens de reis. Zuchtend keek ze nu naar haar make-up collectie. Ze had een hekel aan opruimen en overal lagen dan ook mascara’s, eye-liners en concealers. Zuchtend bukte ze zich om allerlei troep van de grond te rapen en uiteindelijk kreeg ze haar krappe toilettas nog amper dicht. En dan zat alleen haar make-up er nog maar in. Gefrustreerd gooide May het ding op haar bureau neer en zocht haar telefoon. Net op het moment dat ze Noah haar nummer wou draaien, ging haar telefoon over. ‘Noah’ gaf het scherm aan en er verscheen een grijns rond May haar lippen.
“Hey ik wou je net bellen!” riep May in de hoorn.
“Ik trek dit niet May, hoe krijg jij al je spullen in die koffer?”
“Niet.. Ik heb echt veel te veel mee” verzuchtte May.
“Wat denken ze ook wel niet, een koffer.. Alsof die jongens dat ook lukt..”
“Wacht, volgens mij kan ik met meerdere mensen tegelijk bellen, ik kijk even of ik Bill toe kan voegen, dan zullen we eens vragen hoeveel koffers hij mee heeft” Noah reageerde enthousiast en May drukte onhandig op wat knoppen. Ze had speciaal voor de tour een nieuw abbonement afgesloten, waarmee ze ook in het buitenland goedkoop mee kon bellen en ze had er een nieuw toestel bij uit mogen zoeken. Niet dat haar blackberry niet hoognodig aan vervanging toe was geweest.
“Hee May!” Het was Bill zijn enthousiaste stem die uit de speaker kwam.
“En Noah!” riep Noah verontwaardigd uit. Het was even stil aan de andere kant van de lijn en May begon te lachen.
“Ja dat is iets stoers op mijn nieuwe telefoon,” grinnikte ze. “Ik kan met meerdere mensen tegelijk bellen.”
“Dus je kan Tom nu ook bellen om te vragen wat hij wil eten?” vroeg Bill oprecht geïnteresseerd.
“In theorie zou dat kunnen, behalve dan dat ik geen zin heb om die etter te spreken..”
“Niet zo aardig over mijn broertje! Maar goed, vertel het eens meiden..”
“Hoeveel koffers heb jij mee?” Noah en May riepen het in koor en de twee meiden schoten in de lach.
“Uh, eens even tellen..” Ze hoorden Bill op de achtergrond zachtjes tellen. “Vijf”
“Vijf! Dat is zo oneerlijk! Wij mogen er maar één!” gilde Noah verontwaardigd.
“Oh, maar dat mogen wij ook eigenlijk maar, neem maar gewoon wat meer mee hoor. Er is plek zat in de tourbus.”
“Yes!” riepen May en Noah opnieuw in koor. Ze schoten in de lach met z’n drieën en dicusieerden nog een tijdje over wat ze absoluut niet moesten vergeten in te pakken en waar de tourbus nou precies zou staan.
“Maar ik heb honger jongens, dus ik zal mijn moeder eens helpen met het eten” May rook al enige tijd de geur van boerenkool naar boven komen en ze kon haar rommelende maag niet langer in bedwang houden.
“Is goed honey” antwoorde Noah.
“Succes nog met inpakken meiden! En tot overmorgen!”

[LittleLongboardGirl]

Hier ben ik weer, haha.
Ik wilde deze week - eigenlijk sinds je weer een stukje geplaatst had - al reageren, maar goed, ik ben heel goed in uitstellen
Dus, laat ik maar eens een uitgebreide reactie geven.

Peter, hun dansleraar, zal haar wel weer een preek geven, hoewel hij wist dat het weinig zin zou hebben.
Zal moet zou zijn, denk ik.
Ze was zelf niet bepaald een Tokio Hotel fan, maar haar zusje draaide hun muziek non-stop. Misschien was dat ook wel de reden waarom ze er nooit naar geluisterd had. Dit is best herkenbaar, haha.

“Zo, je kijkt niet echt alsof het boeiende verhalen zijn.” Hij lachte zijn hagelwitte tanden bloot en May twijfelde even of ze eerlijk moest zijn.
"May gaat mee, May gaat mee!” riep hij, waarna hij een raar soort dansje deed en daar alleen zijn armen bij gebruikte. Nu lukte het May helemaal niet meer haar lachen in te houden en na enige tijd stroomden de tranen zelfs over haar wangen.' Ik ben net als May geen fan van TH, maar in fanfictions is Bill bijna altijd mijn favoriet door zulke acties en opmerkingen.
En daarna komt Tom, omdat hij bijna altijd, als hij eenmaal een vriendin heeft, enorm schattig is. Hoewel ik hoop dat hij in dit verhaal in het begin nog leuk dwars blijft liggen, haha.
De beschrijvingen van de Tokio Hotel jongens vind ik nog altijd leuk. Een beetje als de eerdere versie, maar dan uitgebreider en net iets leuker.
May's opmerkingen vind ik trouwens ook geweldig, ook die in de sms'jes. Ik ben net als zij zo'n type die heel onsubtiel gaat vragen wie mij sms't en woorden als 'chickie' echt verschrikkelijk vind, haha.

“Ik zou me maar eens klaar gaan maken als ik jou was.” Evy staakte het gesprek met haar vriendinnen en trok arrogant een wenekbrauw op. Typfoutje.
“Stel je aan..” mompelde May, waarna ze naar buiten stapte en haar zwarte brommer tevoorschijn toverde. Ik denk dat het 'Stel je niet aan moet zijn, hoewel ik het nooit zeker weet met dialogen. Sommige personen zeggen nou eenmaal dingen die in het begin niet helemaal logisch zijn.
“Ze is gek geworden, Tom! Red me!” riep Evy, terwijl ze histerisch begon te snikken. Hysterisch (:
En ik snap May's reactie trouwens heel goed. Dan zie je opeens je zusje die met (de meest playerachtige) member van de band aan het zoenen is, en dan moet je ook nog met die band op tour.
Maar goed, tot nu toe mag ik Evy sowieso niet zo.

Fijn dat je trouwens May's 'echte' vriendinnen ook nog aan bod laat komen. Ik heb helaas al best vaak gelezen dat schrijvers te vaak gaan focussen op de plotlijn, en daarbij de realistische dingen een beetje weglaten.
“Mwah, wel redelijk geloof ik! Ik vond het minder moeilijk als anders!” riep Marie enthousiast. Dan anders, zover ik weet. Je moet de zin denkbeeldig langer maken, maar met deze zin gaat het iets moeilijker.
“May, jij weet net zo goed als ik dat je veel te nieuwsgierig bent om het niet na te kijken, dan kun je het net zo goed meteen doen.” grinikte haar moeder. Er staat een klein foutje in, het moet grinnikte zijn. En May wordt steeds herkenbaarder bij mij, haha.

