De man met de cape

[paardkirsten]

Ik ben omringd, overal zitten ze. Ik sla om me heen om ze op veilige afstand te houden. Maar ze zijn met teveel. Ze slaan me bewusteloos. Ik word wakker. "waar ben ik??" vraag ik aan de man die naast mij staat.
"je bent in het kasteel des doods" zegt een man. Hij was in het zwart gekleed. een zwarte cape met een zwarte kap, die hij over zijn hoofd heeft. Ik kan zijn gezicht niet zien.
"wat doe ik hier?"vraag ik. Hij antwoord niet.
De mannen liepen weg.
Ik zat in een kamer. Alles was van steen, zelfs de stoel waar ik op zit is van steen. Ik kon gewoon rond lopen, maar meer ook niet. de kamer was best comfortabel ingericht. Er staan mooie planten en er stond ook een mooie bank.
Er was ook een balkon.
Of ik ooit nog terug thuis kwam wist ik niet, alleen dat ik hier vast zat en dat ze me niet zomaar vrij zouden laten.

[Invictus]

Er zijn ongetwijfeld nog meer taalfouten, maar het van de hak op de tak springen wat tijden betreft vind ik uitermate storend. Verder vind ik qua verhaallijn van een proloog voldoen aan de voorwaarden: het is spannend en mysterieus.

Een voorbeeld van hoe je het anders zou kunnen doen:
Ik ben omringd, overal zitten ze. Ik sla om me heen om ze op veilige afstand te houden. Maar ze zijn met teveel. Ze slaan me bewusteloos. Ik word wakker. "Waar ben ik?" vraag ik aan de man die naast mij staat.
"Je bent in het kasteel des doods" zegt de in het zwart geklede man. Hij draagt een cape en een kap die zijn gezicht verhult. (...)

[paardkirsten]

dankje voor de tip, srry van de spellingsfouten, soms ben ik niet zo goed in spelling

[-Maaike-]

Ik vind de opzet van je verhaal leuk en ik denk dat als je het verder uitwerkt het verhaal heel spannend kan worden. Dus ga vooral verder!

Wat me opviel aan dit kleine stukje is dat je er super snel doorheen gaat. Zoals Invictus als schreef, van de hak op de tak. Dat kun je verminderen door korte en lange zinnen af te wisselen. Dan haal je de snelheid eruit.

Daarnaast, probeer wat meer per scene te beschrijven. Ik kan me voorstellen dat het heel snel gaat. Maar, als je personage wordt neergeslagen voelt die wellicht een helse pijn door z'n hoofd gaan als ze hem/haar daar slaan. Het beeld wordt troebel/zwart en misschien weet je nog dat je op de grond viel of dat er mensen je omsingelden voordat je onderuit ging. Dat maakt het voor een lezer spannend

Blijf vooral schrijven! Ik ben in elk geval benieuwd hoe het verder gaat

[paardkirsten]

dankjewel! Ik ben blij dat mijn verhalen de aandacht trekken van sommige, ik zal ook snel weer verder schrijfen, en jullie tips erbij houden. Op school heb ik ook weer een verhaal(tje) geschreven, die zal ik binnekort ook gaan posten.

Tot weerziens

[paardkirsten]

IK gaapte nog eens. eigenlijk ben ik best moe dacht ik bij mijzelf. Ik stond op en liep naar de bank die er stond. Hij was oranje en erg hard, en rook naar vieze sokken. Maar het was het enige ding om op te liggen, dus ging ik er toch naartoe. Ik
wou net gaan liggen toen de deur openging.
Een lange man met een zwart gewaad en een cap over zijn hoofd kwam binnen. "ik kom u halen" zij hij. Hij had een lage, brommende stem. Ik stond op, "waarvoor?" vroeg ik ongerust. "dat gaat u niets aan" was het antwoord, en toen zweeg ie.
Hij liep langzaam op mij af, en toen ie op 2 meter van mij vandaan stond, kon ik me opeens niet meer bewegen!? Ik wou wat roepen maar ook mijn mond kon ik niet meer bewegen. IK was... versteend!
Hij liep op mij af, pakte mijn arme en hield ze op mijn rug. Hij boeide ze, en duwde me toen voorwaarts.
Ik kon me nog steeds niet bewegen.
Ik werd de kamer uit, door de gang naar een apart kamertje ver weg van de andere gestopt. Daar werd ik neergezet op een stoel. En toen moest ik blijven zitten.
Ik kon niets anders. Want ja, ik was nog steeds versteend (...)

[-Maaike-]

Ik vind het een hele verbetering tegen over het eerste stukje dat je hebt geschreven Dus goed gedaan! Je hebt veel meer beschrijvingen erin, wat het verhaal aantrekkelijker maakt en je springt niet van de hak op de tak. Dat geeft het verhaal rust en is prettig om te lezen. Blijf dat volhouden.

Wat betreft de beschrijvingen, je hebt de man en de bank goed beschreven, maar hoe ziet die kamer eruit? Ik scrolde even terug naar je eerste stukje tekst en daar vertelt de man dat de hp in het kasteel des doods is, nu kun je je vast wel voorstellen dat het mij heel nieuwsgierig maakt hoe zo'n kasteel eruit ziet. Misschien kun je in je volgende stukje ook de ruimtes wat meer toelichten

Ik wou net gaan liggen toen de deur openging

Wou is spreektaal, beter is om 'wilde' te gebruiken.

en toen ie op 2 meter van mij vandaan stond,

Getallen onder de twintig en hele getallen (twintig, dertig, veertig, etc.) schrijf je doorgaans voluit.

Ga zo door! Je bent spannend geëindigd dus ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren