Hey iedereen,
Dit rollenspel gaat over een manege, met allemaal paarden met een speciale gave. Er komt een groep kinderen (niet ouder als 17) op ponykamp op de manege
maar ze weten niet dat de paarden een gave hebben, maar al gauw, als ze hun paard krijgen toegewezen merken ze dat de paarden anders zijn.
En zij moeten de paarden redden, want een misteryeuze man wilt de paarden hebben, en hun krachten gebruiken voor slechte dingen.
(je mag max 1 persoon en 2 paarden)
Dit zijn de soorten paarden, het lijstje van de paarden is zodat de manege lijder jullie dat paard toewijst:
- water
- ijs
- vuur
- aarde
- flora
- fauna
- metaal
- ondood
- lucht
Als je meewilt doen moet je dit lijstje invullen:
Naam:
Geslacht:
leeftijd(tot 17 jaar):
Van binnen:
Van buiten:
Naam paard:
Extra:
Naam paard:
Geslacht:
Uiterlijk:
Soort:
Uiterlijk als hij is getransvormeerd:
leeftijd:
Dit is mijn lijstje:
Naam: Anna
Geslacht: Meisje
leeftijd(tot 17 jaar): 11
Van binnen: Lief, houd van paarden
Van buiten:
http://us.123rf.com/400wm/400/400/dimab ... 1206/dimab ...
Naam paard: Kalipha
Extra: MJW
Naam paard: Angel
Geslacht: merrie
Uiterlijk: http://illuminosaweb.files.wordpress.co ... paard-roep ...
Soort: Lucht
Uiterlijk als hij is getransvormeerd: http://fc00.deviantart.net/fs12/f/2006/ ... by_porceli ...
leeftijd: 3
[RS] the magic of the white horse
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
jep, maar het paard is van de manege
(Ik heb geen plaatjes voor mijn karakters, dus ik ga ze gewoon omschrijven.)
(Owja, nog een vraagje, indien je twee paarden speelt, worden die dan beiden aan je karakter toegewezen?)
Naam: Valerie
Geslacht: Vrouw
leeftijd: 17 jaar
Van binnen: Valerie is een erg gesloten personage. Ze houd veel van paarden, maar besloot een een realistischer droom realiseren. Ze is erg op zichzelf en praat weinig, ze heeft wat tijd nodig om zich voor andere open te stellen.
Van buiten: Valerie heeft lang zwart haar dat ze altijd in een lage start draagt. Haar helder blauwe ogen vallen erg op in haar licht getinte gezicht. Ze is 1,68 meter lang en draagt in de roleplay voornamelijk haar beige rijbroek, zwarte rijlaarzen en een mintgroen jasje. Ze rijd zonder cap omdat ze deze belemerend vind.
Naam paard: Zephyr
Extra: Ze is het liefst alleen met haar paard, al kan dit sinds een jaar niet meer omdat haar merrie, Calypso, is gestorven tijdens een brand bij haar manege. Sindsdien heeft ze geen enkel paard meer bereden. Haar ouders besloten haar op te geven voor het ponykamp omdat ze hoopten dat ze haar droom weer zou oppakken.
Naam paard: Zephyr
Geslacht: Hengst
Uiterlijk: Zephyr is een breedgeschouderd paard met gespierde benen. Zijn lange zwarte manen en staart geven hem iets mysterieus. Zijn vacht is gitzwart en in de nacht is hij niet makkelijk te zien. Zijn ogen vallen erg op omdat deze vuurrood van kleur zijn.
Soort: Ondood
Uiterlijk wanneer getransformeerd: Wanneer getransformeerd ziet Zephyr er heel anders uit. Zijn vacht is dof grijs van kleur. Rode lijnen tekenen zijn lichaam en accentueren zijn brede schouders. Zijn haren zien er levendiger uit dan ooit en leiden een eigen leven. Zijn vuurorde ogen zijn ook doffer van kleur en lijken dwars door je heen te kijken. Op zijn voorhoofd is een roodachtige wond te zien.
Vergelijkbaar met onderstaande afbeelding:
Leeftijd: 2 jaar
Naam paard: Ivory
Geslacht: Merrie
Uiterlijk: Ivory is een witte merrie met grijzige manen. Ze is erg slank gebouwd en valt nogal op. Haar ogen zijn donkerbruin tot zwart van kleur.
