De bestemming

[***Juud]

De bestemming
Het tastbare wordt ontastbaar. De bezittingen worden vermissingen en de vermissingen worden bezittingen. De vragen zullen worden beantwoord en de antwoorden worden vragen. De liefde wordt houden van en het houden van wordt missen of bezitten. Het verdriet wordt blijdschap en de blijdschap wordt vreugde. De koelte wordt warmte en de warmte wordt hitte. Een ademhaling wordt vergetendheid. Een hartslag wordt onnodig en voedsel overbodig. De harde, troosteloze wereld wordt zacht en teder.

Zo helder, zo rood.
Zo vast en zo vloeibaar.
Zo tastbaar, zo groot.
Zo onaf, maar zo klaar.

Het leven stolt, de dood gaat vloeien. Het zonlicht zal doven en het hemelslicht zal zichtbaar worden.

Weer is een nieuw schrijfsel van mij.
Judith

[x Sanne]

Apart, maar wel mooi! De overgang van het eerste deel naar het 'gedichtje' vind ik een beetje onsamenhangend.

[Darkstar]

Die overgang vind ik ook wat minder. Misschien dat je toch eerst iets meer moet vertellen over wat je in het gedichtje gaat uitwerken. Verder vind ik het erg mooi geschreven en het is leuk dat de lezer helemaal zelf mag bedenken hoe hij/zij de dingen voorsteld.