Ver en ...
Jezelf de hele tijd wijs maken dat alles goed komt. Hij zal wel terugkomen. En dan ineens de klap, de klap van de realiteit. Weten dat hij nooit meer zal terugkomen. Af en toe vang je misschien nog eens een glimp op maar die glimp is juist hetgeen wat je nog harder in die put duwt. De put waar het licht van de buitenwereld steeds verder lijkt en je geen uitweg meer lijkt te vinden...
Ik laat het verleden achter me, maak een nieuwe start. Vergeet mijn tranen en luister naar mijn hart.