Ik ben geen danseres, hoewel ik het wel heel gaaf vind om te zien, maar May heeft echt geluk. Touren met een band lijkt me sowieso geweldig, maar vooral de meiden. En als dit verhaal uiteindelijk dezelfde plotlijn heeft als de oude versie, ook met de jongens. Bill, Gustav en George zijn sowieso al geweldig.
Bill en Noah stonden allebei te klooien met hun veterlaarsjes en skinnyjeans. Ik vind deze zin leuk. Sommige jongens met hun skinnyjeans ook :')
“Hoevaak moet David jullie nog vertellen dat er overal papparazi is die dolgraag een domme foto willen maken”
Spatie tussen hoe vaak, paparazzi met een p minder en een z meer (volgens mijn Google Chrome dan, ik had het zelf niet opgemerkt) en een punt achter de zin (:

“Oh mein gott, May!” Noah wees op de foto die van May gemaakt was toen ze wegfietste. “Duidelijk teleurgesteld verliet een van de drie meiden het appartement, blijkbaar was zij niet helemaal het type waar Tom de avond mee door wou brengen, wat bij de andere twee meiden duidelijk wel het geval was”
Journalisten zijn heel vaak irritant bij sterren, maar dit vind ik echt geniaal. Sowieso al, maar helemaal als je het echte verhaal kent, haha.

Ik moet nu gaan, dus ik ben niet helemaal bij met reageren (wel met lezen). Je moet trouwens zelf zeggen of je het fijn vindt als ik alle typfoutjes etc weghaal. Het lijken er misschien veel, maar dat valt hartstikke mee (:
Hele fijne vakantie trouwens!

[Myrdie]

Lieve LittleLongboardGirl, mag ik je bedanken voor je super reactie. Ik vind het geweldig dat je zo meeleest en positief bent (: om even kort en bondig te reageren (ben ik ook erg goed, ahum not) op je lange reactie :
-Bill is awesome, hoewel ik hem iets te vaak gayig (nieuw woord ja) maak
-Tom blijft nog wel even dwars
-De verhaallijn wordt toch wel behoorlijk anders, sowieso al een stuk uitgedachter en denk dat ik het in meerdere delen op ga splitsen, maar dat zul je allemaal nog wel zien hihi
-Het 'stel je aan' was sarcastisch bedoeld en ik hoopte dat dat uit de zin wel op te maken is, maar ik zal t aanpassen (:
-Wat betreft de spelling- en typfouten : mijn word is engels dus die geeft alles als een grote typfout aan, haha. Maar ik zal m'n best doen om er beter op te letten
-En als laatste, ik vind het super dat je je zo in May kan verplaatsen. Ze is ongeveer 75% mij haha en die andere 25% is hoe ik graag zou willen zijn (;
Nogmaals super bedankt voor je lange reactie, i loved it. Als dank maar weer een lekker lang stukje (:
ps. hierna is mijn chronologische voorraad op (heb al wel stukken in het vooruit geschreven), dus ik weet niet hoe lang het nog gaat duren voor ik weer een paar stukken klaar heb, sorry

~

Eindelijk was het zover. De eerste dag van de tour. Oké, ze zouden vanavond allemaal gewoon thuis slapen en pas morgen voor het eerst met de tourbus op pad gaan, maar May was stik nerveus voor dit eerste optreden. Het was het moment om te laten zien dat ze geen stelletje groupies waren, maar gerespecteerde danseressen. Daarbij had ze nog nooit voor zo’n groot publiek opgetreden. De zaal zou volstaan met meer dan tienduizend jongens en meisjes. Evy zou er ook staan met Sterre en Madouc. De stille oorlog tussen haar en Evy was geëindigd op het moment dat ze haar zusje drie vrijkaartjes gegeven had en beloofd had dat ze gedurende de tour nog een keer langs mocht komen, zolang ze maar bij Tom uit de buurt bleef. Waarschijnlijk had Evy alleen ingestemd omdat ze graag langs wou komen, maar dat nam May voor lief. Ze was allang blij dat ze zonder ruzie wegging.
Samen met Noah, Nine en Gaby zat ze al uren in de concertzaal. Ze liepen dwalend door het enorme gebouw. De jongens waren aan het soundchecken en nieuwsgierig keken de meiden naar het enorme podium. Het enorme podium waar zij straks ook op moesten staan. De vlinders in May haar buik werden alsmaar groter, maar ze durfde het niet aan de andere meiden toe te geven. Bill knipoogte even naar hen, vanaf het podium en draaide zich vervolgens weer om die met zijn..
“Jezus..” verzuchtte May geïrriteerd, bij het zien van Tom zijn houding.
“Wat?” vroeg Gaby verbaasd.
“Mister Sexverslaafd staat zelfs zijn gitaar te neuken..” Gaby en Noah schoten in de lach bij het zien van Tom zijn zielige bewegingen en May draaide zich geërgerd om. “Wat is het ook een vies ventje, gadverdamme..”

Even later zaten ze met zijn achten in een enorme kleedkamer. Om de paar minuten kwam er mensen met klemborden binnengesprongen en schreeuwden iets naar de jongens, maar geen van de vier leek het iets te kunnen schelen. De pizza was inmiddels bezorgd en met zijn alles laten ze te smullen. Veel tijd om te eten was er echter niet. Suri kwam de kleedkamer binnengewandeld en hoewel May verwacht had dat ze voor de jongens kwam, riep ze hen mee. Vrolijk babbelend gingen ze achter haar aan. Suri vertelde dat ze aangenomen was om hun styling te regelen. May haalde opgelucht adem, ze was al bang geweest dat een of andere tuthola dat zou regelen. Suri schoot in de lach en leidde hen naar een kleinere kleedkamer die tot de nok toe gevuld was met kleding en make-up.
“Ik wou jullie eigenlijk zelf laten kijken wat jullie aan willen, alle setjes die hier hangen passen bij elkaar. Ieder rek is van een naam voorzien, dat betekent dus dat het jouw maat is” Noah en Gaby gilden en liepen meteen naar hun rekken en begonnen alles overhoop te halen.
“Ah, dit is gaaf!” Noah hield een jurkje omhoog dat helemaal met tule afgezet is.
“Dat is wel een goed idee!” antwoorde Suri. “Het is immers het eerste optreden van de nieuwe tour” May keek ietwat weifelend naar het korte jurkje. Het was algemeen bekend dat ze een schurft hekel had aan jurkjes en rokjes. Maar Noah had het jurkje al aangetrokken en ook de andere meiden waren begonnen met zich omkleden. Zuchtend liep May naar haar rek en pakte het jurkje er vanaf. Met een nog diepere zucht begon ze zich uit te kleden.

