Wanneer

[Stino_Style]

Wanneer ik aan je denk,
wil ik je weer zien.
Wanneer ik je zie,
verafschuw ik je.
Wanneer ik je verafschuw,
kan ik niet slapen.
Wanneer ik niet kan slapen,
heb ik dit aan jou te danken.
Wanneer ik dit aan jou te danken heb,
krijg ik een gevoel van spijt.
Wanneer ik dit gevoel krijg,
verwond ik mezelf.
Wanneer ik mezelf verwond..
begin ik te huilen.
En wanneer ik huil,
wil ik je terug...

[S.A.M.]

Heel duidelijk, heel concreet. Misschien was het leuker om de vicieuze cirkel rond te maken door de laatste regel weer 'ik denk aan je' te laten terugkomen. Maar dat verwonden kwam wel heel onverwachts. Te onverwachts eigenlijk.

[Tsukiko]

Ik vond het mooi, tot verwond.
Zoals net gezegd werd was dat inderdaad onverwacht, leek niet helemaal in het gedicht te passen eigenlijk. Het begint met een wellus/niettus, ik wil je maar ik wil je niet, en het eindig weer met ik wil je, maar die verwonding die doet niet mee in het wellus niettus.