De Ontmoeting
De stem van de saaie nieuwslezer galmde door in mijn hoofd. Kijkend naar de tv, viel mijn blik op de witte salontafel die bezaaid lag met de afgekloven uitgedroogde stukjes vlees van de vorige avond. Ze hadden vieze vet vlekken achtergelaten, en net als ik lagen ze daar maar, gedood om onze honger te stillen. Deze taak hadden ze volbracht. Omringd door een aantal flessen witte wijn, sommige half leeg gedronken gewoon zoals het hoort aan de mond, anderen zouden het halfvol hebben genoemd maar ik niet. Aan mijn rechterzijde ligt de vrouw die ik gisteravond heb opgepikt in het café aan de rand van de stad. Het begon allemaal met gewillige seks, onbekende maar toch redelijk bevredigende seks, weliswaar zonder climax want daarop volgde misselijk makende seks. Veroorzaakt door het teveel aan drank wat ik tot mij had genomen. Haar maakte het niets uit zei ze, ze was al blij met mijn aanwezigheid. De tranen die later over haar rossige wangen biggelden nadat ik haar had omhelsd beaamden dat.
Ik noem mijzelf wijs, maar dit wordt zeker niet erkend. En na mijn voorgaande introductie zal je hier vrijwel zeker aan twijfelen. Toch weet ik het, noem het arrogantie maar ik weet het gewoon. Ik wordt ook wel de wandelende encyclopedie genoemd. Want dat ben ik, ik wil weten. Waarom, hoe en wat iets of iemand is soms tot vermoeidheid aan toe. En deze ochtend wist ik het niet meer. Geen enkele encyclopedie kon mij het antwoord geven op de vraag waarom. Waarom is mijn leven zoals het is? Wie ben ik eigenlijk en waar hoor ik thuis? Ik wist dat zij die naast mij lag, Mary, op zijn Engels had ze gezegd,het antwoord op de vraag niet was.
Nietszeggend vanuit de uiterste hoek van het café had ze mij aangestaard. Normaal gesproken zou ik niet voor haar zijn gevallen. Ze was namelijk de personificatie van een verlegen muurbloempje. Maar iets in haar intrigeerde mij, misschien was het wel de kwetsbaarheid die zij uitstraalde waar ik mijzelf, als ik mijn masker zou afzetten mee kan identificeren. Met dat gevoel wilde ik èèn worden. En dat werd ik ook. Ik was recht op mijn doel afgegaan, uiteraard zonder het gebruik van een slechte openingszin had ik mij voorgesteld. ''Goedenavond ik ben David Luzac'' en de rest is geschiedenis.
Misschien vraag je,je af waar dit verhaal je naartoe leidt. Of ben je inmiddels al op het punt van willen afhaken gekomen. Daarom leidt ik je nu naar het punt waar het allemaal begon en zo verder. Leer mij kennen David Luzac, 24 jaar, student maar niet van het typische soort en momenteel verkerend in een roes ....
Het antwoord
Hoi, ben toevallig online, dus lees eventjes mee. Ik zou het leuk vinden als je jezelf even voorstelt in het voorsteltopic
De sfeer is duidelijk voelbaar, en ietwat depri
maar dat zal de bedoeling zijn
Goed geschreven
De eerste zin loopt niet goed op één of andere manier.

De sfeer is duidelijk voelbaar, en ietwat depri


Goed geschreven

De eerste zin loopt niet goed op één of andere manier.

Hoi Chanell,
Bedankt voor je bericht en de gegeven feedback
. Zoals je ziet heb ik het begin een beetje aangepast. Ik vond het zelf namelijk ook nog niet zo lekker lopen. Ik zal mijzelf ook nog even voorstellen op het forum!
Bedankt voor het lezen!!
Bedankt voor je bericht en de gegeven feedback

Bedankt voor het lezen!!

Ze lieten viezige vet vlekken achter, net als ik lagen ze daar maar, gedood om onze honger te stillen.
De zin loopt nu beter dan eerst, maar ik dacht;
Ze hadden vieze vetvlekken achtergelaten, en net als ik lagen ze daar maar, gedood om onze honger te stillen.
'K weet niet hoe je dit vindt?
Ben benieuwd naar de rest van je verhaal!
De zin loopt nu beter dan eerst, maar ik dacht;
Ze hadden vieze vetvlekken achtergelaten, en net als ik lagen ze daar maar, gedood om onze honger te stillen.
'K weet niet hoe je dit vindt?
Ben benieuwd naar de rest van je verhaal!

Haay,
Ik vind je zin inderdaad beter kloppen! Want de stukjes vlees hebben inderdaad in het verleden vetvlekken achtergelaten en niet in de tt. Dus ik ga dat toch nog maar even aanpassen. Ik heb trouwens al een stukje van jou verhalen gelezen. Ik ga het later nog even verder lezen en dan zal ik laten weten wat ik ervan vind
.
Ik vind je zin inderdaad beter kloppen! Want de stukjes vlees hebben inderdaad in het verleden vetvlekken achtergelaten en niet in de tt. Dus ik ga dat toch nog maar even aanpassen. Ik heb trouwens al een stukje van jou verhalen gelezen. Ik ga het later nog even verder lezen en dan zal ik laten weten wat ik ervan vind

Als ik je verhaal goed gelezen heb, probeer je de eeuwige vraag van het nut van het leven te belichten. Dat is een mooi thema en kan verrassende verhalen opleveren. Dat er mensen zijn die zich, in geval van die twijfel over dat nut, in seks en drank storten is niet echt nieuw te noemen. Ik vind het wel aardig bedacht dat je een parallel ziet tussen het "muurbloempje" en zijn eigen eenzaamheid.
Als je verder schrijft zal ik het verhaal volgen.
Onder het lezen zag ik nog deze typefoutjes:
Ze hadden vieze vet vlekken achtergelaten, (vetvlekken is een woord)
Ik wordt ook wel de wandelende encyclopedie genoemd. (na ik schrijf je word zonder t)
Succes met het vervolg.
Als je verder schrijft zal ik het verhaal volgen.
Onder het lezen zag ik nog deze typefoutjes:
Ze hadden vieze vet vlekken achtergelaten, (vetvlekken is een woord)
Ik wordt ook wel de wandelende encyclopedie genoemd. (na ik schrijf je word zonder t)
Succes met het vervolg.