“Het is bijna tijd! Zijn jullie zover?” Er stond een vrouw met een klembord in de deuropening. Ze droeg een naamplaatje, maar May nam niet de moeite om de naam die erop stond te ontcijferen. Ze keek voor een laatste keer in de spiegel en streek haar haren glad. Het jurkje zat perfect, maar ze voelde zich alsnog ongemakkelijk. Ze droeg duizend keer liever gewoon een lekkere wijde dansbroek. Aarzelend deed ze voor de vierde keer lipgloss op en bevestigde toen haar hoedje boven op haar hoofd. Hoewel hun haarkleuren nog verschilden, leken de vier meiden sprekend op elkaar en langzaam liepen ze richting de gang. Achter het podium werd hun gevraagd om te wachten. De jongens stonden al op het podium. Terwijl Gustav langzaam begon te spelen, kwam er een daverend applaus uit de zaal. Bill had zijn microfoon gepakt en heette iedereen welkom. Precies op het goede moment begonnen ook Tom en Georg te spelen en renden May, Gaby, Noah en Nine het podium op.

[LittleLongboardGirl]

En ik reageer weer! Wel een paar dagen te laat, maar goed.

Ik ken de jongens dus niet, maar zover ik gelezen heb kan je Bill moeilijk níet gay neerzetten, of wel? Hoewel zijn hyperactieve gedrag echt geweldig is, haha.
En dat 'stel je aan' zou je ook niet perse hoeven te veranderen. Ik twijfelde, want het klonk inderdaad wel sarcastisch, haha (:

May keek ietwat weifelend naar het korte jurkje. Het was algemeen bekend dat ze een schurft hekel had aan jurkjes en rokjes. Ik wil niet alles gaan citeren wat herkenbaar is - dan ben ik waarschijnlijk op een gegeven moment heel lang bezig - maar dit moest wel. Ik houd ook echt niet van jurkjes.

Voor de rest heb ik niet heel veel nuttigs te vertellen, maar ik wacht gewoon weer trouw op een nieuw stukje!

[Myrdie]

Oké, ik ben weer even bezig geweest (: En ik zal mn best doen de komende tijd nog meer te gaan schrijven, zodat ik weer een voorraadje heb. Ik moet alleen wel weer op gaan letten dat het niet te snel gaat, anders verpest ik het weer helemaal. Ik hoop dat jullie het leuk vinden (:
Liefs x

“Wouw, dat was gaaf..” verzuchtte Noah, terwijl ze zich op een van de banken neer liet ploffen. De jongens gaven nog een toegift, maar de meiden waren al terug in de kleedkamers. May was echter niet in staat om rustig te gaan zitten. De adrenaline spoot door haar lichaam. Het optreden had haar een enorme kick gegeven. Waar ze eerst zo zenuwachtig voor was, bleek nu een uitgekomen droom te zijn. Ze liep naar de koelkast die in de hoek van de kleedkamer stond en haalde er een blikje cola light uit, die ze meteen opende en met grote slokken leegdronk. Uiteindelijk liet ze zich toch maar op de bank ploffen, om meteen weer op te staan.
“Alles goed, May?” vroeg Nine grinnikend.
“Jahoor, ik ga me even omkleden. Ik ben blij als ik die rotjurk uit kan doen..” Gaby lachtte en liep met haar mee naar de kleedkamers.
“Jij hebt echt een hekel aan jurkjes he”
“Ja, doe mij maar gewoon een lekkere slobberbroek!” Hun kleedkamer was helemaal verlaten en May trok snel het jurkje over haar hoofd. De simpele spijkerbroek waar ze de hele dag in gelopen had lag in de hoek en May trok het vertrouwde stuk stof over haar heupen. Ze stapte in haar allstars, zonder de moeite te nemen om ze te strikken en pakte haar shirtje ook van de grond. Gaby stond nog te treuzelen en May keek haar vragend aan.
“Het lijkt wel een droom..” verzuchtte ze, toen ze naar de enorme rekken vol kleding keek. “We krijgen alles wat ons hartje begeert en worden er nog voor betaald ook!”
“Ja, maar we moeten er ook hard voor werken!” Gaby knikte instemmend.
“Maar toch zouden er meiden een moord doen voor ons werk. We mogen de hele dagen doen wat we leuk vinden en krijgen G- ik bedoel de jongens er ook nog bij”
“Hoorde ik daar een Georg?” grinnikte May en Gaby haar wangen liepen rood aan.
“Je houdt je kop tegenover de anderen, ik weet nog niet zo goed wat ik ervan vind!”
“Volgens mij hebben we over een paar weken of maanden drie stelletjes” grinnikte May. Gaby hief vragend haar wenkbrauw op. “Nine gaf meteen al aan dat ze Gustav erg leuk vond en Noah begint bijna te kwijlen als ze met Bill in een ruimte zit” Gaby knikte en keek May toen vragend aan.
“En jij en Tom? Jullie lijken me eigenlijk ook wel een heel erg gewaagde combinatie”
“Gadverdamme,” gilde May. “Ik ga nog liever dood dan dat ik met die arrogante kwal het bed in duik” Op dat zelfde moment werd de deur open gegooid en stond Bill in de deuropening.
“Ik hoop niet dat dat over mij ging?” vroeg hij, met een pruillipje.
“Nee, over die ontzettend bescheiden broer van je” antwoorde May met een knipoog en Bill keek haar nadenkend aan.
“Zo erg is Tom toch niet?”
“Oh jawel!” riepen May en Gaby in koor en de twee schoten in de lach.
“Dat hoorde ik!” Het was duidelijk Tom zijn stem die vanuit de gang te horen was.
“Alsof je zelf niet weet dat je een arrogante zak bent!” riep May terug. Er klonk wat gevloek vanuit de gang en May trok arrogant haar wenkbrauw op.
“Als je zo kijkt ben je zelf ook een arrogante bitch, Becker” Tom was in de deuropening komen staan.
“Ik beweer ook niet dat ik geen arrogante bitch kan zijn..” Tom knikte instemmend en uiteindelijk verlieten ze met zijn vieren de ruimte, om weer terug te gaan naar de grote kleedkamer, waar de rest al op de banken lagen.
“Het was echt gaaf meiden!” riep Gustav, die met zijn hoofd in de koelkast zat.
“Dankjewel!” riepen de meiden in koor.
“Zijn jullie helemaal klaar voor morgen?” vroeg Bill.
“Ja, alles zit in drie koffers” grinnikte Noah en ze knipoogde naar May. De meiden waren uiteindelijk zo wanhopig geworden dat ze elkaar waren komen helpen met inpakken. Met veel bloed, zweet en tranen hadden ze hun koffers ingepakt, die inmiddels klaarstonden voor morgen.
“Ik heb er zin in!” riep Tom en iedereen juichde instemmend, behalve May. Die had het te druk met zich kapot ergeren aan de arrogante grijns die Tom haar schonk.

