En alles is voorbij

[glenovic]

ik sloot mijn ogen
woorden zijn gelogen
beloftes bedrogen
dromen vervlogen

je fluistert zacht
als een dief in de nacht
als een vos tijdens de jacht
maar niets verzacht

een ravijn
vallend naar beneden
tot ik verdwijn
ik heb genoeg geleden

terug
naar de werkelijkheid
vlug
voor het me spijt

niet meer omkijken
niet meer wijken
niet meer bezwijken
voor wat oplossingen lijken

doorgaan tot het eind
tot voorbij de rand
tot de hel verschijnt
en mijn ziel verbrandt

ik kan het niet...
... niet alleen
ik wordt bespied
er staan mensen om mij heen

reikend naar vervreemding
reikend naar mij
ze zagen hoe alles verging
en alles was voorbij

[Blieje]

Pfff, mooi gedicht hoor!

Een paar foutjes:

je fluisterd zacht = fluistert

door gaan tot het eind = doorgaan
tot voorbij de rand
tot de hel verschijnt
en mijn ziel verbrand = verbrandt

rijkend naar vervreemding = reikend
rijkend naar mij = reikend

Groetjes Blieje

[dancing in the sun]

Mooi hoor! Ik heb al een paar van je gedichten gelezen en ik moet zeggen dat ik deze veruit het mooiste vind!
Bij een aantal van de andere had ik het idee dat je je in bochten moest wringen om het maar te laten rijmen, waardoor de zinnen kwalitatief niet echt vooruit gingen. Maar hierbij loopt alles mooi in elkaar over en vind ik het allemaal wat beter kloppen. Mooi geschreven.