Gruwelijke hartstocht

[ROMEH]

710 woorden, whoehoe. Ik heb echt gruwelijk veel moeten inkorten, maar ben blij met het resultaat. Voor het eerst in m'n hele leven heb ik vanuit een jongen geschreven. Dat leek me wel een uitdaging, maar achteraf was er niet veel anders aan... Nou, leesze!

Gruwelijke hartstocht

Haar rustige ademhaling leidde Jace als vanzelf naar haar toe. Zijn voeten namen kleine stappen, maar bewogen zich voort uit puur verlangen. Het kloppen van haar hart doorklonk in zijn oren. Een warme sensatie stroomde door zijn aderen. De haren op zijn armen sprongen rechtovereind. Zelfs zijn pupillen vernauwden zich. Elke cel in zijn lichaam verlangde naar de smaak van haar lippen, maar vooral naar haar hart. Alleen al bij de gedachte het uit haar borstkas te rukken, voelde Jace de adrenaline door zijn lichaam pompen. Het speeksel brandde onder zijn tong en wakkerde het verlangen alleen maar meer aan.
Zijn gespierde handen omsloten haar fijne gezicht. De blos op haar wangen brandde onder zijn vingers. Zwijgend luisterde hij naar haar sneller kloppende hart. Haar zachtroze lippen streelden de zijne.
Het bloed vulde haar hartkamers. Zijn neusvleugels sperden zich wijd open bij de geur. Elke spier verstrakte.
“Gaat het wel?” fluisterde het meisje. Een zelfingenomen glimlach speelde over zijn lippen.
Het moment was eindelijk daar. Zijn lichaam sidderde van genot. De binnenkant van zijn wangen brandde. Na een nietszeggende kus op haar wang, zette hij zich schrap om haar borstbeen te verbrijzelen. Voor Jace het echter doorhad lag het meisje ineens bovenop hem. De warme handen die hem eerder teder hadden afgetast, drukten zijn hoofd tegen de grond. Takjes en kiezels drongen zijn huid binnen en lieten de geur van bloed achter. Razend knarste hij op zijn kiezen en probeerde zijn armen los te krijgen. Het meisje wist hem echter onder bedwang te houden. Haar knieën duwden pijnlijk in zijn rug.
“Denk je nou echt dat je mij te slim af kan zijn, vuile Jager?” Woedend probeerde hij zich onder haar vandaan te wurmen.
“Slim genoeg om jou in de val te lokken, vuil monster.”
“Ahw, wat leuk,” zei Jace spottend. “En wat nu? Ik kan je vertellen dat het een stuk spannender wordt als jij onderop li-“
Een steek in zijn rug legde hem het zwijgen op. Zonder enig geluid sperde zijn mond zich wijd open. Al zijn rugspieren trokken zich treiterend samen. Noodgedwongen moest hij aanvoelen hoe het koude ijzer zijn vlees binnendrong. Warm bloed verspreidde zich over zijn huid. Een onderbroken schreeuw vulde het bos en zijn lichaam schokte door zijn leed.
“Alsof een mes me van deze wereld vaagt…”
“Nee, maar een mes gedrenkt in het bloed van een dode wel.”
De Jager blufte. Het kon niet anders. Jace had enkel een mes gevoeld, geen giftig bloed. Het zou zijn lichaam moeten verteren, zijn ingewanden moeten oplossen. Niets daarvan leek zich meester te maken van zijn binnenste. Het bloed van een dode had hem al lang gedood.
Met alle kracht die hij nog bezat, duwde hij de Jager van zich af. Hoewel zijn spieren pijnlijk protesteerden, zette Jace zich af richting het donkere gedeelte van het bos. De bomen schoten vliegensvlug voorbij. In zijn haast haalde hij zich open aan het schors en struikelde over verschillende wortels. Nog nooit had er adrenaline vol angst door zijn lichaam gepompt. De bittere nasmaak vulde zijn mond. Wat onwennig zochten zijn ogen naar een uitweg. Kreunend duwde hij zich een weg langs de struiken. Het geritsel vulde zijn oren. Alsof de natuur hem probeerde tegen te werken, duwde de wind pestend tegen zijn borst. Happend naar adem sleepte hij zichzelf verder.
Een beweging vanuit zijn ooghoeken. Het kloppen van haar hart. Haar rustige voetstappen. Ze was dichtbij, veel te dichtbij. De onmacht nam de controle over zijn lichaam compleet over. Zijn lichaam was op, dat kon hij aan alles voelen. Huiverig liet hij zichzelf op de grond vallen. Een brandend gevoel verspreidde zich over zijn rug. Zijn huid schroeide langzaam weg en siste na in zijn oren. Met zijn kaken op elkaar geklemd, probeerde hij zijn geschreeuw in te houden. De Jager kwam echter al gauw op zijn gemurmel af.
Een laatste keer keek hij in haar ogen en luisterde naar het kloppen van haar hart. Zijn oogleden voelden zwaar.
“Je kan goed zoenen, dat moet ik toegeven,” zei ze glimlachend en streek langs zijn wang. Als in een reflex schoot zijn hand naar haar hals en rukte haar luchtpijp los. Tot zijn laatste genoegen kon hij nog net zien hoe haar lichaam als een lappenpop in elkaar stortte.