[Myrdie]

Nadat ze nog een spetterend optreden hadden gegeven in Berlijn, was het dan eindelijk tijd om te vertrekken. De tourbus stond achter de concertzaal en alle spullen waren ingepakt. May had vanmorgen al afscheid genomen van haar ouders, maar de ouders van Georg, Nine en Noah waren hen komen uitzwaaien. Terwijl de drie nog uitgebreid afscheid namen, was de rest de tourbus al ingestapt en zochten een plekje in de behagelijke bus. Speciaal voor de vier meiden, was de tourbus nog wat groter gemaakt. Er waren nu vier tweepersoonsbedden in plaats van de gebruikelijke eenpersoonsbedden geplaatst en er was een grote achtpersoonsbank geïnstaleerd. De keuken zat vol met voorraden en in de badkamer was een kastje speciaal voor hun make-up gekomen. Genietend keek May om zich heen, maar was ook verbaasd over de enorme luxe die de jongens hier hadden. In de badkamer zat zelfs een bad!
“Mooi he?” Gustav was achter haar in de badkamer komen staan en May knikte enthousiast. “Heb je er zin in?”
“Ontzettend, vier maanden lang mijn geld verdienen met dansen, ik had me geen betere situatie kunnen bedenken” Gustav grinnikte even en stapte toen de badkamer uit. May volgde hem op de voet en liet zich op de enorme bank vallen. Ze was uitgeput van het optreden van vandaag en toen Gustav de tv aanzette keken ze samen naar een of andere serie die May nog nooit eerder gezien had. Tom zat met zijn tablet in een andere hoek van de bank, Gaby had zich aan de tafel geïnstaleerd met een laptop en Bill was bezig al zijn kleding op kleur te sorteren.
“Waarom doe je dat nou elke keer weer Bill?” verzuchtte Georg, die inmiddels ook in de tourbus gestapt was. “Je weet toch dat we vanavond nog in een hotel slapen” Bill schonk hem alleen maar een boze blik, maar begon toch zijn kleding weer in zijn koffer te gooien en liet zich na een tijdje tussen May en Gustav op de bank vallen.

Ze waren inmiddels al een dikke drie uur onderweg. Het was twee uur ’s nachts en May voelde hoe haar oogleden zwaar werden. Alleen zij, Tom, Georg en Gustav zaten nog in het woonvertrek. De andere meiden en Bill waren al naar bed gegaan. May geeuwde luid, maar besloot de spannende actie film die op tv was nog uit te willen kijken. Tijdens de reclame stond ze op en trok haar joggingbroek en een wijde trui uit haar koffer. Gustav keek haar even vragend aan, maar zag toen haar kleding en draaide zich weer om naar de televisie. May dook snel de badkamer in om zich om te kleden en stond al snel weer buiten. Ze pakte de derde fles cola van vanavond uit de koelkast en instaleerde zich weer op de bank. Ze liet haar hoofd op Gustav’s schouder rusten en deze aaide even zachtjes over haar haren.
“Als je moe bent ga je toch gewoon slapen? Het duurt nog minimaal drieënhalf uur voor we bij het hotel aankomen”
“Ik wil de film nog uitkijken” jengelde May, terwijl ze een geeuw probeerde te onderdrukken. Dit mislukte jammerlijk en Gustav en Georg schoten in de lach.
“Je bent ook totaal niet koppig hè?” grinnikte Georg en May stak even haar tong naar hem uit.
“Daar wen je wel aan!” vervolgde ze met een knipoog. De reclame was afgelopen en stilletjes keken ze met zijn vieren naar het laatste stuk van de film.

Vermoeid rekte May zich uit.
“Ik ga slapen!” mompelde ze. Het was inmiddels al half drie geweest en de jongens knikten en zeiden dat ze ook zo gingen. In de slaapkamer trok May haar dikke trui over haar hoofd en kroop naast Noah. Ze hadden de bedden net zo verdeeld als de hotelkamers ook verdeeld zouden worden. Hoewel de jongens gewend waren ieder een eigen hotelkamer te hebben, hadden ze van de manager daarin moeten bezuinigen. Nu sliepen Bill en Tom samen, Gustav en Georg, Nine en Gaby en Noah en May. Ze liet zich naast Noah op het bed zakken en binnen enkele seconden vielen haar ogen dicht.

“May..” Ze voelde hoe iemand zachtjes tegen haar schouders aanduwde en ze opende moeizaam haar ogen. Het was Georg die aan haar bed stond.
“Wat is er?” mompelde May, terwijl ze een luide geeuw probeerde te onderdrukken. Georg grinnikte even bij het zien van haar verwrongen hoofd.
“We zijn bij het hotel. Kom maar mee, dan kun je verder slapen.” Slaapdronken kwam May overeind en gooide moeizaam haar voeten over de rand van het bed. Ze zag dat de anderen al allemaal uit hun bed gekomen waren en moeizaam stond ze op, terwijl een tweede geeuw aan haar lippen ontsnapte. Terwijl ze richting de deur van de bus liep, stapte ze snel in haar vertrapte vans en griste haar tas en mobiele telefoon van de bank. Toen ze naar buiten stapte overviel de kou haar en ze begon zachtjes te rillen. Georg, die achter haar liep, ritste zijn vest los en drapeerde deze losjes over haar schouders. May schonk hem een dankbare glimlach en wankelde toen naar de grote ingang.

Met opengevallen mond keken Noah en May elkaar aan. Ze hadden de pasjes van hun kamer gekregen en waren van plan geweest meteen het bed weer in te duiken. Maar nu ze in de hotelkamer stonden was dat plan snel verdwenen.
“Een flatscreen..” mompelde May.
“En een zestienpersoonsbed..”
“En een loungebank..”
“Een koelkast!” Noah was de eerste die uit haar shock ontwaakte en opende het koelkastje. Het stond volgeladen met blikjes drinken en dankbaar pakte ze er voor hen beide een cola light uit. May was inmiddels ook weer ontwaakt en bedacht zich slechts een kleine seconde voor ze met een aanloop op het bed afstormde en zich er gillend op neer liet vallen. Aan de andere kant van de kamer hoorde ze Noah lachen, iets hards op een tafeltje gegooid worden en een paar seconden later volgde Noah haar voorbeeld. Lachend keken de twee meiden elkaar aan.
“Hier kan ik wel aan wennen!” riep Noah, terwijl ze genietend haar ogen sloot en met haar handen over de zacht wollen sprei ging. May humde instemmend, maar kwam overeind om opzoek te gaan naar een toilet. Haar mond viel opnieuw open toen ze de enorme badkamer binnenkwam. In het midden stond enorme inloopdouche, omringt met glazen wanden. In de hoek stond een jaccuzi waar makkelijk vier personen in konden en de wc leek een iel ding in deze enorme badkamer.
“Noah?”
“Ja?”
“Heb jij je bikini bij je?”
“Natuurlijk! We gaan over een maand naar Mallorca weet je nog!”
“Trek hem maar aan, dan ga ik Gaby en Nine halen!”

Een halfuurtje later zaten de vier meiden, met een glas champagne in hun handen, in de warme jacuzzi.
“Op een geweldige ervaring!” riep Noah, terwijl ze haar glas in de lucht hield.
“Op de beste drie maanden van ons leven!” vulde Nine aan.
“Op de geweldige kans die we gekregen hebben!” zei Gaby.
“Op vriendschap!” vulde May aan. De vier glazen raakten elkaar zachtjes en de meiden namen alle vier een grote slok.
“Dit is het leven..” verzuchtte Nine.
“Om vijf uur ’s nachts in een jacuzzi zitten met een paar geweldige meiden. Ik ben het met je eens Nien!” antwoorde Gaby en Noah en May knikten instemmend.

