Ongerepte vrijheid.

[yael]

ongerepte vrijheid. beeldend tekenen jou vingers in het gepolijste zand. Zonnestralen vervormen de kleur van mat geel zand. Jij zat daar, zoals je daar altijd had gezeten. Ondoorgrondelijk en onverzettelijk te kneden met gedachten die ieder van ons alleen maar zou kunnen raden. Je sprak niet. Je sprak nooit. Stil en verwonderd leek jij te wachten op iets wat niet komen ging. En je gezicht, net zo gepolijst als het zand. Geen groef in haar huid. Geen verbuiging die verraden dat zij zorgen had. Je zat, en wachtte op het geen wat komen ging. Het werd vloed, je voeten voelde de kou van de turquoise zee. Jij verroerde je niet, je bleef zitten waar je zat. En ik keek naar je. Snapte niet waarom je verwonderd bleef kijken naar de deining die telkens anders waren als voorheen. Ze rolde telkens gebroken op de kust. Raakte zonder enig twijfel je voeten aan. Namen de kleine korreltjes zand mee en gaven tegelijkertijd de zelfde hoeveelheid terug. De azuur blauwe lucht maakte plaats voor de schemering en het warme briesje maakte plaats voor de kille wind. Maar jij zat daar, bleef daar. Je wachtte en ik wachtte op het geen wat komen ging. Er kwam enkel niet meer dan de gebroken golven en de steeds maar eerlijke ruil. gepolijst zand voor gepolijst zand. Ik snapte het niet. Ik snapte jou niet. Je zat en gaf geen krimp. Je lachte, keek niet verzuurd door het tijdloze zitten. Het azuur blauw wat plaats maakte voor het donkere, ondoorgronde zwarte kleur van de nacht. Je stond op, liet het zand tussen je vingers door vallen. Voeten die opgeslokt werden door de deining. Haar lichaam draaide om, voor de aller laatste keer glimlachte ze naar mij. Ik moest het geen wat zij gevonden had zelf vinden. Ongerepte vrijheid in haar puurste vorm.

[JodieJJ]

Ik hou van de zee in een verhaal gebruiken. Het heeft iets mysterieus, mooi gedaan. Het enige waarvik me een beetje aan stoorde in je verhaal was de wisseling van jij naar zij... alsof er nog een derde persoon was die er volgens mij niet was verder me still likes ^^

[artikel]

Woww! Echt mooi geschreven. Het enige wat mij opviel heeft Jodie al onder woorden gebracht. Ook al dat het een mysterieus verhaal is, maar toch een aandachttrekker (als dat woord bestaat )

[yael]

Dank je wel JodieJJ En Artikel voor jullie reactie.

Ik snap precies wat jullie bedoelen. Ik heb het ook voor dat ik het gepost heb, ongeveer twintig keer doorgelezen. ( en dat doe ik echt bijna nooit!) En ik heb elke keer de jij en zij veranderd. Ik kwam helaas elke keer weer terug bij het oude, puur en alleen omdat ik anders de klank niet mooi vond bij de zin. En ook na jullie feedback weer ongeveer vijf keer doorgelezen. Ik kom alleen niet tot een oplossing want ik blijf steken. Misschien komt het wel door mijn koppigheid of komt het, niet veranderen wel door dat ik zinnen eigenlijk bijna nooit verander na het getypt te hebben.

[Blieje]

Mooi verhaal, maar het stoort me wel dat de zinnen steeds achter elkaar staan waardoor het een beetje een rommeltje wordt. Het is leuk als je soms op een nieuwe regel begint.

Groetjes Blieje

[yael]

Blieje bedankt voor je reactie, gelukkig vind je het een mooi stukje!

Ik heb expres geen wit regels gebruikt omdat er voor mijn gevoel niet echt alinea's in zitten. Het kan zijn dat jij dat storend vind of misschien lastig vind lezen. Maar ik heb dat expres niet gedaan. Omdat ik denk dat je dan de kracht uit het stukje haalt. En ik weet niet of het een toevoeging is aan het geheel, maar dat is natuurlijk mijn kijk erop ! (Maar misschien ga ik er nog wel mee puzzelen, ik zal er morgen nog eens rustig naar kijken!)

Nogmaals bedankt voor je reactie.