[Blieje]

Ik begrijp er niets van, sorry.

Even dacht ik dat Jace de jager was, maar door deze zin: De Jager blufte. Het kon niet anders. Jace had enkel een mes gevoeld, geen giftig bloed. begon ik te twijfelen.

Misschien ben ik wel de enige op het hele forum die dit verhaal erg verwarrend vindt.

[Demon]

Nee. Het meisje is de Jager, maar "de Jager" is een titel van een man. Het zou "Jageres" moeten zijn.
Dan nog iets kleins: "in bedwang houden" of "onder dwang", maar dat tweede betekent even veel als "gedwongen". ^^

Ik vind het op zich wel leuk en origineel. Ik heb nooit gehoord van iemand doden met het bloed van een dode; maar dat kleine detailtje brengt iets wat net zo goed een historisch verhaal kan zijn, al meteen in de fantasy sfeer. Ik weet niet precies hoe het zit met Jace, maar hij zal wel één of andere vloek of zegening (of ziekte), die het hem mogelijk maakt enkel door het bloed van een dode gedood te kunnen worden, hebben. Wat veel werkwoorden.
Nu, hoe dan ook, is er hier slechts sprake van een minieme achtervolging, die ook maar weinig spanning creëert. Er is wel een zekere spanning, maar dat is eerder het hele gebeuren en niet de achtervolging.
Ik vind dat je zo leuk begint. Eerst die liefde, dan verwijzen naar het hart en dan plots cru die anticlimax. ^^
Even nog die "ahw". Misschien zou je beter die "h" weglaten? "Aw..." dan? Of, nja, eigenlijk zou het "Au" moeten zijn, maar dat lijkt allebei minder langgerekt, en jij wilt natuurlijk die sarcastische "Au, wat schattig". Nja, doe zoals je wilt daar, maar ik wilde het nog even aankaarten. ^^
(Ik doe het vast vreselijk veel slechter, hoor, qua spanning en achtervolging. xd Maar, nja... ;-;)

[Christian Damen]

Mooi verhaaltje!

Allereerst wat tekstdingetjes waar ik aan dacht, veel ervan is meer mijn mening, zie maar wat je daarmee doet.

Zijn voeten namen kleine stappen
kwam beetje raar op me over :p Mensen nemen stappen, niet voeten. Je snapt wel wat ik bedoel :p Nu zag ik voeten met kleine beentjes eraan xD

Zelfs zijn pupillen vernauwden zich.
Hiermee impliceer je dat er al eerder iets zich vernauwde, maar dat is niet zo. Ik zou het anders formuleren.

Alleen al bij de gedachte het uit haar borstkas te rukken
Ik had al zo'n idee toen je het over het kloppen van haar hart had ^^

Zijn gespierde handen omsloten haar fijne gezicht. De blos op haar wangen brandde onder zijn vingers. Zwijgend luisterde hij naar haar sneller kloppende hart. Haar zachtroze lippen streelden de zijne.
Het bloed vulde haar hartkamers. Zijn neusvleugels sperden zich wijd open bij de geur. Elke spier verstrakte.

Oeps :P Hier raakte ik even in de war xD Ik dacht dat hij haar vanachter besloop, maar hij stond gewoon tegenover haar xD domme ikke :p

Een zelfingenomen glimlach speelde over zijn lippen.
persoonlijk zou ik het prettig vinden als je ipv 'zijn', hier weer keertje Jace kunt noemen.