[Myrdie]

ah sorry people. heb het een beetje druk gehad! mijn lieve vriendjes uit enkhuizen (woon zelf in ongeveer het noordelijkste puntje van groningen, 1 km van de zee xd) als verrassing hierheen gekomen en zijn het hele weekend gebleven. daardoor lag mn prioriteit natuurlijk niet echt bij een deeltje posten. ik hoop dat jullie hier tevreden mee zijn! liefs xxx

~

Geïrriteerd opende May haar ogen. Ze hoorde gebonk op de deur en het duurde even voor ze zich besefte waar ze was en vooral waarom haar hoofd zo vervaarlijk bonkte. Aarzelend stapte ze haar bed uit, toen er opnieuw gebonk op de deur klonk en toen ze hem opende stond Bill met een enorme grijns voor de deur.
“Wakker worden sunshine, we gaan ontbijten..” Zijn vrolijke, luide stem deed pijn aan May haar hoofd en ze trok een pijnlijk gezicht. Bill keek haar vragend aan.
“Jacuzzi, champagne..” mompelde May, waarna ze de hotelkamer weer inslofte. Ze gooide haar tas leeg op de enorme loungehoek, in de hoop dat ze een strip paracetamol zou vinden. Noah kwam kreunend tot leven. Bill was achter May aangelopen en liet zich op de bank vallen. Hij keek toe hoe May wanhopig opzoek was naar een strip paracetamols en trok ze uiteindelijk tussen de troep uit. “Dankje..” mompelde May, waarna ze de badkamer in verdween.

Alle vier de meiden zaten met wallen tot onder hun oksels aan het ontbijt. Noah had bijna een hartaanval gekregen toen ze wakker geworden was en ook May schrok zich lam toen ze erachter kwam dat het nog maar half negen was. De jongens zagen er ook moe uit, maar allicht minder dan de meiden. Het was stil aan de enorme tafel en iedereen werkte zwijgend zijn ontbijt naar binnen.
“Wat is het programma van vandaag?” Tom was de eerste die de stilte doorbrak en hij keek vragend naar Georg. Deze slikte moeizaam zijn broodje door voor hij begon te praten.
“Om twaalf uur hebben we een soundcheck, daarvoor een kort interview en verder weinig bijzonders..” Iedereen knikte instemmend en de stilte werd zelfs een beetje ongemakkelijk.
“Betekend dat dat wij vrij zijn?” vroeg May aarzelend. Georg trok een nadenkend gezicht en schudde toen zijn hoofd.
“Ik geloof het niet. Suri verwacht jullie om één uur bij de haar en make-up. Met de soundcheck moeten jullie meedoen, zodat er zeker weten geen snoeren in de weg liggen en ik geloof dat David een personal trainer voor jullie geregeld heeft. Die zou rond tien uur in de sportzaal hier in het hotel zijn.” De meiden keken elkaar geschrokken aan.
“Hebben we nog niet genoeg lichaamsbeweging dan?” riep Noah enigszins verontwaardigd uit. Nine keek aarzelend van haar bord, naar haar buik en schoof het bord toen naar voren.
“Natuurlijk niet!” Het was Bill die zich nu in het gesprek mengde. “Hij wil gewoon dat jullie in topvorm zijn lijkt me..” May knikte aarzelend, maar zag nogal op tegen de sessie. Sporten was wel het laatste waar ze zin in had met deze enorme kater. Toch verliet ze als eerste de ontbijttafel. Tergend traag liep ze richting hun kamer en besloot dat ze een lange douche verdiend had.

“Goedemorgen dames. Jullie zien eruit alsof jullie een goede nachtrust hebben gehad!” Ondanks dat de meiden er na een lange douchebeurt iets beter uitzagen, was het nog overduidelijk dat ze slecht geslapen hadden. Blijkbaar had hun personal trainer het ook in de gaten. “Mijn naam is Jörg en ik heb de opdracht gekregen om met jullie te trainen.”
“Waarom precies?” Nine haar stem klonk vals. De drie meiden schrokken van de toon die hun normaal zo verlegen vriendin aansloeg.
“Geen flauw idee? Waarschijnlijk hebben ze het idee dat jullie niet fit genoeg zijn?” May fronste haar wenkbrauwen, maar besloot er niet tegenin te gaan. Ze lieten deze man wel even zien waartoe ze in staat waren. “Zullen we maar beginnen?”

Nog geen uur later lagen de meiden hijgend, kreunend en puffend door de sportzaal versprijd. Jörg liet de zoveelste geërgerde zucht horen.
“Ik snap eindelijk waarom ze voor jullie een personal trainer wilden. Ik ga even wat drinken halen, over tien minuten gaan we verder..” Met die mededeling verliet hij de sportzaal en liet de vier meiden uitgeput achter.
“Dit..” zuchtte Noah.
“Had..” pufte Gaby.
“Ik..” Ook Nine had te weinig adem om de zin af te maken.
“Niet aan zien komen..” perste May er met moeite uit. De vier meiden kwamen moeizaam omhoog en keken elkaar verbaasd aan.
“En ik maar denken dat ik een goede conditie had..” verzuchtte Gaby, terwijl ze naar een flesje water greep. Ze zette het dorstig aan haar lippen en dronk het met snelle teugen leeg. De andere meiden grepen ook allemaal een flesje.
“Je bent niet de enige, blijkbaar gebruik je met dansen toch andere energie..” verzuchtte May. Ze was spuugzat van het trainen en voelde nu al dat ze morgen spierpijn zou hebben. Sneller dan ze gehoopt hadden kwam Jörg de zaal weer binnenstappen.
“Jörg?” Gaby zette haar zieligste blik op en keek de gespierde man smekend aan. “We moeten vanavond ook nog het podium op, als je ons zo afmat kunnen we helemaal niet meer dansen..” Blijkbaar had Jörg daar zelf nog niet bij stilgestaan, want na een kleine minuut nagedacht te hebben, gaf hij de meiden gelijk.
“Maar ik zie jullie morgenochtend om tien uur weer hier!” riep hij hen achterna. De meiden gromden een bevestiging en verdwenen vervolgens naar hun hotelkamers.