Soort: Water
Uiterlijk wanneer getransformeerd: Wanneer getransformeerd kleur Ivory koningsblauw. Ook haar ogen kleuren mee. Op haar lichaam verschijnt een soort patroon dat vergelijkbaar is met een soort bliksem of een plant. Deze zijn lichter gekleurd dan haar lichaam. Haar neus daarentegen is donkerder van kleur. Indien ze in het water stapt worden haar achterbenen vervangen door een vissenstaart net zoals in de zeemeerminnen legendes.
Vergelijkbaar met deze afbeelding:
Leeftijd: 1,5 jaar
(Owja, nog een vraagje, indien je twee paarden speelt, worden die dan beiden aan je karakter toegewezen?)
Naam: Valerie
Geslacht: Vrouw
leeftijd: 17 jaar
Van binnen: Valerie is een erg gesloten personage. Ze houd veel van paarden, maar besloot een een realistischer droom realiseren. Ze is erg op zichzelf en praat weinig, ze heeft wat tijd nodig om zich voor andere open te stellen.
Van buiten: Valerie heeft lang zwart haar dat ze altijd in een lage start draagt. Haar helder blauwe ogen vallen erg op in haar licht getinte gezicht. Ze is 1,68 meter lang en draagt in de roleplay voornamelijk haar beige rijbroek, zwarte rijlaarzen en een mintgroen jasje. Ze rijd zonder cap omdat ze deze belemerend vind.
Naam paard: Zephyr
Extra: Ze is het liefst alleen met haar paard, al kan dit sinds een jaar niet meer omdat haar merrie, Calypso, is gestorven tijdens een brand bij haar manege. Sindsdien heeft ze geen enkel paard meer bereden. Haar ouders besloten haar op te geven voor het ponykamp omdat ze hoopten dat ze haar droom weer zou oppakken.
Naam paard: Zephyr
Geslacht: Hengst
Uiterlijk: Zephyr is een breedgeschouderd paard met gespierde benen. Zijn lange zwarte manen en staart geven hem iets mysterieus. Zijn vacht is gitzwart en in de nacht is hij niet makkelijk te zien. Zijn ogen vallen erg op omdat deze vuurrood van kleur zijn.
Soort: Ondood
Uiterlijk wanneer getransformeerd: Wanneer getransformeerd ziet Zephyr er heel anders uit. Zijn vacht is dof grijs van kleur. Rode lijnen tekenen zijn lichaam en accentueren zijn brede schouders. Zijn haren zien er levendiger uit dan ooit en leiden een eigen leven. Zijn vuurorde ogen zijn ook doffer van kleur en lijken dwars door je heen te kijken. Op zijn voorhoofd is een roodachtige wond te zien.
Vergelijkbaar met onderstaande afbeelding:
Verkleinde afbeelding. Klik om te vergroten.
Leeftijd: 2 jaar
Naam paard: Ivory
Geslacht: Merrie
Uiterlijk: Ivory is een witte merrie met grijzige manen. Ze is erg slank gebouwd en valt nogal op. Haar ogen zijn donkerbruin tot zwart van kleur.
Soort: Water
Uiterlijk wanneer getransformeerd: Wanneer getransformeerd kleur Ivory koningsblauw. Ook haar ogen kleuren mee. Op haar lichaam verschijnt een soort patroon dat vergelijkbaar is met een soort bliksem of een plant. Deze zijn lichter gekleurd dan haar lichaam. Haar neus daarentegen is donkerder van kleur. Indien ze in het water stapt worden haar achterbenen vervangen door een vissenstaart net zoals in de zeemeerminnen legendes.
Vergelijkbaar met deze afbeelding:
Verkleinde afbeelding. Klik om te vergroten.
Leeftijd: 1,5 jaar
Laatst gewijzigd door Apatelle op 23 aug 2013 18:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Kagayaiteiru Miraii terasu hikari
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
ja, maar alle [aarden zijn van de manege
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
ik denk als er nog 1 iemand is
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
ik wil ook wel vandaag beginnen hoor 
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
ik begin wel:
Anna
Loopt door het bos, ze is bijna bij de manege
Anna
Loopt door het bos, ze is bijna bij de manege
"Valerie, liefje we gaan hoor!" klonk het van beneden.
