strand

[J++]

Strand.
Zand, water en lucht. Het zand is heet, het water zout en de lucht strakblauw. Inderdaad, we zijn op het strand. En het is zomer. Meestal, wanneer je op het strand bent, ga je ook het water in.
Dat is vaak een teleurstelling. Want er zit al van alles in het water. Zout, bijvoorbeeld. En kwallen. En kleine jongetjes die je nat gooien. Vaak zijn er ook grote golven . Wanneer je voorzichtig nat probeert te worden zonder een hartverlamming op te lopen door het enorme temperatuurverschil tussen het hete zand en de ijskoude Noordzee, krijg je eerst de jongetjes. Die hebben het nooit koud. Dat komt omdat ze iedere badgast natgooien voordat die echt door is. Ze hebben daarom veel plezier
Daarna komen de golven. Je staat met je benen in het water en je zwembroek is nog droog. Het is een psychische barriere om ook je zwembroek nat te laten worden, want normaal wil je het juist droog houden.De meeste golven in de branding zijn net hoog genoeg om er over heen te springen. Dan komt er zo'n roller , je springt omhoog om het te voorkomen, te laat. Het bovenrandje van je zwembroek is nog droog, maar daar sta je dan met een nat kruis.
Je denkt : vooruit dan maar, en je zakt door de knieen tot aan je nek in het zeewater. Inmiddels is daar alweer een golf. Even niet opgelet en je krijgt een slok zeewater binnen. Je longen protesteren heftig, je keel word rauw en je hebt veel geluk als je ook tegelijk hoeft te zwemmen omdat je een klein beetje te ver er in bent gegaan Maar eindelijk is je ademhaling weer onder controle en je gaat zwemmen .
Laten er vandaag geen kwallen zijn, bid je in stilte, en je zwemt heerlijk ontspannen naar het midden van de zee. Maar zover kom je niet. Want wanneer je zo'n dertig slagen gedaan hebt, hoor je opeens het gierende geluid van een speedboot. Jawel hoor, de reddingsbrigade. Die redden iedereen, ook degenen die niet gered willen worden. Ze zijn nog erger dan Jehova-getuigen. Die gaan tenminste nog weg als je net doet of je ze niet hoort.Vroeger riep je dat ze op moesten rotten met hun *(&^#$+*@#$ boot, tegenwoordig ga je braaf terug. We zwemmen nu dus tussen de kleine jongetjes.
Het strand is heel groot, maar iedereen wil altijd tussen de eerste twee dammen in zitten .Daarom is het ook heel erg druk met kleine jongetjes, en ook hun moeders doen mee met het zwemmen in laag water. Soms zijn er ook erg mooie moeders. Dan is het een waar genoegen om een beetje langs de kant te zwemmen Maar meestal ga je er toch al gauw weer uit omdat het op het strand veel leuker is. Eerst probeer je je met de king-size handdoek die je hebt meegenomen wat droog te wrijven. Maar omdat je al een poosje er op in het zand hebt gelegen wordt dit een schurende behandeling. Bij de schoonheidsspecialist hebben ze er een naam voor. Scrubben heet het daar en dan kost het veel . Maar hier is het gratis, en als je een beetje droog bent ga je een eindje lopen langs de zee. Langzaam. Want er is veel te zien op het strand. Gratis. Dus wandel je heel zogenaamd ontspannen langs de vloedlijn waar het ene fotomodel na het andere passeert .Wat een mooie heuveltjes, wat een fraaie duinen. Bij de strandtent, meestal Zeezicht of De Branding geheten, ga je op het terras zitten en je besteld een pilsje. Drie euro, mijnheer, zegt het karig geklede wicht dat de bediening voorsteld. Dat is veel geld voor een glaasje lauw tapbier, denk je bij je zelf, maar je betaalt, want waarom zou je je dagje strand laten vergallen?Omdat er niet zoveel kleingeld in een zwembroek past, loop je na een kwartiertje weer op het hete zand, terug naar je handdoek. Liggen, tien minuten op je rug, daarna tien op je buik, enzovoort Pas als je vel al lelijk strak begint te zitten denk je aan de zonnebrandcreme.
LET OP: zonnebrandspul met zand is vies en blijft heel lang zitten!! Eigenlijk moet je dus iemand anders het laten doen, wat op zich weer nieuwe impulsen kan geven voor de rest van de dag.Vervolgens ga je een poosje het zand door je handen laten lopen. Een heel ontspannen therapie, je kan dan tegelijkertijd de tijdloosheid, de vergankelijkheid en de zinloosheid van het bestaan overdenken. Probeer wel wakker te blijven, want de branding en de zeewind zijn heel erg slaapverwekkend. Slapers kun je herkennen aan een witte en een rode zijde. De zee is ook eetlustopwekkend. Maar maak niet de fout van de moeders met kinderen. Die nemen namelijk altijd broodjes en limonade mee. Thuis zijn die broodjes wel lekker, maar eenmaal op het strand aangekomen trekken de broodjes altijd het zand aan. Ook al heb je ze nog zo goed in plastic zakjes verpakt en onder de handdoeken in de boodschappentas gedaan: altijd zitten de broodjes in het zand. Ook in de limonadefles zit zand. En in de plastic bekertjes. En op de Marsen en de Snickers.Dus als je wat wil eten, wacht ermee tot je thuis bent.
Eerst douchen, want alles plakt en schuurt, haren wassen en een totale verschoning aantrekken, en dan pas eten. Want het is net als met de andere behoeften in het leven : het wordt pas echt lekker, als je vreselijk trek hebt .
J++

[Chaija]

Mooi beschreven,
ook wel lachwekkend!
goed joh!

[Sebas]

Echt heel leuk omschreven..

Toen ik het las van de zee, voelde ik gewoon die deining van het water, de terug trekkende kracht van de onder stroming..

Heerlijk dat dagje Noordwijk gister

[Wanda]

Leuk stuk!! Grappig beschreven En je bent duidelijk van t mannelijke geslacht Wel leuk om zoiets te lezen. *En nu wil ik ook naar t strand...*

[Sebas]

En je bent duidelijk van t mannelijke geslacht Wel leuk om zoiets te lezen.

Haha, misschien kon ik me daarom zo inleven in het verhaal

*En nu wil ik ook naar t strand...*

Zullen we dan samen gaan...?? Son beach and Sea, Here I come..!!

[Eztherz]

Sun, Sebas.

Mooi verhaal!