[LittleLongboardGirl]

Zoals altijd heb ik weer hetzelfde smoesje; wel gelezen, niet gereageerd. Even kort berichtje - ik heb dat laatste stukje ook nog niet gelezen, dus dan reageer ik daarop ook nog wel vanavond.
Het is nog altijd geweldig! (:

[Myrdie]

@LittleLongboardGirl : Jaaa, smoesjes haha. Neehoor, ik weet dat je meeleest en dat vind ik al heel fijn. Is altijd een beetje awkward als je het idee hebt dat je voor jan met de korte achternaam aan het schrijven bent haha.
En ik ben best een beetje trots. Het verhaal van Lily is in totaal ongeveer 58.000 woorden. En ik zit nu met dit verhaal al op ongeveer 35.000 terwijl ik echt nog niet eens op de helft ben ofzo. (: En 'Let Me Dance' gaat sws alleen over de tour en niet ook over een aantal maanden erna. Oké blabla, ik begin door te draaien, yay. Hier weer een nieuw stukje

~

Het was een drukte van jewelste aan het ontbijt. Iedereen was druk in gesprek over het concert van gisteren of de intervieuws van vandaag. Alleen May en Nine zaten een beetje wezenloos voor zich uit te staren. Nine bleef maar in haar yoghurt roeren en May had haar croissantje in duizend stukjes versnipperd en zat inmiddels al tien minuten in haar koffie te roeren.
“Wat is er toch met jullie aan de hand?” riep Gustav gefrustreerd. “Jullie doen echt ontzettend vreemd..” Noah sloeg geschrokken haar handen voor haar mond.
“Ik was het helemaal vergeten, sorry!” May schudde afwezig haar hoofd en Nine stelde Noah gerust dat het geen probleem was.
“Wat vergeten, verdorie..” Georg begon zijn geduld een beetje te verliezen.
“Examenuitslagen” antwoordde Gaby, terwijl ze haar hand op Georg’s arm legde, in een poging hem te kalmeren. Iedereen slaakte een begrijpende zucht, behalve Tom natuurlijk.
“Ik snap niet dat jullie examen gedaan hebben. Alsof school iets betekend. Bill en ik hebben ook geen diploma?”
“Nee en wat denken jullie te worden als Tokio Hotel ooit moet stoppen?” sneerde May, iets gemener dan de bedoeling was.
“Ik word zo rijk dat ik de rest van mijn leven niet meer hoef te werken! Maar ja ik snap wel dat dat als danseres onmogelijk is. Het geld komt binnen door de fans en tja, jij zal nooit zo’n sexsymbool worden dan ik”
“Het is áls ik, domoor.” snauwde May. “En daarbij verdien ik mijn geld liever door hard werken dan door afentoe met een sletje in het bed te duiken” Plotseling schoot ze in de lach en iedereen keek haar verbaasd aan.
“Verder alles goed?” vroeg Noah met opgetrokken wenkbrauw.
“Jahoor, ik heb net bedacht dat Tom zijn vervolgberoep waarschijnlijk gigilo is” Nu schoot iedereen aan tafel in de lach. Zelfs Tom lachtte mee.
“Tja, ik zal genoeg klanten hebben” lachtte hij trots. Hij had geen idee dat hij door iedereen belachelijk gemaakt werd. May slaakte een gefrustreerde kreet en schoof haar croissant voor zich uit.
“Ik ga me maar eens klaarmaken” Nine stond ook op en zwijgend liepen de twee naar hun hotelkamers.

Die middag leefden de meiden als spoken. Ze konden vanaf tien uur gebeld worden, tot drie uur in de middag. En als ze gebeld werden betekende het dat ze gezakt waren. Of een herkansing moesten maken. Ze hadden al met de jongens overlegd en mocht het zo zijn dat ze een her hadden, konden ze naar huis om die te maken. May liet haar telefoon geen seconde met rust en bij ieder piepje schrok ze op. Het was inmiddels twaalf uur en ze waren met zijn allen weer naar de concertzaal in Warschau gegaan. May had geen flauw idee waarom ze meegegaan was, maar bedacht zich vervolgens dat het weinig uitmaakte of ze hier of in het hotel zat. De jongens waren druk bezig met soundchecken en Noah en Gaby waren samen met Suri verdwenen naar het kledinghok om weer een leuke outfit voor vanavond bij elkaar te zoeken. Nine haar telefoon trilde en voorhet eerst keken de twee meiden elkaar angstig aan. Aarzelend nam Nine haar telefoon op.
“Met Nine Kaiser”
“…”
“Mam, fuck you!” May haalde opgelucht adem en liet haar gespannen spieren weer inzakken. Terwijl Nine nog bezig was met haar moeder uitschelden, voelde ze haar eigen telefoon trillen. Nine kapte het gesprek met haar moeder af en keek gespannen toe hoe May haar telefoon opnam.
“Met May Becker”
“Hallo May, met meneer van Sollen” May haar gezichtsuitdrukking werd nog strakker en Nine was opgestaan en sloeg bemoedigend een arm om haar heen.
“Goedenmiddag”
“Hoe is het met de tour May?” Verbaasd door deze rare onderwerpswitch begon ze te vertellen.
“Goed, het is hier ontzettend leuk!”
“Waar ben je nu dan?”
“In Warschau”
“Dat is zo’n prachtige stad!”
“Ik heb nog vrij weinig van de stad gezien, we zijn constant aan het reizen of oefenen” May kon meneer van Sollen wel slaan vanaf deze kant van de lijn. Waarom bracht hij het slechte nieuws niet?
“Dat is wel zonde, maar waar ik eigenlijk voor belde..” May en Nine haalden gespannen hun adem in. “Je bent geslaagd! Aangezien je in het buitenland zit vonden we het wel zo netjes om even te bellen.”
“Ge- geslaagd?” pruttelde May, haar mond was opengevallen van verbazing.
“Ja, met vlag en wimpel! Wanneer kom je eigenlijk weer terug? Je diploma is pas rechtsgeldig als iedereen het ondertekent heeft”
“Uh, wanneer moet ik terugkomen?”
“Zolang jij nog geen vervolgstudie hebt, maakt het niet zoveel uit. In oktober ben je toch klaar met touren?”
“Klopt”
“Kom hem dan maar bij mij halen, hopelijk weet je dan nog waar mijn kantoor zit” meneer van Sollen lachtte en ondanks dat het een verschrikkelijk slechte grap was, lachtte May uit beleefdheid mee.
“Doe ik. Heel erg bedankt voor het goede nieuws meneer van Sollen!”
“Geen probleem meid. Heel veel plezier nog en tot over een paar maanden” Met die mededeling hing hij op en May en Nine sprongen op om elkaar te omhelzen.
“Nu ik nog..” mompelde Nine en May besefte zich nu pas dat Nine nogsteeds geen uitslag had. Ietwat verslagen gingen ze weer op de bank zitten en wachten op het bericht voor Nine.

“We zijn geslaagd, we zijn geslaagd” juichend renden de twee de concertzaal in. Bill stopte midden in de soundcheck en sprong het podium af om de meiden te omhelzen.
“Gefeliciteerd!” riep hij en hij drukte beide meiden een dikke zoen op hun wang. Ook Gustav en Georg kwamen eraan en May zag hoe Nine licht begon te blozen toen Gustav haar een zoen gaf. Terwijl de jongens vroegen wat voor cijfers ze hadden bleef Tom ongeduldig op het podium staan.
“Ja woehoe, gefeliciteerd. Zullen we nu verder met geld verdienen?” May keek hem boos aan en stond op het punt om hem uit te schelden toen Nine tussen beide kwam.
“Laat hem maar, meneertje stommer-dan-het-achtereind-van-een-ezel is gewoon jaloers omdat hij zelf zijn diploma niet heeft” Ze trok May aan haar arm mee, maar kon niet voorkomen dat May haar tong nog uitstak naar Tom. Nu ze beiden eindelijk uit hun sociale isolement waren verheugden Nine en May zich op het optutten voor de show. Snel doken ze de kleedkamer in en keurden wat Noah en Gaby uitgezocht hadden.