Na een nietszeggende kus op haar wang, zette hij zich schrap om haar borstbeen te verbrijzelen.
rare komma :P zou ik weghalen

Razend knarste hij op zijn kiezen
volgens mij knars je mét je kiezen, niet óp

Haar knieën duwden pijnlijk in zijn rug.
Ik raak weer een beetje in de war hoe ze op de grond zijn gevallen dan. In mijn hoofd kuste hij haar toen hij voor haar stond, dus als ze hem dan op de grond werkt is het volgens mij logisch dat hij op zn rug belandt. Of mis ik iets?

Al zijn rugspieren trokken zich treiterend samen.
treiterend... hmmm... vind het een beetje vreemde beeldspraak voor de situatie.

Als in een reflex schoot zijn hand naar haar hals en rukte haar luchtpijp los. Tot zijn laatste genoegen kon hij nog net zien hoe haar lichaam als een lappenpop in elkaar stortte.

whahahhaa, wát? XD Dat is wel echt de allerdomste jager die er rondloopt xD je prooi gaan provoceren wanneer deze nog niet volledig neer is xD Maakte het een beetje ongeloofwaardig voor me dat ze hem wel zo mooi voor de gek weet te houden :p
Also, als hij zo sterk is dat hij dat in één beweging kan doen, waarom laat hij zich zo makkelijk domineren dan en op de grond houden? Ik denk dat deze twee zinnen het enige in dit verhaal is dat me echt tegen staat. Maak het alsjeblieft anders xD

Dan nu commentaar op de commentaren :P

Ik vond het erg duidelijk :P Ook vind ik de titel 'Jager' helemaal prima voor een vrouw, ik zie geen reden om daar een vrouwelijke variant op te gaan vinden.

Zoals demon al aankaarte, het is vrij weinig achtervolging, veel intro (zoals je zelf al wist ;-) ). Voor mij zat er geen enkele spanning in de achtervolging, aangezien je in de intro al meer dan genoeg info weggaf om te weten dat jace al dodelijk verwond was. Dat de jager dan ook meegaat had ik niet verwacht, maar zoals ik al zei vind ik dat ook wel een beetje... Tsja, stom van haar XD

Neemt niet weg dat ik het een erg goed verhaaltje vind. Ik vraag me ook af hoe het zit met het bloed van een dode. Zit hier een bepaalde bekende fabel achter? zo ja, dan zou ik die graag willen horen van je :)

En het schrijven vanuit een jongen is prima gedaan hoor. Komt niet op me over als een meisje :P

[ROMEH]

@Blieje
Ik vind het jammer dat je er niets van begrijpt. Dit kan aan mij liggen, maar ook aan jou, haha. Jace is het monster. Het meisje de Jager.

@Damon
Ik laat het meisje gewoon 'de Jager', want 'Jageres' klinkt ineens zo prinsesjes-achtig, hahaha. Over dat "in bedwang houden" en "onder dwang" houden, was wel even grappig, want daar heb ik zo mee zitten kloten. Eerst stond er namelijk: "in dwang houden" hahahahaha.
Gezien er maar sprake is van een minieme achtervolging, heb ik me dan wel aan de opdracht gehouden??????
In ieder geval bedankt voor je reactie. Ik ben blij dat het als 'origineel' gezien wordt!

@Chris
Goed... Wat een reactie. Ik word er helemaal blij van. Dankjewel! Hier kan ik echt wat mee. Dat van die voeten komt inderdaad een beetje raar over als ik er zo over nadenk. Ik ga nog eens nadenken hoe ik dat kan aanpassen.
Jace komt trouwens van voren op haar aflopen. Ze zien elkaar gewoon, kijken elkaar oog in oog. Wat er eerder in het verhaal stond was dat de Jager hem in het mos duwde, maar dat heb ik er tussenuit gehaald om aan het woordenlimiet te komen. Misschien dat ik dat er beter in had kunnen laten. Dus je moet je voorstellen dat Jace met zijn rug in het mos ligt en de Jager bovenop hem ligt.
Op een gegeven moment als de actie in beeld komt, dus de Jager hem 'bespringt', ligt hij ineens op zijn buik gedraaid en ligt de Jager op zijn rug, met haar knieën porrend in zijn ruggenwervel ofzo.
En die twee zinnen die je tegenstaan, hmmm. Ik ga er even over nadenken. Ik vond het op zich wel cru dat ze alsnog vermoord zou worden, want dat was het plan eenmaal.
Ik ben blij dat jij het wel een duidelijk verhaal vind, misschien iets te veel fantasie, mja.

