Love life? Love you.

[VerhalenQueen]

Hoi!

Ik weet niet wat de gemiddelde leeftijd op deze site is, maar ik ben 11. Jong, denk ik vergeleken met jullie. Maar wat boeit het?

---
HOOFDSTUK 1

Ik kijk samen met Isa door de struik, ik met een verrekijker in de hand. 'En? Is-ie thuis?' fluistert Isa. Als ik eerlijk moet zijn; ja, we bestuderen een jongen waar ik al even verliefd op ben. Ik weet alleen zijn naam, zijn leeftijd, zijn school en waar hij woont. Namelijk; hij woont naast me. Gewoon regelrecht naast me. En dat is dus de reden dat we nu hem aan het bestuderen zijn. Ik kijk door de verrekijker die we hebben gestolen van mijn vader. Opeens flits er een rood vest voor het glas van mijn kijker. Jacenty loop in de tuin. Hij gaat zitten op een stoel en leest uit een blad genaamd 'Auto's en trekkers.'
Ik geef snel de kijker door naar Isa, wanneer ik fluister: 'Hij staat daar, in de tuin!' En toen verbrak mijn moeder het moment, toen ze riep dat we moesten eten. Isa at bij ons.

'Alweer Thijs,' zuchtte ik naar Isa. Isa kijk naar mijn schermpje van mijn mobieltje. Thijs sms-te: 'Eey heb je vanavond iets? x' Waarop ik heb geantwoord dat Isa hier was. Hij reageerde wat jammerig, maar ik antwoordde niets meer. 'Negeren.' En ze las weer verder in haar tijdschrift. Ik hield het tijdschrift 'Fashionista' voor me, terwijl ik niet eens las. Mijn gedachten was mijn Jacenty. De Amerikaanse jongen. Hij is zó leuk.

'Heeey, Isa! Ik heb je gemist!' Gilde Desteney. 'O, hoi Julia,' glimlachte Desteney zachtjes. 'Hey,' antwoordde ik. Dat ze me niet mag, oké. Maar dat ze zo doet? Ach, ze moet het zelf weten. 'Hoe was je weekend?' gilde Desteney nog op de zelfde toon tegen Isa. Isa leek niets te merken, maar ik, ik mag Desteney al helemaal niet. Het lijkt wel of ze ons uit elkaar wilt halen. Maar dat haalt ze ook nooit, maar ook nooit. Onze vriendschap is veel te hecht.
----