Zo mag ik het horen!

[Wannabe]

Zijn ogen glinsterden en zijn lippen waren gekruld in een minzaam glimlachje. Alleen al het aanzien van zijn zelfgenoegzame uitdrukking, maakte dat mijn handen zich onbewust tot vuisten balden. Hij vond zichzelf geweldig.
‘Kom, kom, niet zo vijandig,’ zei hij vriendelijk, nadat hij mijn houding in zich op had genomen. ‘Het past niet bij je beeldschone gezichtje.’
Ik antwoordde niet, maar knarsetandde. Puur alleen om te voorkomen dat ik alle scheldwoorden die ik in mijn 17 jaar had geleerd, op hem af zou vuren. Mijn handen ontspanden zich, maar de gedachte om hem een klap te verkopen, was nog steeds erg aanwezig. Ik had zo over de zandweg terug naar het dorp kunnen rennen nadat ik hem tegen de vlakte had gekregen. Het was een slappeling, het had kunnen werken. Jammer dat zijn lijfwachten dit onmogelijk maakten. Zelfs als ik weg zou rennen, zouden hun paarden me zo ingehaald hebben.
‘Oh, kom op Gwyneth. Je gaat me nu toch niet negeren? Nadat ik ál die moeite heb gedaan, speciaal voor jou! ’ Hij gaf een schopje tegen het levenloze lichaam dat tussen ons in lag, alsof hij teleurgesteld was dat hij het voor niets had gedaan. Het idee dat hij zo weinig om een mensenleven gaf, zo weinig dat hij iemand zou vermoorden om te proberen om indruk te maken, liet mijn maag omdraaien. Wat laat hem geloven dat hij zoiets ongestraft kan doen?! Alleen al het aanzien van de dode man zorgde ervoor dat er tranen in mijn ogen sprongen van frustratie en complete woede. Misschien wel razernij.
‘Wie denk je wel niet dat je bent?’ siste ik hem kwaad toe. Maar mijn stem was klein en ielig, gewoon niet in staat om overtuigend te klinken door de enorme brok in mijn keel. Ik vervloekte het. Ik vervloekte hém.
‘Ik weet heel goed wie ik ben.’ Zijn vriendelijke toon was verdwenen, maakte plaats voor dreiging en irritatie. ‘Maar ik vraag me af of jij het weet. Want kijk, ik kan heel veel... jammerlijke dingen laten gebeuren. We zouden toch niet willen dat er iets met je lieflijke familie zou gebeuren? Of je kleine zusje. Wat was haar naam ook alweer? Noah?’.
Mijn reactie op de naam was genoeg voor hem, ik kromp ineen bij de gedachte dat haar iets zou overkomen. Gedachten en beelden drongen zich aan me op. Haar gezicht onder het bloed, levenloze armpjes en beentjes. Betraande, angstige ogen.
Mijn woede werd langzaam verdrongen door dodelijke angst. Dat nooit.
‘Noah dus…’ Hij klakte met zijn tong, glimlachte. Ja, hij had de gevoelige snaar geraakt en die zou hij gaan gebruiken.
Mijn hart klopte in mijn keel terwijl ik probeerde zo koel mogelijk te blijven. Het komt goed, het komt goed, het komt goed. Alles komt goed.
‘Maar er hoeft helemaal niks te gebeuren, ze kan ook veilig zijn. Je hoeft alleen maar toe te stemmen, liefste.’
Een rilling gleed over mijn rug terwijl hij het laatste woord uitsprak. Mijn walging werd er alleen maar groter van, maar mijn angst voor de mensen die ik liefhad ook. Had ik eigenlijk wel een keuze?
‘Oké.’ Mijn stem trilde, net als mijn hele lichaam.
‘Herhaal dat eens?’
‘Oké, ik trouw met je.’
Een vieze grijns verscheen op zijn gezicht. Hij stapte over het dode lichaam heen, gaf me een schouderklopje en keek me zelfvoldaan aan. ‘Zo mag ik het horen!’

[Christian Damen]

17 uitschrijven naar zeventien ;-)

Noah lijkt me beetje vreemde meisjesnaam :O maar kan aan mij liggen.

Je zegt levenloze armpjes en beentjes, nu zie ik Noah als een baby, anders vind ik het verkleinwoord niet helemaal op zijn plaats (als je begrijpt wat ik bedoel)

Verder, leuk verhaaltje ^^ Het klassieke 'slechte-man-dwingt-meisje-met-hem-te-trouwen-door-bedreigen-van-haar-geliefden' in een goed jasje neergezet!

[P_Westdijk]

Een titel die mijn aandacht trok. Als lezer beland je meteen in het verhaal en zuigt je er meteen in. Heel goed gedaan.

..die ik in mijn 17 jaar..

..die ik gedurende mijn zeventien jaar.. Ik betwijfel namelijk of je op zeer jonge leeftijd de betekenis van alle woorden had kunnen doorgronden, om de scheldwoorden er uit te filteren.

Hij gaf een schopje tegen het levenloze lichaam dat tussen ons in lag..

Ik begrijp wat je met schopje bedoeld, maar voor mijn gevoel past het er niet echt bij. Ik zat meer te denken aan met zijn voet aanstoten of iets dergelijks. Het klinkt wat 'mannelijker', dan schopje.

Want kijk, ik kan heel veel... jammerlijke dingen laten gebeuren.

Het is mooi geschreven, maar deze zin sprong er voor mij extra uit. Jammerlijke dingen.. Iets wat je niet dagelijks hoort en zo goed bij de tijd lijkt te passen waarin dit verhaal plaats vind. Heel knap gevonden.

Haar gezicht onder het bloed, levenloze armpjes en beentjes. Betraande, angstige ogen.

Deze zin vind ik iets minder, maar misschien ook omdat ik over de toegevoegde waarde twijfel. Je lezers hebben fantasie, maar in dergelijke gevallen kies ik er zelf vaak voor om het of gedetailleerd te beschrijven of juist alle opties open te laten. Ik denk dat een voorbeeld van het laatste wel noodzakelijk is om duidelijk te maken wat ik bedoel. Vervang de zin eens door : De één nog gruwelijker dan de ander.
De rest kan dan aan de fantasie van de lezers worden overgelaten. Een voorbeeld voor gedetailleerd laat ik achterwege, want het hele verhaal is vol sfeer geschreven en volgens mij zal je dat dus geen enkele moeite kosten.

Mijn hart klopte in mijn keel terwijl ik probeerde zo koel mogelijk te blijven.

..keel, terwijl.. Ik zag het helemaal voor me, nee, beter nog, ik kon me voorstellen dat ik daar stond.

Had ik eigenlijk wel een keuze?

Je kan overwegen om het in cursief te plaatsen, om voor de lezers te benadrukken dat het een gedachte is. Hetzelfde geld voor de andere gedachten.

Het hele verhaal heeft me van begin tot einde geboeid. Beschrijvingen van de personen zijn achter gebleven, maar je hebt wel hun karakters gestalte gegeven. Heel mooi gedaan. Bovendien is het een kort verhaal en dat heeft zijn grenzen. Het is bepaald geen leuk onderwerp, maar wel heel sfeervol geschreven. Ik heb het graag gelezen. Doe met mijn opmerkingen wat je wilt, want het is en blijft jouw verhaal.

[Wannabe]

De ''17''... Oké, dat was best een dom foutje hahaha. Heel erg bedankt voor de reacties! . Ik zal er zeker wat mee gaan doen c: