Rabbi het konijntje

[redlotuske]

Een vriendin voor mij vroeg me om samen met haar een kinderverhaaltje te maken. Eentje met een boodschap in. Voor mij is dit het eerste kinderverhaaltje. Aangezien zij er de tekeningen bij zal verzinnen is het niet echt een lang verhaal.

Lotte lag languit op het bed. Bij haar zat Rabbi, haar konijntje. Ze had hem gekregen voor Kerstmis, toen ze amper vier jaar oud was. De Kerstman had een rode strik bovenop zijn hokje gedaan en onder de kerstboom gezet. Het was liefde op het eerste zicht geweest.
Wat had hij er schattig uitgezien. Een grijs konijntje met witte vlekjes. Ze had nooit een konijntje gezien dat mooier was dan haar lieve Rabbi. Mama had haar wel gezegd dat ze zelf voor Rabbi moest zorgen. Ze was fier geweest dat ze hem eten mocht geven en zijn hokje schoon mocht houden. En af en toe kreeg hij een mooie lekkere wortel.
Ze was nu twaalf en Rabbi was nog steeds haar beste vriendje. Alles kon ze tegen hem zeggen. Rabbi bood haar altijd een luisterend oor. Het maakte hem niet uit hoe ze eruit zag of ze goede punten op haar rapport had. Rabbi was er altijd voor haar.
Hij kende haar diepste geheimen. Zoals haar eerste grote liefde, of haar diepste angsten. Rabbi kende haar door en door, en zij kende hem door en door. Het was dan ook zij die had gemerkt dat er iets was.
Een dag geleden had ze gemerkt dat hij zijn eten niet volledig had opgegeten. En hij was ook niet zo energierijk als anders. Zelfs zijn worteltje had hij niet willen opeten. Ongerust had ze mama erbij gehaald en samen waren ze naar de dierenarts gereden.
Rabbi had een hekel aan de dierenarts , maar liet zich mooi onderzoeken. De dierenarts had hen slecht nieuws gegeven. Rabbi was ziek , heel erg ziek en ze konden niets meer doen voor hem.
De dierenarts had hen gevraagd of ze hem mochten laten inslapen. Mama had gezegd dat ze Rabbi eerst nog mee naar huis wilde nemen.
Lotte had begrepen dat het slecht nieuws was, maar meer ook niet. Daarom had ze uitleg gevraagd aan mama. Het antwoord had haar niet echt geholpen. “Inslapen, lieve Lotte , wil zeggen dat ze Rabbi een spuitje gaan geven waardoor hij nooit meer wakker wordt.” “Wil dat zeggen dat hij dan dood gaat?”, had ze wanhopig gevraagd.
“Ja liefje, Rabbi gaat dan naar de dierenhemel waar hij op jou gaat wachten.” “Maar mama ik wil niet dat hij dood gaat.”, had ze gezegd. “Rabbi is heel erg ziek. De dokter kan hem niet meer genezen. De dierenarts wil hem laten slapen zodat hij geen pijn meer voelt.”
Ze had heel erg gehuild. Maar mama had haar gezegd dat ze nog afscheid kon nemen van Rabbi voor ze terug naar de dierenarts gaan. Dus zat ze hier met haar beste vriendje op haar bed. Wetende dat dit voorlopig de laatste keer zou zijn.
“ Dag lieve Rabbi. De dierenarts heeft gezegd dat je heel erg ziek bent en ze kunnen je niet genezen. De dierenarts gaat ervoor zorgen dat je geen pijn meer zal hebben. Alleen kunnen we dan niet meer samen zijn. Je gaat naar een leuke plek Wacht daar op mij, lieve Rabbi. Mama heeft gezegd dat we in mijn dromen nog met elkaar kunnen spelen.”
Mama kwam de kamer binnen. “ Ben je klaar lieve meid? Ik weet dat dit niet makkelijk voor je is, maar dit is het enige dat we nog kunnen doen voor hem.” “ Ik weet het mama, maar ik zal hem missen.” “Zolang je hem in je hart met je meedraagt is hij bij jou , lieve schat.”
In de auto knuffelde ze hem nog eens goed en gaf ze hem een kusje. “Tot in dromenland, mijn lieve vriend.”
Het afscheid was zwaar. Ze had hem in de tuin begraven. De nacht nadien had ze over Rabbi gedroomd. Hij zat op een mooie weide, met lekker groen gras en vele lekkere worteltjes. Ze hadden samen verstoppertje gespeeld in haar droom. Ze was wakker geworden en ze voelde gewoon dat haar trouwe vriend gelukkig was en geen pijn meer had.
En elke nacht opnieuw , speelde ze met haar vriendje in dromenland. Mama had gelijk. Zolang ze haar vriendje meedroeg in haar hartje, was hij niet weg. Ze kon hem nog altijd haar diepste geheimen vertellen en in haar dromen kon ze nog altijd met hem spelen.

[Kwint]

"Lotte lag languit op het bed. Bij haar zat Rabbi, haar konijntje. Ze had hem gekregen voor Kerstmis, toen ze amper vier jaar oud was. De Kerstman had een rode strik bovenop zijn hokje gedaan, en onder de kerstboom gezet. Het was liefde op het eerste zicht geweest. Wat had hij er schattig uitgezien. Een grijs konijntje met witte vlekjes. Ze had nooit een konijntje gezien, dat mooier was dan haar lieve Rabbi. Mama had haar wel gezegd, dat ze zelf voor Rabbi moest zorgen. Ze was vier geweest, dat ze hem eten mocht geven, en zijn hokje schoon mocht houden. En af en toe kreeg hij een mooie lekkere wortel."

Ik heb er wat komma's aan toegevoegd om je zinnen wat overzichtelijker/makkelijker maakt om te lezen.
Ook was er 1 foutje te vieren "fier" moet "vier" zijn (dacht ik..?) .

Overigens is het een leuk, maar droevig verhaaltje, omdat het konijntje natuurlijk dood ging.
Normaal hou ik niet zo van deze verhalen, maar deze is erg goed geschreven

[redlotuske]

ik heb inderdaad wel een probleem met leestekens. Altijd al gehad. Leuk te horen dat het toch goed is . Heb het verhaaltje verzonnen voor mijn dochter. Onze hond is verleden jaar gestorven en moest toch iets zeggen...

[nurias]

Het is een mooi maar droevig geschreven verhaaltje.

[-Maaike-]

Awh wat een zielig verhaaltje maar je hebt het wel erg mooi beschreven, ik denk dat het heel mooi zal worden als de tekeningen er ook bij zitten.

Goed geschreven!

[redlotuske]

Bedankt voor de mooie feedback. Sorry voor de late reactie... privé waren er enkele dringende zaken waardoor ik even niet op het forum kon. Denk dat ik mijn vriendin maar eens ga aansporen om aan de tekeningen te beginnen. Bedankt