De lelijke studente

[Roger Veerman]

Sinds ik van baan gewisseld ben ben ik forens geworden. Mijn werkplek ligt op twintig treinminuten van mijn woonplaats. Aanvankelijk vond ik het reizen het enige minpuntje aan mijn nieuwe baan. Maar het heeft ook zijn leuke kanten. Je bent immers nooit alleen in het openbaar vervoer. De stoptrein van acht uur vormt een eigen gemeenschap. Dagelijks zie ik een vaste groep mensen die op weg is naar het werk. We kennen elkaar geen van allen echt goed. Toch staan veel gezichten in mijn hoofd geprent. De man met de laptop, het roodharige meisje, de jongen met het punkhaar en ga zo maar verder. In het lijstje staat ook de lelijke studente. Af en toe ga ik er wel eens tegenover zitten.

Ze is stevig, erg stevig. Zeg maar gerust dik. De mooie sierlijke vorm is niet te zien en bovendien heeft ze een forse onderkin. Haar lange donkerbonde haar is dun en ook heeft ze een fletse huid. Ze draagt een metaalkleurige bril van een model waarvan ik me niet kan herinneren dat deze ooit in de mode is geweest. Haar leeftijd kan ik moeilijk schatten al denk ik dat ze de twintig wel gepasseerd is. Make-up draagt ze nooit en haar kleren zijn van de gemakkelijke en goedkope soort. Het enige waaraan ik kan ontdekken dat ze iets aan haar uiterlijk doet het feit dat ze gepierced is. In haar neus prijkt een klein zilverkleurig knopje en sinds een maand steekt er ook een staafje door haar onderlip. De beweegreden om deze piercings te dragen interesseert me. Zou ze stiekem nog meer piercings hebben?
Ik heb nog nooit met haar gepraat. Ik heb haar zelfs nooit horen praten. Meestal luistert ze muziek uit haar I-Pod en kijkt ze zielloos en streng vanachter haar brillenglazen voor zich uit. Het enige teken van interactie is er wanneer de conducteur komt controleren. Dan laat ze haar OV-jaarkaart zien om vervolgens weer zielloos voor zich uit te kijken. Soms glimlach ik maar daar heeft ze nog nooit een antwoord op gegeven. Het lijkt alsof ze positieve aandacht van mannen voor haar niet bestaat en ze zich er voorbaat voor afsluit.

Haar gesloten houding stimuleert in combinatie met haar verschijning mijn nieuwsgierigheid. Ze roept tal van vragen bij me op. Wie is die studente en hoe staat ze in het leven? Wat voor ouders zou ze hebben en zou ze veel vrienden hebben? Is ze gelukkig met degene die ze is? Het lijkt me geen pretje om met haar uiterlijk door het leven te moeten. De jongens laten haar waarschijnlijk links liggen. Die hebben enkel oog voor strakke frisse deernen. Voor fruitige "babes" met sierlijke vormen en charmante voorkomens. Geen groter contrast kan ik me bedenken wanneer ik tijdens een treinreis denk aan de mooie ijdele vrouwen in mijn sociale leven. Mijn vorige vriendin werd al hysterisch wanneer er een meeëter op haar verder puntgave huid zat. En het uitzoeken van een brilmontuur koste een tocht langs alle opticiens. En dat terwijl ze hem alleen s'ochtends vroeg of s'avonds laat droeg wanneer het onpraktisch was om contactlenzen te dragen. Maar deze meid kon alleen maar dromen dat ze zich druk on maken om dit soort futiliteiten. Ze leek zich er aan de ene kant bij neer te hebben gelegd en deed er dus ook niet veel aan. Daarom droeg ze maar kleding die lekker gemakkelijk zat en zette ze de eerste de beste bril op die bij de Hans Anders in de aanbieding was. Aan de andere kant waren haar piercings een ontegenzeggelijk teken van ijdelheid. Wellicht was het een wanhopige poging om toch nog wat opwinding los te maken bij het andere geslacht. Smaken verschillen, maar ik kan me geen jongen voorstellen die haar zou begeren. Zelfs de meest gefrustreerde losers zouden het liefst voor haar passen. De wat mindere schoonheden onder de vrouwen kwamen daar over het algemeen wel aan hun trekken. Maar dit was geen schoonheid met imperfecties, dit was zelfs geen niet al te knappe dame met toch wel opwindende trekjes. Nee ze was echt grondig lelijk. Daar viel niets aan te doen. Ook niet met een make-upje hier en keertje naar de kapper daar. Haar lot leek bij haar geboorte bezegeld. Ze heeft pech gehad en heeft het nakijken bij haar vele malen mooiere soortgenoten. De natuur is harder dan de ergste sadist.