'Dead Man's Blood' (het bloed van een dode) is gebaseerd op de tv-serie Supernatural. Hierin worden vampiers gedood met het bloed van een dode.

http://www.supernaturalwiki.com/index.p ... %27s_Blood

Oké. Het gewijzigde verhaal, moet ik dat nog een keer plaatsen net als bij de dialogen toen of gewoon verbeteren in het huidige bericht?

[Christian Damen]

Ja dat het een vampier was, was me al duidelijk, maar dat doden met het bloed van een dode kende ik nog niet :p Grappig ^^

Dat je het op-de-grond-gooi stukje eruit hebt gehaald, heeft er denk ik voor gezorgd dat ik de weg kwijtraakte met de bewegingen. Wat mij betreft heb ik dan liever 40 woorden extra erbij, maar dan wel duidelijkheid over wie waar hoe neervalt ;-)

Ik snap je overweging voor het einde, maar gezien de rest van de conversatie en het gebeuren, komt het gewoon heel erg onlogisch op me over dat ze eerst zo awesome vampier-win doet, en daarna zich op zo'n simpele manier laat pakken. Dat komt denk ik omdat die vlucht er tussen zit. Als er geen vlucht was, dan zou het veel logischer zijn om zo dicht bij te komen, omdat ze dan toch nog bovenop hem zou zitten. Maar nu met de vlucht eruit... Maarja, dan heb je al helemaal niks meer dat kan doorgaan voor vluchten :P

Lastige...

[ROMEH]

Oh god. Oh god. Jace is geen vampier hoor. Hij is gewoon één of andere demon dat harten eet. :')

[Christian Damen]

omdat ie het lekker vind, of omdat ie honger heefT?

[ROMEH]

Omdat hij honger heeft. Je kan het vergelijken met het bloed wat een vampier nodig heeft.

[Christian Damen]

Daarom ;-) Vampier ;-)

[Blieje]

Denk dat het aan een misverstand ligt Romeh, niet aan jou, niet aan mij.

Ik zal je vertellen, jager klinkt in mijn oren nogal mannelijk, zoals een voorganger al zei, dus ik dacht eerst dat Jace de jager was en laterna dacht ik dat de jager nog een derde persoon was. En snapte ik dus niet wat dat meisje nou precies aan het doen was. Maar nu ik weet dat het meisje de jager is wordt het me al iets helderder.

Het misverstand van mijn kant is dat ik dus totaal niet thuis ben in fantasy, de enige film met onmenselijke figuren die ik ooit gezien heb is neverending story, ben dus niet echt een kenner!

Maar goed, nu ik dit allemaal weet kijk ik er ook met heel andere ogen tegenaan en is het ook wat beter te begrijpen. Maar ja, voordat ik fantasyverhalen echt goed begrijp zou ik me toch wat meer erin moeten verdiepen.

Dus, zoals ik al zei, geen van beiden is fout!

Groetjes Blieje

[Demon]

@ROMEH
Mijn naam is niet Damon, hoor?

[ROMEH]

@Demon: hahahaha, sorry. Komt door Vampire Diaries.

[Melian]

Eigenlijk heeft Chris alles al gezegd, ik sluit me bij hem aan en heb verder niet zoveel te melden. :P Ik had overigens ook direct door wie de jager en wie het monster was, dus maak je daar geen zorgen over.

Wat ik wel een beetje moeilijk vind - hij kan alleen maar gedood worden door het bloed van een dode. De Jager ramt een mes met dat bloed in zijn lichaam en vervolgens denkt hij: Dit slaat nergens op, ik had allang dood moeten zijn.
Waarom is hij dat dan niet? Dat snap ik niet. Waarom heeft hij nog de kracht om te gaan rennen en achtervolgd te worden als hij volgens zijn eigen gedachten allang dood had moeten zijn? Waarom krijgt ze het wel voor elkaar om hem op de grond te worstelen en dat mes in hem te jassen, maar gaat hij vervolgens nog op de loop?