Valerie slaakte een diepe zucht en hees zichzelf in een lichtblauwe jeans en trok snel een paar topje over haar hoofd. Ze gleed in haar witte gympen en trok vluchtig haar bruine jack aan. Haar lange zwarte haren reeg ze in een paardenstaart, waarna ze snel nog wat mascara op deed. Eenmaal beneden keek ze verbaast naar de grote stapel koffers. "Vanwaar deze koffers? Ik dacht dat we alleen even gingen winkelen." sprak ze verbaast.
"Dat klopt, maar je gaat tijdelijk bij je nichtje logeren. We gaan namelijk je kamer opknappen. Als ik jou was zou ik je rij spullen ook maar inpakken, want ze is nogal vaak op de manege."
Als in een flits was haar goede humeur weg. Ze had zich erg verheugd op het winkelen, maar logeren bij een paardengek, daar had ze niet zoveel zin in. Sinds Calypso had ze geen paard meer aangeraakt. "Mam, kan ik niet gewoon bij Joan logeren?"
"Nee liefje, Joan zit in Frankrijk."
Valerie slaakte een diepe zucht en draaide op haar hakken. Zo langzaam mogelijk liep ze naar boven en trok ze haar kast open. Ze nam haar drie rijbroeken in haar hand en wierp haar mintgroene ruitersjack eroverheen. Tussen har schoenen zocht ze naar haar rijlaarzen en deze nam ze in haar andere hand. Vluchtig zocht ze nog enkele jeans en topjes uit en wierp deze erbij op de stapel.
Na ook nog wat andere benodigdheden bijeen te graaien liep ze weer terug naar beneden. Samen met haar moeder vouwde ze deze netjes op en sloot de koffer, die met moeite dicht ging.
Ongeveer een half uur later reed ze ergens in the middle of no where, op enkele kilometers van haar bestemming. De omgeving begon steeds meer op een bos te lijken en Valerie begon zich af te vragen of haar ouders wel de waarheid hadden verteld.
Al snel bleek dat dit niet zo was. Naarmate ze dieper het bos in waren gereden, waren de contouren van een grote manege te zien.
Eenmaal aangekomen bij de manege stopte haar vader de auto. "Veel plezier liefje, geef het een kans." was wat haar moeder haar toefluisterde toen ze Valerie haar koffers in de handen duwde.
Haar ouders wisten niet hoe snel ze ervandoor moesten en binnen slechts seconden stond Valerie in haar eentje op de oprit.
Valerie slaakte een diepe zucht en hees zichzelf in een lichtblauwe jeans en trok snel een paar topje over haar hoofd. Ze gleed in haar witte gympen en trok vluchtig haar bruine jack aan. Haar lange zwarte haren reeg ze in een paardenstaart, waarna ze snel nog wat mascara op deed. Eenmaal beneden keek ze verbaast naar de grote stapel koffers. "Vanwaar deze koffers? Ik dacht dat we alleen even gingen winkelen." sprak ze verbaast.
"Dat klopt, maar je gaat tijdelijk bij je nichtje logeren. We gaan namelijk je kamer opknappen. Als ik jou was zou ik je rij spullen ook maar inpakken, want ze is nogal vaak op de manege."
Als in een flits was haar goede humeur weg. Ze had zich erg verheugd op het winkelen, maar logeren bij een paardengek, daar had ze niet zoveel zin in. Sinds Calypso had ze geen paard meer aangeraakt. "Mam, kan ik niet gewoon bij Joan logeren?"
"Nee liefje, Joan zit in Frankrijk."
Valerie slaakte een diepe zucht en draaide op haar hakken. Zo langzaam mogelijk liep ze naar boven en trok ze haar kast open. Ze nam haar drie rijbroeken in haar hand en wierp haar mintgroene ruitersjack eroverheen. Tussen har schoenen zocht ze naar haar rijlaarzen en deze nam ze in haar andere hand. Vluchtig zocht ze nog enkele jeans en topjes uit en wierp deze erbij op de stapel.
Na ook nog wat andere benodigdheden bijeen te graaien liep ze weer terug naar beneden. Samen met haar moeder vouwde ze deze netjes op en sloot de koffer, die met moeite dicht ging.
