Een snee
diep in mijn lichaam
in mijn ziel
in mijn geest
Een wond
niet te genezen
zo diep
en ontastbaar
Snee
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Mooi geschreven!
Vind de overgang van de snee naar de wond ook niet zo super, maar verder is echt echt heel mooi!

The quiet scares me cause it screams the truth
Vond ik ook x3
inspiratie: een hele grote snee op mijn hand. Wordt een groot litteken..
LITTEKEN! DAT IS HET! Dat het tweede couplet moeten worden.
inspiratie: een hele grote snee op mijn hand. Wordt een groot litteken..
LITTEKEN! DAT IS HET! Dat het tweede couplet moeten worden.
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy
Ik ben hier niet zo kapot van. Gedichten zijn vaak vaag, maar dit is me te vaag. Het refereert aan een soort pijn, een wond, maar er wordt verder niets over gezegd. Waar komt die pijn, die snee vandaan? Waarom die wond? Wat doet het met de ik-persoon. Dit is een los fragment zonder inhoud.