Ik denk, nee ik weet wel bijna zeker dat ze nog maagd is. Ik kon me simpelweg niet voorstellen dat ze met de combinatie van haar uiterlijk, uitstraling en openheid al een keer een jongen had verleid of dat een jongen dat bij haar had willen doen En het blijf, al was dat soms lastig te realiseren, toch een vrouw zoals alle anderen. Evenals alle prachtige vrouwen zal ze ook hunkeren naar de intieme dingen des levens. Van de subtiele warme arm om je heen tot de hardste robber platte sex. Ze moet het allemaal missen. Misschien huilt, want net als iedere vrouw heeft ze ook haar emoties, ze zichzelf in slaap en kon alleen zelfbevrediging, al dan niet met de vibrator, slechts het seksuele gemis een beetje compenseren. Liefde ontbreekt er sowieso aan. Ze kan het niet delen met een ander. En niemand die ook maar aandacht besteed aan wat ze misschien wel in huis heeft. Niemand denkt er bij na dat ze misschien goed in bed zou zijn. Behalve ik dan, het interesseert me en ik denk er vaak over na. Misschien nog wel meer dan bij het gemiddelde mooie meisje, waarvan ik er al genoeg in mijn bed heb gehad, en wat dus al bekend terrein voor me is. De meeste jongens vinden het een smerig idee om met iemand van haar kaliber sex te bedrijven. Maar waarom eigenlijk? Er vanuit gaande dat ze er dezelfde hygiëne op nahield als de mooie meisjes zou er feitelijk niets smerigs aan moeten zijn. Het is een oneerlijk argument van deze jongens om sex met haar bij voorbaat af te wijzen. Het waren enkel de ogen die een bepaald beeld op het netvlies kregen dat kennelijk niet strookte met hetgeen in de hersenen was voorgeschreven als sexueel aantrekkelijk. Maar de mooiste meisjes hebben me vaak teleurgesteld tijdens de sex. Ze hadden een oogverblindend uiterlijk maar ze speelden niets klaar bij de zintuigen waar het werkelijk om draaide. Dat was iets waar je maar op moest hopen voor je eraan begon. Een kwestie van geluk. Maar waarom zou de lelijke studente daar niet toevallig fantastisch kunnen presteren. Stiekem zou ik graag een avond met haar uit willen. Dan zou ik alle vragen die ze bij me oproept beantwoord krijgen en zou ik haar de de hele avond wijzen op haar leuke kanten. En we zouden afsluiten met een stevige pot sex. Feitelijk zou ze voor het gevoel niet anders moeten zijn. Ze was hooguit wat zachter en volumineuzer. Maar even warm en gewillig. Ik stel me wel eens voor dat ze naakt op bed ligt. Haar benen wijd en een sensuele glimlach op haar gezicht, wachtend tot ik haar maagdelijkheid mag meenemen. Ik zou al haar geheimen ontdekken. Wie weet had zaten onder haar kleren nog meer piercings verborgen. Misschien was ze wel kinky en dominant. Een gewaarwording voor de masochist want psychisch blijft sex met een meisje dat zo lelijk is een vernedering.

Wekelijks neem ik me voor om haar toch eens aan te spreken. Om haar telefoonnummer of mailadres te vragen en een afspraak met haar te regelen. Toch weerhoudt mijn geweten mij ervan. Ik weet namelijk zeker dat ik valse hoop zal wekken. Ze zal waarschijnlijk de ware in me zien en direct denken dat ik een relatie met haar wil met uitzicht op het huwelijk en een gezin. Hoe aardig de misschien ook mag zijn en hoe heerlijk ze in bed misschien wel niet is. Ik zal het niet volhouden om onvoorwaardelijk van haar te houden. Mijn ogen kan ik niet structureel blijven negeren en ik zal al snel de mooie vrouwen gaan begeren. Maar er is meer. Ik kan het in mijn sociale omgeving niet verkopen om haar als vriendin te hebben. Mijn vrienden zouden denken dat ik op mijn achterhoofd gevallen ben terwijl ik hun vriendinnen stuk voor stuk begeerlijker zal gaan vinden dan haar. En dan is er mijn vader die met mijn moeder het mooiste meisje van de klas wist te veroveren. Ik kan niet aan haar verwachtingen voldoen en ik zal hoe dan ook haar hart moeten breken en dat wil ik haar niet aandoen. Ze moet het met haar uiterlijk al moeilijk genoeg hebben. Nee, ze verdient een trouw vriendje zonder verborgen agenda. Misschien ontmoet ze via het internet wel een verlegen maar goede jongen die graag een lieve vriendin wil en oprecht geen eisen aan uiterlijk stelt. Ze zullen voor elkaar gemaakt zijn en zodoende intens gelukkig worden met elkaar. Misschien nog wel intenser dan ik zelf nog ooit kan bereiken met mijn liefdesgeschiedenis. Dat is dan weer haar geluk.

[Cubiculum Nephilia]

Zeer mooi verhaal. De gedachten enzo heel goed omschreven. Het leest lekker door.
Voel me er bijna op aangesproken Ik zit meestal ook levenloos met muziek aan naar buiten te staren, maar dan in de bus. En, vooral ik, vind mezelf niet mooi. Niet dat ik gelijk zo erg eraan toe ben als het meisje wie jij omschrijft, maar ik kan me wel goed in haar plaatsen zeg maar.

[x Sanne]

Goed geschreven, heel mooi gedaan! Ik kon me helemaal in de hoofdpersoon inleven, ookal was ik het niet altijd met zijn denkwijze eens. Nogmaal, erg knap gedaan

Het is trouwens seks ipv sex

[Roger Veerman]

Dank voor de reacties.

@Sanne, welk denkwijzen doel je dan precies op?

[x Sanne]

Ja dat was een beetje krom omschreven

Ik bedoel dat ik het niet echt eens ben met de denkwijze van de hoofdpersoon, maar dat ik me in hem kan inleven. Snap je?

[Roger Veerman]

Dan ben ik wle benieuwd naar je eigen denkwijze

[Darkstar]

Ik ben het ook niet met die denkwijze van hem eens. Ik probeer zeker niet te kijken naar het uiterlijk van een jongen als ik opzoek ben naar een vriend. Mensen moet je volgens mij beoordelen op hoe hun innerlijk is en niet op hoe ze eruit zien. Ikzelf ben behoorlijk lelijk en ook vaak gekwets om hoe ik ben, vandaar dat ik zelf er sterk op tegen ben om mensen van de buitenkant te beoordelen! En je moet ook maar onthouden dat elk mens zijn mooie punten heeft. De ene heeft mooie ogen, de andere een prachtige lach. Zelf zie ik dat niet bij mezelf, maar als je logisch nadenkt kun je wel bij iedereen zoiets bedenken . Verder vind ik je verhaal erg leuk geschreven en heel origineel