Wat schrijfstijl en zo betreft helemaal geen opmerkingen, ik vind dat je het mooi en spannend beschreven hebt, met die korte zinnen zo, dat werkt goed. Alleen de interne logica is soms een beetje twijfelachtig. :)

Liefs,
Melian

[masterbreel]

ik heb wat moeite met het verhaal, uit de comments lijkt het een soort fan fic te zijn? Om dat te kunnen lezen moet je de wereld waar het zich in afspeeld kennen om dit te kunnen lezen.

De seksuele relatie die je erbij trekt tussen twee vijanden die elkaar aan kunnenvind ik heel leuk, dit komt ook naar voren in The Good Wife (kalinda en haar man), komt goed uit de verf.

Toch blijf ik wat moeite hebben met het verhaal omdat ik het vrhaal niet goed kan volgen en het een kort fantasy verhaal is.

[Saskjezwaard]

He, een hartetende demon heb ik ook een keer gebruikt, toen noemde iedereen het ook de hele tijd vampier --' Ik steun je in je strijd tegen het vampierisme-gebruik van hartenetende demonen, Romy :p
Ik heb zowat bij ieder verhaal wat opmerkingkjes, dus sorry, die van jou blijft niet achter xD grammarkip of niet, heh? ;p

Zijn voeten namen kleine stappen, maar bewogen zich voort uit puur verlangen.

Ik zie hier niet echt een tegenspraak in. Want dat zijn voeten kleine stappen nemen heeft niets te maken dat ze zich voortbewegen uit verlangen. Dit soort zinnen zijn trouwens herkenbaar, gebruik ze zelf ook te vaak :')

Ik had trouwens het idee dat ze op de grond lag te slapen xD dat komt vooral omdat er, tot ze iets zegt, geen beweging van haar kant komt, zodat er geen interactie is. Dus ik maar denken dat ze lag te slapen, boy, dat had ik mis :')

Net zoals Chris had ik het idee dat ze bovenop hem zat, zodat hij met zijn rug op de grond lag. Daardoor keek ik wel vreemd op dat hij een mes in zijn rug kreeg. Zoals Chris al zei, iets duidelijker zou hierbij wel helpen :p

Oeeeh, bloed van een dode om gedood te kunnen worden :3 ik weet niet waarvan precies, maar het komt me bekend voor. Het kan zijn van Supernatura (zus heeft ongezonde obsessie daarvoor --'), kan zijn van griezelverhalen die ik vroeger veel las. Ach, die griezelverhalen... brings back old memories :')

Takjes en kiezels drongen zijn huid binnen en lieten de geur van bloed achter.

Hmm, ik zit te twijfelen of je alleen door gezicht op de grond gedrukt te houden (zeker door een meisje), je wonden krijgt. Kan me helaas geen situatie voor de geest halen dat dat bij mij gebeurt is xD

Hoe ligt hij trouwens op de grond en hoe houdt het meisje hem vast? Want ze gebruikt beide handen om face te planten, haar knieën drukken in zijn rug... hoe zitten zijn armen dan vast? (jaaa, precisiebijtje of niet (a))

Ik snap eerlijk gezegd wat hierna volgt niet helemaal meer. Want het mes was niet in het bloed van een dooie gedoopt, omdat hij anders meteen dood zou zijn. Maar toch schroeit het zijn huid langzaam weg? En hij raakt er verzwakt door. Dat zou ik op zich nog wel kunnen begrijpen, mes in je rug is toch niet echt het fijnste wat er bestaat xD maar hij als supernatural being had ik op een of andere manier toch wel iets onschendbaarders verwacht :p

En ik ben het aan het einde ook met Chris eens dat het een beetje... vreemd is :p het klinkt alsof hij even achteloos, hoppa, strot uit der keel trekt, en daarna krachteloos doodgaat. Alsof dat hetzelfde is als het pletten van een mier :p het is wel leuk dat zij ook mee doodgaat, maar ik zou het toch iets anders uitwerken ;p

Voor de rest: ik hou van je schrijfstijl :3 en ook van het sfeertje dat je erin gegooid hebt, met je hartenvretende demon en de Jager. Ik zie haar eigenlijk aan de ene kant als ook een supernatural being, maar aan de andere kant ook weer als gewoon meisje, maar dan demonjager zijnde :p Ik ben het trouwens met je eens dat Jageres wat af zou doen :p dus gewoon Jager houden lijkt me het beste^^
Al met al, mooi geschreven verhaal! Er zitten dingetjes in die niet helemaal logisch zijn als lezer zijnde, maar waarschijnlijk voor jou wel. Als je dat net even wat beter uitlegt, is het helemaal top^^

