Niet meer alleen

[Lothlórien]

Nog geen dag oud is dit gedicht. Opnieuw uit de realiteit (ik kan niet dichten over wat ik niet meemaak). Anyway, enjoy .

• Niet meer alleen
  
  2 mensen samen
  Hand in hand
  een schouder
  om op te huilen.
  
  Schuilen
  wil ik
  bang om alleen te zijn,
  maar het hoeft niet meer.
  Je bent er. Je zit naast me.

[Laura]

Klinkt ook heel realistisch, niet zo'n wegdromend vaag gedicht. Hoewel ik daar nooit problemen mee heb.

Ik weet niet echt wat ik ervan moet vinden, ik was er nogal snel doorheen voor mijn gevoel. maar hij is zeker niet slecht =D

[x Sanne]

Ik heb een beetje een dubbel gevoel bij dit gedicht. Aan de ene kant vind ik hem mooi; je geeft een goede omschrijving van het verlangen om bij elkaar te zijn en de overgang tussen de eerste en de tweede strofe vind ik ook goed gelukt! Aan de andere kant was ik, net als Laura, nogal snel door het gedicht heen en kon ik er niet echt een gevoel bij krijgen.

[Laura]

Hahaa, Sanne, bijna elke keer als ik eerder dan jou reageer haal ik je de woorden uit je mond x]

Dat dubbel gevoel heb ik trouwens ook een beetje, en ik kan proberen hem hard op te lezen, maar aangezien mijn stem zich heeft verstopt zal er dus niet veel uitkomen.

[x Sanne]

Hahaa, Sanne, bijna elke keer als ik eerder dan jou reageer haal ik je de woorden uit je mond x]

Het viel me ook al op, maar ik was het gisteren gewoon met je eens

[S.A.M.]

Vrij simpel gedicht. Eenvoudige beelden, eenvoudige woorden. Heel sober eigenlijk. Sober is absoluut niet erg, maar hier mist de soberheid een doel. Het gedicht brengt weinig teweeg. Misschien komt dat omdat het beeld juist te herkenbaar is.

[Lothlórien]

@ Iedereen: bedankt voor de opbouwende kritiek, daar leer ik tenslotte van

Ik zal volgende gedichten wat langer maken.. Ergens anders wilde iedereen juist een positiever gedicht horen dan de twee voor dit gedicht. Maar idd: dit is niet echt mijn beste..

[x Sanne]

Je gedichten hoeven toch niet per sé langer te zijn?

[Lieke]

Simpel, maar zeker krachtig.