Real-life story
Dit is iets wat mij vorige week is overkomen en ik voelde de behoefte om het van me af te schrijven, dus hierbij;
Tranen prikten in mijn ogen en ik wist dat ik beter naar huis had kunnen gaan. Zwijgend zag ik hoe het steentje wat ik zojuist weggegooid had neerkwam op het smalle voetpad. 'Het komt allemaal goed en echt niemand heeft het gemerkt. Het is hier ieder voor zich, het klinkt hard maar het is de waarheid' zei Mirte kalm. Ik wist dat het de waarheid was geweest, vast niemand had gemerkt dat ik niet lekker in mijn vel zat en dat ik iedere dag minder zei. Nog geen dag had ik op deze school mijn ware ik getoond, geen geintjes, geen overenthousiasme, iedere dag was ik weer stilletjes in het lokaal gaan zitten.
Voorzichtig keek ik langs Mirte heen en ik ving een blik op van Mandy die meteen haar hoofd afwendde. Een ding gebeurde er iedere dag weer, ik stond op met de gedachte aan Mandy, ik zocht contact met haar ogen overdag en 's nachts bezocht ze mijn dromen. Ze was mooi, een klein pareltje zweet liep van haar voorhoofd af en ze verblijdde me met een klein lachje. Haar paarsrode haar zat strak opgebonden in een knot en haar bruine ogen straalden zoals altijd.
'Ik ga naar binnen, anders komt er nooit wat van' had ik met een waterig glimlachje gezegd en ik was opgestaan.
Toen ik het lokaal in kwam verspreidde de kleffe lucht van gips zich al snel door mijn lichaam heen en zocht ik een plaatsje. Zachtjes kroop ik op een kruk aan een lege tafel, ik hoorde de deur opengaan maar besteedde er geen aandacht aan. Toen ik omkeek zag ik dat niet Mirte achter me aan was gekomen maar Mandy, met grote passen liep ze op me af. 'Ahw, babygirl, what's up?' zei ze troostend, en omhelsde me ik vroeg me af of ik haar alles wel zou moeten vertellen.
'Well, just, at home everything is fucked up, at school I'm far behind with the most of the subjects and I still have to tell my parents something' zei ik, hopend dat dit antwoord aan haar behoeftes voldeed.
'What do you need to tell them?''was de vraag waarvan ik zo had gehoopt dat hij niet zou komen, maar nu toch over haar zachte lippen heenrolde.
'nothing important''dacht ik het verhaal af te wenden.
'Í think I know what you need to tell them, come on say it' ondanks de smekende ondertoon kon ik het niet.
'It's really a relieve if you just say it, when I said it for the first time I really felt free'. Ik vroeg me af of we het over hetzelfde hadden maar voor haar was er blijkbaar geen twijfel meer mogelijk.
'You are gay, aren't you?' bij het woord kromp ik ietwat in elkaar, en zeker toen ik zag dat twee meisjes me onderzoekend aankeken.
'Yes, yes I am' mompelde ik zachtjes terug, het enige positieve was dat ze me nog steeds vasthield en ik wist dat zij hetzelfde door had gemaakt als ik.
'Just tell them, you still live with them so it's the best thing to do. I didn't do it because I moved, but I still regret that, and just remember there is never a right time to tell them, so the best thing to do is just telling it' ik wist dat ze gelijk had, langzaam bereikten de woorden me en begon ik te beseffen dat ik het vanavond zou gaan doen.
'I will do it tonight' zei ik, zodat ik nu een soort belofte had gesloten.
De hele avond had ik het uitgesteld, ik had gewacht op het juiste moment maar Mandy had gelijk gehad er is geen juist moment. Ik zou het gaan doen en het moest snel gebeuren want anders lagen ze allebei te slapen. De stem van Mandy leek me ietwat aan te moedigen (just say it, you are gay).
Voorzichtig schuifelde ik naar de kamer van mijn ouders, ik trok de deur open en het verbaasde gezicht van mijn moeder deed mij twijfelen.
'Wat kom jij doen?' vroeg ze met een soort vreemde nieuwschierigheid in haar stem.
'Ik moet wat vertellen, want, uhm, tsja, ik ben zeg maar, gay.' ik had het gezegd, het leek wel alsof ik in een soort trance terecht kwam. Mijn moeder keek me ietwat vreemd aan en mijn vader leek niet te luisteren.
'Weet je het zeker?' vroeg mijn moeder nog. 'Ja' zei ik zonder enige twijfel, en ik klom van het bed af.
'Ik ga slapen, ik hoop dat ik jullie niet teveel geshockeerd heb' zei ik een beetje lacherig en sloot de deur achter me.
De volgende dag kreeg ik een overload aan knuffels van Mandy en ik heb me nog nooit zo goed gevoeld. Zij heeft er voor gezorgd dat ik nu eindelijk out ben, eeuwig ben ik haar dankbaar en ik weet zeker dat ze nog een flinke tijd in mijn gedachten zal blijven.
coming out
Wat ik een beetje mis aan dit verhaal is, wie jij eigenlijk bent. Uit het verhaal kan ik niet opmaken of je een jongen of een meisje bent.
Daarnaast snap ik de gedachten gang niet helemaal dat je Nederlands denkt, en Engels praat. Woon je als Nederlander in het buitenland, of zit je op een internationale school?
En het laatste punt van kritiek, je verteld het je ouders, zo 's avonds laat als ze al in bed liggen i.p.v. tijdens het avond eten aan tafel. En dan zeg je dat je Gay bent. Als ik me dan indenk dat je als vrouw zijnde dat zou zeggen, zou ik denk ik zeggen dat ik gevoelens voor een andere vrouw of voor meisjes zou hebben en dat jongens me niets doen.
Voor mij hadden er dus nog iets meer details in gemogen.
Verder is dit in mijn ogen eerder een levensverhaal dan een romantische one shot.
Daarnaast snap ik de gedachten gang niet helemaal dat je Nederlands denkt, en Engels praat. Woon je als Nederlander in het buitenland, of zit je op een internationale school?
En het laatste punt van kritiek, je verteld het je ouders, zo 's avonds laat als ze al in bed liggen i.p.v. tijdens het avond eten aan tafel. En dan zeg je dat je Gay bent. Als ik me dan indenk dat je als vrouw zijnde dat zou zeggen, zou ik denk ik zeggen dat ik gevoelens voor een andere vrouw of voor meisjes zou hebben en dat jongens me niets doen.
Voor mij hadden er dus nog iets meer details in gemogen.
Verder is dit in mijn ogen eerder een levensverhaal dan een romantische one shot.