[masterbreel]

He, een hartetende demon heb ik ook een keer gebruikt, toen noemde iedereen het ook de hele tijd vampier --' Ik steun je in je strijd tegen het vampierisme-gebruik van hartenetende demonen, Romy :p

Het is wat jij het noemt. Als Romeh er voor kiest om deze hartetende demonen door het leven te laten gaan als 'Vampiers', zijn het vampiers, kiest Romeh ervoor om in deze wereld iedereen deze hartetende demonen aan te duiden als 'teakhouten kastjes', zijn het teakhouten kastjes. Fantasy is wat je ervan maakt.

Nu is het wel slim als je toch al bestaande fantaxy figuren neemt, om ze op zn minst op de bestaand stereotype te laten lijken. Elven die in jouw fantasy verhaal ineens zich heel klein zijn en super harde werkers in donkere mijnen kan wat lastig zijn voor jouw lezers om te kunnen (en willen) vatten

[CasBuijs]

Ik vind het een leuk verhaal, al is er weinig sprake van een achtervolging. Ik vind het echter wel spannend en vind de redelijk lange intro totaal niet afleidend, het geeft een goed idee wat er gaande is in het verhaal en geeft je de tijd om je kant te kiezen tussen de twee spelers. Het is een mooie setup en dan is het niet meer nodig om na te denken over wat er nu aan de hand is in het verhaal, en het geeft je de kans om van de actie te genieten Zeker een van mijn favorieten

[ROMEH]

Na alle tips en tops, ga ik het vanavond proberen te herschrijven.

[ROMEH]

Hier dan mijn herschreven stuk! Nog even voor de duidelijkheid: het gaat hier absoluut niet om een vampier, zo wil ik het niet noemen, haha. Het 'geval' noem ik liever een hartetende demon. Ook is dit geen fanfic. Heel erg bedankt voor alle tips en tops, daar kan ik zeker wat mee!
__________________________________________________________________________________________