[x.Mara]

Ik heb nog niet gereageerd maar ik lees zeker wel mee! Ik heb je vorige verhaal met Lilly gelezen en ben benieuwd hoe je het verhaal tussen deze personen gaat vertellen!
Ik wacht vol spanning op je nieuwe post!

[Myrdie]

@x.Mara Super leuk dat je ook meeleest! Ik ben blij dat je het leuk vind en ik ben zelf ook heel benieuwd hoe het af gaat lopen haha, merk dat ik wel een beetje een planning heb maar tijdens het schrijven veranderd er aldoor zoveel haha!
Omdat ik al een paar dagen niet gepost heb en de komende tijd ook erg weinig ga posten, maar even een iets langer stukje! Hoop dat jullie het leuk vinden (: xxx

~

“Ik vind dat we opstap moeten!” Bil was degene die met het spetterende idee kwam. “Ter ere van Nine en May” Iedereen knikte instemmend en Noah rende meteen naar Suri, om te vragen of ze wat kleding mocht lenen. May en Nine liepen al de hele dag met een enorme grijns rond en keken elkaar dus ook grijnzend aan bij het idee om te gaan stappen. Als ze dan hun diplomauitreiking niet met hun klasgenoten konden vieren, zouden ze het op deze manier vieren. Ze gingen achter Noah en Gaby aan richting hun kleedkamer en begonnen de enorme lagen podium make-up eraf te halen. Hoewel het op het podium ontzettend mooi leek, droegen de vier meiden een laag plamuur van ongeveer een halve centimeter. Iets waar May een enorme hekel aan had. Ze poetste de make-up er met grof geweld af en bracht toen haar gebruikelijke make-up weer aan. Suri was de kleedkamer inmiddels ook weer binnengekomen en keek haar afkeurend aan.
“Vandaag moet je eruit zien als een engel, dat heb je verdient!” riep ze, waarna ze May haar make-up begon aan te vullen met oogschaduw, verschillende lipbalsems en poeders op haar wangen.

Lachend stapten ze met z’n vieren de straat op. Hoewel Bill en Tom hadden zitten zeuren dat het zover lopen was, gingen ze met z’n allen te voet op zoek naar een leuke discotheek. Nine en May waren door Suri helemaal gestylt en tot May’s grote ergernis liep ze in een jurkje. Om Suri niet te beledigen had ze het aangehouden, maar ze had het ding al drie keer naar beneden getrokken, omdat ze het idee had dat iedereen haar billen eronderuit zouden zien steken. Het enige probleem daaraan was, dat haar volle C-cup dan half boven het jurkje uitpuilde. Lichtelijk geïrriteerd bleef ze voor de zoveelste keer stilstaan en trok het jurkje op zijn plaats.
“Lukt het May?” Noah had zich lachend omgedraaid en keek toe hoe May met haar jurkje stond te worstelen.
“Ik háát jurkjes..” jammerde deze overdreven.
“Waarom, het staat je hartstikke goed!” May had niet doorgehad dat Tom zo dicht achter haar stond en slaakte een geschrokken gilletje.
“Ga weg etter..” mompelde ze, waarna ze hem een duw gaf. Zo snel als haar hoge pumps toestonden liep ze weer naar de vier meiden en haakte haar arm door die van Nine. Glunderend keken de twee elkaar aan. Vannacht was hun nacht en niemand, zeker die etterende puist, zou dat kunnen verpesten.

Na bijna een halfuur zoeken hadden ze eindelijk een leuke club gevonden. Hoewel May normaal het liefst naar kleine, knusse kroegjes ging stond de club haar wel aan. Bill had even met de portier gepraat en nu zaten ze in de ruime VIP lounge. Tom was samen met Gustav drankjes gaan bestellen en de rest van de groep maakte het zichzelf gemakkelijk op de rood leren banken. Al snel kwamen Tom en Gustav terug, met niet alleen een dienblad vol drankjes. Achter hen liep een man met acht champagne glazen en May sprong enthousiast op.
“Kom Nine, we mogen hem ploppen!” Iedereen keek haar verbaasd aan. “Ontkurken bedoel ik..” mompelde May ietwat beschaamd. Binnen de familie hadden ze wel meer vreemde uitdrukkingen die nooit iemand begreep. Nine stond op en samen maakten ze, al giechelend, de fles open. Gillend sprong May achteruit, maar ze zat al onder het bruisende goedje. "Gelukkig draag je zwart." giechelde Noah, waarna ze May met een servetje droog probeerde te krijgen. Het kon May echter weinig schelen. Samen met Nine deelde ze de glazen champagne uit en haar grijns werd nog vele malen breder toen iedereen een toast op hen uitte. Genietend zette ze het glas aan haar lippen en dronk het gulzig leeg.