Ongeveer een half uur later reed ze ergens in the middle of no where, op enkele kilometers van haar bestemming. De omgeving begon steeds meer op een bos te lijken en Valerie begon zich af te vragen of haar ouders wel de waarheid hadden verteld.
Al snel bleek dat dit niet zo was. Naarmate ze dieper het bos in waren gereden, waren de contouren van een grote manege te zien.
Eenmaal aangekomen bij de manege stopte haar vader de auto. "Veel plezier liefje, geef het een kans." was wat haar moeder haar toefluisterde toen ze Valerie haar koffers in de handen duwde.
Haar ouders wisten niet hoe snel ze ervandoor moesten en binnen slechts seconden stond Valerie in haar eentje op de oprit.
-
paardkirsten
- Puntenslijper
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 aug 2013 20:33
- Locatie: Schagen
Anna liep verder, in de verte zag ze de manege "yes, ik ben er bijna!" Ze liep nu al een half uur, en haar benen deden zeer. "strakjes, als ik er ben, kan ik eindelijk leren paardrijden! Zonder dat mam zit te zeuren van "lieverd dit, lieverd dat, het is gevaarlijk lieverd!""
Nog stomverbaasd van de actie die haar ouders haar zonet hadden geflikt, stond Valerie op de oprijlaan van de manege. Het was al enkele jaren geleden dat ze voor het laatst had gereden, de dood van Calypso had diep gesneden. Al die tijd dacht ze dat haar ouders haar begrepen en haar steunden in haar keuze, maar blijkbaar was alles schijn.
Nog wat verslagen greep ze de handvatten van haar koffers vast en sleurde deze achter haar aan. De manege oogde groot en was gemaakt met eikenhouten deuren en een dak van metalen platen. Het zag er allemaal nogal kil en verlaten uit en Valerie begon zich af te vragen waar haar ouders over deze manege hadden gelezen. Het geluid van briesende paarden was nergens te horen, evenals het schrapen van hoeven over de stenenvloeren in de stallen. Enkel het geluid van vogels in de bossen.
Steeds wat langzamer kwam Valerie dichterbij. Aan de zuidzijde van het gebouw waren de dubbele deuren opengeslagen en klonken stemmen van hooguit drie mensen. Een van de stemmen was een zware mannenstem, vermoedelijk een stalknecht ofzo. De andere stem klonk wat vrouwelijker en de laatste was erg lastig op te merken. Iet wat nieuwsgierig begon ze sneller te lopen, tot een jong gezicht om de deuren heen keek. Lange blonden haren waren samengebonden in een vlecht, die tot halverwege haar rug reikten. Een vrouw van hooguit dertig jaar oud. Een gemeende glimlach sierde haar gezicht en natuurlijk had ze rijdkleren aan.
"Ah, welkom, zal ik er eentje van je overnemen?" vroeg ze met een blik op de koffers. Valerie schudde haar hoofd lichtjes, maar dankte de vrouw wel.
Nog wat verslagen greep ze de handvatten van haar koffers vast en sleurde deze achter haar aan. De manege oogde groot en was gemaakt met eikenhouten deuren en een dak van metalen platen. Het zag er allemaal nogal kil en verlaten uit en Valerie begon zich af te vragen waar haar ouders over deze manege hadden gelezen. Het geluid van briesende paarden was nergens te horen, evenals het schrapen van hoeven over de stenenvloeren in de stallen. Enkel het geluid van vogels in de bossen.
Steeds wat langzamer kwam Valerie dichterbij. Aan de zuidzijde van het gebouw waren de dubbele deuren opengeslagen en klonken stemmen van hooguit drie mensen. Een van de stemmen was een zware mannenstem, vermoedelijk een stalknecht ofzo. De andere stem klonk wat vrouwelijker en de laatste was erg lastig op te merken. Iet wat nieuwsgierig begon ze sneller te lopen, tot een jong gezicht om de deuren heen keek. Lange blonden haren waren samengebonden in een vlecht, die tot halverwege haar rug reikten. Een vrouw van hooguit dertig jaar oud. Een gemeende glimlach sierde haar gezicht en natuurlijk had ze rijdkleren aan.
"Ah, welkom, zal ik er eentje van je overnemen?" vroeg ze met een blik op de koffers. Valerie schudde haar hoofd lichtjes, maar dankte de vrouw wel.