Gruwelijke hartstocht

Haar rustige ademhaling leidde Jace als vanzelf naar haar toe. Haar grote, blauwe ogen keken hem afwachtend aan. Zijn voeten bewogen zich voort uit een puur verlangen. Het kloppen van haar hart doorklonk in zijn oren. Een warme sensatie stroomde door zijn aderen. De haren op zijn armen sprongen rechtovereind. Bovendien vernauwden zijn pupillen zich. Elke cel in zijn lichaam verlangde naar de smaak van haar lippen, maar vooral naar haar hart. Alleen al bij de gedachte het uit haar borstkas te rukken, voelde Jace de adrenaline door zijn lichaam pompen. Het speeksel brandde onder zijn tong en wakkerde het verlangen alleen maar meer aan.
Zijn gespierde handen omsloten haar fijne gezicht. De blos op haar wangen brandde onder zijn vingers. Voorzichtig duwde ze hem in het mos en kuste zijn nek. De dauw kietelde zijn rug. Zwijgend luisterde hij naar haar sneller kloppende hart. Haar vingers volgden een onzichtbaar spoor over zijn ontblootte borst. Opnieuw kropen haar zachtroze lippen omhoog en streelden de zijne.
Het bloed vulde haar hartkamers en stroomde door haar aorta. Jace voelde de warme gloed zelfs onder zijn handen stromen. Zijn neusvleugels sperden zich wijd open bij de geur. Elke spier verstrakte.
"Gaat het wel?" fluisterde het meisje. Een zelfingenomen glimlach speelde over zijn lippen.
Het moment was eindelijk daar. Jace' lichaam sidderde van genot. De binnenkant van zijn wangen brandde. Na een nietszeggende kus op haar wang zette hij zich schrap om haar borstbeen te verbrijzelen. Voor Jace het echter doorhad, lag hij ineens op zijn buik. Één van de warme handen die hem eerder teder had afgetast, drukte zijn hoofd tegen de grond. Takjes en kiezels drukten in zijn huid. Razend knarste hij met zijn kiezen en probeerde zijn armen los te krijgen. Het meisje wist hem echter in bedwang te houden. Haar knieën duwden pijnlijk in zijn rug.
"Denk je nou echt dat je mij te slim af kan zijn, vuile Jager?" Woedend probeerde Jace zich onder haar vandaan te wurmen.
"Slim genoeg om jou in de val te lokken, vuil monster." Haar hand verdween van zijn hoofd. Zijn ogen konden echter niet zien wat ze van plan was.
"Ahw, wat leuk," zei Jace spottend. "En wat nu? Ik kan je vertellen dat het een stuk spannender wordt als jij onderop li-"
Een steek in zijn rug legde hem het zwijgen op. Al zijn rugspieren trokken zich samen. Noodgedwongen moest hij aanvoelen hoe het koude ijzer zijn vlees binnendrong. Warm bloed verspreidde zich over zijn huid. Een onderbroken schreeuw vulde het bos. Zijn lichaam schokte door zijn leed.
"Alsof een mes me van deze wereld vaagt..."
"Nee, maar een mes gedrenkt in het bloed van een dode wel."
De Jager blufte. Het kon niet anders. Jace had enkel een mes gevoeld, geen giftig bloed. Het zou zijn lichaam moeten verteren, zijn ingewanden doen oplossen. Niets daarvan leek zich meester te maken van zijn binnenste. Althans... nog niet.
Met alle kracht die hij vanuit borst opriep, duwde hij de Jager opzij. Hoewel zijn spieren pijnlijk protesteerden, zette hij zich af richting het donkere gedeelte van het bos. De bomen schoten vliegensvlug voorbij. In zijn haast haalde hij zich open aan het schors en struikelde over verschillende wortels. Nog nooit had er adrenaline vol angst door zijn lichaam gepompt. De bittere nasmaak vulde zijn mond. Het was enkel een mes geweest, toch? Kreunend duwde hij zich een weg langs de struiken. Het geritsel vulde zijn oren. Jace moest hier zo snel mogelijk weg, voordat de Jager hem alsnog zou doden. Alsof de natuur hem probeerde tegen te werken, duwde de wind pestend tegen zijn borst. Happend naar adem sleepte hij zichzelf verder. Elke beweging veroorzaakte een stekende pijn in zijn rug. Lopen! Niet janken, idioot. Hij moest zijn clan vinden, zodat ze hem konden oplappen.
Te laat. Een beweging vanuit zijn ooghoeken. Het kloppen van haar hart. Haar rustige voetstappen. Ze was dichtbij, veel te dichtbij. De onmacht nam de controle over zijn lichaam compleet over. Zijn lichaam was op, dat kon hij aan alles voelen. Huiverig liet hij zichzelf op de grond vallen. Een brandend gevoel verspreidde zich over zijn rug. Zijn huid schroeide langzaam weg, krulde om zijn botten en siste na in zijn oren. Met zijn kaken op elkaar geklemd, probeerde hij zijn schreeuw in te houden. De Jager kwam echter al gauw op zijn gemurmel af.
Een laatste keer keek hij in haar ogen en luisterde naar het eentonige geklop van haar hart. Zijn oogleden voelden zwaar.
"Je kan goed zoenen, dat moet ik toegeven," zei ze glimlachend en streek langs zijn wang. Zijn lichaam ging in vlammen op.

[MarquiseCarabas]

Ha, ik merk dat ik deze door tijdgebrek nog had gemist in de vorige ronde. Wilde hem toch nog even lezen voor ik aan de 2B versie begon.

Maar eigenlijk heb ik vrij weinig te zeggen wat niet al gezegd is. De situatie met hoe hij op de grond ligt is veel duidelijker in de tweede versie.

De eerste keer dat het woord 'Jager' genoemd wordt, is het voor mij nog steeds wel een beetje verwarrend over wie het gaat. Ik denk dat dat komt doordat het niet 100% duidelijk is wie die zin uitspreekt. Als er dit zou staan, dan was het wel meteen duidelijk:
"Denk je nou echt dat je mij te slim af kan zijn, vuile Jager?" gromde Jace. Woedend probeerde hij zich onder haar vandaan te wurmen.

Oh, en hier mist een woord:
Met alle kracht die hij vanuit borst opriep,

Ik snapte in de eerste versie ook al wel dat hij enkel dacht dat het een gewoon mes was (je kan maar 1 keer dood gaan, dus hij heeft waarschijnlijk weinig ervaring met hoe snel dat gaat), maar in de tweede versie is het alweer duidelijker.

Dan ga ik nu naar de volgende opdracht kijken!