Vermoeid slenterde May richting de toiletten. Haar blonde haren plakten aan haar gezicht en ze had al enkele uren niet meer aan het korte jurkje gedacht. Samen met de meiden hadden ze de dansvloer onveilig gemaakt, iets wat het mannelijk gezelschap erg op prijs stelde. Ietwat duizelig kwam ze bij de krappe toiletten aan. Vluchtig keek ze in de spiegel en probeerde de zwarte vegen van haar wangen te krijgen. Het was al een hele tijd geleden dat ze zoveel gedronken had en de vloer voelde onvast onder haar voeten. Met een luid kabaal werd de deur opengegooid en May begon te lachen toen ze Gaby zag staan.
"Eenmaal plassen alstubief" Gaby had duidelijk nog meer gedronken en stond te zwalken op benen. "Wat lach jij nou, help me liever!" Gaby droeg een hele leuke lange rok. Het stond haar geweldig, maar blijkbaar kon ze er niet normaal mee naar het toilet.
"Waarom doe je dan ook zo'n ding aan.." mopperde May.
"Omdat niemand míjn billen hoeft te zien."
"Mijne wel dan?"
"Geen idee of het je bedoeling is, maar iedereen ziet ze wel ja!" grinnikte Gaby en May gaf haar boos een klap op haar hoofd. Terwijl May haar jurkje probeerde goed te leggen, liepen de meiden weer terug naar de dansvloer. Gaby verdween al snel weer in de mensenmassa en May besloot boven te kijken, bij de jongens. In een hoekje van de bank leken Bill en Noah het erg gezellig met elkaar te hebben. Hun hoofden leunden bijna tegen elkaar aan en hun handen waren verstrengeld. Gustav en Georg zaten met z'n tweeën in een andere hoek van de bank. Aan de lege bierglazen te zien hadden zij zich de afgelopen uren prima vermaakt.
"May!" brulde Gustav en hij stond wankel op om haar te omhelzen. May schoot in de lach bij het zien van zijn lompe manier van bewegen. "Biertje?"
"Lekker!" antwoordde May en ze zag Georg op een belletje drukken.
"Roomservice!" brulde hij. Waarschijnlijk kwam het door het alcoholpercentage in haar bloed, maar May kwam niet meer bij van het lachen.
"Laten we een spelletje doen!" riep Gustav en May knikte instemmend.
"Maar wat?"
"Doen, doen, doen of de waarheid?" antwoordde Georg, terwijl hij met zijn vingers speelde.
"Maar dan wel spannender!" Er was inmiddels iemand van het personeel binnengekomen en May deed haar bestelling. "Mag ik zes glazen bier, twaalf tequila en een pak kaarten?" De man trok even zijn wenkbrauw op, maar besloot waarschijnlijk dat het niet verstandig was om er tegen in te gaan. De drankjes waren er binnen enkele seconden. Terwijl May, Gustav en Georg toasten op de meest uiteenlopende onderwerpen, wachtten ze op het pak kaarten. Blijkbaar moest het nog gekocht worden, want pas een dikke twintig minuten lag het pak voor hen.
"Wat gaan we doen?"
"Een drankspelletje!" giechelde May. Ze schudde het pak kaarten voorzichtig, wetend dat ze anders alles over de grond zou gooien.
"Wat voor drankspelletje?" vroeg Gustav, ietwat angstig.
"Gustav is echt heel erg slecht in spelletjes!" Georg schaterlachte en May viel in.

[LittleLongboardGirl]

Oh jongens, ik moet mezelf er écht even toezetten om een lange reactie achter te laten. Maar dat doe ik vanavond wel - geweldig uitstelgedrag, jaja.
Ik lees nog altijd mee, alleen moet je misschien even uitkijken voor hoe je Tom afspiegelt. Het begint een beetje onrealistisch te worden, zelfs Tommie kan niet zo'n klootzak zijn.
Maar hehe, de eerste stelletjes beginnen zich al te vormen!

[Myrdie]

@LittleLongboardGirl Hmm, je hebt wel gelijk dat Tom een enorme klootzak is, maar dat is misschien wel een beetje de bedoeling. Ik wil niet te snel gaan met dit verhaal dus ik doe heel erg mijn best om hem zo realistisch mogelijk neer te zetten. Ik zal proberen het aan te passen, want als je zegt dat t te erg is zal t wel zo zijn (:
Hier is eerst weer een nieuw stuk (sorry voor t lange wachten)!
x

~

"Opdracht of drinken!" May schreeuwde Gustav toe en zag hem walgend naar de tequila kijken. Hij had al zeven shotjes gehad en het kotsen stond hem duidelijk nader dan het lachen.
"Oké.." mompelde hij angstig. "Ik ga voor de opdracht." May en Georg keken allebei even nadenkend voor zich uit.
"Ga een chickie regelen!" riep Georg.
"Nee!" gilde May. "Dat vind hij alleen maar leuk!"
"Neehoor, Gustav is een beetje bang voor meisjes!" Gustav gaf zijn vriend een harde duw, waardoor deze zijn evenwicht verloor en op de grond viel. May kreeg al snel kramp in haar buik van het lachen en moeizaam stond ze op.
"Wc!" gierde ze en ze stormde de trap af. Bij de laatste vijf treden struikelde ze uit haast over haar eigen voeten en was blij dat er onderaan de trap iemand stond om haar op te vangen. "Dankj- ah jij.." mompelde ze, toen ze Tom zag staan. Aan zijn arm had hij een pornoblonde bimbo die haar een kwade blik toewierp. "Relax schat, he's all yours!" riep ze, waarna ze doorholde naar de wc.

Even later kwam ze de VIP-lounge weer binnen en haar oog viel meteen op Tom en zijn bimbo. Zij zat hem praktisch te berijden en May werd misselijk van de aanblik.
"May! Gustav moet een meisje om een handtekening vragen. En die moet op zijn kont!" May begon zich zorgen te maken om Georg zijn gezondheid. Zijn hoofd was lichtelijk paars aangelopen van het zuurstof gebrek, maar ze kon ook moeilijk ontkennen dat hij een geweldige opdracht bedacht had. Terwijl Georg Bill om een stift vroeg, die droeg hij altijd bij zich om eventuele fans een handtekening te kunnen geven, zat Gustav angstig om zich heen te kijken.
"Komt wel goed schatje!" fluisterde May in zijn oor, terwijl ze haar hand geruststellend over zijn arm liet gaan. Georg kwam terug met de stift en begon Gustav de ruimte uit te duwen. Met een laatste, wanhopige blik op May geworpen te hebben verdween Gustav de trap af, richting de dansvloer. May en Georg gingen snel bij het raam staan. Vanaf daar konden ze de hele dansvloer overzien.
"Waar staan jullie nou weer naar te staren?" Tom zijn stem klonk nog verwaander als normaal en dichterbij dat ze gewild had. Ze draaide zich kwaad om, maar kreeg niet de kans om uitleg te geven.
"Gustav! Billen! Spelletje! Lachen!" Tom trok vragend zijn wenkbrauw op en keek van Georg naar May en weer terug.
"We deden een drankspelletje en Gustav wou niet meer drinken. Dus moest hij een opdracht doen. En nu moet hij een meisje om haar handtekening vragen en die moet ze op zijn bil zetten." Tom begon bulderend te lachen en al snel kwam bimbo op het geluid af. Zonder te weten wat er aan de hand is begon ze keihard mee te krijsen. May en Georg keken haar verbaasd aan en kregen vervolgens samen weer de slappe lach. Net op het moment dat ze zich terug wouden draaien naar het raam werd de deur opengegooid. Gustav zijn wangen waren roodgekleurd en hij liep zelfzeker de VIPlounge weer in. Bij het tafeltje dat vol stond met volle en lege glazen stopte hij en pakte twee tequila shotjes, die hij meteen achterover gooide.
"Zo, staan we nu quite?" May en Georg keken elkaar wijfelend aan, maar besloten uiteindelijk toch maar toe te geven.

"Ik kies voor een opdracht!" riep Tom met een dubbele tong. Hij en bimbo hadden zich in het spelletje gemengd. Bimbo had zich aan de jongens voorgesteld als Mara, maar had May totaal genegeerd gedurende het hele spel.
"Ik weet een opdracht!" gilde ze nu. "Zoen met Mara!" Tom bedacht zich niet en stortte zich vol in de aanval. Walgend stond May op en liep richting de deur. "Wat is dat voor preuts kind.." hoorde ze Mara nog tussen de tongzoenen door schreeuwen.
"Dat is heilige maagd May!" bulderde Tom en met boze passen liep May naar de dansvloer.